MasukBigla akong nakaramdam ng takot. Natatakot ako sa mga nangyari kanina, lalo pa't may asawa akong tao.
At kahit pa sabihing isang contract marriage lang ang naging kasal namin ni Scott, alam na alam ko na kung gaano katindi ang magiging galit niya. "Love..." singit ko sa kanila kaya napatingin sila sa 'kin ng sabay. Nakita kong kumunot pa ang noo ni Scott. Siguro ay naiinis na siya kakahintay sakin. "Oh, are you okay?" agad niya akong sinalubong pero imbes na pag-aalala alam kong nairita ito sa sobrang tagal kong bumalik. Si Scythe naman ay nakatingin sa akin na may bahid ng pag-alala. Umakto akong nahihilo, gusto ko ng umalis. Hindi na pwedeng magtagal ako dito. "B-biglang sumama ang pakiramdam ko..." pagsisinungaling ko kaya biglang hinawakan ni Scott ang pulsuhan ko. Alam kong hindi ito natutuwa dahil halos kararating lang nina Scythe. "P-pwede bang umuwi na ta'yo?" tanong ko sabay tingin kay Scythe na parang nagpapaalam. "Sure. Sure, kuya. Iuwi mo na muna si Ara," anito at ngumiti sa kuya niya. Nakita kong tumaas ang kilay ni Scott, galit talaga ito. Bukod kasi sa surprise ay alam kong makikipag-usap lang ito ng busines sa asawa ni Scythe na sa pagkakaalam namin ay isang mayamang negosyante, kaya hindi ako makapaniwala. Paanong si Logan? "Okay." Matipid nitong saad. "E-enjoy you night, Scythe..." saad ko. Garalgal ang boses ko at pinipilit kong ikalma ang takot at sakit na nanaramdaman ko. Pa'no ba naman kasi. I'm married to her brother and she's married to my love of my life. Ang saklap. Hindi naman sana to masakit kahit pa makasal si Logan sa iba, pero bakit sa sister-in-law ko pa? Pinaglalaruan yata ako ng panahon. O karma ko na 'to kasi iniwan ko man lang siya ng walang paliwanag. Ni hindi ko masabing ginawa ko lang 'to para sa operasyon ni Nanay. "And thank you so much for this dinner date, Ara. I'll enjoy this night." sagot niya kaya muli ko siyang ngitian. "Let's go." Tuluyan na kaming nakalabas ng venue. Tahimik ang buong biyahe pauwi. Ramdam ko ang mabigat na paghinga ni Scott. Nindi man lang ito nagtanong kung ayos lang ba talaga ako. Sa kabilang parte ng utak ko, puro kirot ang nararamdaman ko, upon seeing Logan, masasabi ko sa sarili ko na kahit ilang taon na ang lumipas. Nariyan parin talaga ang pagmamahal ko sa kan'ya. I looked out the window, pinilit kong kalimutan ang mga iniisip ko pero parang ginugulo pa rin ang utak ko, hindi mawala sa ala-ala ko ang mga sinabi ni Logan kanina. Finally, we arrived at the mansion, isang malaking bahay na patunay ng yaman ni Scott, my boss five years ago. I was just his secretary back then. He confessed he, love me pero I rejected him, sinabing may mahal na ako— si Logan 'yon. Akala ko nerespeto niya ang disesyon ko, hanggang sa isang dagok ang dumating sa buhay ko. Kailangan ni Nanay ng heart transplant. Masyadong mahal ang gagastusin. I was so down that time, but in instance Scott came, offering everything I need basta magpakasal ako sa kan'ya. Wala akong mapagpilian, nakipaghiwalay ako kay Logan. Wala akong sinabing rason. "Ano bang nangyari sa'yo? Paanong bigla nalang sumama ang pakiramdam mo?" napabalik ako sa realidad nang magsalita si Scott. I forced a smile. "Just tired. It's been a long day." ani ko. Totoo. Buong araw din kasi akong abala sa pagprepare ng surprise para kay Scythe. Pero ang mas lalong nagpabigat ay si Logan mismo. He didn't look convinced, pero hindi na siya nagtanong. "Okay. Let's get you inside," anito at hinila ako ng bahagya. Pumasok na kami sa loob, hawak niya parin ang kamay ko. Nang makarating na kami sa may living room, bigla siyang tumigil at tumingin sa 'kin. "Love," Scott said, breaking the silence. "Scythe and Logan will be staying with us for a while." My heart stopped, nanlaki ang mga mata ko sa pagkabigla. "What?" He chuckled, "Yeah, they just got married pero hindi pa natatapos ang house nila. Mas malaki pa kasi sa bahay natin ang pinatayo ng asawa niya para sa kan'ya, pero ang kupad naman. Hindi ko alam kung