My Step Mom

Mckenzie Elle Dela Fuentez

I just turn 18 kaya legal na akong uminom at isa pa I have my reasons. First, to have courage attending my Dad's wedding.

Nung una sinabi ko sa kanyang okay lang if ma in love Siya ulit dahil rights Naman niya Yun. Isa pa Hindi ko maaalis Kay Dad Yun Lalo pa at Ang Bata pa niya. He is in his mid 30's lang dahil 15 lang Siya ng makabuntis.

And about sa nabuntis nya that was my mom at baby pa lang Ako Hindi ko na Siya inabot. Ang sabi lang ni Dad ay Hindi niya kami priority kaya iniwan kami nito pagka panganak pa lang sakin. how cruel right? . Hindi Ako naniniwala sa dahilan na yun o baka nakukulangan.

Sinung matinong Ina Ang iiwan Ang sariling anak? siguro kung si Dad lang Ang problema niya ay maintindihan ko pa.

baka Hindi naging maayos Ang pagsasama nila. like things didn't work out for them pero Ang idamay Ako? I dont deserve that. kaya may malalim akong galit Hindi lang sama ng loob sa kanya.

"I thought this is what you want at okay lang Sayo?!" napalingon Ako sa best friend ko. andito kami Ngayon sa bahay nila.

mismo sa kwarto niya para Hindi Makita ng mommy niya Ang pag iinom namin.

Hapon pa Ang kasal ni Dad at balak namin sa reception na lang maging present.

"Yun din Ang Akala ko. Hindi ko alam bakit ganito Ang nararamdaman ko Ngayon. I felt like I was being betrayed." Pinaka madaling paliwanag ko. sa Yun Naman talaga Ang nasa loob ko Ngayon.

"tama na Yan!" pigil niya ng akmang iinom ulit Ako. "Attend pa Tayo ng reception. baka nakakalimutan mo. "

Ganun din Naman na maglalasing kami roon bakit Hindi pa Ngayon.

Ang best friend ko Ang nag drive dahil mas nasa tamang katinuan pa Siya kumpara Naman sakin na medyo hilo na pero alam Kong kaya ko pa din Naman.

Suot Ang cocktail dress namin ay sabay kaming bumaba ng kotse ni Oli. Nickname ng best friend ko.

"Cr lang muna Ako." Paalam ko na ikinatango lang niya. Kung Siya dumiretso sa venue ng reception Ako Naman ay hinanap agad Ang banyo nitong naturang Lugar na malapit lang din pala kung saan ginanap Ang event.

Papasok pa lang Ako ng banyo ng makarinig Ako ng iyak. Nangunot lahat ng parte ng Mukha ko. ramdam ko Ang sakit sa pag iyak ng kung sinu man. Lalabas na lang sana Ako kung Hindi lang talaga Ako naiihi.

so nagdahan Dahan na lang Ako Hanggang makapasok ng cubicle at magawa Ang kailangan ko. Rinig ko pa din Ang pagda ing ng babae na unti unting nawawala. marahil naramdaman niyang Hindi na Siya nag iisa.

lumabas Ako ng matapos at patay malisya na nagtungo ng sink kahit andun na Siya. alam Kong Siya Yun dahil Wala Naman ibang tao ng pumasok Ako.

Hindi ko Siya matignan ng diretso pero masasabi Kong maganda Siya. And her expensive smell. that says she's not a ordinary person.

Lihim akong huminga ng malalim habang naghuhugas ng kamay.

"Hi!" Saglit akong Natigilan ng magsalita Ang babaeng katabi ko lang pero bumalik din sa dati. Napaka Disney princess ng boses. Pwede mong sabihin agad na mabait Siyang tao sa tono pa lang nito.

Nang Wala akong naging reaction,"Sungit Naman." mahihimigan Ang panunukso sa boses niya. umayos akong binalingan Siya ng tingin.

"oh.. at mataray nga talaga." Ng magtama Ang mga mata namin. lahat Naman Yan Ang first impression sakin.

"Do you need anything?" kailangan ko na kasing umalis dahil baka hinahanap na din ako ni Oli. Sumama lang Yun dahil request ko.

