Chapter 6

Chapter 6

Clayton Pov

"Mr. Perkin, Mr. Perkin wake up, we're here." Nagising ako dahil sa pagtawag sa akin ni Alfonso na kanang kamay ni Lorcan na driver ko ngayon. Ibinuka ko ang isang mata ko at napahikab. Bumangon ako mula sa pagkakahilig ko at nagflex ng buto sa kamay.

"Anong oras na po?" Tanong ko kay Alfonso.

Tumingin siya sa bisig niya bago sumagot sa akin. "3:20 PM." Mga dalawang din pala ang byahe namin. Nakatulog nga ako sa sasakyan dahil sobrang tahimik ni Alfonso. Tsk!

Nauna ng bumaba si Alfonso sa kotse at nahiya na pa ako dahil pinagbuksan niya pa ako ng pintuan. Nang makalabas ako ay bahagya akong yumuko sa kanya bilang paggalang at pasasalamat.

Hamakbang ako papunta sa compartment ng sasakyan pero napatigil ako nang magsalita si Alfonso.

"Ako na ang magdadala ng gamit mo sa loob. Just go in." sabi niya.

Tumango lang ulit ako dito.

Halos lumuwa ang mata ko sa nakikita ko ngayon sa harap ko. Nasa harap lang naman ako ngayon sa tinutukoy na bahay ni Lorcan. Akalalain mo nga naman na ang tinutukoy na bahay ni Lorcan ay mansion naman pala. Sa labas pa nga ay magtatayuan na ang malalaking apat na haligi na siyang entrance ng mansion na may tatlong palapag. Sa labas ng mansion ni Lorcan ay nakikita ko ang renaissance period inspired na disenyo. Ang paligid naman ay mayroong mga halaman na kagaya sa mata ni Lorcan na puro berde rin ang nakikita kong mga halaman. Ang ground mga puro bermuda at tanging ang daanan lang ng sasakyan ang naka-semento. Tapos sa harap ng mansion ay may bilog na fountain at may tatlong angel na may turutot na siyang bumubuga ng tubig.

"Sir, this way." Nagulat ako na babaeng nagsalita sa gilid ko na naka-uniforms' maid. Medyo nakayuko siya sa akin pero kahit na hindi siya yumuko ay mas mataas ako sa kanya ng konti at ang buhok niya ay hanggang leeg.

"Oh, ah, oo." Nauutal kong saad dahil pa rin iyon sa gulat ko. Kung itong mansion na 'to ang tawag ni Lorcan ay bahay, ano nalang kaya ang tawag niya sa bahay namin kung makikita niya iyon? Siguro tatawagin niya iyong bahay ng aso.

Nauna ng maglakad ang maid at sumunod ako sa kanya. Hindi ko mapigilang mapalingon-lingon sa paligid ko na bagong-bago sa mga mata ko at nakakamangha talaga. Mas lumabas tuloy ang pagiging ignorante ko. 'Yong dalawang mamalaki ang katawan na nakatayo sa labas ng pintuan ay siyang bumukas ng napakalaking pintuan ng mansion.

Pagbukas ng pintuan ay sabay na bumuga ang bibig ko at bumilog ang mata ko sa nakikita ko ngayon. Sa paningin ko ay parang kumikinang ang buong paligid ko. Lahat ng makikita mo dito sa loob ay kulay ginto. Mula sa chandelier na kumukisap sa liwanag na siyang nagpapatingkad lalo sa sahig na pwede ka nang manalamin sa sobrang linis. Tapos ang hagdanan sa kabilang dako ay kulay ginto rin ang railings doon. Parang pumasok ako sa tambakan ng ginto.

"Kung may langaw lang sa bahay ko. Matagal ng napasukan ang bibig mo, Perkin." Napalingon ako sa likod ko kung saan si Lorcan na napakagwapo sa suot niyang puting long sleeve na nakatupi sa siko niya at nakasabit sa kamay niya ang coat niyang itim. Pero 'yong paraan niya sa pagsasalita ng tagalog, sa hindi ko malamang dahilan ay ang sexy pakinggan para sa akin.

