"I'm sorry, I was just jealous." His words makes me uneasy all day. Halos hindi ko na naintindihan ang mga nangyayari sa school at halos wala na akong ginawa kung hindi ang sumunod nang sumunod sakaniya.
We weren't talking though, minsan lang kapag inaaya niya akong libutin ang mga booth. Mas lalo lang nakakailang dahil sa biglang pagkawala ni Jayron at Liezle.
"Malapit na mag uwian. Di mo parin ba ako kakausapin?"
"H-ha? Ah..."
"May mali ba akong nasabi?"
"W-wala naman. A-ano kasi, V-ven... "
"You're stammering again."
Nakakabigla naman kasi yung sinabi niya. Sino ba namang hindi mauutal.
"I said, I was jealous Ajah!" Napaigtad ako dahil sa diin ng pagkakasabi niya.
"B-bakit?"
"Really? Tinatanong mo?"
"H-ha? Ano ba V-venrick." Dapa
"Daebak"Tahimik kaming nagkatinginan ni Zel tsaka sabay tumawa ng malakas."Ah, jinjja?" Pakikipagpalitan ng salita ni Liezle kay Jayron.Mukhang nabaliw na nga ata sa korean drama si Jayron. Simula noong semestral break ay wala siyang ginawa kung hindi ang mag k-drama. Busy si Ven sa companya nila tapos Liezle ay sinulit ang bakasyon at tumanggap ng maraming project. Nasa States naman ako kaya naisipan kong mag suggest ng k-drama sakaniya para naman may pagka-busy-han siya. "Kambaliw? Ew nakakadiri.""Kambaliw? Sira na ata utak mo, dalawa lang kami kaya kambal lang, pero kung magsusuot ka din neto, baka pwede pang kambaliw. Ako si Kam, si Jah naman si Bal tapos ikaw si Liw. Nakakadiri utak mo parang kasing laki lang ng kulangot ko.""Shut up Liezle. We are eating. Umupo na kayong dalawa." That was Commander Ven."aye aye captain. "I finished my food at nauna na ngang tumayo si Venrick. Nagpaalam na kami kina Nana at tsaka umalis. We are using Jayron's car this time kaya siya ang m
Venrick and I was left alone in the gazebo. Wala kaming ibang pinag usapan kung hindi ang pageant na darating, he even listen to my answers to the possible questions given to us. Kain, usap, at cellpone lang inatupag namin hanggang sa mag alas 2. We planned to watch a theater show dahil wala pa siyang balak umuwi. Nang nasa pila na kami ng show ay nakaramdam ako ng kaunting kilabot kaya napahawak si Venrick sa siko ko."You okay, Jah?" Tumango ako sakanya. Hindi na ako nagabala pang magsalita. Eunice. Aside from Andrea, I have Eunice. She's one of the bullied student before but she ended up being Aria's friend, I suppose. Mas lalong nanindig ang balahibo ko nang ngumiti at kumaway siya sa akin. Hindi ko siya nakita simula noong natigil ang gulo sa pagitan namin ni Aria. Maging si Aria ay hindi narin masyadong nagagawi sa amin kahit magkatabi lang ang building ng Business Administration sa Tourism. "Aerynne!" Tawag sa akin ni Eunice dahilan para manginig ako. Marahan kong nilingon
"Paalam anak ko, pangako babalikan kita dito."Pasimple niyang pinunasan ang luha ko kaya ramdam na ramdam ako ang lamig ng kaniyang nanginginig na kamay. Imbis na tumigil sa pag-iyak ay mas lalong bumuhos ang luha ko."P-pero Ina, hindi ba pwedeng dito nalang po muna tayo mamalagi? K-kung ayaw mo po dito Ina ay sasama nalang ako sa iyo."Pagsusumamo ko kay Ina. Alam kong mahirap ang kalagayan namin ngayon, pero ang kaalamang mawawalay ako sakanya ay mas lalong mahirap. Ang isiping hindi ko mararamdaman ang mga haplos niya sa akin ay parang bumibiyak sa puso ko.Hinihiling kong kahit papaano ay mabago ang desisyon niya. Ngunit ang kanyang sunod-sunod na pag-iling ang nagpahina sa akin. Buo na ang pasya niya. Iiwan niya nga ako. Nanginig ang labi ko habang pinipigilan ang hagulhol ko."Alam mong hindi maaari anak ko, ayaw kong masaktan ka. Kita mo naman k
Ang lungkot ko ay naroon pa rin, ngunit hindi ko na masyadong pinansin pa. Sanay na sanay sila sa pagpapa-gaan ng loob ko kaya kahit papaano ay nababawasan ang pangungulila ko kay Ina.Dali-dali na akong naligo at nag bihis dahil ngayon ang unang araw ng enrollment, at gusto kong mauna ako para fix ang schedule ko. Second year college na ako sa kursong Business Administration. Hindi iyan ang kursong gusto ni Ina sa akin, pero wala akong magawa sapagkat si Daddy ang pumili nun. Hindi naman niya ata ako pinilit, sadyang nahihiya lang akong mag reklamo. Isa pa ay, sabi ni mommy na para naman daw mapakinabangan ako ng kahit kaunti.Saglit akong umupo sa aking kama. Winawagayway ko pa ang aking paa na para bang nag eenjoy ako sa ginagawa ko. Pero ang totoo ay nag iisip ako— nag iisip ako kung ano ang mangyayari kung babalik si ina. Kung babawiin niya ba ako o kung ipapaubaya niya ako sa umampon sa akin. Kung magiging masaya ba kami sa pagki
