[Narrator]
Ito ang unang araw ni Klio bilang assistant ni Bria. Pagpasok pa lang niya ng building ay narinig na agad niya ang usapan ng dalawang babae sa reception area.
"Grabe nu! Akala ko pa naman ang taas ng standard ni Ms. Brixton. Diba ilang assistant na ang hindi nakatagal sa kanya sa taas ng expectations niya so bakit ang isang tulad ng babaeng yun ang tinanggap niya."
"Oo nga friend at ayon pa sa source ko di hamak na qualified daw ung tatlo kaysa duon sa na hire ni wala nga daw experience sa pagiging assistant. Ano may kapit ba yon sa taas??"
"Oh baka naman may something sa kanila!! Aha!!"
[Klio POV]
Maaga akong naghanda sa pagpasok. Akala ko sapat na ang may laman ang tyan at presantable. Hindi pala trabaho ko ang dapat kong pinaghahandaan kundi ang mga salitang maririnig ko sa paligid.
Bumungad agad sa akin ang usapan ng dalawa sa reception area patungkol sa akin kaya hindi ko tuloy alam kung magsasalita pa ba ako at ipapaalam na ako yung bagong hire or magpapatay malisya na wala akong narinig.
"Excuse me po.." singit ko sa dalawa.
"Ai sorry Ms. hindi ka namin napansin. San floor ka?" plastic na tanong nito.
"Sa office po ni Ms. Brixton.." tipid kong sagot.
"Ohhh.. Wag mong sabihing ikaw yung bagong assistant??" gulat na tanong ng isa niyang kasama. Ang gagaling talaga nilang magpanggap.
Tumango na lang ako bilang sagot. Ikinukundisyon ko pa din ang sarili ko sa mga narinig ko kanina.. Hindi pa man din ako nakakapag simula nahusgahan na agad ako.
Ito talaga ang gusto ni Bria na danasin ko. I know she knew it will happened. Hindi naman kasi ako nakatapos ng pag aaral at walang experience sa pagiging assistant. Nung mamatay sila mama at papa nasa 4th year college na ako pero dahil marami akong bagsak ay hindi ako grumaduate.
Wala akong pera para magtake ng summer class. Nagising na lang ako isang araw na wala na ang mga magulang ko at mahirap pa pala kami sa daga. Wala akong choice kundi ang maghanap ng trabaho agad dahil wala kong bahay na matutuluyan. Pati ang mansion namin ay kinuha ng bangko sa dami ng utang ni papa.
Maswerte ako at tinanggap ako ni Tiya Lingga sa bahay nila. Madalas sa fastfood ako napupunta o sa mga mababang uri ng trabaho pero marangal. Dahil sa contractual lang ay palipat lipat ako. Hanggang sa itong mga nakaraang buwan ay nahirapan ako mag hanap ng bagong mapapasukan. Nagsimulang uminit uli ang ulo ni Tiya Lingga sakin.
[Bria Brixton POV]
Buong gabi akong hindi nakatulog sa muling pagkikita namin ni Klio. Hindi ko akalain na magkikita kaming muli at ganoong paraan pa. Ngayon ako ang mas lamang kaya gagamitin ko yon para iparanas sa kanya ang pinaramdam niya sakin 10 years ago.
Fresh pa din sa utak ko lahat ng mga kaganapan ng araw na yon. Bawat salitang binitawan niya ay malinaw pa din sa utak ko. Ito ang araw na pinaka hihintay ko ang makita siyang nahihirapan.
Pagpasok ko pa lang ng company ko binati agad ako ng dalawa sa reception. I know they are talking about something. Sanay na sanay na ako sa mga tao rito. Hindi sila napapagod maging marites. Hindi pa man din ako nakakalayo ay bumalik sila sa topic. Narinig ko ang usapan nila tungkol sa bagong hire kong assistant. Hinayaan ko lang sila mag usap hanggang iluwa si Klio ng glass door.
Sa lakas ng bunganga ng dalawa palagay ko narinig din niya ang mga usapan ng mga ito. Umpisa pa lang ito at tignan natin kung hanggang saan ang kaya niyang sikmurain at lunukin para sa trabahong ito.
