Lumipas ang ilang linggo na wala akong ginawa kundi makipag-kulitan kina Nana Luz, tinutulungan ko din sila sa paglilinis ng mansyon. Hindi din nawala ang tawanan namin lalo na habang tinuturuan ako ni Nana kung paano mag luto ng iba't-ibang putahe. Naging masigla ako dahil wala kaming ibang ginawa kundi ang pasayahin ang isa't-isa. Sa mga nagdaang linggong yun ay hindi ko na napa-panaginipan o naaalala ang masasakit na alala namin ni ina ng magkasama. Oo, namimiss ko siya pero hindi na ulit ako umabot sa puntong iiyak ng parang walang katapusan. Marahil dahil sa araw-araw aking masaya kasama sila Nana.
Kasalukuyan akong naghahanda ngayon dahil pupunta kami ng mall para mamili ng gamit ko sa paaralan. Isasama ko silang tatlo dahil ayaw ko namang mag isa lang akong umiikot sa mall.
Isinukbit ko ang aking sling bag sa aking balikat at tiningnan kung naroon na ang aking pitaka at kung dala ko ang cellphone at credit card na binigay sa akin ni Daddy. Nang masigurong naroon na nga yun ay dali-dali akong bumaba.
"Nana Luz, ate Bicky handa na ba kayo?" Masiglang tanong ko sakanila.
"Aba'y Oo naman Ryn, ito ngang si Bicky ay daig ka pa kung mag apura." Natatawang sambit niya na ikinahaba ng nguso ni ate Bicky
"Nana naman e, diba nga minsan na lang tayo kung maka labas dito kaya syempre masaya ako no." Pagdadahilan niya na ikinatawa namin.
"Okay lang yan ate, basta ba mag i-enjoy tayo ngayon ha? Gusto kong libutin ang mall"
"Maganda nga yan Ryn hahahah kahit wala na tayong bilhin basta nasa labas tayo."
Sabay kaming natawa dahil sa sinabi niya.
"O siya sige na at baka madatnan nating sarado ang mall kaka-kwentuhan niyo jan."
Iginiya sa amin ni Nana ang daan at masaya naman kaming lumabas at sinalubong si kuya Abner na halos mahati na ang mukha sa laki ng ngiti niya.
"Handa na ba ang lahat?" Masayang tanong niya
"Oh yeah! Let's go shopping na!" Sigaw ni ate Bickey at nag rock 'n roll sign pa.
Tinawanan namin siya at pumasok na sa kotse. Si kuya Abner ang nagmamaneho at katabi naman niya si Nana, habang kami ni ate Bicky nasa likod. Magtatabi sana kami ni Nana pero mas madali daw kaming makakapagbiruan kung magkatabi kami.
Tawa kami ng tawa habang nasa daan papuntang mall lalo na at pinaandar ni kuya Abner ang radyo. Tamang tama naman at mga lumang kanta yun kaya naka sabay samin si Nana. Kiniliti ako ni ate Bicky ng paulit-ulit kaya hindi ko paiwasang mapasigaw habang nag mamakaawang tumigil siya. Sinita naman siya ni Nana kaya napatigil agad siya. Si kuya Abner naman ay nakontento sa pagtingin-tingin sa'min sa salamin at kung minsan ay binabara si ate Bicky.
"Uy yan gusto ko yan, hahaha diba kanta ni Basil Valdez yan, Na?" Excite na tanong pa ni ate Bicky
"Aba'y Oo, ang titolo niyan ay 'Ngayon'"
"Ay koro lang ang na memorize ko nyan e, sabayan natin ah"
"Ay sige ate hahaha alam ko yan, lagi naming kinakanta ni ina dati."
"Sayang nga di ko memoryado e, basta lagi ko din naririnig yan dati sadyang hindi lang talaga ako mahilig mag memorya ng kanta. Uy hala Ayan na! Magko-koro na" anang ate Bicky habang iminuwestra ang tatlong bilang bago umabot ang koro.
