Kabanata 1: Marry

“Yes, Vito! Magbabayad ako!” 

I tried to lower my voice so Rhiannon wouldn’t hear me. Alam kong sa oras na malaman niyang namomroblema na naman ako sa pera ay papatigilin niya na naman ako.

I am her mother and she’s oblivious to the fact that I just can’t stop. Hindi ako tumitigil sa pag-asang gumaling siya nang tuluyan.

“Damn, Webber. I already saw it coming… Bakit pa nga ba ako nagpaloko sa’yo?”

“I-I didn’t fool you… Nagipit lang talaga ako-”

“Do you think I care, Rassia? Ibalik mo ang perang inutang mo sa akin kung ayaw mong malintikan!” Halos manginig ako dahil sa matinding panghihina. Nagbara ang lalamunan ko at unti-unting pumatak ang mga luha ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Natanggal ako sa pinapasukan kong trabaho dahil sa madalas akong absent.

Naiintindihan ko ‘yon… Kung ako rin siguro ang may-a*i ng bar ay tatanggalin ko rin ang sa*ili ko na bigla-bigla na lang uma-absent. Pero ano nga bang magagawa ko? Wala… Wala dahil kailangan din ako ni Rhia.

“Bigyan mo pa ako ng isang buwan, Vito… Babayaran ko nang buo ang utang ko.” The truth is… I don’t know where to get the money that I borrowed. I owe him two million pesos at ubos na iyon… Lahat para sa emergency operation ni Rhia at mga gamot na kailangan niya.

Sobra na akong down dahil sa mga nangyayari sa akin pero wala akong balak na sumuko. 

“I’ll give you three damn weeks, Webber. Kung gusto niyong mabuhay mag-ina, magbayad ka.” At agad niyang pinutol ang linya.

I couldn’t utter a single word. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko… Kahit siguro ibenta ko ang kidneys ko, hindi pa sapat pambayad sa lahat nang pinagkakautangan ko.

“Mama…” Agad kong pinunasan ang mga takas na luha ko nang magising si Rhia. “Are you crying again?” she asked innocently. She’s just five but she’s a genius. Kung hindi lang siguro dahil sa sakit ay nakakapag-aral na siya ngayon… I know her capabilities and I know that she’ll excel.

“No, baby. Mama is not crying… Napuwing lang…” I lied. Hirap na hirap na ako.

“I told you to stop worrying about me, Mama…” even her voice sounds so weak but at the same time, angelic. Everytime I hear her voice, I see her face and I feel her presence, I feel like I’m at home… She’s my home… And even if it is so hard to build a home alone, I will never stop.

“Shh, baby… Mama knows what she’s doing… You just have to keep fighting, okay?” I said and she nodded her head slowly.

Rhiannon is a very strong girl. Premature siya noong ipinanganak pero nagawa niya pa ring maka-survive. She survived but her body became very fragile. She is suffering from weak immune system and complications from prematurity. 

Kahit na ganoon ay pinipili kong lumaban lalo na ngayong tumatanda na siya… Alam kong kakayanin niya dahil gusto niya ring lumaban.

“Mama, when will I see Papa?” kahit na palagi niyang tinatanong ay hindi ko pa ring maiwasang magulat. Gusto kong mag-breakdown dahil sa tanong niya pero hindi ko kailanman ipinakita na mahina ako.

“Mama is still searching for your Papa… Baby, please be patient, okay? Mama is doing her very best so Rhiannon will meet her Papa.” 

She nodded and smiled a bit. I know that she’s very excited.

“I’ll wait for that…” 

Her curiosity grew when she watched something on my phone. It was an ad about family. There, she started asking me where is my husband. Where is her father… 

Noong una ay wala talaga akong maisagot. Hindi ko pa noon kayang ipangako sa kanya na ipakikita ko sa kanya ang ama niya dahil una sa lahat, wala siya noon. Bunga si Rhiannon ng one-night stand noong seventeen ako. I was reckless and drunk… I was depressed and mad. Hindi ko alam na ang simpleng kapabayaan ko noon ay itutulak ako patungo sa kung ano ako ngayon.

After that talk, she slept again. Napapadalas ang tulog niya dahil sa gamot na iniinom at doon lang ako nagkakaroon ng pagkakataon na umiyak nang tahimik at damhin ang lahat.

Kaya naman nang makilala ko si Chandler Del Riontes ay doon ako nagkaroon nang katiting na pag-asa.

“You’re Rassia Webber?” he asked in a hard english. He’s fluent and his accent is different from what I know.

“W-Why?”

“I heard that you need money… and you are a perfect fit for my plan… Are you interested?”

“What plan?” 

Kasalukuyan akong nasa loob ng office niya at makikita agad ang pagkamoderno ng disenyo nito. Nakasuot pa ako ng uniform ko sa isang fast food chain nang tumungo ako rito dahil gusto niya raw akong makausap.

“I wouldn’t say unless you say yes…”

“How will I agree if I don’t know what plan are you talking about? What if it is illegal?”

He chuckled a bit. His adam’s apple protruded. “Don’t worry, Miss Webber. This is not illegal.” 

“What will I get in exchange?”

“My research found that your daughter needs extensive care and your debts’ interest are getting higher… I’ll pay all your debts and support your daughter’s medication. Sounds good?” Agad akong nagtaka at kinabahan. He researched, of course. Hindi naman kami magkakilala talaga… Pinapunta lang ako rito ni Stacey dahil magkakapera daw ako rito…

“Honestly, that’s too good to be true. Sigurado ako na hindi basta-basta ang ipapagawa mo kung gano’n…”

“Don’t worry, Rassia… Sigurado akong madadalian ka lang dito.”

Hindi ko alam pero ang winika niyang iyon ay nagbigay sa akin ng panandaliang kumpyansa na madadalian nga lang talaga ako.

Alam kong kailangang-kailangan ko ng pera at ang marinig na babayaran ang sangkaterbang utang ko at pati ang pagpapagamot ni Rhiannon ang nagpalakas ng loob ko na suungin ito.

“Deal…”

Hindi biro ang perang kakailangan niya para bayaran ang lahat ng utang ko pero mukha naman siyang mayaman. What am I even thinking? He’s indeed rich! Isa siya sa inaabangang susunod na magmamay-a*i ng Del Riontes Steel Corporation. Baka nga barya lang sa kanya ito!

“The deal is simple, make Hunter fall. Make him marry you.”