Share

Chapter 4

Author: Hei Con
last update Last Updated: 2023-05-31 14:09:36

"HOW DID she take it?"

Jace lit his cigar at the same time as Chester came into their room. He had been wide awake since his brother went out. It was already two in the morning, may pasok pa siya mamaya pero talagang hindi lang siya dalawin ng antok. Something was bothering him.

He was the one who advised his brother to admit the situation to the girl as early as now. He even told Chester to return everything she gave him. At ngayon nga, he was also the one feeling guilty to the bone dahil alam, niyang masasaktan ito sa mga pinayo niya. She'd been loving his brother for freakin' five years after all.

"Lighter than I thought." Ngumiti ang kausap, bago nilagpasan ang kamang hinihigaan niya, dumiretso ito sa aparador at nagsimulang magbihis.

"Hindi siya nagalit?" He blew out his smoke. He found that answer stressing. Kimberly, taking that turn down message light was really not what he expected. Something was hëll not right."You can't be serious."

Umiling ang kuya niya bago excited na sumagot. "She's even smiling the whole time. In the end, she even forced me to invite Jackie over kaya inabot kami ng ganitong oras." Chester let out a laugh as he remembered Kimberly's comical reactions. "Ayos pala si Kim no? She's great." 

"Talaga?" 

'Come on now, I know her. When she tells you she's okay, I swear Chester, she's not! Kim is the word complicated itself, shaped into a woman!'

"Oo. Ang saya niya pa nga eh."

"Hindi siya umiyak?" He puffed his cigar again, successively this time. There was a huge disconnection about what his brother was saying and he couldn't believe it.

"Hindi. Bakit gusto mo ba paiyakin ko pa?"

Pinigil ni Jace ang sarili na bigyan ng pampagising na suntok ang kapatid niya. Bagkus ay mabilis na lang siyang tumalikod dito, pinatay ang sigarilyo sa ashtray na nasa ibabaw ng bedside table, bago tinakpan ng unan ang mukha.

He cursed inside his head before getting drowned on deep shit thinking again.

He'd known Kimberly since High School. Ito ang asungot na laging sumusundo sa kanya sa hide-out niya kapag pinahahanap siya ng Guidance noon. Ito yung m*****a na hindi nagde-day off para sermonan siya kasehodang sa gitna ng Campus Quadrangle, sa Canteen, sa Gate at kung saan-saan pang parte ng St. Benedict High School. Ito rin yung kaparehong pakialamera na nagsabing 'aayusin siya nito.'

He'd waited for her through his High School life to do it.

 Believed her to keep what she said across his college. 

In the end, he continued being the deeply fuck*d up shit waiting for nothing...because she never did.

And clearly, she never will. 

.

.

.

'MONTHS OF LEARNING how to move on. May natutunan ba ako? Malamang wala.' Marahang sinimsim ni Kimberly ang lamang margarita ng hawak na baso.

Sandali niyang pinasadahan ng tingin ang mga nagkakasiyahang tao sa loob ng malawak na bakuran ng mga Mangino, bago dumekwatro.

Doing so made her right leg peek out of that high slit red dress that she was wearing. Ramdam niya ang paghimas ng lamig sa kanyang balat mula binti hanggang sa malapit sa garter ng kanyang suot na lace underwear.

The thumping inside her veins reminded her of the reason why she was there; why she's now sitting alone in the darker side of that place like a vixen in mating season while waiting for her prey, and why is she getting so fired on killing her glass of margarita to borrow guts.

It was Jace's birthday. Wala sana siyang balak na pumunta pa sa munting kasiyahan na nagaganap kung hindi lang siya personal na inanyayahan ng nanay nito nang minsan itong mapadpad sa Hangers.

Bumili ito ng mga damit, at sa kaparehong pagkakataon namilit na rin na imbitahin siya. Sa tingin ni Kimberly, walang ideya ang butihing matanda sa tunay na dahilan kung bakit dalawang buwan na siyang nawawala sa eksena ng mga ito.

