INABUTAN NG gabi si Selestina sa coffee shop. Kailangan niyang mag-overtime dahil absent ang isang kasamahan nila at kulang ng server.
Habang nililinis niya ang counter, parang may mga matang nakatitig sa kanya. Napalingon si Selestina, pero wala namang tao. Nai-lock niya na ang pinto at naglakad pauwi. Wala na siyang balak pumunta ng bar. Tapos na ang shift niya. Hindi na bago sa kanya ang maglakad sa gabi. Ilang taon niya na itong ginagawa. Pero parang may sumusunod sa kanya. Lumingon si Selestina sa likuran, wala namang kahit anino na nakikita niya. Agad siyang kinilabutan at nagmamadaling lumakad. Pagdating sa bahay, nadatnan niyang naghahain ang kanyang ina at si Calliz. “Good evening, Ma,” bati niya bago yumakap dito. “Hi, Ate!” nakangiting lumapit sa kanya si Calliz at hinalikan ang pisngi niya. “Binilhan kita.” Ipinakita niya ang dala na plastic bag sa kapatid. Nagningning ang mga mata nito. “Ano ‘yan?” Nginitian niya ito habang inaabot ang plastic bag. Kaagad na binuksan ni Calliz 'yon. “Cellphone!” gulat na napatingin ito sa kanya. Napasinghap ang kanyang ina. “Saan ka naman kumuha ng pera?” “Malaking tip lang, Ma. May konting dagdag pa ako para sa aking savings. Matagal nang nangungulit ‘tong si Calliz ng phone, ‘di ba?” First year college na ang kanyang kapatid. Alam ni Selestina na mahalaga sa pag-aaral ang cellphone kaya sinadya niyang pag-ipunan ang bagay na ibinigay kay Calliz para may magamit ito. “Kaya mahal na mahal kita, Ate! Your the best!” yakap nito sa kanya. Natawa si Selestina at niyakap rin ang kapatid. Masaya silang naghahapunan. Nakipagkwentuhan siya sa ina tungkol sa kanyang trabaho pero hindi niya binanggit ang tungkol kay Rogue. Madaling mag-alala ang ina at ayaw niyang dumagdag sa iisipin nito ang lalaki. Sa pagod ni Selestina, nakapaidlip agad siya. Pero nagising ang dalaga nang maramdaman may humahaplos sa hita niya pataas at paulit-aulit. Nagmulat siya. At bumungad kay Selestina ang malamlam nitong mga mata. Bumuka ang bibig niya para sumigaw, pero natakpan ito ng lalaki. “Shh…” bulong ng lalaki, kasabay ang paglalagay ng daliri nito sa kanyang labi. Inangat ulit nito ang kamay sa hita niya. Hindi alam ni Selestina kung bakit mabilis na nagrereact ang katawan niyo dito. “Belle…” bulong ng lalaki, ang boses nito ay mababa at puno ng mapanuksong init habang ibinaon ang mukha sa leeg ni Selestina. Sumunod ang sunod-sunod na mga halik na basa, at parang apoy na unti-unting nilalamon ang katinuan niya. Alam ni Selestina na dapat siyang umurong. Alam niyang dapat niyang itulak ang lalaking ito, dapat siyang sumigaw. Pero bakit? Imbes na pagtutol, mga ungol ang lumalabas sa labi niya? “Hmm…” marahang ungol ng lalaki habang marahas na kinakagat ang balat niya bago ito nilamutak ng dila. Mula sa leeg, bumaba ang halik nito patungo sa kaniyang collarbone. Hinalikan siya nito, iginuhit ng labi ang bawat linya, bago tuluyang bumaba hanggang sa gilid ng kaniyang dibdib. Unti-unting gumapang ang kamay nito, patungo sa ilalim, sa gilid ng panty ni Selestina. Dahan-dahan nitong ginamit ang dulo ng daliri upang haplusin ang gitna ng dalaga, dahilan para mapaliyad si Selestina. Hindi pa niya kailanman naranasan ang ganitong uri ng kiliti at pagnanasa, at ngayong nararamdaman niya ito, para siyang iniangat sa ulap. “Ate…” Nabitawan niya ang hininga