Bakit nilalanggam ako dito? Jusko, mag-gyera na kaya? hahahhaa bitter ko atah. Salamat sa mga bumasa!
Geraldine's Point of View* Naglalakad kami ni Mike sa mall at syempre patuloy pa rin namin ang date namin. Date sa umaga hanggang hapon tapos labanan sa gabi. O diba? Magkahawak ang kamay namin habang naglalakad at napagdesisyonan namin na hindi na muna kami mag-di-disguise. Kahit weird at hindi ako sanay pero sasanayin ko sarili ko dahil hindi naman ako nag-iisa. Dalawa naman kami. Kaya heto ngayon habang naglalakad kami ay pinagtitinginan kami ng mga tao. Sinong hindi mapapatingin sa Asawa ko? Ang gwapo-gwapo niya sa sout niya ngayon at mas lalo atah akong nahuhulog sa kanya. At ako naman ay naka white dress naman ako at nakasapatos para sa pagtakbo namin mamaya kung may mangyayari man. "Hala nandidito si Mr. Muller!" Hindi namin pinansin ang mga taong nakatingin sa amin. "Saan tayo pupunta ngayon, wife?" "Hmm... Arcadeeee!" Natigilan naman siya at napatakip siya sa bibig niya at pinigilan niya ang sarili niya na kumilig. Jusko! Alam ko na lahi mo, Muller! May be
Geraldine's Point of View* "Hindi namin alam na ganito pala ang Asawa ni Mr. Muller! Woah! Nagseselos ako sa Asawa niya! Sana all!" "Makikita mo talaga na in love na in love si Mr. Muller sa kanya." Napatingin ako sa mga tao na nakatingin sa amin. Wala ba kaming private moments dito? "Ehem... Pwede naman siguro na akin lang ang Asawa ko diba? Date namin ito kaya wag kayong epal." Kunot noong ani ko sa kanila. Napatingin naman ako kay Mike na parang natutuwa pa sa pinagsasabi ko dito. "Please, kailangan naming ng time ng Asawa ko na mag-date." Napatango naman ang mga tao at agad naman silang lumakad at nakahinga na lang ako ng maluwag. "Okay na, wife. Moment na natin ngayon dito." Napangiti naman ako at napatango. "I want Mr. Penguin now." "Okay, fine, fine. Kailangan muna kumuha ng card." Tumango naman ako at lumakad na kami sa cashier at binayaran na niya bago kami pumunta sa claw machine. "Go, hubby!" Natawa naman siya at nakailang try naman siya nang makita ko na nagi
Geraldine's Point of View* Natigilan ako nang makita ko sa di kalayuan. Nakita ko ang dad ko na nakahiga sa sahig at nagkakagulo ang paligid. "Dad!" Agad akong lumapit sa kanya at tiningnan ko siya. Napaluha ako bigla nang makita ko na nag-aagaw buhay na siya ngayon. Paano nangyari ang bagay na ito? "Daddy, lumaban ka, please! Hindi pa tayo nag-uusap ng maayos." Dahan-dahan naman niyang hinaplos ang pisngi ko at ngumiti kahit namimilipit na siya sa sakit. "N-No, hihingi pa ako ng tawad sayo at mamamasyal pa tayo, dad." "My Princess... gusto ko ring gawin ang lahat ng iyon. Pero mukhang limited na ang oras ko ngayon. Pasensyahan mo na ang dad mo dahil ginawa ko lang yun para protektahan ka." "Ayos na po yun. Okay na tayo and please, don't leave me like mom." Naamoy ko ang dugo at napatingin ako sa tiyan niya at malaki ang hiwa doon na ginawa ng mga kalaban. "Mahal na mahal kita, anak. Mukhang kailangan ko na ring mamahinga dahil matagal na akong hinihintay ng mom mo at isa pa
