Warning: This chapter contains mature themes and explicit scenes. Read at your own risk.Chapter Seventeen - Punishment Part 2Nanlamig ang buong katawan ko. Hindi niya inalis ang malamig niyang titig sa akin. Nakabukaka ang kaniyang mga hita at parang bang hinihintay niya akong lumuhod. Huminga muna ako nang malalim, ang aking kalamnan ay nanginginig ngunit nagpakatatag ako. Dahan-dahan akong lumuhod sa kaniya. Ang kaniyang mga mata ay nakasunod lamang sa aking bawat galaw. Ang kaniyang pagkalalaki ay tayong-tayo. Namumula, maugat at matambok 'yon. Hindi ko alam kung kakasya ba 'yon sa aking bibig.“What are you doing? Suck my cock, Juliette,” saad nito.Yumuko ako para pantayan ang kaniyang pagkalalaki. I parted my lips a little but he grabbed my jaw harshly. Napasinghap ako.“Buka. Masyadong maliit ang bibig mo, Juliette. Paano magkakasya 'yan ang pagkalalaki ko diyan, hm?”Naiinis ako sa paraan ng pang-aasar niya. Ang kaniyang boses ay may halong sarkastikong tunog at nakangisi
Warning: This chapter contains mature themes and explicit scenes. Read at your own risk.Chapter Eighteen - Punishment Part 3Ang kaninang marahas na galaw ni Maximillian ay naging magaan. Hiniga niya ako nang maayos at inayos ang aking buhok. Pinunasan niya ang aking luha at hinaplos ang aking labi.“This is a punishment, right?” bulong ko habang nakatitig sa kaniya.“Yeah, it's your punishment. I don't know why you are still lying to me. But I don't want to be rough on you.”“I'm sorry, Hades...”“I will still fuck you, hard, Juliette. But given you didn't tell what's behind that mark, I think you have a reason.”Tinitigan ko si Maximillian sa kaniya mata. Gusto ko sabihin ang nangyari sa amin ni Augustus pero iniisip ko ang kambal at sina Athanasia at Serenity. Ayaw ko silang mapahamak, alam ko ang kayang gawin ni Augustus kapag sinaway ko siya, lalo na ngayon na may spy pala sa pamilyang Rajama.Nilabas ni Maximillian ang kaniyang dila at dinilaan ang aking leeg. Napasinghap ako a
Chapter Nineteen - Rejected“Three months from now, ikakasal na kayo ni kuya. Your family seems to be running out of time, gustong-gusto ka na nila maging Rajama. Oh well, I can't blame them, may benefit silang makukuha kapag naging kapamilya ka na namin.”Natigil ako sa pagbabasa at napaupo nang maayos sa sofa sa sinabi ni King. It's been two weeks since Hades and I made love to each other— or to rephrase it, punished me. When I woke up, nilagnat ako at sumakit ang buo kong katawan. He never touched me again, binantayan niya lamang ako kapag tulog ako pero kapag gigising ako ay wala na siya sa aking tabi. Hindi niya rin ako kinakausap pero ramdam ko siya. Palagi ko siyang katabi kapag matutulog na sa gabi at ramdam ko ang mainit niyang yakap. But he didn't utter a word in front of me though I heard him murmuring every night behind my ears.Kasama ko ang kambal na sina Adrianna at Flynnia, katabi ko naman sina Athanasia at Serenity habang nasa harapan namin si King, Third at Hades. K
Chapter Twenty - Serenity's SecretSerenity“Ano nanaman ba, senyorito?” sarkastikong tanong ko kay Tres nang hindi tumitingin sa kaniya. Nandito kami sa likod ng garden sa mansion ni Lord Maximillian at Juliette dahil hindi ko alam kung anong gusto niyang sabihin sa akin at bigla-bigla niya na lang tinawag ang pangalan ko kanina. Hindi ko rin alam kung ano nanaman ang trip niya at gusto niya ako maka-usap at kung bakit ang seryoso niya kung makatingin siya sa akin.“May nililihim ka ba sa’kin, Serenity?”“Luh? Close tayo para pagsabihan kita ng secrets ko? At bakit naman ako maglilihim sa'yo?”“Huwag mo akong pinipolosopo, Serenity. Kapag nalaman ko na may kinalaman ka sa nangyari kay Juliette Quinn, I won't show mercy.”Natahimik ako at napayuko. Malakas ang kabog ng aking dibdib at hindi makatingin sa kaniya ng maayos. Wala akong kinalaman sa nangyari kay Juliette pero may tinatago ako sa pamilyang Rajama. Ako lang at hindi kasama si Athanasia. I need to protect my sister kahit na
