Tinawgaan ko kaagad ang aming HR department pagkalabas ni Claire. Hindi ko ito kalimitang ginagawa hindi ko din maintindihan sa akong sarili bakit para akong sunod-sunudan kay Claire.
“Hi Ricky , I send you an email. I want you to secure position for Ms.Claire Sanchez. Ayokong malaman niyang wala talagang available position sa aking kompanya bilang personal secretary . She will conduct her OJT in my company and when she finish give her an offer right away for being a regular employee. Payagan mo na si Andrea sa hinihingi niyang bakasyon starting tomorrow pagsimulain mo na siya sa kaniyang leave . Ako ng bahalang magturo kay Claire ng mga dapat niyang gawin sa kaniyang trabaho bilang personal secretary ko. Gawan mo ng paraan na malagyan siya ng slot sa aking kompanya. I don't care kung paano mo gagawin pero gusto kong bukas na bukas din ay magsimula na siya. Hindi ko pa rin aalisin si Andrea. Bale magiging 2 silang sekretarya ko. Hindi niya alam na wala talaga akong perosnal secretary at gawa gawa ko lang ang aking dahilan ,kung magtatanong siya sa iyo siguraduhin mong iisa ang ating alibi, na si Krissa ang aking Personal Secretary noon at pinagresign ng kanyang asawa dahil buntis. Gusto kong i-pwesto mo ang kaniyang desk sa tapat ng aking opisina. I want you to do it first thing in the morning. Is it clear?" nakangisi kong sabi habang kinakausap ko sa telepono ang aming HR Head. "hahaha, naiintriga naman ako sa bago mong kasamabahay. Ano bang itsura niyan at ganun mo na lang alagaan?, una kinuha mong kasambahay kahit walang alam sa gawaing bahay tapos pinag aralan mo pa sa eskwelahan mo. Knowing na ang mahal mahal ng tuition f*e. Tapos ngayon gusto mong mapalapit sayo. Don't tell me Edward na malakas ang tama mo sa babaeng iyan?" pang-aasar na sabi ng aking tauhan/kaibigan na si Ricky. "Cut that thought. Napakadumi ng utak mo. Ibahin mo si Claire, hindi siya kagaya ng ibang babae na nakakasama ko. Isa pa kababata ko siya kaya wag mo siyang idamay sa mga kalokohan ko. Gusto ko lang na maayos ang kaniyang mapapasukan sayang naman ang katalinuhan niya lalo at candidate siya bilang suma-cum laude ngayong school year. Ang mga ganitong klaseng tauhan ang kailangan nating i keep sa aking kompanya. " defensive kong sagot sa aking kaibigan. Alam ni Ricky lahat ng kalokohan ko kaya ang hirap talagang magtago sa kaniya. "Oh FVCK Edward! (hindi siya naniniwala sa aking sinasabi) ang huling beses na nagkaganyan ka ay kay Lexie lang. Don't tell me si Claire na ang bagong babae na ipapasok mo sa red room? hahaha Bro i think she is." paninigurado niya sa akin. Natawa na lang ako sa kaniyang naiisip. Oo nga no, bakit nga ba pagdating kay Claire ay nag-iiba ako. Pati desisyon ko ay nagbabago din. Hindi ko siya kayang tiisin at baliwalain. I don't know parang natural na sa puso ko ang diktahan ang isip ko sa tamang mga dapat kong gawin para mapalapit sakin si Claire. Kahit pa ito ay sa selfish way ay gagawin ko basta makita ko lang ito palagi ay wala aking pakielam. " ewan ko sayo Ricky. I'm just doing it for the benefit of the company. Hindi dapat pinakakawalan ang mga top natcher sa kanilang pag-aaral. Sa galing niya at abelidad ni Claire siguradong madaming kompanya ang mag-aagaw agawan para bigyan siya ng offer at hindi natin iyon hahayaan. Kaya para hindi mag init ang ulo ko sayo, gawin mo ang sinasabi ko." istrikto kong pag-uutos kay Ricky bago ko siya binabaan ng tawag. Kinabukasan kagaya ng aming napag usapan ay pinukaw ko ang atensyon ni Claire. Malayo na naman kasi ang kaniyang paningin. Nakatulala na naman siya sa kawalan. Minsan na wiwirdohan ako kay Claire, mapailang ulit ko na siyang naabutang malayo ang iniisip, masasalamin ko din sa kaniyang mata ang matinding kalungkutan, hindi ko naman siya matanong dahil ayokong isipin niyang interesado ako sa kaniya. Hindi ang isang Edward Murphy ang magtatanong sa nararamdaman ng isang babae. Never! , ang babae ang dapat na naghahabol sa akin at magpapakita ng kaniyang interes at hindi ako ang unang gagawa ng the moves. "Claire let's go mala-late na tayo, unang araw mo pa lang late ka na kagad. Hindi magandang panimula iyan." kunwari ay nagagalit kong sabi . Sinadya kong mag-madaling lumabas ng bahay at naunang sumakay sa kaniya ng sasakyan. "oo nga pala nakabakasyon ngayon si Andrea, ang office secretary ko . 