Geraldine's Point of View* Nakasakay kami ngayon sa yatch ni Mike papunta sa island ng pamilya namin. Hindi ko alam na may island pala kami. Ang yaman naman atah ng pamilya ko at lalo na itong lalaking ito may pa-yatch pa. Maaga kaming sumakay sa yatch dahil mga pitong oras ang travel papunta doon sa island namin. Exclusive pala ang island na iyon at para lamang iyon sa mga assassins. Oh diba? Delikado ang lugar na yun. Nakatingin ako sa dagat habang nakatayo sa gilid at hinahayaan ang hangin na tumama sa mukha ko. Nang naramdaman ko na may yumakap sa likuran ko at nung tingnan ko ay nakita ko si Mike. At pinatong niya ang jacket sa balikat ko at niyakap niya ako sa likuran ko. At naramdaman ko na hinalikan niya ang leeg ko at pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko. "Baka mahulog ka, wife." "Nahulog na ako sayo." Humarap ako sa kanya at nakita ko na napangiti siya at dahan-dahan niyang hinalikan ang noo ko. "Wife, ipagpapatuloy mo ba ang disguise mo roon?" Napangiti ako
Geraldine's Point of View* Nakarating na kami sa port ng island at tahimik lang akong nakasunod sa mga likod ni Mike. "Welcome back, Mr. Muller." "Hmm.." Napatingin naman sila sa akin na nasa likod ni Mike at ngumiti naman ako sa kanila. "Mr. Muller, sino po itong kasama ninyo? Ngayon lang po namin nakita. We need to know her identification." Natigilan ako sa sinabi nito. Hindi ko naman alam na strict talaga dito. Pero nevermind, dapat lang noh. "She's my personal assistant." "Her identification?" Hala ang strict nga! "Wh---" "Here, sir." Inilahad ko sa kanila ang ID ko at mabuti dinala ko ang identification ko bilang Girlie noon na nagtatrabaho bilang assistant sa company ni Mike. "Palagi po akong kasama ni Mr. Muller sa company." Napatingin naman ang tauhan kay Mike. "Mr. Muller, may alam po ba siya tungkol sa island na ito?" "Yes, I want her also na pumasok sandali sa school dito kasi gusto niyang subukan ang competition sa phantom syndicate. Welcome naman ang lahat
Geraldine's Point of View* Nakarating kami ngayon sa malaking gate at nakakalula sa sobrang taas nun. At gold pa ang kulay ng gate. "Totoo ba yan?" mahinang ani ko habang nakatingin sa gate. Kung ipe-prenda ko kaya ito ay mga magkano kaya? "Yes, gusto mong i-prenda?" Napatingin ako kay Mike at mahina na tumatawa pero natigilan ako sa sinabi niya. "Totoong gold, hubby?" "Oo nga." "Shocks! Gold na sa gate pa lang eh ano na kung sa loob?" "White gold and yellow gold ang makikita mo roon." "Daebak!" "Teka lang... Wife, ubos na ba ang allowance mo?" Natigilan naman ako sa sinabi niya. "Uhmm... Meron pa naman. Sobra-sobra pa nga iyon." "Kung sobra yun... Eh bakit naghahanap ka pa ng isasangla?" Oo nga noh? Bakit ba ako naghahanap? "Sa isipan ko ganun eh. Mukhang nakasanayan na." "Fine, fine, dadagdagan ko ang allowance mo mamaya." Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. "Hubby, di na kailangan. Marami na yun at hindi ko na alam kung ano ang gagastusin ko sa pera."
