Tiago 4

ANGELO

TAKOT na takot akong tumakbo pabalik sa kwarto namin ni Abel at agad akong nag-lock. Alalang alala ako sa sinapit ni Bernard dahil sa ginawa ni Padre Tiago.

Ayaw kong matakot sa kanya dahil alam kong hindi niya naman ako sasaktan ngunit sa mga nakita ko ay dapat yata akong makaramdam ng takot ngayon.

Hingal na hingal akong bumalik sa pagkakahiga ko at pinilit ko nang makatulog upang sa ganoon ay makalimutan ko na ang mga nakita ko sa simbahan.

Nasa aking dibdib ang labis na pangamba sa kung ano nga ba ang sinapit ni Bernard.

At dahil sa kapaguran ng aking utak sa pag-iisip tungkol doon ay agad na rin akong nakatulog.

MARTES ng umaga, nagising ako ng bandang alas singko upang ipagluto na si Padre Tiago. Puyat ako at alam kong hindi ako gaanong magiging effective ngayon dahil para akong lumulutang.

Pagpasok ko sa kwarto ni Padre Tiago ay naabutan ko na siyang nagbabasa ng diyaryo. Kailanman ay hindi ko siya nakitang nagbasa ng Bibliya para sa kanyang sermon. Hindi ko nga alam kung saan niya iyon pinupulot ngunit sa tingin ko ay mayroon talaga siyang kaalaman tungkol sa kanyang trabaho.

"M-magandang umaga po, padre," bati ko.

Lumapit ako sa kanya at akmang nagmamano habang inaantay kong i-abot niya sa akin ang kamay niya.

Tiniklop niya ang dyaryo at saka tumingin sa akin.

"Bakit hindi mo siya tinulungan kagabi?" diretso lang ang tingin niya sa akin.

"Hindi ko po alam kung dapat ko siyang tulungan, padre."

"Alam mo na ang mangyayari sa mga lalaking gusto mong nakakasama. Mabait pa ako sa lagay na iyon, bata."

"P-padre, ano pong ginawa niyo sa kanya? Wala na po ba siya?" nag-aalala kong tanong sa kanya.

"Ginawa ko lang ang nararapat sa kanya, bata. At binabalaan kita na ang alam ng nakararami ay ikaw ang huli niyang kasama. Kaya't oras na magsasalita ka tungkol sa nakita mo, ikaw ang mapapahamak."

At talaga namang binaliktad niya ang sitwasyon ngayon. Ngunit hindi na iyon ang mahalaga sapagkat sa totoo lang ay mas nag-aalala ako sa kung nasaan na ba ang kaibigan ko. Buhay pa nga kaya siya?

"Sige na, gawin mo na ang dapat mong gawin. Maliligo na ako." Saka siya tumayo at nagtungo na sa banyo.

Ginawa ko na rin ang gagawin ko. Kailangan ko siyang ipagluto ng almusal. Kailangan na rin palang mamili ng mga kakailanganin niya sa kusina kaya naman sasabihin ko na lamang ito sa kanya mamaya.

Pagkasaing ko ay agad na akong nagpirito ng itlog at ng hotdogs. Matapos iyon ay nakita ko siyang lumabas ng banyo na nakatapis lang ng puting tuwalya.

Kitang kita ko ang bukol ng ari niya doon na kahit hindi siguro matigas ay sadyang malaki na talaga.

Napalunok ako at hindi ko napigilan ang sarili ko na hagurin siya ng tingin.

"Bakla ka talaga, bata," strikto niyang wika saka nagtanggal ng tuwalya.

Okay lang talaga sa kanya na makita ko ang kabuuan niya. Sobrang nakakaakit ang malago niyang bulbol na gumagapang hanggang sa kanyang dibdib. Mas sexy siyang tingnan sa ganitong estado ng kanyang katawan.

"Anong oras ang klase mo, bata?" tanong niya pa habang nagsusuot ng pantalon.

At talagang hindi na siya nagsuot pa ng brief. Namangha naman ako sa kanyang pagiging tigasin. 

"Alas otso pa po ng umaga, padre."

"Akala ko'y maaga. Kung gayon ay samahan mo na lang muna akong mamili mamaya bago kita ihatid sa klase mo, maliwanag ba?"

"Opo padre."

NANG makapagbihis na siya ay eksakto rin namang nakaluto na ako. Sinabi niyang maligo at magbihis muna ako bago ako bumalik para kumain.