Enrollment pa lang ay hindi na madali para sa akin, sobra kung makatitig sa akin ang mga kapwa ko estudyante na wari ba ay kikitilan nila ako ng buhay. Hindi man ako nakatingin sa kanila ay ramdam ko naman ang mga titig nila. Paano pa kaya kapag tuluyan na ngang magsimula ang klase, paniguradong mas lalong mapapahamak ako. Marahil ngayon ay nagpipigil pa sila kasi kapag may kaguluhang mangyayari ngayon paniguradong hindi sila papayagan pa na pumasok dito. "We're almost done, Aerynne," Bulong ko sa sarili ko nang kahit papaano ay lumakas naman ang loob ko. Ang kaninang mga lalaking kumausap sa akin ay naging matunog. Kahit saang parte ng campus ay sila ang usapan, ngunit kahit ganun ay hindi ko parin alam ang pangalan nila. Ang alam ko lang ay galing silang America pero lumaki sila dito. Hindi rin nawala sa usapan nila ang pakikipag-usap sa akin ng dalawang yun, and it's giving me goosebumps. Sa ngayon ay nasa ika-a
Lumipas ang ilang linggo na wala akong ginawa kundi makipag-kulitan kina Nana Luz, tinutulungan ko din sila sa paglilinis ng mansyon. Hindi din nawala ang tawanan namin lalo na habang tinuturuan ako ni Nana kung paano mag luto ng iba't-ibang putahe. Naging masigla ako dahil wala kaming ibang ginawa kundi ang pasayahin ang isa't-isa. Sa mga nagdaang linggong yun ay hindi ko na napa-panaginipan o naaalala ang masasakit na alala namin ni ina ng magkasama. Oo, namimiss ko siya pero hindi na ulit ako umabot sa puntong iiyak ng parang walang katapusan. Marahil dahil sa araw-araw aking masaya kasama sila Nana. Kasalukuyan akong naghahanda ngayon dahil pupunta kami ng mall para mamili ng gamit ko sa paaralan. Isasama ko silang tatlo dahil ayaw ko namang mag isa lang akong umiikot sa mall. Isinukbit ko ang aking sling bag sa aking balikat at tiningnan kung naroon na ang aking pitaka at kung dala ko ang cellphone at credit card na b
"Uwiiiiieh, salamat talaga Ryn at nakapagrelax kami kahit kaunti," maligayang sabi niya,Napangiti ako dahil kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mukha kahit na wala naman kaming ibang ginawa kung hindi ang bumili ng mga gamit ko sa paaralan at libutin ang mall kahit wala namang planong bilhin, maliban sa mga iyon.Nanood nalang din kami ng palabas kahit ayaw ni Nana kasi sayang lang daw sa oras."Salamat din sa inyo ate, Nana at kuya Abner. Alam kong may ginagawa kayong trabaho pero sinamahan parin ninyo ako rito." Saad ko ng hindi naaalis ang magandang ngiti sa aking mga labiSobrang dami ng ginagawa nila sa bahay kaya naman habang malaya sila at wala ang among nagpapasahod sa kanila naisipan kong isama sila sa aking pamimili nang makapag relax naman sila kahit papaano."Nako 'day, kahit nanakit ang paa ko kakalakad ay masaya ako. Sa edad kong ito at sa estado ko sa bu
Naging mapayapa na ang pagtulog ko gabi-gabi nang dahil sa nangyari noong nakaraan, kung kaya'y maging sa pagkagising ko ay may napakagandang ngiti sa aking labi. Hindi ko maitago ang saya kaya naman ang lahat ng tao sa bahay ay hindi maiwasang mahawa sa akin.Kasalukuyan kaming nagdidilig ng mga halaman ni ate Bicky sa likod bahay, samantalang nag sasampay naman si Nana ng mga nilabahan niya."Ano ba naman yan Aerynne ayusin mo nga yan, binabasa mo'ko e," singhal ni ate sa akin.Naipilig ko naman ang ulo ko sa kanya ng may pagtataka. Basang-basa na ang mukha at damit niya."Ay hala pasensya ka na ate Bicky. Sorry talaga." Paghingi ko ng pasensya habang ibinababa ang hose na hawak ko."Ay hala pasensya ka na ate Bicky. Sorry talaga." panggagaya niya sa akin habang ngumingiwi pa."Kanina pa kaya kita tinatawag, tingnan mo yang halaman o nalulunod na sa s