"Ituring mong kahapo'y waring panaginip lang, ang bukas pangitain niyang ganda'y sa isip lang, kung bawat ngayon mo sayo ay laging sulit lang, kay ganda ng buhay bukas mo'y matibay dahil ang sandiga'y ngayon🎶"
Pareho kaming may malawak na ngiti habang kinakanta ang bahaging yon ng ilang beses. Kapag natatapos ang koro at papasok na sa stanzas ay natatahimik na lamang kami at paminsan-minsang sinasabayan ang kanta sa pamamagitan ng humming hanggang sa matapos ang kanta.
"Napaka ganda ng mensahe ng kantang yan kaya kahit luma na ay alam parin ng mga kabataan. Ewan ko nga lang sa iba na hindi nakakapakinig o mahilig makinig ng mga lumang kanta." Ani Nana
"Oo nga Nana, kahit ako man ay mas pipiliin ang mga lumang kanta, mas malumanay at sinsero." Pag sang-ayon naman ni ate Bicky
Tumango lamang ako bilang pag sang-ayon din at tsaka tumingin na sa labas. Nasa parking na kami sa mall kaya inihanda ko na ang sarili ko.
"Oh nandito na tayo, maglibang kayo sa loob ha." Nakangiting sabi ni kuya.
"Hala, anong kami? Kasali ka kaya kuya Abner" ani ko habang nakanguso.
"Ay talaga? Hahaha O sige na nga" napakamot naman si kuya Abner sa ulo niya.
"Wow! Napipilitan ka pa niyan ah," singhal ni ate at naka ngiwi pa talaga.
Nagsitawanan kami dahil sa iniasta ni ate Bicky.
"Halina kayo, baka matuloy ang pagsasarang mall kaka daldal ninyo diyan." Biro ulit ni Nana at itinulak na si kuya Abner.
Pumasok na kami sa mall ng nay ngiti sa labi. Una kaming pumunta sa bilihan ng uniform dahil balak kong dagdagan ng tatlong pares abg uniporme ko. Hindi ko sinarili ang pagpili ng tamang sukat, nagpatulong ako kay ate Bicky.
"Ay wag yan Ryn, sobrang luwang naman, hanapan kita ng medyo fit sayo."
"Sige ate." Usal ko at ngumiti sakanya.
Wala pang ilang segundo ay nakabalik na siya at may dalang apat na sukat.
"Ayan sukatin mo yan, wag na wag ka nang magsuot ng maluwang at nasasayang yang kurba mo." Natawa nalang ako sakanya.
"Okay, pero nakaka-ilang kasi ate."
"Ay sus, walang ilang-ilang, pake ba nila kung magsuot ka ng fit. Bakit sila lang ba pwede magsuot nun ha?"
Tinawanan ko na lamang siya at pumasok na sa fitting room para isukat ang ibinigay niya. Ipinapakita ko sakanya bawat unipormeng sukat ko nang mapagpilian niya.
"Maluwang parin Ryn, balik!" Aniya at binugaw ako papasok sa fitting room.
Pumasok ulit ako at itinuloy ang pagsusukat. Dalawa nalang ang hindi ko pa nasukat at medyo napapagod na'ko kahit pagsusukat lang naman ang ginawa ko. Lumabas ulit ako at ipinakita sakanya.
"Ate tingna-"
Hindi ko natapos ang aking sinasabi dahil sa pagkagitla ko nang pag angat ko sa paningin ko ay iba ang nakita ko. Walang pasubali akong napa titig lang ako sakanya habang kinukurap-kurap ang aking mga mata.
"Ayan! ayan Ryn yan ang sukat mo, tandaan mo yan ha. Naku 'tong batang to pati sukat niya hindi alam, sige na anong sukat ba niya-"
Rinig ko ang pagsasalita ni ate Bicky pero ang mata ko ay nakatuon parin kay Venrick, and he's doing the same. Nakatitig lang din siya sa akin at dahan dahang ngumiti.
Napansin kong nagpalipat-lipat ng tingin si ate Bicky samin kaya ako na ang kusang pumutol ng titigan namin.