I'm not the type of boss na papagitna sa bawat nangyayari sa loob ng company ko. I don't care anuman ang pag usapan nila, anuman ang gawin nila as long as hindi physical, I don't care kung magkaroon ang relasyon ang bawat isa sa kapwa nila empleyado dito.
What matter to me is the sales and performance of my company. Basta maayos ang trabaho nila sakin they can do whatever they want. I don't mind other people's lives.
Sinadya kong antayin si Klio matapos siya kausapin ng dalawang marites. I walk slowly papunta ng elevator, pretending I did not see her. Maganda pa din talaga siya gaya ng dati kahit sa simpleng suot na lang niya ngayon. She use to wear expensive clothes before. Kapag nag mamall kami lahat ng suot niya may brand at nasa trend. Hindi siya pakakabog sa lahat kaya nga maraming gusto siyang maging kaibigan at ang mga lalaki gusto siyang maging girlfriend pero ako ang pinili niyang makasama that time.
We became best friends and that was the happiest moment in my life. Bigla na lang niya ako pinagtanggol sa mga bully sa campus. Tapos simula nun lagi na kaming magkasama until I felt falling in love sa kanya. Ako tong si tanga umasa na parehas kami ng nararamdaman because she never entertain boys. Late na ng malaman kong naging sila ni Devin.
I had thought she have something towards me too. Nagmukha akong tanga.. Not because I found she's not into girls but because of the humiliation she did to me. Pati ang pagkakakilala ko sa kanya ay sinira niya.
It's easier to be busted rather than to know that the person you think accepts who you are, is lied to. Para niya akong sinampal ng magkabilaan. She breaks my heart and ruins the first friendship I have ever had. Siya lang ang naging kaibigan ko since birth dahil sa pagiging introvert ko at nerd. The way they look at me as if I'm the ugliest among the ugly.
She could just say it na hindi niya ako gusto as a lover pero bakit pati ang pagkakaibigan namin ay isang kasinungalingan lang din pala.. Dobleng sakit yon para sa'ken kaya lumipat agad ako ng school, ng bahay. I went abroad with my family at doon ako nag aral.
Akala ko sa paglipas ng panahon I already move on, forget about it and forgive her too. Yun kasi ang sabi nila para makamove forward kailangan mong magpatawad. I thought I'm brave to do the same thing until I saw her again.
Narealize kong hindi ako nagpatawad kundi kinalimutan ko lang pansamantala ang lahat. Ngayon na nagkita kami bumalik lahat ng nangyari kasama ng lahat ng sakit na pinaramdam niya sakin.
[KLIO POV] Muli akong naglakad matapos kong malaman saang floor ako dapat pumunta. Hindi kalayuan nakita ko ang isang babaeng pasakay pa lang nag elevator kaya nagmadali akong maabutan yun. "Oh! Ms. Krixton, ikaw pala yan." Si Bria ito. Malinaw pa din sa'ken ang boses niya. Kung alam ko lang na siya pala yun, sa sumunod na sana ako sumakay. "Good morning, Bria.. I me-mean Ms. Brixton.." Pagtatama ko. Bakit ba hindi ko makuhang tawagin siya sa surname niya. Nakakahiya tuloy baka isipin niya masiyado akong feeling close dahil magkakilala kami. "Ipagtimpla mo ko agad ng kape." Utos nito with fiercing look. Bago pa man ako makasagot ay humakbang na siya palabas ng elevator. Nagmadali naman akong sumunod. Gaya ng sinabi niya, hinanap ko agad ang pantry kung san ako makakapagtimpla ng kape. Hindi naman ito mahirap mahanap kaya lang anong timpla kaya ang gusto niya. Unang araw ko pa lang pero mukhang mapapasabak na ako. Dapat pala ito ang una kong inalam kay Ms. Fionna kahapon. Bigla tu