1 month leave siya kaya naman ikaw ang gagawa ng aking meeting calendar, reports, scheduling, filling of documents at kung ano ano pang mga dokumento na ginagawa ni Andrea. " nagulat siya at napatingin sa akin. Alam kong nabigla ito sa aking sinabi dahil sa biglang pag-iba ng ekspresyon ng kaniyang mukha. "Pero Edward, unang araw ko pa lang sa trabaho ko?! baka kung anong gawin ko dun." na-ra-rattle niyang sabi sa akin. "Don't worry within 2 days pina cancel ko lahat ng meetings ko para maturuan kita. You just need to do the basic. Mabilis mo lang makukuha yun alam ko. Matalino ka naman, kaya mo yan . Wag kang matakot." nakangiti kong sabi sa kaniya saka ko pinaandar ang sasakyan paalis ng aking bahay. Nang dumating na kami sa kanto ay nagpababa na si Claire. Naiinis talaga ako dito. Bakit parang allerging allergy siya na makita ng mga taong kasama niya ako.Bugnot na bugnot ako sa ganitong set-up. Habang mabagal akong umaandar ay sinisilip ko siya mula sa aking side mirror, ng masiguro kong malapit na siya ay saka na ako nagmabilis ng paandar ng aking sasakyan. Hinayaan ko na lang din siya sa kaniyang gusto. Nauna na ako sa opisina at pumasok na sa loob ng aking opisina. Sinalubong ni Ricky si Claire ng ito ay dumating. Alam na niya ang dapat niyang gawin dahil nabilinan ko na siya. Habang tinuturo sa kaniya ni Ricky ang kaniyang magiging desk ay nakamasid ako sa kanilang dalawa mula sa glass window mula sa aking opisina. Full tinted black ito kaya naman hindi nila ako nakikita sa loob kahit na nakikita ko ang bawat kilos ng nasa labas. Pinagmamasdan kong maigi ang aksyon ni Ricky dahil kagaya ko ay tuso din ito pagdating sa babae.Ito pala ang plano ni Andrew mula pa noong una, balak pala niyang mag-propose sa akin sa mismong birthday ko.Hayop ka Jackie!, alam mo pala ang plano ng anak mong mag-pakasal sa akin sa pagbabalik niya mula sa business trip niyang ito. Kaya pala ganoon na lang ang pagmamadali niyong mag ina na itulak ako sa kama ng ibang lalaki! Sinong mag aakala na papalpak ang plano niyo at kay Arthur ako mapupunta!“napaka dimonyo mong ina!” Galit na galit ako!Sobrang galit na galit ako kay Jackie!Nagagalit ako dahil pinapatay ako ng kunsensya dahil sa biglaang pagtalikod ko kay Andrew. Pero ano pa nga ba ang magagawa ko kahit magalit pa ako?Tapos na ang lahat. Hindi ko na maaaring balikan ang nakaraan namin ni Andrew.Sunod-sunod ang pagtawag ni Andrew sa akin.Paulit-ulit kong kinakansel iyon, hanggang sa tuluyan ko ng patayin ang telepono ko at naupo nang mag-isa sa tabi ng park.Tahimik akong nakaupo roon, nakatulala nang matagal, bago ko muling binuksan ang telepono ko at tinawagan ko s
Ang buong restaurant ay napuno ng mga paborito kong bulaklak. Bago pumasok sa loob ng resto, ang mga puno ng sycamore sa magkabilang gilid ay nakasabit ang mga makukulay na ilaw at iba't ibang "birthday wishes" at "love" na mga card. Ang mga makukulay na ilaw ay kumikislap, ang simoy ng hangin sa gabi ay humahaplos sa aking katawan, at ang paligid ay puno ng isang romantikong atmospera. Sumunod ako sa kasamahan ni Andrew papasok sa looban ng resto nang medyo malabo ang iniisip. Hindi ko kagad nagets ang mga nangyayari pero na wiwirduhan ako. Nakita ko ang mga kasamahan ni Andrew sa kaniyang trabaho na may hawak na mga heart-shaped balloons ng iba't ibang kulay, na kusang bumubuo ng isang bilog, na may ngiting may pagpapala sa kanilang mga mukha. Sa gitna ng resto ay may malaking projection screen na kasing taas ng isang tao. Matapos ang dalawang malalakas na tunog, lumitaw ang imahe ni Andrew sa screen. Naka-Formal attite siya, may suot na pulang bow tie, may hawak na isang bu