"Ah-"
"Nice, that fits you just right, Ajah."
Mas lalong lumawak ang ngiti niya.
"Ah, thank you Venrick,"
Nahihiyang pinilig ko ang ulo ko papunta kila Nana at kuya Abner na naka upo sa beach sa loob ng store. May pagtataka sa kanilang mata at nanunudyong ngiti sa labi.
He called me Ajah in front of them!
"Nah! I told you to call me Ven not Venrick. I hate that name" saad niya at bahagyang lumingo.
Ngumiti ako ng peke sakanya at yumuko.
"Y-yeah it's Ven." Pag uulit ko.
"Hmm that's it." Sabay lakad.
Nataranta naman ako nang mapansing papunta siya sa akin. Itinuon ko ang aking mga mata sakanya at hinihintay ang paglapit niya sakin. Bahagya siyang tumigil mga walang isang metro mula sa akin nang hindi pinuputol ang titig niya. Ginulo niyang bigla ang buhok ko at malawak na ngumiti.
"Tama lang ba ang sukat?" He said, almost a whisper habang sinisipat ang unipormeng sinukat niya
Natuliro ako dahil sa paraan ng pagngiti niya sa akin. Inalis ko ang aking tingin sakanya at sinipat ang suot niyang uniporme.
"Y-yeah It suits you." Naiilang na sabi ko at hindi na makatingin muli sa mga mata niya.
Ganun parin ang reaksyon nina Nana, may nanunudyung ngiti pero bakas ang taka sa mga mata.
"Okay, I'll get 5 sets of this size." Aniya habang nakaharap sa nakaatang sa sales associate.
"Hmmm thanks Ajah, bayaran ko muna." He said at itinuro ang cashier.
But, before he turn around he left something that makes me shiver.
He winked at me!
Nakahinga ako ng maluwag nang naglakad na siya patalikod sa akin. Hinarap ko sila Nana at nagkukumahog naman silang lumapit sa akin.
"Ahhh! Ajah pala ha, akala ko ba ayaw mo nun?",
"Ay sus hahaha ito talagang si Ajah oh" usal ni ate Bicky at idiniin pa ang pag kakasabi sa Ajah.
"Sino yun Ryn?" Nanunuyang tanong ni Nana Luz sa akin
"Ah eh k-kasi, nakilala ko s-siya nung enrollment, transferee from States. Ako yung napagtanungan niya." Pagdadahilan ko.
"Aba e bakit di mo pinigilan ang pag tawag niya sayo nun?" Pang aasar naman ni kuya Abner.
"E natatakot ako e, ang dami kayang studyante, hindi ko naman kinausap yun, yung pinsan niya daldal nang daldal tapos nung nakarating na kami sa last process doon niya tinanong pangalan ko. Ayoko namang pahabain ang usapan kaya hinayaan ko nalang siya." Mahabang paliwanag ko sakanila at tinalikuran na
Muli akong pumasok sa fitting room para mag palit. Pagkalabas ko ay dumiretso na ako sa sales associate para ipahanda ang tatlong set nung size na yun. Pagkatapos kong magbayad ay dumiretso na ako sakanila at niyaya silang kumain na muna.
"Hi Ajah!" Nabigla ako nang may biglang sumigaw ng ikalawa kong pangalan.
Dali-dali kong hinanap yun at natagpuan ko si Jayron na kumakaway habang may kasamang dalawang bata. Nginitian ko lang siya at kumaway ng kunti tsaka tumalikod.
"Ajah na naman?" Bulong ni Nana Luz sa akin.
Naiilang ako. Naiilang ako sa paraan ng pag tawag ni Jayron sa'kin. Pero bakit ganun? Bakit pag si Venrick ay ang gaan ng pangalang yun?