Ayaw ni Oli sa mga ganitong ganap. Sabi niya she can't be herself daw. Well, totoo Naman dahil maraming plastic na tao sa Mundo.

At Hindi pwede magtiwala agad. kagaya nitong kaharap ko. I can't just talk back to her dahil lang sa kinausap niya Ako.

Baka mamaya masamang tao pala.

"Do I look like a killer to you?" may pagtaas ng kilay nito. nabasa niya ata Ang nasa isip ko.

Hindi niya sinagot Ang tanong ko instead tinanong din niya ko pabalik.

"what if I said yes." Feeling ko gusto ko Siyang sabayan sa trip niya.

Napangiti ito pero plain pa din Ang Mukha ko.

"That's better." Sabi niyang pinagtaka ko. Hindi Naman Siya mukhang masamang tao. I just don't trust anyone so easy.

Huminga ito na para bang signal na nagpapaubaya Siya at Wala ng panahon makipag diskusyun pa.

"Gusto ko lang sana..." Pangbibitin niya sa sasabihin saka marahang lumapit sakin. Nakipagtitigan lang din Ako gaya ng pinapakita niya. I'm still waiting though kung anung sasabihin niya.

Sumunod Ang mata ko sa kamay niyang dumampi sa pisngi ko. Who the hell is she to do that but to my surprise.. I just let her. Why??

bumalik Ako sa mga mata niya. dahil sa sobrang lapit ng Mukha niya malinaw Kong nalaman na meron Siyang brown eyes kagaya ng sakin.

"we have the same eyes color pala. parang destiny. " Bahagyang kumunot Ang mga kilay ko pero agad din namang bumalik sa normal curve nito.

anu bang tumatakbo sa isip ng babaeng ito.

Suminghap Siya bago muling nagsalita. "Can we keep it a secret?" What are she referring to? Tuluyan ng nangunot Ang mga kilay ko dahil Ang gulo niya.

Bahagya itong natawa ng mabini na mas lalong nagpa kunot sakin.

"Ang cute mo talaga. type kita. sayang lang.. you're too late.."

Ako late? Bakit sinu ba Siya? We're just strangers. Wag niya sabihing na love at first sight Siya sakin? wow! Just wow! Iba na talaga panahon at mga tao Ngayon. instant lang? Parang digicam? Nadevelop agad pagka shut?

Dumistansya Ako dahilan para lumapat ng likod ko sa walls. "If you have nothing senseful to say then excuse me miss.." sinadya Kong pagtataray at akmang lisanin Siya pero hinawakan niya Ako sa wrist.

She has a soft and warm touch but who cares, Lalo na Ako.

"That's the second time.." nasabi ko na lang sa isip ko. Nakatingin lang Ako sa hawak niyang kamay ko.

"Don't you think it's rude to touch someone you don't know and especially without their permission?" Mahabang litanya ko ng makabalik ng tingin sa kanya.

Ngumiti lang ito na lalong nagpa inis sakin.

Nagkibit balikat Siya. "eh bakit hinayaan mo lang?" sa tanong niyang Yun medyo na caught off guard Ako.

Ang sagot ay Hindi ko rin alam. Maybe because dinatnan ko Siyang umiiyak kanina. Something deep down my heart made me sympathize her.

Kaya ayoko Siyang totally pakitaan ng Hindi maganda kahit pa naiinis Ako sa asta niya.

Tinignan ko lang Siya ng tinging magma marka sa kanya. "Fine.." And finally bumitaw Siya sa pagkaka hawak. "..I'm sorry.. for being impulsive..?"

O presko?

Oo mukhang expensive Siya.. Mayaman na well educated but doesn't mean pwede niya ng Gawin anuman naisin niya. Hindi niya ba alam nawawala tuloy Ang pagiging expensive niya?

"Yung narinig mo kanina. can we keep it between us?" As if magkikita pa kaming muli.

"You have nothing to worry miss..." Tama lang siguro ang sasabihin ko para pumanatag Siya. And to make myself clear na rin"...coz I don't care. to other people's business." at agad ng umalis. nawala Ang pagkahilo ko sa naging encounter ko sa babaeng Yun.