One-Night Stand with the CEO

‎Limang taon.

‎Limang taon niyang binuhos kay Liam ang lahat; oras, tiwala, at puso. Kaya’t tila gumuho ang mundo ni Ava Ramirez nang masaksihan niya mismo ang pagtataksil nito.

‎

‎Sa opisina pa lamang, sa labas ng pintuan, ay rinig na niya ang mga impit na halakhak at ungol. Mga ungol na dati’y sa kanya lamang, ngayon ay nagmumula sa matalik niyang kaibigan. Nang binuksan nito ang pinto, parang pinunit ng eksena ang puso ng dalaga.

‎

‎Si Liam, hubo’t hubad ang dibdib, nakadagan kay Clara. Ang mga labi nitong nakasubsob sa leeg ng babae habang maingay ang bawat pag-ungol ni Clara—“Ahh… Liam… sige pa…”

‎

‎Para siyang binuhusan ng kumukulong tubig. Nanigas ang kanyang katawan at halos hindi makahinga. “After everything… kayo pa?” halos pabulong ngunit nanginginig na sambit ni Ava.

‎

‎Natigilan ang dalawa, ngunit ang pananahimik ay mas malakas pa kaysa sa anumang paliwanag.

‎

‎Lumabas si Ava ng opisina, dala ang bigat ng sakit, hiya, at galit. Gusto niyang sumigaw, gusto niyang manakit, ngunit ang tanging nagawa lang niya ay umiyak, habang ang mga salitang “sige pa” at ungol ni Clara ay paulit-ulit na naglalaro sa kanyang isip.

‎

‎

‎Kinagabihan, nagtungo ito sa isang bar. Madilim, maingay, at puno ng mga taong naghahanap ng kalimutan. Hawak nito ang baso ng alak, sunod-sunod ang lagok. Isa, dalawa, tatlo, hanggang sa malunod siya sa pait at kalasingan.

‎

‎Doon niya nakilala ang isang estranghero. Matangkad, malakas ang presensya, at ang mga matang tila kayang basahin ang sugat na hindi niya mabigkas.

‎

‎“Are you okay?” tanong ng lalaki. Malamig ang tinig nito ngunit may lambing na nagpasabog ng init sa kanyang dibdib.

‎

‎Hindi siya sumagot. Tinitigan niya lang ito, mga matang puno ng sakit at sabik na makalimot. Sa isang iglap, marahang hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso at hinila siya palabas ng magulong bar. Hindi siya tumutol. Hindi siya nagtanong.

‎Sa isang silid na banyaga ngunit ligtas, doon sumiklab ang lahat.

‎

‎Mainit ang hininga ng lalaki sa kanyang pisngi nang idikit nito ang mga labi sa kanyang tenga. “Sabihin mong gusto mo…” bulong nito, mababa at nakakaakit.

‎

‎Hindi siya nakapagsalita. Sa halip, siya mismo ang humila sa leeg nito at isinubsob ang labi sa kanyang bibig. Mapusok. Malalim. Naghalo ang lasa ng alak at ng init. Ang mga dila nila’y nagtagpo, nagsalpukan, nag-uunahan.

‎

‎“Mmhh… ahhh…” napaungol siya nang marahas siyang isinandal ng lalaki sa malamig na pader. Ang mga kamay nito’y gumapang pababa, marahas na dumadama sa bawat kurba ng kanyang katawan.

‎

‎Hinila nito pababa ang kanyang damit, hanggang sa bumungad ang kanyang dibdib. Walang pasabi, isinubo ng lalaki ang kanyang u***g, sabik na sinupsop ito.

‎

‎“Aahhh—shit…!” napakapit siya sa buhok nito, nanginginig sa bawat hagod ng dila. Ang mga ungol niya’y mas lalong lumalakas habang dinidilaan nito ang bawat pulgada ng kanyang balat.

‎

‎“Ang sarap ng katawan mo,” mariing bulong ng lalaki, habang ang mga daliri nito’y dumudulas pababa sa pagitan ng kanyang hita.

‎

‎Hindi na siya nakapagpigil. Hinila niya pababa ang sinturon ng lalaki, binuksan ang pantalon at hinayaan ang kamay nitong madama ang matigas at mainit na bagay na kanina pa nagbabanta. Malaki. Mabigat. Nagbigay ito ng kaba at pananabik sa kanyang pagkababae.

‎

‎“Gusto mo ba ‘to?” bulong ng lalaki, nanginginig ang tinig habang hawak niya ito.

‎

‎“Oo… ngayon… fuck me…” sagot niya, halos humihingal.

‎

‎Inangat siya ng lalaki at isinandal muli sa pader. Sa isang mabilis na ulos, pumasok ito sa kanyang kaloob-looban.

‎

‎“Aaaaahhh!” halos napasigaw si Ava, kagat ang labi habang bumalot sa kanya ang sakit at sarap. Paulit-ulit ang mariing pag-ulos ng lalaki, malalim at mabilis.

‎

‎“Ang sikip mo… putangina…” ungol ng estranghero, pawis na pawis habang hinahaplos ang kanyang hita.

‎

‎Sa bawat ulos ay kasabay ang kanyang halinghing. “Ahhh… oo… sige pa… fuck, ang sarap…”

‎

‎Kumapit siya nang mahigpit sa balikat nito, bumaon ang kanyang kuko habang ang buong katawan niya’y nanginginig. Ang bawat pagbangga ng balakang nito ay tumatama sa pinakamalalim niyang parte, at sa bawat ulos ay nawawala ang lahat ng pait.

‎

‎Mas mabilis, mas marahas, mas malalim. Ang tunog ng kanilang katawan, ang ungol ng lalaki, at ang halinghing niya’y nagsanib hanggang sa tuluyang siyang bumigay.

‎

‎“Ahhhhhh! Liam… shit!” napasigaw si Ava, ngunit agad niyang kinagat ang labi nang maisip ang pangalang kanyang nabanggit.

‎

Sa kabila nito, hindi tumigil ang lalaki, bagkus ay mas binilisan pa. “Sabihin mong gusto mo pa,” mariing bulong nito habang patuloy na inuulos siya.

‎

‎“Gusto ko pa… gusto ko pa… ahhhhhh!” halos himatayin siya sa sarap, habang ang kanyang katawan ay nilunod ng sensasyong hindi pa niya naranasan.

‎

‎At sa huling malakas na ulos, sabay silang nilabasan. Ang init ng kanilang katawan ay naghalo, at ang kanilang mga ungol ay umalingawngaw sa silid.

‎

‎

‎Sa pagsikat ng araw, nagising si Ava. Mahimbing na natutulog ang estranghero, pawis pa rin ang katawan at pagod sa gabing puno ng apoy. Tahimik niyang pinulot ang kanyang damit at nagbihis.

‎

‎Tinitigan niya ito saglit; ang matangos na ilong, ang malalim na dibdib, at ang presensya nitong kahit sa pagtulog ay nangingibabaw.

‎

‎Ngunit hindi siya lumingon muli. Iniwan niya ang silid, iniisip na iyon na ang huling beses.

‎

‎Hindi niya alam, ito pa lang ang simula.