"Uwiiiiieh, salamat talaga Ryn at nakapagrelax kami kahit kaunti," maligayang sabi niya,Napangiti ako dahil kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mukha kahit na wala naman kaming ibang ginawa kung hindi ang bumili ng mga gamit ko sa paaralan at libutin ang mall kahit wala namang planong bilhin, maliban sa mga iyon.Nanood nalang din kami ng palabas kahit ayaw ni Nana kasi sayang lang daw sa oras."Salamat din sa inyo ate, Nana at kuya Abner. Alam kong may ginagawa kayong trabaho pero sinamahan parin ninyo ako rito." Saad ko ng hindi naaalis ang magandang ngiti sa aking mga labiSobrang dami ng ginagawa nila sa bahay kaya naman habang malaya sila at wala ang among nagpapasahod sa kanila naisipan kong isama sila sa aking pamimili nang makapag relax naman sila kahit papaano."Nako 'day, kahit nanakit ang paa ko kakalakad ay masaya ako. Sa edad kong ito at sa estado ko sa bu
Naging mapayapa na ang pagtulog ko gabi-gabi nang dahil sa nangyari noong nakaraan, kung kaya'y maging sa pagkagising ko ay may napakagandang ngiti sa aking labi. Hindi ko maitago ang saya kaya naman ang lahat ng tao sa bahay ay hindi maiwasang mahawa sa akin.Kasalukuyan kaming nagdidilig ng mga halaman ni ate Bicky sa likod bahay, samantalang nag sasampay naman si Nana ng mga nilabahan niya."Ano ba naman yan Aerynne ayusin mo nga yan, binabasa mo'ko e," singhal ni ate sa akin.Naipilig ko naman ang ulo ko sa kanya ng may pagtataka. Basang-basa na ang mukha at damit niya."Ay hala pasensya ka na ate Bicky. Sorry talaga." Paghingi ko ng pasensya habang ibinababa ang hose na hawak ko."Ay hala pasensya ka na ate Bicky. Sorry talaga." panggagaya niya sa akin habang ngumingiwi pa."Kanina pa kaya kita tinatawag, tingnan mo yang halaman o nalulunod na sa s
"Are you ready for school Aerynne?" Nagitla ako sa biglaang pagtanong ni mommy. Nandito kami ngayon sa hapagkainan, pinagsasaluhan ang pagkaing pinagtulungan naming lutuin kanina nina Nana at ate Bicky. "Ah opo mom, hinihintay ko na lamang po ang araw ng pasukan. Handa na lahat ng gamit ko maging ang mga librong siyang reperensyang gagamitin ng propesor namin." Naiilang na paliwanag ko. May ilang araw nari'ng maganda ang pakikitungo sa akin ni mommy, ngunit minsan ay hindi ko parin maiiwasang mailang at magtaka sa kanyang biglaang pagbabago. "Ahm. Didn't I told you not to speak straight tagalog, and urgh it sound so old fashion." Saad niya na parang nandidiri sa pamamaraan ko ng pagsasalita. Hindi naman sa hindi ako marunong sa paraan ng pananalita nila ngunit hindi lang talaga ako sanay sa ganoong paraan, lalo na't sa mga taong pananaliti ko dito ay hindi naman kami ma
"Wuaaah, Ajah? Uy ikaw nga Ajah. Akala ko di na kita makikita." Nahugot ko ang hininga ko nang bigla akong yakapin ni Jayron ng mahigpin. "A-ah J-jayron, C-can't Breathe." Nauutal na sabi ko. "Ay hala sorry, naku. Walang hiya ka talaga Jayron." Sabi niya at ang ikinabihla ko ay nang bigla niyang batukan ang sarili niya. "Mag kakilala kayo?" Nahimigan ko agad ang pagtataka sa tinig ni Leizle. "Ay oo pangit, siya yung sinabi ko sayo nung nakaraan na kabisado ang buong campus kahit nakayuko lang." Sabi niya at tumawa. "Ay siya ba yun, Ajah ka kasi ng Ajah e Aerynne naman pangalan niya." Natawa ako kay Leizle dahil sa biglang pag suntok niya sa balikat ni Jayron. "Eh, kasi yung weirdo mong pinsan bigla nalang siyang tinawag na Ajah, kaya ayun Ajah na din tawag ko sakanya." "Pinsan mo din yun, gago. Pero ta
