CHAPTER 37

Hindi ko alam pero nang mabasa ko iyon ay kinabahan ako bigla. Parang ayaw ko nang buksan ang regalo kaso mas nangingibabaw pa rin ang curiosity sa akin kaya itinabi ko ang note at sinimulang sirain ang ribbon na nakatali rito.

I started to tear the gold wrap. I can see gold edges and a crystal frame kaya mas lalo akong nagduda na isang painting ang laman nito.

As I finally finished, it was revealed to be a painting. I swiftly showed it to me, however it seems like that was a dreadful mistake.

Parang bigla ay nanlambot ang aking tuhod at unti-unti akong napasalampak sa sahig dahilan para mabitawan ko ang painting at naglikha iyon ng malakas na ingay. Literal aking nanginginig sa matinding takot ngayon.

Kagabi lang ay tanging sa panaginip ko lang nakikita ang painting na iyan pero ngayon ay nasa mismong harapan ko na. Sa panlalambot ng aking tuhod ay ang sabayang pag-alpas ng mga luha ko na parang kanina ay pilit kong pinipigilan.

Hindi ko maiwasang pakatitigan iyon sa sahig. Sa pa