Pasulyap-sulyap lamang ako kay Ken habang nasa kotse kami, hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya. Hindi ko naman na talaga mahal si Dave pero bakit hindi siya naniniwala sa ‘kin?I just heaved a sigh and looked at the car window. Mamaya ko na lang siya kakausapin, wala pa akong lakas ng loob ngayon.Napapaisip din ako kung anong ginagawa ni Dave sa condominium na ‘yon. Sino kaya ang pinuntahan niya ro’n? I’m just curious.Huminto na ang sasakyan sa may tabi ng chapel. Walang pa ring imik na lumabas ng kotse si Ken. Tinanggal ko ang seatbelt at binuksan na ang pinto, nakatingin lang siya sa ‘kin hanggang sa makababa ako ng kotse niya.Hindi ako umiwas ng tingin, nakipagtitigan ako sa kanya. Blankong-blanko ang kanyang mukha at walang emosyon akong nakita sa mga mata niya.Dati pag titingin ako sa kanyang mga mata ay may makikita akong sari-saring emosyon do’n but now, I see nothing.“Ken...” I called his name again and breathed, umiwas siya ng tingin.“Let’s go.” lumapit siya
Nakasakay agad kami sa elevator, diretso ang pag-akyat ng elevator sa 18th floor. Tahimik kaming lumabas at tinungo ang unit niya, ang 1819. Pagpasok naming dalawa ay dumiretso akong kuwarto para magbihis habang siya’y umupo sa sofa. Pagbihis ko’y do’n lamang siya tumayo. He took off his t-shirt at nagtungong kuwarto. Paglabas niya ay naka-sweat pants siyang muli at nagtungo na kami sa kusina.“Ano’ng lulutuin, love?”Ano nga ba ang lulutuin namin? “Ano'ng gusto mong ulam?”“Di ko alam. Kahit ano na lang maluto natin.”“I want java rice and... afritada.” biglaang pagsasabi ko. “Ako ang magluto ng java rice, ikaw naman sa ulam. Ano, deal?”“Sige, deal.”“Wait,” bago ako kumilos ay kinuha ko muna ang aking cellphone atsinaksak ‘yon sa speaker. “papatugtog lang ako.”Pinindot ko ang Spotify and go to my downloads. I play the music entitled ‘When I Look at You’ by Miley Cyrus at nilakasan ang volume.“Yeah. I love this.” I mumbled.Pumunta na akong kusina at nakitang naghahanda na siya n
Nagising akong walang Ken na sa tabi ko kaya napabangon ako bigla. Nasa’n ang magaling? Napahawak ako agad sa ulo ko dahil sa biglaang sumakit ‘yon.“Ken?” I called his name, but no one answered. Bumaba na ako sa kama at may biglang naalala.“Ke—Ken...” pinamulahan na naman ako ngayon. Hindi ko alam kung ano ang dapat sabihin sa kanya. All the words he said to me a while ago are stucked in my head.“Ang sweet ko, ano?” He moved away and grinned. “Pulang-pula na naman ang mukha mo. I love the way you blushed lalo pa’t ako ang dahilan niyan. Hindi ako magsasawang pamulahin ang mukha mo, love.”“Enough...” hindi ko na kaya pa ‘to. Mamamatay na ako sa kilig!“Ang corny ko na ba?”Umiling ako. “You’re not.” para sa ‘kin ay hindi siya corny. Hindi lang ako sanay sa paraan niya ng pagpapakilig ngayon.“Really?”“Oo.”“Feeling ko kasi ang corny ko na. But hey, I’ll do everything to make you feel love and special. A woman like you deserves that. You deserve me...”“Thank you.” dahil wala akong
We arrived at St. Luke by ten-thirty o'clock. Since malapit lang din ‘yon dito, inabot lamang kami ng ilang minuto. I was busy looking at the building when Ken grabbed my right arm and held it in a gently way.“Dito ka ba nagpatingin noon?”“Oo.”“Lalaki ‘yong Doctor?”“Hindi. Babae, eh.”“Ah.” mukha siyang nakahinga nang maluwag.“Bakit?”“Wala lang.”Napataas ang isang kilay ko pero ‘di na ako nagtanong pa. Pumasok na kami sa loob at tila parang nakakita ng artista ang mga babaeng Nurse rito. Ang reaksyon ko, nakasimangot lamang.As usual...Na guwapuhan ang mga ‘yon kay Ken. I felt possessiveness running through my veins, yet I remained quiet. Wala pa naman kaming label, nagbatuhan lang kami ng ‘I love you’ pero ‘di pa siya akin.Pero sana makaramdam ang mga babaeng Nurse na ‘yon, ano!“Taken na.” rinig kong wika ng isang babaeng Nurse na nadaanan namin.“Look, may kasama siyang babae at buntis pa. Asawa niya ata.”“Hindi ‘yan.”“Kung asawa man, puwedeng maghiwalay, ano! Magkas