"Yah! Aerynne, halika na nandito na tayo." Nabalik ako sa katinuan nang marinig ko si Liezle."A-ahh Oo, salamat Liezle ah."Naiilang parin ako sakanya. Hindi ko parin magawang magsalita ng komportable."Ano ka ba wala yun, ano ka ba?" Natatawang niyang ani at binuksan ang kotse.Lalakad na sana ako habang dala ang mga pinamili ko nang bigla na lang din bumukas ang kotseng nasa unahan namin. Kotse yun ni Jayron at Venrick."Kami na niyan Jah."Gaya ng unang pagkakilala ko sa kanya ay magiliw parin ang pamamaraan ng pananalita niya.Hindi ko sana planong ilahad sa kanila ang mga dala ko pero bigla nalang iyong hinablot ni Ven sa akin."K-kaya ko na. Salamat." Nailang ako lalo dahil sa ginawa niyang paghawak sa kamay ko kanina."Ano ka ba naman Aerynne. Sige na sila na pagdalhin mo
Time passes by too fast at pasukan na ngayon kaya naman ay inihahanda ko na ang sarili ko. Katunayan ay kasalukuyan kong tinitingnan ang aking repleksyon sa salamin ng may hindi makapaniwalang tingin. Halos dalawang linggo na ang dumaan ngunit hindi parin ako nasasanay sa mga pagbabago, lalo na akin. Ang maalon kong buhok na dati'y hinahayaan ko lang na buhaghag at walang suklay, ngayon ay organisadong- organisado. Ang damit na noon ay simpleng blusa at pantalon lang ngayon ay dress na hapit na hapit sa katawan. Napangiti ako lalo nang maalala kong hindi na pala salamin ang susuotin ko ngayon kung hindi ang contact lense na binili namin. Sinukbit ko na sa aking balikat ang bag at nagmamadaling bumaba. Hindi na ako nag abala lang kumain dahil napag-usapan na namin ni Liezle na sa cafeteria nalang mag-agahan. "Nana, aalis na po ako." Paalam ko ng may paglalambing sakanya.
Dahil unang araw ng klase, pagod akong pumanhik sa loob ng bahay na para bang buong araw akong nakipagbuno sa labas. Wala akong nakitang kahit sino sa living room kaya hindi na ako nag-abala pang ipaalam ang pagdating ko. Diretso na akong umakyat sa kwarto ko at walang sabi-sabing tumihaya sa kama at unti-unting naka tulog. Pagkagising ko ay makulimlim na kaya dumiretso na ako sa dining area dahil medyo gutom na rin naman ako. Pagkadating ko doon ay naghahanda na sila Nana Luz ng pagkain kaya hinintay ko sila. "Sabay-sabay daw kayong kakain Ryn sabi ng daddy mo." ang sabi ni Nana habang busy sa pag aayos. "Ah, yes Nana sa living room po muna ako." Tugon ko kay Nana at dumiretso sa living. Hindi katagalan ay dumating na rin sila dad. Sinalubong ko sila ng ngiti at halik sa pisngi, bagay na dalawang linggo ko palang ginagawa. "Come. Let's
Hindi mawala ang kirot sa puso dahil sa nalaman. I don't want to leave someone important to me. I don't want them to feel the pain I've felt before. Ayaw kong maging dahilan ng pagkalungkot nila kasi alam ko sa sarili ko kung paanong parang pinapatay ako ng lungkot na 'yon. I whisper 'please' repeatedly. Venrick is caressing my back with his other hand while whispering something I can't fully understand. "I don't want to leave." With that I look at my dad straight from the eyes. Punong-puno ng determinasyon. They've been good to me these past few weeks and I'm happy for that. But, leaving my friends would be different. It'll hunt me so much for I know how they will feel when I leave. I close my eyes for awhile and stand. "Please understand mom, dad. You know how weak I am when It comes to that matter." I wiped my tears away as I look down. "Excuse us." I heard Venrick s