Iniling ko ang ulo ko.

"L-lorcan."

"Aren't you tired of shaking your head." Aniya at lumapit sa akin. "Like what you see?"

Tumango ako sa kanya. Sinong hindi magugustuhan ang nakikita ko ngayon?

"Jhera, call Esmeralda, and Ronnie." Utos niya sa babae kanina na siyang kumausap sa akin doon sa labas.

Yumuko si Jhera at umalis.

"Your mother hes been transfered to LCL hospital. And the day after tomorrow will be her schedule for her surgery." saysay ni Lorcan.

"Hmm, salamat sa lahat Lorcan."

"No need to thank me. I'm just doing my part in the contract."

Hindi ko alam kung nahihilo ba ako sa mga nakikita ko dito. Pero pag nagsasalita si Lorcan ay parang nagso-slow motion ang bibig niya sa paningin ko sa bawat buka at tikom ng bibig niya.

"Young master, pinatawag niyo raw po kami."

Sabay kaming lumingon ni Lorcan nang may nagsalita sa likod namin.

"Oh, yes Esmeralda." Sagot ni Lorcan sa matandang babae. Walang galang din itong si Lorcan. Kita mo ng mas matanda pa sa kanya ang ginang. Humarap siya ng maayos kay Aleng Esmeralda.

"Esmeralda, Ronnie this is Clayton Perkin." Tapos ay iminuwestra niya ang kamay sa lalaki na may katandaan na din. Tapos doon sa babae kanina, kay Jhera.

"And this is Jhera... they are the person that you must need to know. If you need something just call them."

Tumango ako.

"Hello po." Tapos ay yumuko ako sa kanila.

Napaubo ako ng hulihin ni Lorcan ang kuwelyo ng tshirt ko. Napatingin ako kay Lorcan na madilim ang mukha na katingin sa akin. "Don't bow to them. They are the one who need to bow to you, not the other way around." Napaayos ako ng tindig.

Bumaling ulit siya sa mga tauhan niya.

"From now on, he's going to stay here. Treat him like how you treat me. Am I making myself clear."

"Yes, young master." Sabay-sabay nilang sabi at sabay din ang pagyuko nila.

"Dismiss." Maikling sabi ni Lorcan at umalis na sila.

"Mr. Lavoisier, where do I put Mr. Perkin's stuffs." Biglang nagsalita si Alfonso sa gilid namin. Hindi ko alam kung kailan siya nakarating doon.

"You already know him?" tanong sa akin ni Lorcan.

Tumango ako sa kanya. Tango lang nang tango Clayton.

Nakita ko ang paggalaw ng panga niya. "If I'm asking you, don't answer me with a fucking nod. If you do that again. I'll behead you."

I gasped for air because of what he said.

"Breathe Perkin, I'm just kidding you." Bulong niya sa akin. Bigla akong napa-atras at nanghina ang tuhod ko kaya naman napakapit ako sa dibdib niya. Mabilis niya namang naagap ang bewang ko.

Sino ba ang hindi manghihina sa sinabi niyang iyon. Hindi magandang biro ang sinabi niyang iyon. Gusto ko siyang suntukin dahil doon pero natakot ako dahil baka totohanin niya ang banta niya sa akin.

Nang makabawi ako ay itinulak ko siya at saka huminga nang malalim.

"Get your stuffs and follow me." utos niya gamit ang throaty voice niya.

Kinuha ko ang gamit ko at sumunod sa kanya. Napapakapit ako sa railings dahil baka madulas ako sa napaka-kintab niyang hagdanan.

"Double your move, Perkin."

"Ah, oo L-lorcan."

Nang makarating kami sa ikalawang palapag ay may apat na pintuan doon at sa kabilang direksyon din. Tapos may hagdanan na naman papuntang third floor. Sa pinakadulong pintuan ay doon ako dinala ni Lorcan. Binuksan niya iyon at pumasok siya, kaya sumunod din ako.

"This will be your room." Anang ni Lorcan.