tinitipid ba or ano." parang naasar nitong saad. Kung alam niya lang na may secret house na ito! Na mukhang mas mayaman ito kumpara sa kan'ya. "I told them they could stay here until it's done. I want to know his husband more, I want to make sure he won't hurt my princess! Isa pa, I want to know more about his business" dugtong niya pa. Napalunok ako. Natakot ako bigla. "When are they arriving?" I asked, halos pabulong. Nakayuko. "Tomorrow, I think. Sa hotel parin muna sila ngayong gabi." I nodded, my mind racing. Paano ko 'to haharapin? How could I possibly pretend na normal ang lahat. Paano ako aakto na komportable sa harap ni Scythe at Logan. Shit! akala ko I moved on already, pero pagkatapos ng nangyari kagabi. Pagkatapos ng nangyari sa amin ni Logan. Hindi ko alam. "Love, are you sure about this?" tanong ko habang papasok kami sa kwarto. "What do you mean?" nagtataka niyang tanong. "About Scythe and Logan staying here... I mean, don't you think it's a bit too much? We barely know Logan," pagdadahilan ko. Sinubukan ko ulit na magsalita, umaasang magbabago ang isip ni Scott. Scott smiled. "Love, they're family. And Scythe is my sister. Besides, I told you, I want more about Logan. Everything about him." "But..." everything? Paano pag malaman ni Scott na si Logan ang ex ko before. Pano kung malaman niyang may nangyari na samin habang wala silang kamalay malay. "No buts, Love. It's settled. I already told them," seryosong saad niya kaya tumahimik nalang ako. It's okay. I just have to tell myself, na wala na akong nararamdaman kay Logan. I just have to act normal. Kahit pa malaman nila, it should be okay. It was 5 years ako, I should have moved on. Did I? Pagdating namin sa kwarto, I excused myself to the bathroom. I splashed cold water on my face, trying to calm my self. Trying to get out Logan on my mind. Trying to wash off Logan's touch on my body. Dahol hindi na pwede, hindi pwede... I'm married. He's married.Hello dito 🥰🥰🥰
Inis. Frustration. Galit.‘Yan ang nararamdaman ko habang yakap-yakap ko si Ara na umiiyak sa dibdib ko.The moment Nathan called me saying Ara is trying to get back to Scott, parang piniga ang puso ko sa sobrang kaba, wala akong sinayang na oras. Umalis ako kaagad sa ospital kahit pa nasa gitna ako ng pag-aasikaso ng discharge paper ni Scythe.Halos paliparin ko na ang sasakyan ko papunta dito. Iniwan ko ang responsibilidad ko kay Scythe dahil alam kung pag umalis si Ara, mahihirapan ako uling kunin siya lalo pa’t alam kong kakainin ng responsibiladad ko kay Scythe ang oras ko.“Why are you so stubborn, Ara?!” Hindi ko napigilang ang mahinang singhalan siya. Pero nanatili lang siyang umiyak sa dibdib ko.Inabot ko ang buhok niya, I brushed her hair, bumaba sa likod niya, I pushed her more to my chest saka niyakap ng mahigpit. Damang dama ko ang init ng paghinga niya, ang kabog ng dibdib niya, ang panginginig.“Shhh… stop crying, Ara…” mahinang bulong ko sa tainga niya. Ilang sandali
Arabelle's Point Of View“Tumayo po kayo dyan, Ma’am Ara.”Pilit akong itinatayo ng tauhan ni Logan pero nagpupumiglas ako. “Please, just let me go!”“Ma’am, kumalma po kayo. Mas mapapahamak kayo kung lalabas kayo,” mahinahong paliwanag nito pero bakas sa mukha niya ang pag-aalala, sandal din itong lumingon. Suminyas sa isa nitong kasama sa di kalayuan na agad naming nagdial.No! Hindi pwedeng malaman ni Logan, Scott said he will kill my mother pag malaman ito ni Logan.“No… don’t call Logan, Please!” Sigaw ko ulit.Mabilis kong binawi ang braso ko sa lalaking nasa harap ko, maliksing tumakbo palabas ng pinto .Nakatakas ako sa lalaking humarang sa akin sa pinto ng kwarto pero mabilis naman akong napigilan ng dalawa pang tauhan ni Logan na nasa hallway.“Let me go! Bitawan niyo ako!” Naiiyak ko. Para akong nababaliw. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko, pakiramdam ko sasabog na ito anumang oras. Hindi ako pwedeng magtagal pa. I know Scott was very serious. No! Not my sisters please.Pero k
