Chapter 1

"SAAN KA?" tanong ni Zee kay Lorelay nang nakita niyang palihim itong umalis pagkatapos patulugin ang kambal sa kwarto.

"Huwag kang maingay Zeebal. Aalis ako. May bibilhin lang." Naiinis na ani ni Lorelay sa lalaki na pinipigilang mangiti habang kaharap siya.

'She's scary yet sexy,' mahinang ani ni Zee sa kaniyang isipan habang nakatingin kay Lorelay na papasakay na ng taxi.

Parang timang na nakasandal sa pintuan at nakatingin sa taxi na papaalis. Nagtagal siya ng isang minuto doon bago napagpasiyahan na pumasok. 

Malalim ang buntong hininga na pinakawalan ni Zee at nahiga sa sofa. Just then he realized something na nagpabangon sa kaniya bigla. "That brat! Don't tell me ako ang maiiwan sa mga anak niya?" Inis na hinabol niya si Lorelay sa labas but it was too late dahil papalayo na ang sinasakyang taxi ng dalaga.

Naiinis niyang sinipa ang bato na siya lang din ang nasaktan. Nanlulumo siyang pumasok sa loob ng bahay  ulit at itinapon ang sarili sa sofa.

"I'm so freaking tired." Mahinang bulong ni Zee sa hangin habang nakatingin sa litrato na nakasabit sa pader ng bahay niya.

"We looked like a happy family there." Puno ng galak na sabi ni Zeebal habang nakatingin sa litrato niya kasama ni Lorelay at ng mga bata na si Rico at Sico.

Ngunit napawi ang ngiti niya dahil alam niyang anytime by now, mawawala sa kaniya ang mag-iina.

Pinili niyang alisin sa isipan iyon at pinuntahan ang dalawang bata na mahimbing na natutulog sa kama nila. Magkatabi si Sico at Rico na ikinangiti ni Zee.

"Look at these kids. Mana sa akin,"

Humiga siya tabi no'ng dalawa, at hinalikan ang mga ito sa noo.

"Dad," mahinang ani ni Rico no'ng mamulatan niya si Zee.

"Matulog ka pa 'nak. Tatabi si daddy sa inyo," sagot ng binata at kinumutan ang sarili tabi no'ng dalawa. He's hugging the boys hoping na makasama niya pa ito ng matagal. Right now, he's damn scared lalo't napag-alaman niya na hinahanap ni Harold Oliver Shein, ang totoong ama ng dalawang bata ang kinaroroonan ni Lorelay. 

NAIINIS na ibinalik ni Lorelay ang kinuha niya sa isang section ng can goods no'ng makita na sumubra na ang alloted budget niya para dito.

Habang chini-check niya ang mga pinamili, there's an unexpected guess ang nakita niyang palapit sa kaniya.

Zelaya, Zeebal's mother. Masiyadong strikta ang dating nito na hindi nito magawang mangiti kay Lorelay.

For unknown reason, it cause her to be anxious sa mismong kinatatayuan niya.

"Good day tita," Lorelay force to smile habang sinasalubong ang nakakatakot na presensya ni Zelaya.

"Can we talk?"

Sandaling natigilan si Lorelay at kalaunan ay tumango. Naunang tumalikod si Zelaya at sumunod si Lorelay dito.

Sa malapit na coffee shop, napagpasiyahan ni Zelaya na doon kausapin si Lorelay.

"You want coffee?" naiilang na ngumiti si Lorelay at tumango. Pagkatapos makuha ng serbedora ang order nila, natahimik ang dalawa ng ilang minuto. 

Pinapakiramdaman ni Lorelay ang babae sa harapan. Kilala niya ito at aaminin niyang naiintimida pa rin siya dito.

"I did some background check on you." Panimula ni Zelaya. 

"Walang kaso sa akin na tinutulugan ka ni Zee, Lorelay. But I am concern with his security. Kasal ka sa isang Shein, masiyadong malaki ang pamilyang kinabibilangan mo." 

'As much as I want, gusto kong iwasan si Mr. Shein dahil natatakot ako sa posibilidad na baka nga madamay si Zee sa galit niya sa akin. Hindi pa man sabihin ni tita, naintindihan ko na siya.'

"Ayaw kong madamay ang anak ko oras malaman ng asawa mo kung nasaan ka."

Guilty na yumuko si Lorelay. Alam niya, dahil no'ng nagkita sila ng asawa niya sa bar, halos hindi na niya makilala ang asawa sa selos nito kay Zee.

"I assumed na nagkita na kayo ni Oliver," dahan-dahang tumango si Lorelay.

"Sa bar ba?" dagdag na tanong ni Zelaya. Tumango ulit si Lorelay at guilty na humarap dito.

"Have mercy on my son. He likes you, at nakikita kong wala kang interes sa kaniya. Ayaw kong umasa ang anak ko lalo't napalapit na siya sa mga anak mo."

Nagulat si Lorelay sa sinabi ng ginang na gusto siya ni Zee ngunit hindi niya maikakaila na tama ang sinabi nito sa kaniya na wala siyang interes o gusto kay Zeebal dahil iyon ang totoo. Kaibigan lang ang tingin niya kay Zee. 

"Aalis po kami tita. Nag-iipon ako pang renovate sa bahay namin dati."

"I'll help you with that. As soon as possible, gusto ko na kayong umalis sa puder ng anak ko." Natahimik si Lorelay at nalungkot sa binitawang salita ng ginang. .

"Don't get me wrong, natutuwa pa rin akong kaibigan ka ni Zee dahil hindi mo pinapabayaan ang anak ko." Mahigpit ang pagkakahawak ni Lorelay sa bag niya habang nakikinig kay Zelaya.

