Kabanata 2

Nakaupo si Celine sa gilid ng kama, hawak ang photo album ng kasal nila ni Nicolas. Hindi pa rin siya makapaniwala na limang taon na silang kasal, at kagabi lang, may ibang babaeng dinala ang asawa niya sa kanilang tahanan.

"Kakayanin ko... para sa batang lumalaki sa sinapupunan ko," bulong ni Celine habang malungkot ang mga mata. Mula kagabi, hindi siya tumigil sa pag-iyak.

Narinig niya ang mga yabag ng paa. Paglingon niya sa pinto, naroon si Ruby, nakatayo at nakangiti ng mapanukso.

"Celine, gusto kitang makausap," wika ni Ruby, may halong pangungutya ang tono habang papalapit kay Celine.

Isinara ni Celine ang photo album at tumayo. Matapang niyang hinarap si Ruby sa kabila ng namumugto niyang mga mata.

"Anong kailangan mo, Ruby?" tanong niya, pilit ang ngiti.

Nagkamot sa baywang si Ruby, nanunuya ang ngiti. "Gusto kong lumipat ka na sa guest room. Ako na ang matutulog dito. Akin na ang kwartong ito!"

"Ano?!" gulat na tanong ni Celine, nanlilisik ang mga mata sa galit.

"Mas mabuti pang lumipat ka na. Dahil simula ngayon, akin na ang kwartong 'to!" ulit ni Ruby.

Umiling si Celine at pilit pa ring ngumiti.

"Pasensya ka na, Ruby, pero asawa pa rin ako ni Nicolas. Kaya hindi ako aalis sa kwartong ito," matigas na sagot ni Celine.

Biglang itinulak ni Ruby si Celine, pero pinilit nitong hindi matumba.

"Celine, tanggapin mo na! Mas mahal ako ni Nicolas. Katulong ka na lang dito! Malapit ka na niyang i-divorce, kaya umalis ka na!" sigaw ni Ruby.

Hinila ni Ruby ang braso ni Celine, pero mabilis itong pinawi ng babae.

"Hindi ako aalis. Asawa pa rin ako ni Nicolas. At karapatan ko ang kwartong ito. Ikaw ang dapat sa guest room! Ang kapal ng mukha mo!" balik ni Celine, matatag ang paninindigan.

"Ikaw ha —"

Isang sampal ang ibinigay ni Ruby sa kanya.

"Ang lakas ng loob mong labanan ako, Celine! Ako ang pinili ni Nico dahil baog ka!"

Biglang lumitaw si Nicolas mula sa guest room, naalerto sa ingay.

"Anong nangyayari dito?" tanong niya.

Agad na kumapit si Ruby sa braso ni Nicolas.

"Sinabihan ko lang si Celine na lumipat ng kwarto, pero sinampal niya ako at inalipusta, mahal," drama ni Ruby.

Matalas ang tingin ni Nicolas kay Celine.

"Celine! Ang kapal ng mukha mong saktan si Ruby!" At sa unang pagkakataon, sinampal siya ng asawa niya sa harap ni Ruby.

"Nico..." bulong ni Celine, gulat na gulat sa pagbabago ng ugali nito.

"Lumipat ka na. Hayaan mong si Ruby ang gumamit ng kwartong ito," mariing wika ni Nicolas.

Huminga ng malalim si Celine, tila sasabog ang dibdib.

"Nico, asawa mo ako. Paano mo nagagawang paalisin ako sa sarili nating kwarto?" Hinawakan niya ang kamay ng asawa pero inalis agad ito ni Nicolas. Natawa si Ruby.

"Hindi na kita gustong katabi sa kama. Mas gusto ko si Ruby. Mas maalab siya, mas masarap," dagdag pa ni Nicolas na ikinahiya ni Celine.

Tinitigan ni Celine ang asawa, umaasang may awa pa rin itong nararamdaman. Pero lalong tumalim ang mga mata ni Nicolas.

Pinigilan ni Celine ang luha. Isang gabi pa lang si Ruby sa bahay, pero parang tuluyan nang nawala ang pagtingin ni Nicolas sa kanya.

"Sige. Lilipat ako. Pero tandaan mo, asawa mo pa rin ako, Nico. At hindi ako susuko nang ganon-ganon lang," sambit ni Celine, pilit ang ngiti.

Tumango si Nicolas, hindi man lang siya tiningnan.

Bitbit ang pusong sugatan, nagsimula nang mag-empake si Celine.

"Kailangan mong maging matatag, Celine," bulong niya sa sarili.

Nakatayo lang si Ruby sa may pinto, nakangiti ng mayabang.

"Alam mo, Celine, hindi ko kasalanan. Si Nicolas ang pumili sa'kin. Mas maganda ako, mas maalaga, at mas magaling sa kama! Narinig mo naman, 'di ba? Mas gusto niya akong katalik kaysa sa'yo! Haha! Baog!"

Tahimik lang si Celine. Hindi na siya kumibo.

Lumakad na palayo si Ruby, nakangiting parang panalo na.