Arabelle’s Point Of ViewKatahimikan. Ito ang bumabalot sa buong kwarto na kinalalagyan ko ngayon, pero kumpara sa mansion ni Scott, I feel peace here. Kasi alam kong malayo ako sa kan’ya, sa pananakit niya.Pero sa totoo lang, gulong gulo pa rin ako. Takot parin ako! Nasasaktan pa rin ako, pagod pa rin ang katawan ko.Napatingin ako sa labas ng bintana, mataas ang sikat ng araw, ilang oras na ring akong nakahiga, gising pero hindi ko magawang tumayo.Nasa mansion ako ni Logan. Sa lugar kung saan kami unang nagkamali, unang nilamon ng pagkasabik sa isa’t-isa.I am safe now.Paulit-ulit ko ‘yang sinasabi sa sarili ko. Safe ka dito, Ara. Hindi ka masasaktan ni Scott dito. Hindi ka maaabot ni Scythe.Pero hindi mapanatag ang loob ko. Napahawak ako sa tiyan ko.“Baby, kapit lang ha? Mommy will do everything to protect you.” Bulong ko.Bumukas ang pinto at iniluwa nito si ang isang lalaking nakaformal suite, isa siguro sa mga tauhan ni Logan. May dala siyang tray ng pagkain. Seryoso ang mu
Hindi ko alam kung saan pumunta si Logan pero sandal siyang lumabas ng room ko habang nagtutulog tulogan ako. A smirk formed on my lips, saka mabilis na pinahid ang luha ko.That was easy.Too easy.Kinuha ko ang cellphone ko sa ilalim ng unan at tinawagan si Dr. Herzon. Ilang ring lang ay sumagot na ito.“Doc, ang galing mo umarte,” natatawa kong saad.“Mrs. Castillo, delikado ang ginagawa natin. Kung malaman ni Logan na peke ang lahat ng ito—”“He won’t find out,” putol ko sa sasabihin niya. “As long as you keep your mouth shut at tinatanggap mo ang pera ko, walang makakaalam. Remember, I hold your license immediately kapag pumalpak ka.”Narinig ko ang malalim na pagbuntong-hininga niya sa kabilang linya. “Yes, ma’am. Naka-set na ang records. HGC levels were faked, ultrasound results were edited. Sa record ng ospital, you suffered a silent miscarraige.”“Good.” Saad ko at muling napangisi.I ended the call at sumandal sa headboard.Logan, Logan, Logan. My poor husband. Akala niya tal
Logan’s Point Of ViewMabigat ang bawat hakbang ko pabalik sa . mismong kwarto ni Scythe. Para akong hinihila ng lupa pababa, I was very guilty. Hindi ko pa rin alam kung paano ko mahaharap si Scythe.While Ara’s face keeps on my mind. Kung paano siya pahirapan at saktan ni Scott. Mabuti nalang at nakarating ako kaagad, Mabuti nalang at nasalo ko siya. At kahit pa halos makipagpatayan ako sa pakikipagbubugan kagabi ay hindi ko alintana. Ang mahalaga, nakuha ko si Ara kay Scott.I want to stay with her. Pero hindi pwede, I have to go back with Scythe and face the consequences.Pagpasok ko sa kwarto ni Scythe, agad ko siyang nakita, nakaupo siya sa kama, nakatulala sa bintana. Maputla ang kan’yang mukha at mugto ang mga mata. Nang marinig niya ang pagbukas ng pinto, dahan-dahan siyang lumingon sa’kin. Those eyes… puno ng sakit at sumbat.Not the sweet Scythe anymore.“L-Logan…” basag ang boses niyang tawag sa akin.Hindi ako nakakibo. Nakatayo lang ako sa may pintuan, hindi alam kung paa
Arabelle’s Point Of View“A-aray, Scott! Ano ba?” pilit akong nagpumiglas. Pero parang wala siyang narinig,Hawak hawak niya pa rin ng mahigpit ang braso ko at malakas akong hinihila papasok sa loob ng mansion.“Shut up bitch!” bulyaw nito.Napakagat-labi nalang ako, hindi ko na kaya. Hindi ko pwedeng hayaan na tratuhin ako ni Scott ng ganito lalo pa’t buntis ako.“Get off me Scott!” nilakasan ko ng kaunti ang boses ko saka sinubukan muling bawiin ang braso ko.Nabigla si Scott sa pagsigaw ko, sandali siyang napatigil. Matalim na tumitig sa’kin kaya lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko.Ang mga tingin ni Scott, para siyang sasabog sa sobrang galit.Binitawan niya ang braso ko, isang beses na humakbang habang hindi inaalis ang tingin nniya sa mga mata ko.Napalunok ako, nanlalamig ang buong katawan ko sa sobrang takot.Humakbang pa siya ng isa pa kaya awtomatikong humakbang paatras ang paa ko. Hindi pa man ako muling nakakagalaw, ay walang pasabi niyang hinablot ng malakas ang panga ko







