Thank you for reading this, and please support my other works. Thank you. See you there. I will create more stories here. Wattpad Account: Aver_CrisFacebook Account: Aver_CrisPersonal Facebook Account: Isel SandovalThis is the great version of PBMB, 'cause its a book version. There's also another Special Chapter na makikita lang sa libro, this PBMB will turn into physical book soon under tgsmbookshop. Ang lalaking naging inspirasyon ko sa pagsusulat ay si Bright Vachirawit. Hehe. Hindi niya alam na mahal ko siya, malayo siya at imposible but Bright existence makes my heart melt. I love you all. Again, thank you!
PrologueSunod-sunod ang pagtipa ko sa mga letra na nasa keyboard habang tutok na tutok ang aking mga mata sa computer. Ang tanging nasa aking isip lamang ngayon ay kailangan kong matapos ang mga report ko dahil deadline na nito bukas.Kailangan kong maipasa agad ito dahil kung hindi tiyak na mapapagalitan ako ng aking Boss. Kilala siya rito sa kumpanya namin na masungit at arogante pero mas kilala siya rito dahil sa taglay nitong kagwapuhan.Siya lagi ang bukam-bibig ng mga babaeng employee rito sa kumpanya niya. Kulang na lang magkaroon na siya ng fan page sa F******k, sa Twitter or maybe sa I*******m. Parang daig pa niya ang artista sa dami nang nagkakagusto sa kanya.Bakit kaya ang hilig ng ibang mga babae sa mga lalaking arogante at masungit? Kahit babae ako, hindi ako mahilig sa mga lalaking gano'n.“Ali, hindi ka pa uuwi?” someone’s asked me from behind.Napatigil ako sa pagtatype at tinignan si Hailey, my best friend. Bahagya ko munang inayos ang aking suot na salamin bago mags
Chapter 1 Nagising ako dahil sa may mabigat na bagay ang nakadagan sa ‘king ulo at dibdib. Inis kong inalis ang bagay na ‘yon at nayayamot akong napabangon sa higaan. Napahawak pa ako sa ‘king ulo bago dumilat, nagtaka pa ako ng makitang hindi ako nasa kuwarto ko. Nag-isip ako nang mabuti. Nang magflashback sa ‘kin ang nangyari kagabi ay kaagad akong tumingin sa katabi ko, nanlaki ang aking mga mata habang nakanganga pa. Is this for real? Napalip-bite ako ng wala sa oras habang dahan-dahan akong umalis sa higaan. Kahit masakit ang aking pagkababae ay kinayakong maglakad para pulutin ang aking mga damit na nahulog. Nagbihis kaagad ako at dali-dali na akong lumabas sa kuwartong ‘to, paglabas ko ay bumungad sa ‘kin ang itsura ng bar kagabi. Kung gano’n, nag-VIP room ang Boss ko. Paika-ika akong lumabas ng bar na ‘yon at nagpara agad ako ng taxi. Habang nasa byahe ay hindi pa rin magsink-in sa ‘kin ang ginawa ko kagabi. Malandi pala ako pag nakakainom ng alak! Sa susunod ay hindi na ak
12 noonBagot na bagot akong nakatingin sa labas ng bintana ng bahay. Kanina pa ako nakauwi at nakatunganga lang dito, nag-iisip pa ako sa dapat kong gawin. I already texted Sir Ken using the phone of my neighbor at naghihintay lamang ako sa pagdating niya. Napabuga ako ng hangin, ang tagal naman niyon! Kanina ko pasiya hinihintay at tinext pero hanggang ngayon ay wala pa siya. Nagpakilala naman ako sa text at gamit ko ‘yong number ng kapitbahay ko.Mabilis akong napatayo nang makita ang paghinto ng isang kotse sa tapat ng gate. I at once opened the door near the window and went outside. Nakitang bumaba na siya- si Sir Ken.Naglakad ako palapit sa kanya at pinagbuksan siya ng pinto. “Halika, do’ntayo sa loob mag-usap.”“I don't have time to go inside of your house. I still have work to do.” sumalubong ang kanyang makapal na kilay. “Dito mo na sabihin ‘yong gusto mong sabihin sa akin.” at tumingin siya sa kanyang relo. “You know that I’m really a busy person. Nagbigay lang ako ng ora