Alas sais y media ng umaga ay bumalik na ako sa kwarto niya na suot ang aking uniform. Naabutan ko siyang nakaupo na sa tapat ng mesa at hinihintay ako.

"Maupo ka na at nagugutom na ako. Kanina pa kita hinihintay. Ang tagal mong maligo," malalim na naman ang boses niya nang sabihin niya ito sa akin.

Naupo nga ako sa tapat niya at pagtingin ko sa hapag kainan ay mayroon nang hotdog ang aking pinggan. Ang malasadong itlog ay nasa tabi rin ng hotdog at nakapagtataka na mayroon nang kulay puting sauce na nakakalat sa pagkain ko.

"Ubusin mo iyan upang sa ganoon ay lumakas ka. Galing pa iyan sa akin, kaya't tiyak kong masustansya iyan, bata," wika niya saka nagsimulang kumain.

Hinawakan ko naman ang tinidor at kutsara bago ako naglagay ng kanin sa plato ko.

Natakam ako sa namumuo at parang nanginginig pang katas ni padre sa hotdog kaya naman inuna kong hatiin ng kutsara ang part na iyon saka ko isinubo at ninamnam sa aking bibig.

"Uuhhjmmmm." Napapikit ako sa sobrang linamnam niyon.

Mainit init pa at parang bagong piga pa mula sa kanya. 

"Masanay ka nang kumain ng almusal mo na mayroon niyan, bata. Kailangan mo nang lakas." Sabi pa niya habang patuloy sa pagkain.

"Salamat po Padre Tiago. Araw araw po akong magiging masaya at busog nito," magiliw kong wika habang ngumunguya.

Hindi na siya nagsalita pa. Imbes ay tinapos na niya ang kanyang pagkain at ganoon din ako, tinapos ko na ang pagkain at saka ko hinugasan ang aming mga pinagkainan.

Nauna na akong lumabas at nagtungo sa kwarto para mag-toothbrush, habang siya ay naghahanda na ng sasakyan.

Pagkasukbit ko ng bag ko ay lumabas na ako ng kwarto at nagtungo na sa labas.

Pagdating ko sa garahe ay nakita ko si Padre Tiago na kausap si Warren, isa sa mga kasama kong sakristan sa simbahan.

Narinig ko silang nag-uusap tungkol sa aktibidad ng mga kabataan sa Sabado sa sports area ng simbahan.

Si Warren ay isa sa mga tinuturing naming lider ng simbahan kaya naman siya ang madalas makausap ng mga kura-paroko na naka-assign dito.

"Kung ganoon father, babalik na lang ako sa Biyernes ng gabi para ma-finalize ang mga gagawin kinabukasan," wika pa ni Warren.

"Mabuti kung ganoon. Oh, heto na pala si Angelo, ihahatid ko kasi siya sa unibersidad," nakangiting wika ni Padre Tiago.

Kakaiba ang aura ni Padre Tiago kapag mayroon kaming ibang tao na kaharap. Kagalang-galang at ang bait bait niyang tingnan.

"Hello Warren." Inabot ko ang kamay niya at saka ako nakipag shake hands.

Ngumiti lang si Warren sa akin at sanay na rin ako sa kanya dahil medyo matagal na kaming magkakasama.

Napatingin naman ako kay Padre na iba ang tingin sa akin sa ginawa ko kaya naman agad ko ring binawi ang kamay ko upang sa ganoon ay mawala na ang ekspresyon niyang naghihinala.

"Oh siya, mauuna na kami at deretso na kami sa pamilihan mamaya." Kumilos na rin si Padre Tiago nang masabi niya ito.

"Sige po father, sige brad, mauuna na ako." Paalam ni Warren na nakabisikleta dahil malapit lang din naman ang bahay nila dito.

Sumakay na ako sa owner at saka kami lumabas ng garahe.

Medyo kinakabahan ako sa reaksyon ni Padre Tiago dahil wala na naman siyang kibo. Napakabilis niyang mag-shift ng kanyang mood at ng kanyang ekspresyon kaya't hindi ko talaga mahuli ang kanyang kiliti.

"Nakita kita kanina, bata. Nakita ko ang ekspresyon mo." 

Napalingon ako sa kanya nang sabihin niya ito sa akin. Kinabahan ako ng tuluyan nang marinig ko ang kanyang sinabi.

Napalunok ako sa pangamba na baka masamain niya ang pakikipagkamay ko kay Warren dahil wala naman talaga akong ibang intensyon sa ginawa kong pakikipag-shake hands.