Tumayo na ako at nagpaalam na sa kanya, naipagpapasalamat ko na kahit papaano ay kasama ko si Ken dito. Na libre pa nga ng wala sa oras. Pag labas ko ng clinic ni Doc. Mendoza ay nakitang nag-uusap ang dalawa— my ex and my self-proclaimed husband.Malapit sila sa fire exit at seryong nag-uusap. Nakasandal sa pader si Ken habang si Dave ay naka-crossarms na nakaharap sa kanya. Na curious ako sa pinag-uusapan nila pero ayaw kong magmukhang chismosa. Salamat na lang at ‘di nag-away ang dalawa.Lumapit ako at tumikhim, sabay silang napatingin sa ‘kin at tumayo ng tuwid.“Ali, love...”“Ali...”“Uuwi na kami.” wika ko kay Dave at slight na ngumiti.Gumanti rin siya ng ngiti sa ‘kin at tumango. “Sige, ingat kayo.”“Thanks.” tinignan ko na si Ken at sumenyas na sa kanya na bababa na kami, tumango siya at kinuha ang hawak kong vitamins. Naglakad na kami palayo kay Dave at ‘di na namin siya nilingon pa.Tahimik lamang si Ken sa tabi ko, gusto kong magtanong pero may hiya naman ako kahit papa’n
“Tatambay pa ba tayo rito, love?” Ken asked while his eyes glued on the park, may iilan lang matanda ro’n at mga bata.“Yeah... Kahit saglit lang sana.”“Hmm,” inilahad niya ang kanyang kamay sa ‘kin at ngumiti. “Alam kong nakakagulat ‘yong mga sinabi ko kanina pero ‘yon ang totoo.”Tumango ako at napalabi, hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon.“H’wag mo nang isipin pa ang mga sinabi ko kanina dahil hindi naman ‘yon kailangan isipin pa. Gan’to, feel my love and know my love. That’s all.”Napatingin ako sa kanyang kamay ng ilapit niya ‘yon lalo sa ‘kin. “Take my hand, c’mon.”I took his hand and smiled. Tama nga naman siya, hindi ko kailangan isipin pa ang mga sinabi niya kanina dahil wala naman dapat paggamitan ng isip do’n. I just need to absorb all his words earlier just to make me feel okay.Sabay kaming naglakad papunta sa isang bench kung saan malapit sa mga batang naglalaro. Naupo kami ro’n at pinagmamasdan sila.“Ano ang gender ng baby?” pagtatanong niyang muli.Iniabo
“Here.”Napahinto ako sa pagbabasa ng ‘Hold me Close’ by jonaxx nang makitang may bulaklak na nakalahad sa ‘king harapan. It was a bouquet of red roses.“Bakit....” I paused at pagkuwan ay kinuha ‘yon kay Ken. Nginitian niya lang ako bago siya umupo sa ‘king tabi. Naikagat ko ang aking ibabang labi at pinikyuran agad ang bigay niyang roses sa'kin. “Thank you, ah?”Hindi naman Valentine’s Day pero binigyan niya ako ng ganito. Kagulat-gulat lang, ‘di ko namalayan na um-order siya ng ganito. I was busy reading at my phone kaya gano’n.“Don’t thank me, love, okay? Deserve mong mabigyan ng ganyan.”“But still thank you.” I breathed at parang may mainit na kamay ang humaplos sa ‘king puso. Looking at those roses, it made my heart in chaos.I posted the picture I took earlier on Instagram and had the caption ‘Thank you for the bouquet of roses, Ken. I love you.’I didn’t add any emojis at all, okay na ‘yong caption.Nagpatuloy muli ako sa pagbabasa when I felt his arm encircling my waist
Lulan na kami ng sasakyan ngayon at papunta na sa pupuntahan naming restaurant. Nakasandal ako ngayon sa balikat ni Ken habang nakayapos sa kanyang kanang braso. Ang mga mata namin ay nasa daan at komportable ako sa posisyon namin ngayon.“Gutom ka na ba?” biglaang pagbabasag niya sa katahimikan.“Hindi pa naman.”“Okay.”“Malapit na ba tayo?”“Oo.”Napaangat ako ng aking ulo nang madaanan namin ang kanyang kumpanya. “H’wag mong sabihin na...” I paused. Lumilipad ngayon ang isip ko.“Ayaw mo bang kumain tayo ro’n sa La Ignacio?”“Hindi naman pero...” hinarap ko siya at binasa ang aking ibabang labi.“Masyadong mahal do’n, ‘di ba? Ni ang tubig ay umaabot sa halagang ₱150.00 tapos do’n mo pa ako dadalhin? Ken, mapapagastos ka na naman. Do’n tayo sa ibang restaurant.”Ang La Ignacio ay restaurant para sa mga artista, mayaman, modelo at mga taong nagtatrabaho sa Gobyerno o kasapi niyon. Masyadong mahal ang mga pagkain do’n at kailangan may room kang pipiliin. Madodoble lang ang paggastos