'That's a very bad decision you made Aling Pining. There's no such thing as 'enough time' to fix a broken hearted woman. Not until her heart gets what it yearns for by hook or by force. Should you have known what is running on my mind —I bet you won't even want to see my shadow.'

Ilang minuto pa ang ginugol niya sa pagmamasid, bago maingat na kinuha ang lipstick at compact mula sa kaharap na pouch, nagre-touch siya. With her lipstick as red as blood inside her vein, her hair loosely touching the bareness of her back and her stilettos screaming 'sexy' - she smiled at herself with the contentment she felt.

Ang tagal niya ring hindi nag-ayos ng sarili. Nakakapanibago tuloy na makita niya ang kanyang repleksyon habang naglalagay ng makeup.

"Kim?"

Muntik nang mabali ang leeg niya nang biglang may magsalita sa kanyang likuran. Nagmintis tuloy ang kanyang hawak na lipstick at gumuhit palagpas sa kanyang labi. "J-Jace?"

"Anong ginagawa mo rito?"

Nilunok niya ang namuong kaba nang salubungin niya ang titig nito. Hindi niya gusto ang paraan ng paghagod ng mga mata nito sa hubad niyang likod . May dalang ibang pakiramdam yon na humahalo sa ginaw ng paligid. Nakakaasiwa.

'Anyway what's new? Talaga namang pagpapahiya at pagpapaasiwa ang ginagawa ng lalaking ito sa'kin.'

"Inimbintahan ako ng nanay mo." Nagpasalamat siya ng lihim dahil buong lumabas ang tinig niya gayung ang totoo ay gusto niyang tumumba. " Why don't you ask your Mom-"

"Umuwi ka na."

"I'm sorry Jace, pero wala akong balak ipahiya ang nanay mo--."

"Umuwi ka na. " Lalong nagkaroon diin ang boses ng lalaking may hawak na kopita habang nakatingin ng pababa sa kanya.

His towering height and his usual ruggedness made her hate him more. Napalunok siya nang mapanghusgang suyurin nito ng tingin ang kanyang suot at nagtagal sa hubad niyang likod. Nakaka-insecure ang disgustong bumalatay sa mukha nito. "Get out of here."

"Bakit hindi mo abalahin ang sarili mo sa mga ibang bisita mo?" Her defense mechanism went on red alert kasabay ng pagtaas ng kilay. Tiim bagang na tiningnan niya ang mga tao sa bakurang napapalamutian ngayon ng maliliit na bumbilya, ilang lamesa at isang mahabang hapag kung saan nagsisilbi ang catering service na inarkila ng mga ito.

The Mangino's residence is a picture of wealth, a two-story American inspired house, and a yard with enough space to entertain a good party for fifty to sixty guesses. Bukod pa roon ang extension ng lot nito na nasa kabilang panig ng kalsada kung saan nakaparada ang ilang mga sasakyan nito. "You see, I'm just one out of the many guess, I'm sure may mahahanap ka pang ibang pwedeng pagtuunan ng pansin. Happy Birthday."

"Kimberly will you just--"

"Pasensiya ka na hindi ko alam na Birthday mo. Wala akong naihandang regalo kasi pinilit lang ako ng nanay mo. Ipapahatid ko nalang--" she deadpanned him, completely disregarding the way his jaw hardened.

"Damn it, Shut up!"

"Oh you're mad. Bakit? Kailangan ba na alam ko ang birthday mo? Sino ka ba? Kapatid ka lang ni Chest--"

"You look like a sl*t." He cut her off this time, his teeth gritting with each other as he looks down on her. "And with that, I mean a bed slut. Disente ang okasyong ito. I never remembered inviting a pr*stitute."

Umakma si Kimberly na magsasalita pa nang walang paalam na tumalikod si Jace at nagsimulang lumayo. She felt like slapped on her face with what he said.

