Chapter 17

"Ayos ka lang, Rosanne?" 

Bumalik ako sa ulirat nang marinig iyon mula sa katabi ko. Halos masampal ko ang sarili. Ba't ba ako nagkakaganito? 

"Gusto mo na bang magpahinga?" tanong niya ulit, kitang-kita ang pag-aalala sa mga mata. 

Hindi ako umimik, natulala na lamang ako sa kawalan habang kinikiliti ang dibdib ng mga senaryong pumasok sa utak ko kanina. Napaiwas na lamang ako ng tingin nang magtama ang paningin naming dalawa. Umiling ako nang maraming beses, umehem, at saka umayos ng pagkakahiga sa kama. 

"Kung kailangan mo nang magpahinga ay aalis na muna siguro ako, tatawagin ko na lang si Tita--" 

"Hindi." Nagulat ako sa sarili ko nang biglaan kong putulin kung anuman ang sinasabi niya. 

Nagugulumihanan akong tiningnan ni Onyx, kitang-kita sa nakakunot niyang noo at medyo naniningkit niyang mga mata. "Ano?" 

Napaiwas ako ng tingin. "D-Dito ka lang muna." 

Dahan-dahang nabanat ang mga