[BRIA POV] Sinadya kong maupo sa tabi niya. Wala lang, trip ko lang. Gusto ko lang maging uncomfy siya. Sa sobrang katahimikan naisip kong magtanong. Hindi ako naniniwalang hindi pa siya nagkaka boyfriend. For sure she's lying. Baka nga hindi na siya virgin. Pati ba naman sa bagay na yun kailangan niyang magpanggap, kung sabagay sanay nga pala siyang manlinlang. Isa nga ako sa napaniwala niyang totoong kaibigan ko siya, na she cares about me, na we are the same but I was wrong. Dumating kami sa venue kung saan ang meeting. Isang koreano ang may ari nito. Wala pa man kami sa table nakita ko ng agad ang dami ng pagkaen sa pinaka center. Kung sabagay ganito nga pala ang kultura nila. "Have a seat Ms. Brixton. So lovely to finally meet you. And you are?" Magalang akong bumati at pinakilala ang aking sarili. Bumalin ito kay Klio pagkatapos. "I'm Klio Krixton, sir.." Tumango ito bilang pag respeto. "Shall we start?" Panimula ko. Gusto kong mapakita kaagad sa kanya ang presentation ko
Pagmulat ng mga mata ko kasabay din nun ang pagtatapos ng magandang panaginip. Nasa loob na ako ng isang pamilyar na kwarto. Nilibot ko ang aking paningin ngunit mag isa lang talaga ako. Nakaramdam ako ng pagkadismaya ng hindi siya mahagilap. Ilan sandali pa ay bumukas ang pinto. Panandalian lamang akong nasabik. "Ate Klio anong nangyari sayo?!" Nag aalalang tanong ni Trixie. Masaya akong makita siya pero iba ang inaasahan ng puso ko. Bakit wala si Bria. Napatagal ba ang tulog ko kaya nainip na siya. "Ate Klio nagkaroon ka ba ng amnesia? Nakalimutan mo bang bawal ka sa sea food?! Bakit mo naman nilantakan ang kamatayan?!" "Ate Klio!" Bulyaw nito ng walang makuhang sagot sakin. "Mahabang kwento, Trixie pero okay naman na ako. Huminahon ka na.." "May kasama ba ako ng dumating ka, Trixie? Paano mo nalaman na andito ako?" Gusto kong makarinig ng kahit anong tungkol kay Bria at umaasa akong makukuha iyon kay Trixie. "Tumawag ang hospital sakin kaya nagmadali agad ako..." "Sinabi mo
"Hindi kita titigilan hanggat hindi ka nagkukwento ate Klio.." Salubong ni Trixie ng nasa kwarto na kami. "Si Bria ang may ari ng kumpanyang pinagtatrabauhan ko Trixie.." Pagsisimula ko. "Kaya ka ba duon nag apply??" "Hindi no!" Maagap kong sagot ng mapagtanto ang nasa isip niya. "So destiny nga ang nagtagpo sa inyo kung ganun.. At wag ka ate Klio kapag ito ang pumagitna sa inyong dalawa, tiyak wala na kayong kawala..." Hindi ko agad naintindihan ang mga sinasabi nito o baka naman ayoko lang intindihan para hindi na ako umasa simula pa lang. "Hindi niya ni minsan nalaman na may gusto ka sa kanya diba?" Dahil sa tanong niya muli kong binalikan ang nakaraan. FLASHBACK>>> "Guys andito nanaman si Betty La fea, sinisira ang maganda nating umaga.." Gaya ng dati may bago nanamang apple of the eye si Devin. Hindi talaga nawawala sa mundo ang mga taong katulad niya. Walang magawa at kulang sa pagmamahal. "Hoy Devin! Tigilan mo nga si Bria kung ayaw mong isumbong kita sa Dean!" Magkahal