Wala sa sariling napahawak siya sa laylayan ng slit sa kanyang hita at palihim na naitakip yon sa nakahantad niyang legs. Ilang beses na napahugot ng malalalim na hininga bago sinundan ng tingin ang nilakaran ng lalaki.

Her heart flinched in anger. Kumuyom ng kusa ang mga palad niya bago galit na inabot muli ang baso ng Margarita at tinungga yon.

'Remember this Jace, that's the last insult you'll ever do.'

.

.

.

.

JACE ENDED up tugging on the close collar of his polo soon as he was sitting some legal distance away from Kimberly. The breathing difficulty was getting worse every time their eyes met accidentally across few tables.

With the object of his teenage wet dreams sitting somewhere in the dark wearing a dress that couldn't even cover what he'd been trying to picture out for the rest of his life, he felt like burning in hell.

"Engineer Mangino." Napalingon siya sa babaeng ni hindi na niya napansin na umukopa ng katabi niyang silya. Maliwalas ang ngiti nito nang mapang-akit na mangalumbaba sa kaharap niyang lamesa "You look pissed. Anything bothering you, Birthday boy? "

"Melissa." Pilit ang naging sagot niya. Ilang beses na kinumbinsi ang sarili na ilayo ang paningin sa babaeng dahilan ng pagpapawis ng mga palad at marahang sumimsim sa baso ng alak na inalok ng bagong dating.

The whiskey didn't even wet his throat. He still felt internally dry. "Buti nakarating ka."

"Well, walang pasyente kanina. " kibit-balikat nito habang pinaglalaro ang nakatikwas na daliri sa bibig ng hawak niyang baso. She fictitiously moved closer before giving her that inviting grin. "Hindi ka na dumadalaw sa clinic ko. I wonder what's wrong Jace? Were you too busy these past few days?"

"I'm always busy."

"Really? Even for this?" Napalalim ang hugot niya ng hininga nang biglang pumisil sa hita niya ang babaeng kausap. Nagsimulang magmasahe ng palihim sa ilalim ng mamahaling mantel na tumatakatip sa kapanghasan nito.

"Melissa, please."

"Oh. You're getting hard already?" Napapangising sabi ni Melissa nang abutin nito ang ibabaw ng suot niyang pantalon kung saan kanina niya pa tinitiis ang epekto ni Kimberly sa kanya. "You missed me this much?"

'No. I missed that f*cking girl in red who's taking forever removing her lipstick from her cheeks--'

"Oh shit!" Jace felt the difficulty of his situation doubled when Melissa started rubbing him down.

He wanted to close his eyes and imagine that it was her who was sitting beside him - doing this kinky stuff on him.

Pero hindi kinaya ng mata niyang pumikit ni isang sandali man lang. Lalo na nang makita niyang tumayo ito bigla at may pagmamadaling humakbang papunta sa harap mg bahay nila.

He bit his lips to suppress a moan with the evil yet discreet way the woman beside her was doing dirty. Pero kahit nagre-react ang katawan niya ay hindi niya makuhang iwan ng tingin ang babaeng laman ng lahat ng kanyang gabi.

He felt his blood went cold when she finally reached where she was heading somewhere in the middle of the crowd. Doon siya nagkaroon ng lakas para kunwari ay aksidenteng matabig ang mapanghibong kamay sa kanyang kandungan.

Kimberly's alabaster skin looked beautiful under the soft light. Her red dress complimented her curves all in the right places.

'Damn it!' Kimberly was showing too much beauty and skin. He felt all the other guys' attention turned to where he was looking and suddenly he wanted to do a killing spree.

Tatayo sana siya nang mapanood niya kung paano binuksan ni Kimberly ang mga braso na parang nag-aanyaya ito ng yakap mula sa kung sinong hindi niya makita dahil natatakpan ng ibang mga tao roon. He felt his neck stern a bit with how bad he wanted to see who she was welcoming in her arms.

It didn't long when the person she was looking at finally came to view and gave her that embrace. It was Chester.

