Chapter 4 – Mga Lihim at Tukso

‎Sinikap ni Ava na manatiling propesyonal sa kabila ng lahat. Sa opisina, nakasuot siya ng maskara ng pagiging seryosong empleyado; walang emosyon, walang pinapakitang kahinaan. Ngunit sa tuwing nakikita niya si Kaiden Alcaraz, natutunaw ang maskara sa likod ng mukhang kaniyang pilit pinapakita.

Alam niyang‎ hindi niya dapat hayaan ang sarili na mawala. Hindi siya pwedeng mahulog muli, lalo pa’t siya ay isang marketing specialist lamang at si Kaiden ay nasa pinakamataas na posisyon. Ngunit sa bawat pagkakataong magtama ang kanilang mata, para siyang nahuhulog sa isang hukay na walang ilalim. Hukay na walang hanggan.

‎Isang hapon, pinatawag siya nito.

‎“Ramirez. Quarterly report. In my office. Now.”

‎Parang lagi na lang ganoon; uutsan, malamig na kwarto, ngunit puno ng tensyon. Nagdadalawang-isip man ay pumasok siya dala ang folder, at gaya ng dati, naroon ang kakaibang katahimikan sa tuwing silang dalawa lang ang magkasama. Katahimikan na may dalang mensahe.

‎“Sit,” utos ni Kaiden, ngunit imbes na umupo, nanatili siyang nakatayo. Inabot niya ang folder, at nang magtagpo ang kanilang daliri, parang may dumaloy na kuryente sa kanyang katawan. Tila ba biglang umiinit ang paligid kahit malakas naman ang aircon sa loob.

‎“You’re nervous,” mababang bulong ni Kaiden habang ang mga mata ay nakatitig sa kanya.

‎“I’m not,” pilit niyang sagot, ngunit halatang nanginginig ang boses.

‎Ngumisi si Kaiden, marahang lumapit, at bago pa siya makagalaw ay naramdaman niyang nakulong siya sa pagitan ng mesa at ng presensya nito. Mainit ang hininga ng lalaki na halos dumampi na sa kanyang pisngi.

‎“Liar,” bulong nito.

‎Ngunit bago pa siya tuluyang bumigay, bumukas ang pinto.

‎“Ava?”

‎Nanigas siya sa kaniyang kinatatayuan. Ang tinig na iyon ay hindi niya inaasahang maririnig muli sa mismong loob ng opisina ni Kaiden.

‎Si Liam Cruz—dating minamahal, dating kasama sa trabaho na piniling mag-resign matapos malaman ni Ava ang katotohanan, at ang lalaking minsan niyang inalay ang lahat. Nakasuot ito ng business attire, may hawak na folder, at nakatingin sa kanila gamit ang matalim na mga mata.

‎“Sorry to interrupt,” malamig nitong saad, bagaman halatang nangingibabaw ang tensyon. “I was told to coordinate with the marketing team again. Looks like… I’m back.”

Sa simpleng himig na iyon at ‎para bang tumigil ang mundo ni Ava. Hindi niya alam kung ano ang uunahin, ang bilis ng tibok ng puso, ang bigat ng alaala ng pagtataksil, o ang kaba sa posibilidad na mabunyag ang lihim niya kay Kaiden.

‎Kaiden straightened, ngunit hindi inalis ang kamay sa mesa kung saan nakasandal si Ava habang matalim ang titig kay Liam. Simula nang magkasama sila ni Ava ay sinakap nitong alamin ang kaniyang nakaraan, maging ang dahilan ng pagkalasing nito sa gabing una silang nagkita.

‎“So,” mariin na tinig ni Kaiden, “they let you return.”

‎“Of course,” sagot ni Liam, nakapako ang tingin kay Ava. “And I intend to make things right.”

‎Duguan ang puso ni Ava sa narinig, ngunit mas lalong kumulo ang hangin sa loob ng silid nang magsalita muli si Kaiden.

‎“She doesn’t need you. Not here. Not anywhere.”

‎Ang lamig ng tinig ni Kaiden ay parang yelo, ngunit ang titig ay nagliliyab, isang titig ng pag-aangkin. Kahit walang sinasabi, ang mga mata naman nito ang nbagsasabing "Akin siya at hindi kailanman magiging sa'yo”

Habang nakatayo sa pagitan ng dalawang lalaki, pakiramdam ni Ava ay muli siyang nabitag. Ang nakaraan na pilit niyang tinatakasan, at ngayon naman ang kasalukuyan na mas lalong naging kumplikado.

‎Sa sandaling iyon, napagtanto niya: hindi na lang tukso ang hinaharap niya, kundi isang giyerang hindi niya alam kung paano niya malalampasan.