Chapter 4 Assistant

[Narrator]

Ito ang unang araw ni Klio bilang assistant ni Bria. Pagpasok pa lang niya ng building ay narinig na agad niya ang usapan ng dalawang babae sa reception area. 

"Grabe nu! Akala ko pa naman ang taas ng standard ni Ms. Brixton. Diba ilang assistant na ang hindi nakatagal sa kanya sa taas ng expectations niya so bakit ang isang tulad ng babaeng yun ang tinanggap niya." 

"Oo nga friend at ayon pa sa source ko di hamak na qualified daw ung tatlo kaysa duon sa na hire ni wala nga daw experience sa pagiging assistant. Ano may kapit ba yon sa taas??" 

"Oh baka naman may something sa kanila!! Aha!!" 

[Klio POV]

Maaga akong naghanda sa pagpasok. Akala ko sapat na ang may laman ang tyan at presantable. Hindi pala trabaho ko ang dapat kong pinaghahandaan kundi ang mga salitang maririnig ko sa paligid. 

Bumungad agad sa akin ang usapan ng dalawa sa reception area patungkol sa akin kaya hindi ko tuloy alam kung magsasalita pa ba ako at ipapaalam na ako yung bagong hire or magpapatay malisya na wala akong narinig. 

"Excuse me po.." singit ko sa dalawa. 

"Ai sorry Ms. hindi ka namin napansin. San floor ka?" plastic na tanong nito. 

"Sa office po ni Ms. Brixton.." tipid kong sagot. 

"Ohhh.. Wag mong sabihing ikaw yung bagong assistant??" gulat na tanong ng isa niyang kasama. Ang gagaling talaga nilang magpanggap. 

Tumango na lang ako bilang sagot. Ikinukundisyon ko pa din ang sarili ko sa mga narinig ko kanina.. Hindi pa man din ako nakakapag simula nahusgahan na agad ako.

Ito talaga ang gusto ni Bria na danasin ko. I know she knew it will happened. Hindi naman kasi ako nakatapos ng pag aaral at walang experience sa pagiging assistant. Nung mamatay sila mama at papa nasa 4th year college na ako pero dahil marami akong bagsak ay hindi ako grumaduate. 

Wala akong pera para magtake ng summer class. Nagising na lang ako isang araw na wala na ang mga magulang ko at mahirap pa pala kami sa daga. Wala akong choice kundi ang maghanap ng trabaho agad dahil wala kong bahay na matutuluyan. Pati ang mansion namin ay kinuha ng bangko sa dami ng utang ni papa. 

Maswerte ako at tinanggap ako ni Tiya Lingga sa bahay nila. Madalas sa fastfood ako napupunta o sa mga mababang uri ng trabaho pero marangal. Dahil sa contractual lang ay palipat lipat ako. Hanggang sa itong mga nakaraang buwan ay nahirapan ako mag hanap ng bagong mapapasukan. Nagsimulang uminit uli ang ulo ni Tiya Lingga sakin. 

[Bria Brixton POV]

Buong gabi akong hindi nakatulog sa muling pagkikita namin ni Klio. Hindi ko akalain na magkikita kaming muli at ganoong paraan pa. Ngayon ako ang mas lamang kaya gagamitin ko yon para iparanas sa kanya ang pinaramdam niya sakin 10 years ago. 

Fresh pa din sa utak ko lahat ng mga kaganapan ng araw na yon. Bawat salitang binitawan niya ay malinaw pa din sa utak ko. Ito ang araw na pinaka hihintay ko ang makita siyang nahihirapan. 

Pagpasok ko pa lang ng company ko binati agad ako ng dalawa sa reception. I know they are talking about something. Sanay na sanay na ako sa mga tao rito. Hindi sila napapagod maging marites. Hindi pa man din ako nakakalayo ay bumalik sila sa topic. Narinig ko ang usapan nila tungkol sa bagong hire kong assistant. Hinayaan ko lang sila mag usap hanggang iluwa si Klio ng glass door. 

Sa lakas ng bunganga ng dalawa palagay ko narinig din niya ang mga usapan ng mga ito. Umpisa pa lang ito at tignan natin kung hanggang saan ang kaya niyang sikmurain at lunukin para sa trabahong ito.

I'm not the type of boss na papagitna sa bawat nangyayari sa loob ng company ko. I don't care anuman ang pag usapan nila, anuman ang gawin nila as long as hindi physical, I don't care kung magkaroon ang relasyon ang bawat isa sa kapwa nila empleyado dito.

What matter to me is the sales and performance of my company. Basta maayos ang trabaho nila sakin they can do whatever they want. I don't mind other people's lives. 

Sinadya kong antayin si Klio matapos siya kausapin ng dalawang marites. I walk slowly papunta ng elevator, pretending I did not see her. Maganda pa din talaga siya gaya ng dati kahit sa simpleng suot na lang niya ngayon. She use to wear expensive clothes before. Kapag nag mamall kami lahat ng suot niya may brand at nasa trend. Hindi siya pakakabog sa lahat kaya nga maraming gusto siyang maging kaibigan at ang mga lalaki gusto siyang maging girlfriend pero ako ang pinili niyang makasama that time. 

We became best friends and that was the happiest moment in my life. Bigla na lang niya ako pinagtanggol sa mga bully sa campus. Tapos simula nun lagi na kaming magkasama until I felt falling in love sa kanya. Ako tong si tanga umasa na parehas kami ng nararamdaman because she never entertain boys. Late na ng malaman kong naging sila ni Devin.

I had thought she have something towards me too. Nagmukha akong tanga.. Not because I found she's not into girls but because of the humiliation she did to me. Pati ang pagkakakilala ko sa kanya ay sinira niya. 

It's easier to be busted rather than to know that the person you think accepts who you are, is lied to. Para niya akong sinampal ng magkabilaan. She breaks my heart and ruins the first friendship I have ever had. Siya lang ang naging kaibigan ko since birth dahil sa pagiging introvert ko at nerd. The way they look at me as if I'm the ugliest among the ugly. 

She could just say it na hindi niya ako gusto as a lover pero bakit pati ang pagkakaibigan namin ay isang kasinungalingan lang din pala.. Dobleng sakit yon para sa'ken kaya lumipat agad ako ng school, ng bahay. I went abroad with my family at doon ako nag aral. 

Akala ko sa paglipas ng panahon I already move on, forget about it and forgive her too. Yun kasi ang sabi nila para makamove forward kailangan mong magpatawad. I thought I'm brave to do the same thing until I saw her again. 

Narealize kong hindi ako nagpatawad kundi kinalimutan ko lang pansamantala ang lahat. Ngayon na nagkita kami bumalik lahat ng nangyari kasama ng lahat ng sakit na pinaramdam niya sakin.