He felt himself broke a bit. He wouldn't tell it, so he laughed when he thought Melissa cracked a joke when he was not even sure about what she said.

Nagkunwari siyang nakatuon ang atensyon sa katabi. Pinilit ang sariling umarte na nagugustuhan niya ang ginagawa nito nang bumalik sa kanyang kandungan ang mapaglaro nitong kamay.

Lihim na lihim ang pagmamasid niya. Mentally taking note of how happy Kimberly looked like while talking to his brother and secretly comparing it with how disgusted she looked at him.

His chest was aching but he wouldn't blurt a word.

Hanggang sa makita niyang halikan ni Kimberly ang kapatid niya at biglang nagdilim ang kanyang paningin.

He didn't really know what happened next. All he remembered was Melissa's voice calling him to come back on his seat as he crossed their lawn with quick strides to get to his car.

He wanted out.

He couldn't breathe.

The air on that place was suddenly not enough for his lungs to function well.

Hei Con

Don't forget to comment and vote. Oo nga pala. If you want more sexy stories, available rin ang "Dangerous Temptation" here in GN... Happy reading!

| 1
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Perfect Type of Wrong   Epilogue

    “And they lived happily ever after...”“Hindi kaya.”“They did, Casey. They did...”“Hind kaya frog ‘yong pinakasalan ni Snowhite. At mas lalong hindi tatlong tadpoles ang naging anak nila!”Jace had to move the book covering his face down a bit. Raising a manly eyebrow, isa-isa niyang siuyod ng makahulugang tingin ang tatlong batang magkakatabi sa ibabaw ng family-size bed na kaharap - isang six years old na babae and dalalawang cute na two-years old na lalaki.Patamad na sinandal ni Jace ang likuran sa inuupuan niyang single couch. Pinilit niyang wag matawa nang ibalik ang kanyang tingin kay Cassidy na kanina pa nakasimangot habang nakatingin sa kanya. “Binilang ko, Casey. Tatlo talaga--”“Daddy naman eh--”“Snowhite! Frog!” It was Rain who cut her sister off. Umangat sa ere ang maliliit na kamay nito bago gigil na pinagtatapik ang comforter na nakakumot sa kanilang magkakapatid. The baby was pouting his lips while furrowing his eyebrows. He got jet black hair just like their mom, b

  • Perfect Type of Wrong   Chapter 61

    Hell and back, and then, hell and back again.Kimberly heard something popped when she tried to rest her back against her chair. Her eyes were droopy, her white shirt was a little unclean from being worn for three days in a row, and yet never had she thought of leaving that same spot for even just an hour.Malalim ang kanyang naging buntong hininga nang sandaling ipikit ang mga pagod na mata. For a while she found herself concentrating to the mild machine beeping sound occupying the room.The same noise that keeps her believing that Jace's still alive. Unconscious but still there.‘One. Two. Three heartbeats--’"Kimberly." Pinutol ng tawag na yon ang kanyang pagbibilang. Mabagal ang naging pagmulat ng kanyang mga mata para lingunin ang kung sino mang pumasok sa kwarto.She found herself letting out a forced smile upon seeing Chester sitting in a wheelchair. Sa likod nito ay ang ama nitong tumutulak ng upuan at inang may buhat ng kanyang unica hijang mahimbing ang tulog.As if on cue,

  • Perfect Type of Wrong   Chapter 60

    BANG!"Jace!"It could have been the odds among all odds. Kung gaano kabilis ang naging pagbulusok ni Kimberly pabagsak ay gayun din kabilis huminto yon.Luha, sipon, laway... what else could an inverted hanging body withdraw just to justify what fear of death is like?Huminto ang oras, pati yata pagsulak ng dugo sa kanyang ulo tumigil.Kimberly doesn't want to count how many seconds was she swaying upside down. Pero nang makaramdam siya ng hapdi sa lalamunan dahil sa pinipigil na hininga ay napilitan din siyang dumilat at lingunin kung ano ang mahigpit na bagay ang nakapulupot sa kanyang binti.She made a loud gasped.It was a strong and manly hand.For a fraction, Kimberly almost forgot what the real score she was in was."Tangina!""Jace!"Terror and relief mixed with her blood when his callous hand pulled her back to the stairs.She lost her balance and almost slumped on her butt. Buti nalang ay mabilis nitong nasalo ang kanyang katawan bago pa siya matumba. He held her tight with

