Share
Tiago 9
Kaugnay na kabanata
PADRE TIAGO Tiago 10
PADRE TIAGONAGISING akong nakatali na ang katawan ko sa isang silya. Wala akong saplot at nakalantad ang aking katawan.Nakatayo si Angelo sa harapan ko na para bang pinagmamasdan akong parang alipin.Talagang naisahan niya ako bago pa man ako nagising. Ang ipinagtataka ko lang ay hindi man lang ako nagising ng kahit na anong paggalaw sa akin mula nang ilipat niya ako dito sa upuan mula sa aking pagkakahiga sa kama.Ngayon ay wala akong magawa kundi ang pumiglas. Ngunit dahil wala akong magawa ay tila ba naging sunud-sunuran ako sa kanyang nais, ngayong Biyernes ng umaga."Kaya mo bang punuin ang baso na ito ng t*mod mo, Padre Tiago?" Tunog naghahamon ang kanyang boses kaya naman nakikita ko rin sa kanyang mukha ang kanyang pagiging dominante.Masasabi kong kakayanin ko dahil sapat na rin siguro ang pagpapahinga ko simula kagabi hanggang ngayon. Nakaipon na rin siguro ang bayag ko ng sapat na tamod para mapuno ang hawak niyang baso. Walang pinipili ang oras ng kalibugan ni Angelo s
PADRE TIAGO Tiago 11
ANGELOARAW ng Sabado ay naging abala ang lahat para sa pa-liga ng simbahan. Para ito sa mga kabataan na nais lumahok at ang mga pangunahing myembro nito ay kaming mga sakristan.Si Warren ang pangulo namin at siya rin ang kasama ni Padre Tiago sa pagpaplano. Syempre ay naroon din ang bise alkalde na siyang sponsor sa palaro.Ayon kay Padre Tiago, nagbigay ng 50,000 pesos na pondo ang kampo ni Bise Alkalde Bastian para sa mga gustong lumahok. Syempre, mayroon ding mananalo.Si Vice Mayor Bastian Villamor ay 40 taong gulang na, byudo at may nag-iisang anak na si Carlo Villamor, 18 taong gulang, ka-edad ko rin at nag-aaral sa syudad.Si Sir Bastian ay kilala bilang pala-kaibigan at malapit sa mga kabataan. Kaya nga nakahakot siya ng maraming boto mula sa mga kabataan noong panahon ng kampanya dahil sa kanyang pagiging pala-kaibigan sa mga ito.Walang sino mang galit sa kanya kaya't nanalo siyang bise alkalde ng bayan.Ngunit kahit na gaano kaganda ang ipinapakita niya sa mga kabataan la
PADRE TIAGO Tiago 12
ANGELOKABADO akong bumaba ng owner dahil mas isipan ko pa rin ang mga salitang winika ni Padre Tiago.Papatay siya...papatay siya kapag nagpagamit pa ulit ako sa mga lalaki. Hindi ko man masabi pero natatakot na rin ako sa kanya. Kaya niyang pumatay? Pumapatay rin ba ang mga pari? Iyon ang naiwang katanungan sa isipan ko nang mga sandaling iyon. Pagkababa ni Padre Tiago ay nauna pa siyang umakyat ng hagdan sa akin. In-assisst kami ng mga tauhan ni Sir Bastian hanggang sa makarating kami sa kanyang kinaroroonan, sa kanyang opisina sa second floor.Malawak ang mansyon niya at halos mga tauhan niya lang ang naroon, at idagdag na rin ang mga kasambahay na naroon.Pumasok kami sa isang silid, sa kanyang opisina at naroon nga siya, naghihintay sa akin."Oh father, sumama ka pala kay Angelo. Ipinasundo ko na siya sa mga tauhan ko dahil ang akala ko ay hindi ka pupunta." Natarantang tumayo ang bise alkalde at saka siya naglakad upang salubungin kami.Nakipagkamay siya sa amin at si Padre
PADRE TIAGO Tiago 13
ANGELOLUNES ng umaga ay naging abala kami sa paglilinis ng kumbento. Lahat ng mga kasama namin sa loob na kapwa ko tinutulungan ng simbahan ay nagtatrabaho ng kanya-kanya na ayon sa iniatas sa amin ng aming mga tagapangalaga.Natalaga ako sa paglilinis ng confession area kung saan ay doon nagkukumpisal ang mga tao sa pari.Kasama ko si Abel ngunit inutusan siya na magtrabaho sa likod ng simbahan kasama pa ang iba. Kaya naman, mag-isa ko lamang talagang naglilinis dito ngayon.Sa aking pag-iisa ay tila ba natakot ako nang makarinig ako ng mga yabag na tila ba papalapit sa akin. Tumingin ako sa paligid, ginagap ko ng aking mga kamay ang walis tambo upang anytime na mayroong gagawa ng masama sa akin ay makalaban man lang ako.Napalunok ako nang wala akong makita, ngunit naramdaman kong mayroong naupo sa loob ng isang cubicle kung saan ay doon nagkukumpisal ang mga tao.Kabado man ay dahan-dahan akong lumapit upang kumpirmahin ang presensya ng kung sino man ang naroon ngayon.Dahan-daha