Natahimik sandali ang dalawa no'ng dumating ang kape na inorder nila. Tahimik na pinagmamasdan ni Lorelay si Zelaya na sopistikada ang dating. 

Kumikinang ang kutis, idagdag pa ang mga alahas na suot sa katawan. Nakilala niya ito no'ng unang buwan na tumira sila kay Zee. 

Strikta ngunit mabait ito sa mga anak niya. Mahal na mahal siya ni Rico at Sico. 

Humigop si Zelaya ng kape, at sinalubong ang mga mata ni Lorelay.

"To be honest, dapat akong magpasalamat sa 'yo. Naging dahilan ka para mag seryoso si Zee sa buhay. Kada umuuwi ng bahay namin, para na siyang isang responsableng ama na nagmamadaling umuwi dahil may mga anak na naghihintay sa kaniya. I'm thankful that you made him realized what life is." Ngumiti si Zeleya habang iniisip ang anak.

"I actually like you at walang kaso sa akin kung kayo ang magkakatuluyan-" huminto ang ginang bago nagpatuloy, "kung sa ibang walang kwentang tao ka nga lang nakatali. But that's not the case. You were tied to a Shein, a ruthless tycoon na walang kinakatakutang banggain. Oras na malaman niya ang tungkol sa mga anak niya, hindi na ako magtataka kung hindi ko na kayo makita."

What Zelaya said brought fear to Lorelay dahil alam niya sa sarili niya na tama ang ginang.

"Hope hindi mo ito mamasamain." 

Magalang na tumango si Lorelay. "Naintindihan po kita tita. Pasensya na po kayo." 

"Thank you. Bueno! I need to go hija. See you around." Tumango si Lorelay at tuluyang umalis si Zelaya.

Nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga si Lorelay at sumandal sa upuan. Just when she looked at the sideway, nakita niya si Mr. Shein na papasok sa coffee shop, and it was too late for her to looked away dahil nakita na rin siya nito.

Hindi rin niya kayang e alis ang paningin sa asawa niyang papasok sa coffee shop dahil may kasama itong iba.

Nabalot ng matinding selos ang puso niya. Gusto niyang sumugod pero natatakot siya pagkatapos niya itong iwan at paniwalaing may iba siyang lalaki. 

Humawak si Lorelay sa tasa na nasa harapan niya. Pilit pinapakalma ang sarili.

"What are you doing here?" natigilan si Lorelay nang marinig ang malamig na boses ni Mr. Shein. Nanayo ang balahibo nito sa katawan.

Humarap siya dito. Nakasalubong niya ang nakamamatay nitong titig sa kaniya. Naroon ang galit at pangungulila. Hindi niya mapangalanan. 

"Aalis na ako," ang tanging nasabi ni Lorelay. Tumayo siya at aalis na sana nang bigla siyang hawakan ni Mr. Shein sa kamay at pwersang hinarap sa kaniya.

Agad nitong pinulupot ang kamay nito sa bewang ni Lorelay at mas inilapit pa ito sa kaniya. Ilang pulgada nalang ang layo ng mga labi nila sa isa't-isa.

"Narito ka ba para makipagkita sa putang.inang kabit mo?" napatalon bahagya si Lorelay dahil sa malutong na mura ni Mr. Shein.

Hindi makasagot si Lorelay. Napatitig lang siya sa mga mata nitong puno ng galit.

"Answer me!" 

"Wala akong sasabihin sa 'yo. Pakawalan mo na ako."

Ngumisi si Mr. Shein. Ngising nagbigay kilabot kay Lorelay.

"Soon enough, lalapit ka rin sa akin. Hihintayin ko ang araw na magmamakaawa kang tanggapin kita ulit." Nakaramdam ng insulto si Lorelay sa sinabi ng asawa niya.

Pinakawalan siya nito, at bumalik sa babaeng kasama nito.

"Who is she?" rinig niyang tanong nito kay Mr. Shein

Her husband just looked at her  bago umiling. "Don't mind her. She was my maid." Anito bago umalis akay ang babaeng kasama habang si Lorelay ay nagmamadaling umalis habang pinipigilan ang luhang kumawala sa mga mata.

MR. SHEIN clenched his fist habang palapit sa table nila. Pinipigilan niya ang sarili niyang huwag sundan ang asawa but he didn't succeed.

"Oliver, where are you going?" rinig niyang tanong ni Via, a superstar model na hindi niya pinansin. Nag tuloy-tuloy siya sa pag-alis para sundan ang asawa.

'I'm fvcking mad! Jealous! Freaking very jealous! But why on Earth na ako ang hahabol sa kaniya?'

Mas binilisan niya ang paglalakad, sa gilid ng isang eskinita, nakita niya na lumusot doon si Lorelay.

Tumigil siya sa paglalakad nang makita ang asawa na sumandal dito. Narinig niyang may kausap ito sa cellphone nito.

He's curious as fvck.

'Hello baby?"- Lorelay

'Baby? Who the fvck is this? Kabit niya?' Galit na ani ni Mr. Shein habang nakikita.

"Aww. Yes. I'm still here. Okay, see you. Yeah. I love you too."- Lorelay.

Mr. Shein couldn't take it so he left clenching his fist, trying not to punch someone he sees in his way.

Nanghihina na isinilid ni Lorelay ang cellphone niya sa bag. Kailangan na niyang umuwi dahil hinahanap na siya ni Sico.

She left without knowing na nakikinig si Mr. Shein sa pag-uusap nila ng anak nila na inakala nitong kabit niya.