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako ngayon kay Mike na nag-aalalang nakatingin sa akin. "Kaya nga sinabi ko na hawakan kita dahil alam ko na maiiwan kita at mawawala ka sa sobrang laki ng mansiong ito." Hinawakan niya ang kamay ko at mukhang pinaparinig niya talaga ang lahat ng iyon sa mga tao na nandidito. "O-Okay." Tinabunan niya ako sa mga taong nandodoon at pinunasan niya ang mga mata ko. Hindi ko pala namalayan na umiiyak na pala ako. "Sorry." "I understand." "Mr. Muller, ayos lang po ba riyan?" rinig na ani ng butler namin sa taas ng hagdanan. "Yes." Inilagay niya sa damit niya ang kamay ko para humawak ako roon. "Ayos ka na?" Ngumiti ako at dahan-dahan na tumango. Lumakad na kami paakyat sa hagdanan at nagpatuloy na rin sila sa paglakad papunta sa lugar kung saan kami papunta. Nakarating kami sa isang pintuan at nakita ko na isa pala yung opisina. Pumasok na kami sa loob kasabay si Butler at sinirado nito ang pintuan ay nasa labas ang mga bodyguards at mga
Geraldine's Point of View* Kailangan ko munang magpahinga ngayon kasi bukas ako papasok sa school. Nakarating kami sa isang kwarto na exclusive sa amin ni Mike. Hindi ko alam na may kwarto na pala kaming dalawa dito. Nakahawak ako sa braso ni Dad habang naglalakad. Ihahatid kasi niya ako sa kwarto namin. Naintindihan naman ni Mike na nagpapa-baby ako sa daddy ko dahil nga sa panaginip ko. "Princess..." Napatingin naman ako kay dad na nakatingin sa akin. "Bakit, dad?" "Alam mo na-miss ko ang pagiging baby mo sa akin." Nagulat naman ako sa sinabi niya. Actually si Mom ang dragon sa amin at kay dad agad akong tumatakbo. Daddy's girl kung baga. "Daddy, baby mo pa rin naman ako. Miss na miss na kasi kita." Napangiti naman ito. Masaya ako dahil nandidito ang dalawang lalaki na importante sa akin. Nakikita ko na naiiyak si Dad kaya niyakap ko siya. "Me too, my daughter. Walang araw na hindi kita iniisip at hinihiling ko na sana makita na kita at mabuti nakita na kita." Pinunas
Geraldine's Point of View* Bumalik naman ang lahat sa dati at kinuha na nila ang mga estudyante na positive sa drogang 'yun. At malapit na ring matapos ni Nine ang antidote. Nandidito ako ngayon sa opisina ni Dad na kakarating lang niya galing sa Europe. "Daddy, mukhang marami rami rin itong regalo niyo sa akin ngayon." Tinuro ko ang maraming paper bags na nasa lamesa. "It's for you, my daughter." "Daddy, did I te---" "Just once, my daughter. Please, pagbigyan mo na si daddy mo na magbigay ng mga ganitong bagay sa 'yo." Napabuntong hininga na lang ako at uminom na lang ako ng tea. "Okay, daddy." Napangiti naman siya at hinawakan ang kamay ko. Alam ko naman kasi na bumabawi siya sa mga araw na hindi kami magkasama. "Daddy, pwede bang pumunta si papa dito?" Natigilan siya sa ginagawa niya at napatingin sa akin na parang hindi siya sang-ayon sa sinabi ko ngayon. Hindi ba sila magkabati ni papa? "What? Wait, did he know already?" "Bakit hindi ba niya kailangan malaman? Sa k
Geraldine's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko nang marinig ko si Papa. "My daughter, please magsalita ka naman. Alam ko na buhay ka." Naririnig ko na parang pinipigilan niyang umiyak. Naalala ko ang mga pagmamahal na binigay niya sa akin at hindi niya pinaramdam na naiiba ako sa kanya. Flashback... "You're just adopted. You're not a real daughter of the general." Naririnig ko ang mga sabi ng mga kaklase ko noon sa elementary pa ako sa America. Nung unang rinig ko 'yun sa kanila ay hindi ako umiyak o inatake sa kanila. Ano naman ang ikaiiyak ko sa bagay na 'yun? I'm so thankful na maraming nagmamahal sa akin at maraming tumanggap sa kung sino ako at hindi nila pinakita sa akin na naiiba ako. "Your adopted!" Nagtatawanan pa sila habang paulit-ulit na sinasabi ang bagay na 'yun. Tiningnan ko sila sa mga mata nila at napangiti naman ako. "Yes, I am, but I'm so proud to be with their family. My daddy is the best dad and please don't say that. That's bad." Ngumiti ako s