"Wala akong ibang intensyon sa pakikipagkamay ko kay Warren, Padre Tiago," agad kong wika.

Napangisi siya at nakita ko ang pangingilid ng kanyang ngiti sa kanyang labi.

Mukhang ayaw niya akong paniwalaan sa aking sinasabi. Nakita na lang niya ang kanyang nakita at wala na siyang iba pang didinggin kundi ang kanyang sariling pagkakaalam.

"Bata, hindi mo na kailangan pang ipagkaila sa akin. Makikita ang mga galaw at nais mo sa mga mata mo. Kaya't hindi mo ako maloloko."

Natahimik na lang ako dahil wala naman akong ibang magagawa kundi ang tumahimik na lang at hayaan siyang isipin ang nais niyang isipin. Wala na rin naman kasing kayang makakapagpabago sa kanyang views so, ano pa ang magagawa ko tungkol dito?

"Binalaan na kita bata. Sinabi ko na sa'yo ang mga maaari kong gawin kung patuloy ka lang sa paglalandi mo sa mga lalaking nakakasalamuha mo," paalala niya sa akin patungkol sa kanyang sinabi kahapon.

So ibig sabihin, gagawin niya sa lahat ang ginawa niya kay Bernard? Gagawin niya iyon sa mga lalaking nais kong makausap at maging kaibigan?

Anong klaseng pag-iisip ba mayroon si Padre Tiago? Hindi ba siya napa-paranoid?

PAGDATING namin sa grocery store ay ako na ang nagtulak ng cart para sa aming mga bibilhin. 

Nakasunod lang ako sa kanya habang siya ay namimili ng mga pangangailangan namin sa kusina. 

Unti-unting napuno ang cart ng kanyang mga gustong kunin kaya naman agad kaming nagtungo na sa counter. 

Maaga pa kaya't kakaunti pa lang ang pila sa counter. Kitang kita ko ang babae na siyang nagbigay ng resibo kay Padre Tiago at pawang nagpa-cute pa. 

Hindi siya pinansin ni Padre Tiago kaya naman nang lumabas kami ay dismayado na ang babae. 

Hinatid kami ng bagger hanggang sa owner at kitang kita ko ang malagkit ng tingin ng binatilyo kay Padre. 

Naguguluhan ako sa mga tao sa paligid ko. Babae, bakla at maging tunay na lalaki ay nahuhumaling sa kanya. Hindi ko alam kung anong karisma ang dala niya para mapasunod ang mga tao sa paligid.

"Bata, hintayin mo na lang ako dito at mayroon akong nakalimutan na bilhin." Paalam ni Padre Tiago.

Iyon naman ang ginawa ko. Ngunit mula sa side mirror ay kitang kita ko ang excitement ng bagger sa muling pagpasok ni father. 

SAMPUNG MINUTO na ang nakalilipas ngunit wala pa rin si Padre Tiago. Nag-aalala ako at baka ma-late ako ng pasok kaya naman minabuti ko na lang na sundan siya sa loob ng grocery store.

Nilibot ko isa-isa ang bawat sulok ng grocery store ngunit wala akong nakita na Padre Tiago. 

Doon na talaga ako mas lalo pang nagtaka dahil ni anino niya ay wala akong nakita. Ang lalo pang ipinagtataka ko ay wala rin sa loob ang kasama niyang lalaki na nagbuhat kanina ng aming mga pinamili.

Isa na lang talaga ang option ko, ayaw kong isipin na baka mayroon silang ibang ginagawa pero baka naroon silang dalawa ngayon sa public comfort room.

Labag sa loob kong pumunta doon dahil baka mayroon akong ibang makita ngunit tila ba mayroong nagtutulak sa akin upang sugurin siya doon.

Ewan ko ba kung bakit ako nasasaktan, kung bakit parang dinudurog ang damdamin ko sa katotohanan na baka nga talagang mayroon silang kababalaghan na ginagawa doon.

Para akong asawang susugurin ang asawa nang nagtungo ako doon.

Sa men's CR nakapagtataka na wala man lang ni isang tao sa loob ng CR, pwera na lang siguro kung bubuksan ko lahat ng cubicle.

Nagdahan-dahan akong pumasok sa loob at laking gulat ko nang marinig ko ang paimpit na ungol sa dulo na cubicle.

"Uuggghhhhh. Shiiit. Ang sarap po, aaahhh!" Ungol ito ng nasasarapan na boses ng lalaki.