Chapter Twenty-one - Agony Juliette“First is, anong theme ba ng kasal ang gusto mo ate?”Napaangat ako ng tingin kay Flynnia habang busy pa rin siya sa pagb-browse ng broacher. Nandito pa rin sila sa bahay namin ni Maximillian pero wala siya at ang dalawang lalaki niyang kapatid. Kasama namin ang isang sikat na designer na si Elizabeth Armani, kaibigan ng kambal. Isa siyang sikat na designer sa Europe at ang mukha niya ay sobrang ganda. Sopistikadang-sopistikada. Akala mo maarte siya pero hindi, personality niya lamang ‘yon at halatang galing din siya sa mayamang pamilya. May pagka-morena at singkit ang mata, makinis, matangos ang ilong at matangkad. Para na siyang model.“So, Madame Juliette, anong motif and theme ba ang gusto mo para naman kapag nandito na ang wedding organizer niyo ay, we will just help each other. So ano po ba? Church wedding, Beach, Garden, Fairytale, Modern, Vintage? What else, ano ang gusto niyo, Madame?” nakangiting tanong niya sa'kin pero parang na-blangko
Chapter Twenty-two - Loyalty Mabilis natapos ang araw. Nakahinga naman ako nang maluwag dahil hindi na gumawa ng eksena pa si Amethyst. Magaling siyang umarte at napapaniwala niya ang mga taong nasa paligid niya. She helped to plan the engagement of Maximillian and I na parang gustong-gusto niya talaga. After that, umalis na rin kaagad sila at nagpaalam na babalik ulit.“Nanggigil talaga ako doon sa Amethyst na ‘yon! Diyos ko po! Ang yabang at ang arte!” bulalas ni Serenity.“Naiinis din ako sa kaniya. Parang wala si Juli sa bahay at hindi man lang niya ito pinapansin. Para siyang may sariling mundo,” saad ni Athanasia at nagulat naman ako dahil minsan lang siya magsabi kapag ayaw niya sa isang bagay o sa isang tao.“Hayaan niyo na. Huwag niyo na lang pansinin,” nakangiti kong saad.“Masyado kang mabait, Juli. Dapat lumaban ka e! Naririndi tenga ko sa kaniya kanina. Hindi maka move on?! Hindi naman siya ang papakasalan kundi ikaw!”“Kahit na. Bast huwag niyong ipapakita ang ganiyang
Chapter Twenty-three - Understanding Nakaupo kami ngayon ni Maximillian sa harap ng hapagkainan. Hinahandan ni Serenity, Athanasia at iba pang kasambahay ang mga pagkain namin. Ang pinapanood namin na anime na One Piece ay hindi namin natapos, hanggang apat na episodes lang dahil niyaya na ako ni Maximillian na kumain na nang hapunan. Of course, hindi talaga namin matatapos ang anime na ‘yon, masyadong maraming episodes at feeling ko hindi sapat ang isang buwan para matapos ‘yon.Pagkatapos kaming hainan ay niyaya ko si Serenity at Athanasia na sumabay na sa amin pero tumanggi sila. Ang sabi ni Serenity ay mamaya na lang daw sila ng kapatid niya, binulong niya na ayaw niya rin sumabay, pakitang respeto kay Maximillian. Pero alam ko naman na papayagan sila nito, sadyang takot ata at hindi pa rin nila nakakalimutan na nagta-trabaho sila sa kamay ng isang Rajama.We silently eat our dinner. Steak ang main dish namin na may kasamang wine. Hinanda rin sa lamesa ang dinalang chocolate cake
Chapter Twenty-four - Challenge Accepted Nakahiga ako ngayon sa kama at nakatulala sa kisame. Tapos na akong kumain at maligo. Alas nueve na rin ng gabi at kahit medyo maaga pa naman ay pinili kong matulog na pero kahit anong gawin ko ay hindi naman ako makatulog. Hindi pa rin maalis sa aking isipan ang sinabi ni Maximillian sa akin kanina. Nagdadalawang isip pa rin ang aking puso at nagtatanong pa rin ang aking isipan ko dapat ko ba siyang paniwalaan at pagkatiwalaan. Mahal ko siya, hindi ko ‘yon mapagkakaila pero ang sabihin niya sa akin na gusto niya ako? Hindi ko pa rin maproseso sa aking utak hanggang ngayon. It feels surreal but when I saw his eyes earlier, parang walang halong kasinungalingan. But I remembered what he said to me last time kung bakit siya nag-aalala kung may mangyari sa aking masama.‘Dahil makaka-apekto ito sa pamilya ko at sa pamilya mo kapag may nangyaring masama sa'yo.’Those words, it hurts me so much. Naisip ko na, isa lang akong laruan para sa kanila. P