Geraldine's Point of View* "Princess, ano ba ang trabaho mo noon?" Napatingin naman kami sa buong lugar at kami lang naman ang nandidito ngayon. Ako, David, Mike at ako. Wala naman akong nararadaman sa paligid na ibang tao. "I'm Astraea, ninong." Nanlalaki naman ang mga mata ni Ninong nang marinig niya ang bagay na 'yun. "A-Astraea? You mean the popular undercover agent?" Dahan-dahan naman akong napatango. Di pa rin siya makapaniwala sa sinabi ko at napatingin naman siya kay Brother David. "Yes, it's true, dad. Kaya pala pamilyar na pamilyar ka sa akin nung unang kita ko sa'yo noon, princess." Nagtataka naman akong napatingin kay David. "Kailan tayo nagkita?" "Sa Japan ka nun at mukhang may mission ka nun ay accident na nagtagpo tayong dalawa sa isang hotel nun." "Di kita napansin." Napangiti naman siya. "I know that. Dahil busy ka sa pagmamasid sa subject mo nun. Hindi ko na lang pinahalata na ikaw 'yun dahil may mission din ako nung araw na 'yun." Napangiti na lang ako
Geraldine's Point of View* Namumugto ang mga mata ko kakaiyak habang yakap-yakap ako ni Mike dito ngayon sa higaan ng kung saan ako kinunan ng dugo kanina. Pinaiyak pa niya talaga ako at hindi muna niya ako pinasalita at pinakakalma lang niya ako na parang sanggol. "Are you done crying?" malambing na ani niya sa akin. Di ako nagsalita at nakayakap lang ako sa kanya habang nakaupo ako sa binti niya at siya naman ay nakaupo sa higaan. "Wife?" "Hmm..." Tiningnan ko siya at mahina na lang siyang natawa habang nakatingin sa mukha ko. "Ang pangit mo ka-bonding." Nag-roll eyes ako habang sinasabi 'yun at mas lalo siyang natawa ng malakas dahil sa sinabi ko. Tingnan niyo ang pangit ka-bonding! "Shut up. Bakit mo ko niyayakap? Wala ka namang tiwala sa akin. Maghahanap na lang ako ng ibang tao na may tiwala sa akin doon ako makikipaglaro." "Wife." "Oh." Di ko siya tiningnan dahil alam ko kakaiba ang tingin niya sa akin ngayon. "Look at my eyes." "Ayoko baka kiligin ako." Naka-po
Geraldine's Point of View* Natapos akong salinan ng dugo ay pinahiga muna ako dito sa higaan at maririnig pa rin ang ingay sa labas. Wala namang problema sa labanan sa labas dahil nandodoon naman ang mga guro at sila ninong at David. Kaya naman nila ang bagay na 'yun. Remember mga assassins din naman silang lahat kaya walang problema sa bagay na 'yun. Napatingin ako sa gilid ko nang naramdaman ko na may nakatingin sa akin. At nakita ko si Mike na naniningkit pa rin ang noong nakatingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Inilahad ko ang kamay ko at napatingin naman siya sa kamay ko na parang ayaw pa niyang hawakan? "Ayaw mo?" "Tell me, why did you do that?" Tiningnan ko siya. Seryoso talaga siya ngayon. Napatingin ako sa mga kasamahan namin dito na nag-aalalang nakatingin sa amin. Tumango naman sila agad sa mean ko. Kailangan naming mag-usap ni Mike na kaming dalawa lang. Pumasok sila sa isang kwarto dito pa rin sa laboratory at kami na lan