nang marinig mula sa labas ang isang boses. Agad siyang natauhan at tinulak palayo ang lalaki. “Are you asleep? May naririnig kasi akong ingay,” sabi ni Calliz mula sa labas ng pinto. Napatingin si Selestina sa direksyon ng boses, bago sumagot nang may pilit na kalmado. “Wala ‘yon, Calliz. Nag-eeexercise lang ako.” “This night?” may halong pagtataka sa tinig ng kapatid. “Good night, Calliz,” mabilis na sagot ni Selestina, tinatapos ang usapan. Paglingon niya muli sa direksyon kung saan niya itinulak ang lalaki, wala na ito. Napunta ang paningin niya sa bintana, nakabukas iyon nang maluwang. “Nawala na siya,” bulong niya. Hindi niya alam kung sino iyon, madilim ang kanyang silid. At nang maisip iyon, biglang sumiklab ang hiya sa buong katawan niya. Binaon niya ang mukha sa unan at napasigaw, sabay hampas-hampas sa kama. Narinig iyon ni Calliz, dahilan para bumalik ito sa pinto at bigla itong buksan. “Ate, ayos ka lang—” Bago pa matapos si Calliz, lumipad na ang unan diretso sa mukha nito. “Out!” sigaw niya. Hindi na nag-aksaya ng oras si Calliz, ibinalik ang unan sa kanya, isinara nang malakas ang pinto, at nagmamadaling bumalik sa sariling kuwarto. “Nakakahiya,” bulong ni Selestina habang muling ibinabaon ang mukha sa unan. Kinabukasan, nagising siya na may kasamang hikab. Nang tumingin sa orasan, napansin niyang may maliit na papel sa gilid ng mesa. Wala siyang maalalang papel na ganoon kahapon, kaya dahan-dahan niya itong kinuha at binuklat. You look beautiful when you sleep, Belle... Iyon ang nakasulat doon. Lalong lumaki ang mata niya. Agad niyang pinunit at itinapon ito. “May stalker ba ako?” bulong niya sa sarili, nagmamasid sa paligid na baka may makita siyang camera, ngunit wala. Tumayo siya at nagtungo sa banyo. Tinanggal ang suot na pang-itaas at humarap sa salamin, at doon niya nakita ang sunod-sunod na marka ng labi at kagat mula sa leeg, pababa sa collarbone, at hanggang sa itaas ng kaniyang dibdib. Napahawak siya sa bibig, pinipigil ang malakas na sigaw. “A-akala ko panaginip lang,” marahan niyang hinahaplos ang mga marka. Napapikit siya, ramdam pa rin sa balat ang init na iniwan ng mga iyon. Biglang tumunog ang kaniyang cellphone mula sa kuwarto. Dali-dali niya itong kinuha, isang mensahe mula sa parehong unknown number na tumawag kahapon. Looking at the art I did on your body, ain’t it? You look beautiful with them, and I would love to taint you more, Mi Amor. Nabasa niya iyon at agad nagtakip ng duvet sa katawan. Hindi maikakaila, may taong nanonood sa kanya. Para sa isang tao na magpadala ng ganoong mensahe eksaktong oras na sinusuri niya ang kanyang katawan… ibig sabihin, may mata sa loob ng silid. Sino ka? mabilis niyang tinipa. Halos agad siyang nakatanggap ng sagot. The one who will taint your innocence, Belle. Napakunot ang noo niya. Anong ibig mong sabihin? I take it you enjoyed the ministering I did on your body… you’ll be getting more of that, Selestina. Tigilan mo ako! galit na sagot niya. I never stay away from what’s mine. Nabasa niya iyon at ibinagsak ang cellphone sa kama. Hinaplos ang buhok niya sa inis at pinikit ang mga mata. “KYO…” TAWAG niya na may halong pagtataka at amusement sa boses. Halos hindi siya makapaniwala sa nakikita.Totoo ba ito? Hindi kaya panaginip niya lamang?Ngumiti si Kyo, ang mga mata nito ay kumikislap ng sinseridad. Maingat na hinawakan ng lalaki ang mga balikat ni Ellie at marahang pinaikot siya paharap dito.