Chapter 3“What?” I asked, almost breathless. He averted his gaze at me and held his nape.“Forget what I said.” tumalikod na siya matapos niyang sabihin ‘yon.“How’s your things? Ayos na?”“Oo.” pinanood ko siyang maglakad na papasok ng bahay.Nilingon niya ako at nakita ko ang pagtaas ng kanyang isang kilay. “Ano’ng ginagawa mo pa r’yan? ‘Di ka susunod sa’kin?”“Ah, susunod”Tumalikod at naglakad siyang muli. Napabuga ako ng hangin at sumunod na. “Teka, Sir- I mean, Ken... ‘Yong panga mo, ayos lang ba? Hindi na ba masakit?”“Hindi na.”“Ba’t ‘di mo siya sinuntok pabalik? Bakit mo hinayaan sarili mo na masuntok lamang?”“Because real men don’t fight like that. It was cheap. We used values as our weapon.”“Pero hindi ka pinalamon lang ng parents' mo para magpasuntok! You’re not also a punching bag!”“He’s drunk. Hindi ako nalaban sa lasing. Kapag pinatulan ko, parang pinakita ko sa ‘yo na wala akong utak.”“Ken...” wala na akong matatanong pa. Na amaze ako kahit papa’no kaso hindi
Chapter 4Huminto ang sasakyan sa may tapat ng Market. Ipinark na ni Ken ang kotse sa may tabi lamang at naunang bumaba. Hinawakan ko na ang buksanan ng pinto ng kotse para ‘di na siya mag-abala pang pag buksan ako kaso mabilis siyang kumilos.“Hindi mo na kailangan pang gawin ‘yan sa ‘kin Sir— I mean, Ken.”“Kusa kong ginagawa ‘to. Whether you like or not, wala kang magagawa kung ‘di hayaan akong gawin ang bagay na ‘to sa ‘yo.”Wala sa sariling napahawak ako sa ‘king leeg, ‘di ko alam kung ano’ng dapat ko pang sabihin sa kanya. Kada may imik ako, may kaya siyang isagot.“Let’s go.” he said softly. Hindi siya muna naglakad hangga’t ‘di pa ako nalapit gaano sa kanya.Do’n lamang siya naglakad nang tumabi na ako sa kanya ng kaunti, sabay kaming pumasok sa loob ng Market. Ang mga babae ay panay ang tingin kay Ken.‘Di ko sila masisisi, kahit saang anggulong tignan ay gwapo talaga siya. May iilan na masama ang tingin sa ‘kin pero ‘di ko na lang sila pinapansin pa.“Sa’n muna tayo?” humint
“Ako na ang maghuhugas.” pag presinta ko. Sumulyap siya sa ‘kin saglit bago magpatuloy sa pagkain. “Ako na, ah? Diretso pahinga ka na pagkatapos mong kumain.” sabay ngiti ko sa kanya. Kahit ang paghuhugas lang ng pinggan ang gawin ko ngayong gabi. Nakakahiya na sa kanya kapag wala pa akong ginawa.“Gawin mo ang gusto mo.” anito.“Salamat, Ken.” and I grinned.Kumain na ulit ako habang siya ay umiinom na ng tubig. Nauna siyang matapos kumain kaysa akin pero imbis na lumabas na ng kusina ay nanatili siyang nakaupo at hinihintay akong matapos kumain.“Ang bagal mong kumain.” pag komento niya.I rolled my eyes in the air. “Mabagal sadya ako kumain.” nagugustuhan ko pang tikman ang luto niya. ‘Di ko akalain na masarap siyang magluto.“Pakibilisan nang kaunti.”“Bakit?” pagtatanong ko. “Puwede mo naman na akong iwan dito. Tapos ka naman na kumain.”“You may look lonely kung iwan agad kita rito.”“Hindi naman.”“Basta kumain ka na lang dyan. Bilisan mo lang.”“Paano kung mabulunan ako?”“Kun
After my ex, may asawa na agad ako, ah. Ano ‘yon? Speed lang?Maaga akong nagising dahil hindi naman ako nakatulog ng maayos. Iniisip ko 'yong sinabi ni Ken sa 'kin. Kung makapagsabi ng gano'n ay parang madaling maging asawa niya. Dapat unang-una, mahal ko siya. Pangalawa, dapat tatagal pa kami as magkasintahan hindi ‘yong biglang pasok sa mundo nang pagkakaroon ng asawa. It’s a big ‘NO’ muna para sa ‘kin.Maaga ko siyang pinagluto. Itlog and bacon ang ipapakain ko sa kanya ngayon. Nagsaing na rin ako pagkatapos at nagtimpla na ng kape para sa ‘ming dalawa. Hindi pa ayos ang ibang pinamili kaya mamaya, 'yon ang tatrabahunin ko.Nang matapos na lahat ay pinuntahan ko siya sa kanyang kwarto at ginising.“Wake up, Del Valle!”“Too early.” nakapikit niyang wika.Nakadapa siya ngayon habang nakayakap sa unan. Swerte ng unan, ah.Parang gusto kong pumalit sa puwesto ng unan. Parang lang.Nagflex ang kanyang muscle dahil do'n. Tinapik ko siya sa kanyang braso nang malakas, ‘di puwedeng hindi