Tinuloy ni Celine ang pag-eempake habang pinipigilan ang pagbagsak ng mga luha. Nang matapos, lumabas siya ng silid at nagtungo sa guest room.

Ngunit nasalubong niya si Maria sa may pasilyo. Mapanuyang nakatingin ito.

"Tigilan mo na 'yan, Celine. Umalis ka na lang. Mas lalo ka lang masasaktan habang tumatagal ka rito," saad ni Maria.

Matapang na tumingin si Celine sa biyenan.

"Hindi ako susuko. Lalaban ako anuman ang mangyari."

Umirap si Maria. "Tingnan natin kung hanggang kailan ang yabang mo."

Siguradong-sigurado si Maria na susuko rin si Celine sa bandang huli.

Nagpatuloy si Celine patungo sa guest room. Naupo siya sa gilid ng kama, dama ang matinding pagod at bigat sa dibdib.

Tumingin siya sa salamin. Wala na ang dating kinang ng kanyang kagandahan.

Paano ba naman niya maaayos ang sarili, eh buwan-buwan, kinukuha ni Maria ang pera niyang dapat ay kay Celine. At kailanma'y hindi siya nagsumbong kay Nicolas.

"Hindi ako susuko," bulong niya. "Ipaglalaban ko ang karapatan ko bilang asawa ni Nicolas. Ipaglalaban ko ang anak ko."

Hinaplos niya ang kanyang tiyan. Hindi pa halata, pero may batang nabubuo na roon.

Sa ngayon, itatago muna niya ang kanyang pagbubuntis.

Maagang nagising si Celine kinabukasan. Kahit sugatan ang puso, ginampanan pa rin niya ang tungkulin sa bahay.

Kasama ng mga katulong, abala siya sa kusina.

Simula nang pumasok siya sa Mansyon Wiliam, tila isa na siyang katulong.

"Magandang umaga po, Miss Celine," bati ng isa sa mga kasambahay.

Ngumiti si Celine habang hinihiwa ang tinapay.

Ilang sandali pa, narinig niya ang tawanan mula sa dining area. Alam na niyang si Nicolas at Ruby iyon, kasama si Maria at si Ginoong Morgan.

Magkahawak pa sina Nicolas at Ruby nang pumasok.

"Ang ganda-ganda mo ngayong umaga, Ruby," puri ni Nicolas sabay halik sa pisngi nito.

"Talaga, baby?" sambit ni Ruby habang nakasubsob sa dibdib ni Nicolas.

Huminga nang malalim si Celine at inilapag ang plato ng toast sa mesa.

"Magandang umaga po," bati niya, pilit na nakangiti.

Tumango si Ginoong Morgan habang malamig ang tingin ni Maria.

"Magandang umaga, Celine," matabang na bati ni Nicolas.

Tiningnan ni Nicolas si Ruby at pagkatapos ay si Celine.

"Kita mo, Ruby? Naiintindihan mo na kung bakit kita pinili? Mas kaakit-akit ka kaysa..." sabay sulyap kay Celine.

Tumawa si Ruby. "Oo nga, darling. Hindi bagay sa'yo si Celine. Mas bagay siyang maging katulong."

Ramdam ni Celine ang kirot sa puso, pero pilit siyang ngumiti. Para sa anak niya, kailangan niyang magpakatatag.

"Nico, anong gusto mong almusal? Ako na ang maghahanda," alok ni Celine.

"Si Ruby na ang bahala. Hindi mo na kailangang pagsilbihan ako," sagot ni Nicolas.

Patuloy ang malamig na tingin ni Maria. Mapanuyang ngiti ang bumalot sa mukha nito.

"Celine, wala ka talagang delicadeza, ano? Alam mong ayaw na sa'yo ni Nicolas, pero kapit ka pa rin dito."

Pinilit ni Celine na maging kalmado. "Asawa pa rin niya ako, Ma'am. Kaya mananatili ako."

Napakunot-noo si Nicolas. Matalim ang tingin kay Celine.

"Celine, malapit ka nang hindi maging asawa ko. Maghahain na ako ng annulment. Pero huwag kang mag-alala, hindi kita paaalisin. Kaya tigilan mo na 'yang drama mo."

Ngumiti si Ruby. "Narinig mo 'yon, Celine? Ako na ang asawa niya ngayon. Hindi na ikaw."

"Talaga bang ida-divorce mo ako?!" tanong ni Celine, hindi pa rin matanggap ang sinapit.

"Oo, Celine. Siguro sa loob ng isang buwan."

"Isang buwan? Bakit hindi ngayon?!" sabat ni Maria.

Tahimik lang si Ginoong Morgan, pero halatang pabor siya sa paghihiwalay.

"Ang mahalaga, mapuputol na ang lahat. Kumain na tayo," sambit ni Nicolas.

Tahimik si Ruby. Hindi na rin umalma, dahil alam niyang siya rin ang papakasalan.

"Celine, kung may natitira ka pang dangal, umalis ka na rito," ani Ginoong Morgan na ni hindi siya tiningnan.