CHAPTER 01

PLAY WITH ME, CHELSEA

CHELSEA PASCUAL

One month later

"Bakit niyo ho ba ako pinipilit na magpakasal sa lalaking hindi ko kilala?"

Nang masabi ko na ang mga salitang iyon ay padabog akong umupo sa aming sofa. Kakauwi ko lang galing sa school, at ito na kaagad ang bubungad sa 'kin.

"Anak, kailangan natin itong gawin para sa ating business. Alam mo naman kung gaano kaimportante sa pamilya natin ang kumpanyang iyon," nangongonsensyang sagot sa akin ni mama.

Maya-maya lang ay biglang sumulpot si papa at diretsyong umupo sa aking tabi.

"Come on anak, engagement pa lang naman. Hindi kayo ikakasal kaagad," usal nito sa 'kin.

Agad akong napabuntong hininga at mabilis na tumayo para makalayo sa kanila.

Hindi ko alam at wala akong ideya kung bakit gano'n na lamang sila ka pursigido. At walang tigil akong kinokumbinsi sa bagay na alam naman nilang hindi ako sang-ayon. Ilang beses pa akong nakipag-talo sa kanila, pero kahit anong gawin ko ay hindi ko mabago ang kanilang desisyon.

Sa labis na pag-iisip ko ay hindi na muna ako lumabas sa aking kwarto para harapin ang mga magulang ko. Ilang sandali pa ay nakarinig ako ng mga katok, at hindi na ako nag-abala pang tingnan kung sino iyon. Kusa ko na lang naramdaman ang presensya ni mama sa tabi ko at marahang hinahaplos ang aking buhok.

"Alam kong hindi ka sang-ayon sa kagustuhan namin ng daddy mo. At hindi din kita masisisi kung mararamdaman mo ang bagay na iyon," malungkot na saad ni Mommy.

Huminga ako nang malalim at mabilis na bumangon mula sa aking pagkakahiga, at humarap kay Mommy.

"Mom, hindi pa ako nakaka-graduate," naguguluhang sagot ko.

Tipid na ngumiti ang aking ina at ilang sandali ay bigla niyang inabot ang mga kamay ko, at hinahaplos niya iyon. Hindi ko naman maiwasang magtaka dahil sa ikinikilos niya. Pakiramdaman ko tuloy ay may tinatago sila ni Daddy at ayaw nilang sabihin sa 'kin.

"Fine, papayag na ako sa gusto niyo," biglang bulalas ko.

Agad na nag-angat ng tingin sa akin si mommy at gano'n na lang ang gulat ko nang bigla niya akong yakapin nang napakahigpit.

"Pero may kondisyon iyon, Mom," dugtong ko kaya agad naman siyang tumigil sa pagyakap sa 'kin.

"Gusto ko munang matapos ang natitirang isang buwan ko sa College, at pagkatapos ay yon na. Magiging fiancée na ako ng isang lalaking hindi ko kilala," mahinang saad ko pa at napairap na lang sa kawalan.

Nang marinig iyon ni mommy ay dali-dali siyang lumabas sa aking kwarto, habang may kinakausap ito sa kanyang cellphone. Naiwan akong mag-isa habang nakatitig sa aming kisame.

"Bakit ba hirap na hirap akong suwayin ang gusto ng mga magulang ko. Dahil ba masunurin talaga ako o sadyang ayaw ko lang na madismaya sila sa 'kin?"

***

Pagkatapos nga ng engagement party namin ni Axel ay nagsama na kami sa iisang bahay. Noong una ay aminado akong takot na takot ako, sa kung ano ang pwedeng mangyari sa pagsasama naming dalawa, pero kalaunan ay nawala lahat ng takot ko nang makita ko ang kabutihan niya. He's taking care of me, at hindi niya naman ako pinipilit sa bagay na alam niyang hindi pa ako handa.

Nakaramdam ako ng pagkaburyo kaya't nakapagdesisyon akong lumabas ng bahay. Wala kasi ang fiancé ko, maagang umalis dahil may trabaho pa raw siya. Kaya ako lang ay ang mga katulong ang nasa bahay ngayon.

Agad na pumukaw sa aking atensyon ang isang malaking water fountain. Parang bata akong tumakbo papalapit roon, at walang mapaglagyan ang kasiyahang nararamdaman ko habang pinagmamasdan ang pagdaloy ng tubig.

"It's you right?"

Agad akong napalingon sa aking likuran nang marinig ko ang baritong boses na iyon.

Agad akong nanigas sa aking kinatatayuan nang makita ko kung sino ang nasa harapan ko.

Walang iba kundi ang lalaking nakasama ko noon sa resort.

“Bakit siya nandito?” sa isip ko at hindi pa rin maalis ang aking tingin sa kanya.

“Hey Miss, I'm talking to you,” muling saad nito na nakapagpabalik sa ‘kin sa tamang huwisyo.

Sunod-sunod ang naging paglunok ko habang iniiwas ang aking tingin sa kanya.

“Naaalala niya kaya ako?”

“O-oo, b-bakit?” kinakabahang usal ko.

Ilang saglit pa ay bigla nitong inilahad ang kanyang kamay sa ‘kin.

“My name is Vander, and it's nice to finally meet you. My cousin in-law,” nakangiting pagpapakilala niya.

Ilang sandali ko pang tinitigan ang kanyang kamay, bago ko iyon tinanggap.

“Chelsea,” tipid kong sagot sa kanya.

Agad ko ring binawi ang kamay ko at pagkatapos ay agad niya din akong tinalikuran.

Habang pinagmamasdan ko siyang naglalakad papalayo sa ‘kin ay agad na nagsulputan ang napakaraming katanungan sa isip ko.

“Bakit parang hindi niya ako kilala?”

“Hindi niya ba talaga ako maalala o nagpapanggap lamang siya?”

“Paano kung sabihin niya kay Axel ang tungkol sa nangyari noon sa resort?”

Naramdaman ko ang biglang pagkirot ng ulo ko, kaya mariin kong ipinikit ang aking mga habang mahinang sinasabunutan ang sarili.

“Takte talaga. Sa dinami-dami kasi ng taong pwedeng makasama nang gabing yon, bakit nagkataong sa pinsan pa ng fiancé ko!”