Chapter 3 – Sa Ilalim ng Paghihigpit

‎Mahigpit, seryoso, at walang kinikilingan, ganoon ang reputasyon ni Kaiden Alcaraz bilang CEO. Sa harap ng lahat, isa siyang imahen ng disiplina at kapangyarihan. Lahat ng empleyado’y natatahimik kapag siya’y napapadaan, at bawat utos nito’y sinusunod nang walang pag-aalinlangan.

‎

‎Sa kabila nito, sa tuwing napapatingin siya kay Ava Ramirez, nababasag ang malamig niyang anyo. Kahit anong higpit ang ipakita niya, hindi niya maitago ang apoy na namumuo.

‎

‎Si Ava naman, pilit na lumalayo. Ayaw niyang mahulog muli sa tukso. Alam niyang komplikado ang lahat. Siya ang empleyado, si Kaiden ang CEO, at higit sa lahat, may sugat pa siyang galing sa huli niyang kasintahang si Liam. Ngunit sa bawat paglapit ni Kaiden, lumalalim ang tensyon na hindi niya mapigilan.

‎Isang hapon, nagtagpo sila sa kanyang opisina.

‎

‎“Ava,” malamig na tawag ni Kaiden, habang nakaupo sa swivel chair. “Close the door.”

‎

‎Napalunok siya, nag-aalangan. Ngunit sinunod pa rin, at dahan-dahang isinara ang pinto.

‎

‎“Sit.”

‎

‎Umupo siya sa tapat nito, pilit pinapanatiling kalmado ang sarili. Ngunit ramdam niya ang titig ni Kaiden; matindi, matalim, parang binabalatan ang kanyang kaluluwa.

‎

‎“I’ve noticed,” panimula nito, nakasandal sa upuan, “you’ve been… distracted.”

‎

‎Nag-init ang kanyang pisngi. “I’m fine, Mr. Alcaraz.”

‎

‎Kaiden’s lips curled into a smirk. “Really? Because every time I look at you, your eyes tell a different story.”

‎Umigting ang kaniyang dibdib, pilit na hindi nagpakita ng emosyon. “I don’t know what you mean, sir.”

‎

‎Tumayo si Kaiden. Mabigat ang bawat hakbang habang papalapit sa kanya. Nang makalapit ito, yumuko siya, halos idikit ang mukha kay Ava.

‎

‎“I mean this,” bulong nito, sabay dantay ng hintuturo sa kanyang labi. “The way you bite your lip whenever I’m near. The way you shiver when I say your name. You want me, Ava.”

‎

‎“Mmmhh…” napasinghap siya, hindi sinasadyang napaungol nang marahan.

‎

‎Kaiden leaned closer, mainit ang hininga sa kanyang tainga. “Pero pinipigilan mo. Why?”

‎

‎Humigpit ang kapit niya sa gilid ng upuan, halos mabali ang kuko sa sobrang tensyon. “Because this…is wrong…”

‎

‎Bago pa siya makapagpatuloy, marahas siyang hinila ni Kaiden pataas at idinikit sa mesa. Nakasandal siya ngayon, nakulong sa pagitan ng mesa at ng matigas na katawan nito.

‎

‎“Wrong?” madiin nitong bulong. “Then why are you trembling under my touch?”

‎

‎Isinubsob ni Kaiden ang labi sa leeg ni Ava, dinilaan ang mainit niyang balat pababa. Hindi niya napigilan ang ungol na lumabas.

‎

‎“Ahhh… Kaiden…”

‎

‎Kaiden grinned against her skin. “There. That’s the truth.”

‎

‎Hinila nito pababa ang kanyang blouse, sabay lamas sa kanyang dibdib. Isinubo agad ang u***g, marahas na sinupsop.

‎

‎“Ahhh fuck… ohhh…” napakapit siya sa buhok nito, pikit ang mga mata, habang pilit nilalabanan ang sariling bumigay.

‎

‎Ngunit sa bawat halik at paghaplos ni Kaiden, nawawala ang kanyang pagtutol. Ang kamay nito’y gumapang pababa, mabilis na sumiksik sa pagitan ng kanyang hita.

‎

‎“You’re wet,” bulong nito, sabay hagod sa kanyang panty.

‎

‎“Kaiden… please…” saad nito na maging siya’y hindi alam kung ititigil o itutuloy.

‎

‎Ngunit para kay Kaiden, iyon ay pahintulot. Inangat niya si Ava, pinaupo sa mesa, at marahas na ibinuka ang mga hita. Tumapat ito sa kanya, ang matigas na bagay sa loob ng pantalon.

‎

‎“You belong to me when we’re like this,” bulong nito, mariin ang bawat salita.

‎

‎Inilabas ni Kaiden ang sarili, at sa isang mabilis na ulos ay bumaon sa kailaliman ni Ava.

‎

‎“Aaahhhhhh!” sigaw ng babae.

‎

‎Mariin at malalim ang bawat ulos. Mabilis, walang pag-aatubili, tulad ng pagkatao ni Kaiden, mahigpit at mapanganib.

‎

‎“Ang sikip mo pa rin… putangina…” ungol nito habang hinahampas ng balakang ang kanya.

‎

‎“Ahhh… Kaiden… ohhh… faster…” hindi na niya mapigilan. Ang katawan niya’y kusa nang sumasabay sa ritmo.

‎

‎Binilisan nito, mas malalim, mas marahas. Ang tunog ng kanilang katawan ay kumakawala sa loob ng opisina, sinasabayan ng mga ungol at halinghing.

‎

‎Hanggang sa dumating ang sandali, isang matinding pagragasa ng sarap. Napakapit sila nang mariin, halos mamilipit.

‎

‎“Ahhhhhh! Kaiden!” sigaw ng babae, at sabay silang bumulusok sa sukdulan.

‎

‎Sa ilalim ng higpit ng kanilang relasyon; CEO at empleyado, nandoon ang lihim na apoy na hindi na kayang ikubli. At sa bawat araw na lumilipas, lalong lumalalim ang tensyon, lalong humihigpit ang tanikala.