SA OPISINANakahinga ng maluwag si Ella nang matiyak niyang alam ni Arthur na ngayong araw ay birthday ni Frances. Pagdating ng oras ng tanghalian, hinanap niya si Frances para mag-lunch.FRANCES POVBinuksan ko ang cellphone ko at tiningnan ito, at naalala ko na iniiwasan ako ni Arthur kaninang umaga kahit pa alam kong mag flight siya ngayon, kaya't bigla akong tumango ng malungkot.Pero dahil kilala ako ni Ella, alam niyang may hindi okay na nangyayari sa akin. Kinuha niya ang cellphone ko at tinignan ang mga message ko.Sa huli, nagbiro na lang si Ella sa akin "Baka gusto ka niyang sorpresahin ka. Pinipigilan niya lang ngayon at hindi ka pinapansin, tapos bibigyan ka ng sorpresa pagkatapos ng trabaho. Para maging emosyonal ka at ma touch ka!” Tumingin ako kay Ella at ngumiti "Saan mo na naman natutunan lahat ng 'yan?"Itinaas ni Ella ang kanyang baba nang may kumpiyansa, "Maghintay ka lang!"Pagdating namin sa canteen, tinawagan ko iba pa naming mga kasamahan at trineat ko sila
FRANCES POVKinabukasan, nagising ako ng maaga para magluto ng almusal, gusto ko sanang magka-ayos kami ng aking asawa sa aming alitan nitong nakaraang gabi. Halos hindi kasi niya ako pinapansin, sa di ko malamang dahilan. Masaya naman kami noong nakaraang araw pero biglang nagbago ang mood niya kagabi.Marahan akong kumatok sa pinto ng guest room pero walang Arthur na sumagot mula sa kabilang bahagi ng kwarto kaya naman nagdesisyon na akong pumasok na.Habang naglalakad, hindi maipinta ang mukha ko, kakaibang kalungkutan ang bumabalot sa aking katauhan.Pagdating ko sa pintuan ng Office ko ay biglang nanakbo si , Ella papunta sa akin at sinadya akong banggain, kinuha niya ang isang regalo at inabot sa akin . "Frances, Happy Birthday!"Sandali akong napatigil, at saka ko lang naalala na birthday ko pala ngayong araw. Magmula naman kasi ng mamatay si Mama, kinalimutan ko ng mag celebrate ng birthday. Para sakin ang araw sa buong taon ay normal lang. Kinuha ko ang regalo at walang gan
Sa totoo lang nainis ako sa mga sinabi niya kaya sinagot ko din sila ng nararapat na sagot.“Teka lang huh…Una sa lahat ang obligasyon namin si Papa, at FYI nagbibigay kami ng pang gastos ni Papa.Pangalawa, hindi niyo nga ako tinuring na anak niyo, ngayon kung maka-asta ka akala mo ay talagang ulirang ina ka?At pangatlo, bakit hindi niyo pag-trabahuhin yang si Ate Leonor. Hindi yung aasa lang siya sa binibigay namin kay Papa. Kung tutuusin siya ang pinaka-matanda sa amin pero siya ang pinaka-walang pinagka-katandaan.” agad na napa-ismid si Tita Mylene pero nagmatigas siyang umalis ng kusa.Napaisip ako, ngayon lang ako nakakita na niyawyawan ng kaniyang mapang-aping madrasta sa sarili nitong bahay, pagka bukas na pagkabukas pa lang ng pinto. ANo pa nga bang magagawa ko, kung palalayasin ko sila malamang na gagawan nila ito ng malaking issue kaya naman hinayaan ko na lang silang pumasok. Inalok ko na lang sila ng juice. Alam kong may naglalaro na naman sa isip ng mga ito kaya nand
Kagaya ng hindi ko pagyayabang, bumungad sa kanila ang isang mala mansyong bahay na tinitirahan namin ni Arthur. Hindi ko kailanman flinex sa aking social media account ang aming bahay dahil hindi naman ito sa akin. “Tang in*! Frances, ito ang bahay niyo?!” sigaw ng kasamahan kong bakla na halos ikahulog ko na sa golf cart sa sobrang pagkagulat.Napakamot ako ng ulo at napabuntong-hininga. “Bwisit ka bakla, gulat na gulat ako sayo!, oo ito yung bahay namin.” Ngunit hindi agad sila gumalaw. Nakabuka ang mga bibig nila, tila hindi pa rin makapaniwala sa nakikita nila sa kanilang harapan. Si Kristal, na kanina ay puro kayabangan ngayon ay halatang hindi makasabay sa pangyayari. Kahit na inaatake siya ng pride niya dahil sa dami ng paninirang sinasabi niya sa akin sa opisina ay hindi rin maipagkailang namangha din siya sa bahay na tinutuluyan namin ni Arthur. “Frances… ito ba talaga ang bahay mo?” tanong ng isa na hindi pa rin makapaniwala.“Hindi. Trip ko lang pumasok para sa staycat