Nais kong manlumo nang dahil sa nakumpirma kong nangyayari sa loob ng cubicle na iyon.

Hanggang sa hindi ko na nais pang magpatuloy pa. 

Aalis na sana ako nang marinig ko ang pamilyar na ungol at boses ni Padre Tiago.

"Gusto mong mamatay sa sarap, ha? Uugghhh!"

"Yes sir! Yeeesss uugghhh!" 

At tila ba narating nila ang nais nilang marating. Ngunit hindi iyon ang aking ikinabigla, kundi ang pagbagsak ng lalaki sa sahig na dahilan upang maitulak ang pintuan ng cubicle at padapang bumulagta sa sahig ang lalaki na ngayon ay duguan na pala.

Patay na yata.

Natakpan ko ang bibig ko sa pagkagulat hanggang sa ako'y patakbong lumabas.

Sobrang kabado ako sa nakita ko. Hindi ako mapakali sa aking kinauupuan pagbalik ko sa owner jeep ni Padre Tiago.

Hanggang sa makabalik na siya at sumakay na sa owner na walang kibo.

"P-padre, ano pong nangyari?" tanong ko sa kanya saka tumingin sa kanyang hitsura na pawisan, basa na rin kasi ang t-shirt niyang puti.

"Huwag ka nang papasok bata, mayroon tayong ibang pupuntahan." Seryoso niyang minaneho ang sasakyan at ngayon ay wala akong ideya kung saan niya ako dadalhin.

Habang nasa sasakyan ay tahimik lang akong tumingin sa kanya. Pasimple lang talaga akong tumingin hanggang sa makita ko ang braso niyang mayroong bakas ng dugo.

Narating namin ang masukal na daan papasok sa kabundukan.

Isusunod niya na ba ako? Papatayin rin ba niya ako? Panay na ang pagkabog ng aking dibdib nang mga sandaling iyon lalo pa nang huminto ang owner sa dulong bahagi ng masukal na kakahuyan.

"Ano pong ginagawa natin dito, Padre Tiago?" tanong ko ngunit hindi ko pinapahalata ang aking kaba sa kanila.

"Bumaba ka na bata, huwag nang masyadong maraming tanong." Bumaba rin siya at saka ko siya nakitang nagtanggal ng damit at pinunasan ang dugo sa kanyang braso gamit ang puting t-shirt.

Halos ayaw ko nang sumunod sa kanya ngunit dahil sa kanyang muling pagtawag ay nagmadali akong bumaba.

"Bata, sinabi kong bumaba ka, hindi ba?" 

Simbilis ng kidlat ang aking pagbaba ng owner hanggang sa naglakad ako patungo sa kanyang kinaroroonan.

"Luhod," utos niya.

"B-bakit po?" 

"Luhod, bata!" Hinawakan niya ang aking balikat at sapilitan na akong idiniin pababa.

Nais ko nang maiyak dahil baka pugutan niya ako ng ulo ngayon din.

Ngunit bigla kong ikinagulat ang pagbukas niya ng zipper at pagtanggal ng butones ng kanyang pantalon.

"Hindi ako nilabasan kanina, gusto kong iputok sa bibig mo. Sa'yo lang ang t***d ko ngayon, Angelo. Sige na, kain na, bata."

Nagulat ako sa kanyang sinabi kaya naman tumingin ako sa kanya, bilang pagtataka.

"Ilabas mo ang dila mo, naiihi si Padre, dali." Utos pa niya.

Unti-unti ko ngang nilabas ang dila ko at napapikit na lang saka tinanggap ang mainit niyang ihi.

"Imumog mo, bata." 

At iyon nga ang ginawa ko. Pagkatapos ay saka ko iniluwa iyon at naluluhang tumingin sa kanya.

"Ilabas mong muli ang dila mo," muli niyang utos.

Paglabas ng dila ko ay agad niyang pinatulo ang laway niya sa akin at nasalo naman iyon ng aking dila na nag-aabang lang.

"Namnamin at lunukin mo, bata," mahina at puno ng senswal niyang wika.

Pumikit nga ako at ninamnam ang laway niya saka nilunok ang kanyang mainit na laway.

Pagmulat ko ng aking mga mata ay bigla siyang yumuko at saka ako siniil ng marahas na halik ni Padre Tiago.

Gosh. Ang sarap ng labi niya. Ang sarap sarap talaga.

....