PADRE TIAGO Tiago 14
ANGELOPAALIS na ako sa kumbento. Hindi ko na inisip kung ipapahanap ako ni Padre Tiago. Ang tangi kong naiisip ngayon ay ang masakit na ginawa niya sa akin. Hindi ko matanggap.Ang akala ko ay akin lang siya, na ako lang ang makakatikim sa kanya. Ngunit heto, luhaan akong naglalayas.Naiinis ako sa sarili ko dahil hinayaan kong tuluyan akong mahulog sa kanya, na hinayaan ko ang sarili kong magpagamit na lang sa kanya. Sa totoo lang ay para bang nagsisisi ako sa mga nangyayari.Nakakababa ng tingin sa sarili ang mga ginagawa naming dalawa ngunit ano pa at nagustuhan ko naman talaga ang ginawa naming dalawa.Pero heto at tila ba bumabalik sa akin ang lahat ng mga nangyari. Para bang kapag naiisip ko pa lang ay apektado na ang buong pagkatao ko. Wasak ang puso at ang damdamin ko.KANINA, bago ako umalis sa kumbento ay kumukulog pa, kumikidlat at nagbabadya pa yata ang lakas ng ulan.Wala na ring masakyan. Gabi na kasi at wala na akong makitang bumabyahe pa. Kaya naman pinilit kong magla
PADRE TIAGO Tiago 15
PADRE TIAGOKATULAD ng inaasahan ko ay nais nga talaga niya akong parusahan. Ito na ang dati kong iniisip kanina nang siya makita kong malalim ang iniisip habang nagkakape.Kita ko sa kanya ang matinding pagnanasa sa akin, sa aking katawan at sa aking b*rat.Gusto ko rin naman ito, kaya't bakit hindi ko ipagawa sa kanya ang nais niya? "Bata, parurusahan mo ba ako?" mababa ang boses ko nang tanungin ko siya nito."Bakit mo kailangang malaman, padre?" tumaas ang kanang kilay niya.Ayaw man niyang aminin ngunit nakikita ko iyon sa kanya."Aminin mo na, baka matulungan pa kitang gumawa ng mga bagay bagay para matupad ang kagustuhan mong parusahan ang katawan ko," relax kong wika."Talaga ba, padre? Nagpapaubaya ka na sa akin ngayon?" Naupo siyang bigla sa gilid ng kama, sa tabi ko.Tiningnan ko lang siya at tinitigan ang kanyang mga reaksyon. Halata ko sa kanya ang pagiging excited niya sa bagay na sinabi ko."Bakit naman hindi kung ngayon lang naman, hindi ba?" wika ko."Exciting," natu
PADRE TIAGO Tiago 16
ANGELOKINABUKASAN, nauna pa akong nagising kaysa kay Padre Tiago. Hindi ko na lang muna siya inabala dahil sa totoo lang ay ramdam ko rin naman ang pagod niya.Wala siyang ibang ginawa kagabi kundi ang magpalabas ng magpalabas ng kanyang katas kaya't natitiyak ko talagang hindi niya talaga kayang bumangon ngayon.Pagkagising ko ay nagluto na ako ng almusal habang siya ay nakatihaya sa higaan. Wala siyang saplot at ang kanyang katawan ay hantad. Nais ko siyang lapitan upang tingnan siyang mabuti ngunit baka maramdaman niyang naroon ako.Pagkaluto ko ay hind pa rin siya nagigising. Hindi ko na alam kung mauuna na ba akong kakain o hihintayin ko siya. Pero naawa naman ako kaya't hinayaan ko na lang muna siyang matulog.Nagtungo ako sa nakatoka kong lilinisan sa simbahan. Doon ako sa likod, sa lugar kung saan ay naroon ang mga kagamitan na ginagamit sa tuwing misa.Walang tao roon kaya't mag-isa ko lang talaga. Nagsimula akong maglinis sa pamamagitan ng pagpupunas ng mga kagamitan.Nasa
PADRE TIAGO Tiago 17
ANGELOBIGLANG hinugot ni Sir Bastian ang ari niya sa akin at ni hindi siya kinakabahan na pinulot ang kanyang t-shirt at isinabit iyon sa kanyang balikat. Itinaas na rin niya ang brief at ang kanyang shorts saka namewang na tumingin sa papalapit na si Padre Tiago.Ako naman ay nanghihina pa rin at hindi pa alam kung ano ang gagawin ko. Kaya't nang mapagtanto ko ang dapat ay saka ko itinaas ang aking shorts at underwear. Eksakto namang malapit na si Padre Tiago sa amin at hawak pa rin niya ang latigo, nangingintab ang buo niyang katawan sa pawis at wala siyang saplot na pang-paa."Ang tigas ng ulo mo, Angelo. Hindi ba't sinabi ko sa'yo na hindi ka na pwedeng magpakabit sa iba? Hindi mo ba iyon nauunawaan?" mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa latigo.Nangilid ang luha ko dahil sa hindi ko maipaliwanag na takot."P-padre...hindi ko alam kung paano...""Huwag ka nang magdahilan pa bata! Gusto mo rin naman iyan," hindi na niya ako pinatapos sa aking sasabihin, bagkus ay sumingit
Pinakabagong kabanata