Ang kama na nasa gitna ay nakaharap sa pintuan at sa gilid kung saan ang pinasukan naming pintuan ay nandun ang malaking flat screen na TV. May sofa din at malaking closet na sa hula ko ay di makaka-one-forth ang dala kong damit. Sa may right side ng closet ay may pintuan din doon tapos sa left naman ay may pintuan din. Nagtataka ako kung bakit ang daming pintuan dito.

Malaki ang kwarto at sa tingin ko ay isang bahayan na namin ni Mama ito. Napakalaki.

Nilapag ko sa kama ang dala-dala kong bag at ang maleta na dala ko.

"Para saan ang pintuan na 'yan? Sa banyo ba yan?" Sabi ko sabay turo sa pintuan sa may left side ng closet.

"Hmm," ugong niya. "Okay, on the left was to our restroom and on the right was the door to my room." Simpleng sagot niya sa akin.

"I-ibig mong sabihin na pagbukas ko sa pintuan na 'yan ay kwarto mo na tapos iisa lang ang banyo natin?!" Gulat na sigaw ko.

"Damn it, don't raise your voice on me! And to answer your questions it's yes and yes." Manlilisik ang mata niyang nakatingin sa akin.

Napakagat ako sa labi ko at napaatras hanggang sa napaupo ako sa kama sa likod ko. Anong klaseng kwarto 'to? Akala ko mayaman siya at base na rin sa nakikita ko sa baba. Pero bakit di niya afford na magpagawa ng sariling banyo. Bakit share pa kami?

"Fuck it." Rinig kong mura ni Lorcan kaya inangat ko ang tingin ko sa kanya pero pag-angat ng ulo ko ay sakto naman na inilipit ni Lorcan ang mukha niya sa akin. Gamit ang isang kamay niya ay kinabig niya ang leeg ko at in-angle niya kanyang mukha sa akin at walang ano-ano'y bumagsak ang labi niya sa labi ko.

Hindi ko inaasahan ang ginawa niyang iyon kaya naitungkod ko ang braso ko sa kama ng muntik na akong napahiga sa kama. Sa pangalawang pagkakataon ay nakabukas ulit ang mata ko habang pikit matang kinakain ni Lorcan ang labi ko.

"Damn it, open it." Mura ni Lorcan sa gitna ng paghalik niya sa akin.

Akmang magsasalita ako para magtanong sa kanya kung ano ang ibig niyang sabihin na buksan. Nang ipasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko.

Itinukod ni Lorcan ang libre niyang kamay para suportahan ang bigat niya. Sa panginginig ko ay tuluyan na akong napahiga sa kama at nasa ibabaw ko na ngayon si Lorcan na patuloy sa paghalik sa akin.

Kusang pumikit ang mata ko at napakapit sa suot na long sleeve ni Lorcan. Yes, it is my second kiss and I don't know how to do it. I'm just mimicking what's Lorcan doing to mine. I tried to follow what's he's doing to my lips and mouth.

Hindi ko alam kung dahil ba sa pinirmahan kong kontrata kaya hindi ko magawang itulak si Lorcan. At bukod doon, hindi rin ako nakaramdam ng disgusto sa paghalik niya sa akin. Sa katunayan ay gusto ko nga ang ginagawa niya.

"Uhm," napaungol ako dahil s********p na ni Lorcan ang dila ko na para bang isa iyong masarap na candy at sa pagsipsip niya ay may makukuha siyang katas doon. "L-lorcan, uhm."

He sipped my lower lips before letting go. Pero hindi pa rin siya umaalis sa ibabaw ko.

"Don't bite your lips again." Sabi niya habang ang labi namin ay hibla lang ang pagitan.

Umalis siya ibabaw ko saka tumalikod at naglakad papunta sa pintuan na konektado sa kwarto niya. Pinihit niya ang busol pero bago siya pumasok doon ay nagsalita siya.

"Let's practice french kissing next time, Perkin."

Napapikit nalang ako dahil sa sinabi ni Lorcan saka sinilip ko ang bukol doon sa pagitan ng hita ko at nakita ko na mas lumaki iyon. I'm turned on.