  • Perfect Type of Wrong   Chapter 59

    Hindi masigurado ni Kimberly kung ano ang mas malakas. Ang pagkabog ba ng kanyang puso? O ang kanyang naririnig o ang makinang katabi. It had been a while. Hours and hours of searching. Days and nights of visiting different hospitals and morgues in hopes of finding the man she needs to rescue. And yet, here comes the moment, and there she was... standing stiff beside the hospital bed where Chester was laying weak, pale, and half dead. ‘Jusko... Chester--’ "Umh...nurse?" Dagling naagaw ang kanyang atensyon mula sa panakanakang pagpitik ng linyang nasa monitor. She felt her face froze under the surgical mask when her eyes met a pair of confused hazel eyes looking back at her. Pinigil niya ang pamumuo ng napakaraming tanong sa loob ng kanyang isipan at pilit pinakaswal ang pagkukunwari bilang isang nurse. "Yes ma'am?" "Kanina pa po kayo nakatayo d'yan. Hindi pa po ba kayo tapos obserbahan ang pasyente?" The young woman sitting on the lone chair inside that room gave her a once over

  • Perfect Type of Wrong   Chapter 58

    Kimberly’s insides were in tight knot. It had been a while since she opened the door for him pero magpasahanggang sa mga oras na ‘yon ay di pa rin niya mabasa ang ekspresyon nito.‘Oh God. Tell me how to decode chopping board faces.’"Umh... candlelit dinner." She shrugged her shoulders unsurely. "Surprise?"Jace still didn't but a word. Bagkus ay lumibot ang malamig na paningin nito sa medyo madilim na salas. Mula sa malaking mesa na pinilit niyang itulak galing dining room, sa mga larawan na isa-isa niyang pinagpi-print bago nilagyan ng tali at isinabit sa ceiling, sa dalawang bandehadong nakahanda, sa ice bucket na kaysa wine ay dalawang bote ng beer ang nakababad, sa kandilang pamblack-out na nakatayo sa gitna ng lamesa... hanggang mapapadpad ang paningin nito sa mga pahabang baloons na ginawa niyang bouquet at pinang-center piece."Condoms ko ‘yon. ""Alam mo na pala eh." Binalewala niya ang pag-awang ng bibig nito dahil sa sinabi niya. Instead, lumakad siya palapit sa lamesa, ki

  • Perfect Type of Wrong   Chapter 57

    Bacolod sunsets are beautiful... Pero hindi kung may sakit ka ng katulad kay Pete.Umangat ang kanyang kamay para i-adjust ang suot na de-kulay na salamin. Papadilim palang . Masarap sana sa pakiramdam ang malamig na ihip ng hangin pero hindi kaya ng kanyang mga mata ang sobrang liwanag.The lights were too harsh and every step he was taking on that road was a matter of tolerance. Ito ang rason kugn bakit laging madalim sa bahay niya at laging gabi ang pinipili niyang oras ng trabaho. He hated the light because it was making him dizzy. Nasusuka siya pero pinipilit niyang pigilin. His house in Sta Clarita was specifically designed for his need.He was born photophobic. His eyes were strikingly beautiful and light, dahil kinulang sa pigments ‘yon. It was a health condition that he had been bearing with his whole life.Inayos niya ang suot na shawl para takpan ang mukha bago pinagpatuloy ang paglakad sa siksikang kalsadang ‘yon. Hilong-hilo na siya sa dami ng taong bumabangga sa kanya.

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status