Geraldine's Point of View* "Sa susunod na natin pag-uusapan ang bagay na 'yan. Ang importante ngayon ay ang kumakalat na droga ngayon." Napatingin naman sila sa akin at dahan-dahan na tumango. "I-Ikaw ba talaga si Nyx? Ang Prinsesa ng mga assassins? Yung top 1?" Napatingin ako kay Nine na nanlalaki pa rin ang mga mata nito habang nakatingin sa akin at natawa na lang akong mahina habang nakatingin sa kanya. Hindi ko naabutan ang pagsilang sa kanya dahil nung panahong 'yun ay nagliligawan pa ang mga magulang nito at hindi pa siya ginawa. Hindi ko aakalain na makakabuo agad sila at malaki na ito ngayon. Ngumiti ako sa kanya at hindi ko na sinabi ang tungkol sa akin at agad naman niyang na-gets ang bagay na 'yun. "Oh my God! Welcome back po! Hindi ko alam na nakita na pala kayo at isa pa idol na idol ko po kayo kaya ako pumasok dito sa phantom syndicate dahil sa inyo." Napakunot ang noo ko at napatingin sa mga magulang niya. "Kinukwento kasi namin ang mga kakayahan mo noon kay
Geraldine's Point of View* Sa paglalakad pabalik ay napapansin ko na parang nag-iingayan na ang paligid at nung tingnan namin ang paligid ay parang may kaguluhan sa gitna ng parang stage na may salamin. Doon pala pinasok ang mga infected sa virus at makikita mo sa katawan nila na malapit ng mag-decomposed ang katawan nila. Lumapit sila Mike doon at ako naman ay nagpahalo sa mga estudyante at sumama sa grupo ko para di mahalata na nawala ako sandali. Umupo ako sa gilid at iniisip ko kung ano ang gagawin. Napatingin ako kay Nine na nag-aalalang nakatingin sa mga infected. "Nine." Napatingin naman siya sa akin at nag-sign ako na umupo sa tabi ko at sumunod naman siya. "Ang dugo ba talaga ni Nyx ang makakasagot sa lahat ito?" Nagulat naman siya sa tanong ko. Napayuko naman siya at dahan-dahan na tumango. "Ayon sa examination ng mga magulang sa dugo ng master noon ay 'yun din ang nakatalo sa virus noon. Hindi na siya pwede ngayon na kunan ng dugo dahil alam ko na matanda na
Geraldine's Point of View* Ang mga triads ay isa ring international organized crime group like mafia. Triad is a chinese organi zed crime groups active in China, Hong Kong, and overseas. Para na rin siyang mafia at Yakuza. Same pa rin sila ng ginagawa. Pero hindi ako makapaniwala habang nakatingin sa pinsan ko. "Paano nangyari ang bagay na 'yun?" "Hmm... Tinalo ko ang chinese leader na 'yun. I need more connections sa paghahanap sa'yo sa buong Asia habang si Mike naman ang nasa Europe. Pero hindi namin alam na nandodoon ka pala sa america." Napanganga na lang ako habang nakatingin sa kanya. Hindi ko alam ang bagay na 'yun. Ang akala ko kasi ay normal na mafia lang si David at baka nag guro lang siya. "Kakarating ko lang galing china dahil nalaman ko na nandidito ka na. Kahit may meeting pa ako roon." Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. "Baka importante ang meeting na 'yun!" "Ikaw naman ang dahilan kung bakit ako naging triad boss at dahil nakita na kita ay
Geraldine's Point of View* "Bakit 'di mo siya tinuluyan?" Nanlalaki naman ang mga mata ko habang nakatingin kay David. Hanggang ngayon ba ay nagtatalo pa rin sila? Naalala ko noon na nagtatalo na sila lalo na pag ako ang pinag-uusapan ngayon. Flashback... Nakikita ko na nagsusuntukan ngayon ang dalawa sa garden at maraming pumipigil sa kanila pero walang makakapigil. "Dahil sa'yo ay pinagalitan si Gerry! Mabuti nakita si'ya ni dad at pinagtanggol siya kay tita!" Nanlalaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ni David. "All I want is for her to be happy. Hindi puro pasakit at paghihirap sa mansion na ito bilang heiress!" "Bakit? Naprotektahan ba siya? Hindi naman 'di ba? Mas napahamak pa siya sa pangyayari!" Napayuko naman ako habang nakatingin sa kanila. Lumapit ako sa kanila na kinatigil naman nila sa pagsusuntukan. "Wag kayong mag-away," walang emosyon na ani ko sa kanilang dalawa na kinagulat nila. "Princess/Gerry..." sabay sambit nilang dalawa. "Ayokong mag-aaway kayo d