[BRIA POV]"Kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong ko kay Klio pagpasok namin ng opisina ko. Magkasunuran lang kaming dumating kaya sabay na kaming pumasok ng elevator sa lobby. "Okay, na ko.." Tugon nito, nakayuko. "Next time wag kang magpakitang gilas, Klio. Hindi nakakadagdag kundi nakakabawas ng abilidad ng isang tao..Anyway, all the expenses from the hospital, even the medicines, will be deducted from your salary. Company is nothing to do with it dahil hindi ko naman sinabing kainin mo ang bawal sayo para matuwa ang client. You don't have to do that... I can close the deal without impressing him.""Okay, po Ms. Brixton.. Sorry, po." That's the better answer but I didn't expect na tatanggapin lang niya lahat ng sinabi ko at hindi man lang nagbigay ng dahilan. Knowing Klio from the past kahit mahina ang utak nito, palaban siya sa lahat at hindi patatalo but given I'm her boss perhaps that's the reason hindi na siya nakipag talo pa."You have a meeting today po kay Mr. Dokgo." Porm
"In my office, Ms. Krixton.." Muntik na akong mahulog sa upuan ko ng marinig ang boses ni Bria. Bakit mukha siyang galit? May nagawa nanaman ba akong mali? Mabilis akong nagtungo sa opisina niya. Lumunok at huminga muna ng malalim bago ako pumasok sa loob. "Bakit mo yun ginawa?" Sana kinukumpleto niya ang sentence niya dahil hindi ko alam kung paano siya sasagutin. Anong ginawa ko? "Ano pong sinasabi nyo?" Alangan kong tanong. "Fine! Perhaps ginagawa mo lang ang trabaho mo at yun naman dapat.. Get out now!" Tahasang pahayag nito. Muling kumunot ang noo ko. "Ano nanaman problema ng boss mo?" Usisa ni Yumi ng makabalik ako ng desk ko. "Tanungin mo siya kasi ako diko alam.." Yamot kong tugon. "Ito naman pati ako dinadamay... Gurl boss mo lang ang mainit ang ulo hindi pati ikaw iinit na din. Palagay ko trip ka nun.." Ismid nito. "Trip? Ano trip niya kong pagtripan?" Taas kilay kong sagot. Magkakasundo talaga kami ng babaeng ito dahil nasasakyan niya ang ugali ko. "Hindi yun
"Wala kasi akong isusuot Ms. Brixton.." Muli akong napaisip kung anu nga bang nangyari sa kanya in the past 10 years at bumaliktad ang mundo nito. Bakit siya naghirap at sino ang babaeng yun na nilagay niya sa emergency contact. Trixie Ellis."Kaya tayo aalis Ms. Krixton para bumili ng isusuot mo.. Ayokong mapahiya sa mga business partner ko at isipin nilang sa tabi tabi ko lang nahire ang assistant ko. Can we go now? Dahil mamayang gabi may lakad pa tayo.." "Mamayang gabi po?" Ngitlag nito. "Yeah.. Hindi mo ba nakita ang kontrata? Bilang assistant ko trabaho mong samahan ako kapag kailangan ko, Ms Krixton. Hindi mo ba ito binasa? You have the same contract with all my past assistants at hindi sila nakatagal.." I lied.. Wala naman nakasulat na ganun sa kontrata niya. I doubt magkaroon siya ng duda at hanapin ang kopya niya ng kontrata. Binilin ko kay Fionna na papirmahin lang siya pero wag ito bibigyan ng kopya. Kabisado ko na si Klio, hindi siya mag aatubiling basahin pa iyon.
[KLIO POV]"Good afternoon, po Ms. Brixton.." Bati ng mga staff ng mall sa entrance pa lang. Sa kanya din ba ang establishment na to.. Sobrang yaman na talaga niya. Hindi man lang tumugon si Bria maski isa sa mga bumabati sa kanya. Patuloy lang to sa paglalakad at ganun din naman ang pagsunod ko sa kanya. Grabe namiss ko din ang mag shopping. Hindi ko na maalala kung kailan ang huling pasok ko sa mall. Ang laki na talaga ng pinagbago ng buhay ko. Kung dati rati halos twice a week ako kung mamili at mga branded na gamit pa. Sunod ako sa luho pagdating kay Dad. Mabuti siyang ama kahit pa hindi niya tanggap ang buong pagkatao ko masasabi ko namang binusog niya ako sa pagmamahal not only in material things. Nagsimulang magbago si Dad sakin ng mabasa niya ang diary ko. Para siyang ibang tao na sinampal ako sa mukha pagka uwi ko pa lang. Sa phone pa lang binantaan niya na akong sisirain ang buhay ni Bria kung hindi ko titigilan ang kalokohan ko. Kaya nung araw na magtapat si Bria, napi