“Yes, Ellie… will you be my girlfriend?” napapaos nitong tanong.Nanlaki ang kanyang mga mata, at bago pa man makasagot, naramdaman na ni Ellie ang pag-init ng sulok nang mga mata. Gano'n din ang kanyang dibdib.Hindi niya ito inasahan, hindi sa ganitong paraan. Ibig bang sabihin, matagal na pala itong plano ni Kyo?“H-hindi ko alam kung anong sasabihin. Ginulat mo ako,” mahinang sabi ni Ellie habang pinupunasan ang mga luhang naglandas sa pisngi.“Don’t cry, sugarplum,” malambing nitong sabi. “I’ve been in love with you for as long as I can remember. Please… be my girlfriend.”Umiling si Ellie, kasabay ng pag-iling ay ang mga luha ng tuwa. “Yes… yes,
“YAYA ELLIE!” masayang sigaw ni Saoirse habang tumakbo papalapit sa kanya, agad na yumakap ito sa binti niya.“Hi, baby! Kumusta ang tulog?” bahagyang yumuko si Ellie at hinalikan ang mga pisngi ng alaga.“Okay naman po. Pero na-miss kita,” nakangusong yumakap ito sa leeg niya.“Gano'n din ako.” Nakangiting kinarga niya si Saoirse at umupo sa tabi ni Kyo sa sofa.“Bakit ngayon ka lang dumating, Ellie? Did something happen?” tanong ni Kyo, halatang may kaba sa boses.“Hindi, walang nangyari. Nagpunta lang ako sa ospital,” sagot niya, habang pinaglalaruan ang isang hibla ng buhok ni Saoirse.Matapos silang mag-usap ni Cheska. Akala niya magagalit ito kapag nalamang nabuntis siya ni Kyo, ngunit nagulat si Ellie nang biglang tumili si Cheska. Pero ang hindi alam nito na bunga ng isang panggagahasa ang bata sa sinapupunan niya. Hindi ipinaalam ni Ellie sa babae. Mas makakabuting mananatiling lihim na lamang ang nangyari. “Oh, what did the doctor say? How’s my baby?” sunud-sunod na tanong
“HEY, SUGARPLUM,” panunukso ni Kyo.Dumeretso ito sa refrigerator, at kumuha ng malamig na bote ng tubig. Walang patumangga ininom iyon hanggang maubos bago tuluyang naglakad papunta sa sala kung saan nakaupo si Ellie. Umupo ito sa tabi niya.Napatingin saglit si Ellie, saka muling ibinaling ang atensyon sa mga junk food na abala niyang pinapapak.“Hindi ka ba napapagod sa kakakain ng matatamis?” iritado ang tinig ni Kyo habang sinusubukang agawin ang hawak niya, pero mabilis na iniwas ni Ellie ang pagkain.“Hayaan mo na ako,” mahina niyang sabi at muling isinubo ang cake.“You know that isn’t good for our baby. Ang dapat mong kinakain ngayon ay gulay at prutas, hindi kung anu-ano,” sermon ng lalaki, muli na namang inagaw ang pagkain sa kanya. Agad niyang sinalubong ng matalim na tingin si Kyo nang makuha nito ang kinakain niya.“Ano ba! Ibalik mo nga iyan!”Ngunit tila walang narinig si Kyo. Tinawag nito ang isa sa mga kasambahay, at inabot ang pinggan na may lamang cake.“Dalhan mo
KYO’S FACE was creased in a deep frown, umigting ang kanyang panga habang nakasalpak sa tainga ang wireless earphones.Nasa ibabaw ng mesa ang laptop niya, nakabukas sa video conference kasama ang board members ng kumpanya. At sa bawat minuto na lumilipas, mas lalo siyang hindi nasisiyahan sa mga naririnig. Paulit-ulit siyang napapamura, halatang walang nagugustuhan sa mga suggestions ng board members.“Sir, we’ve been consulting the director of the HR about the issue. But he seems not to be getting any better solution.” Isa sa mga board members ang naglakas-loob na magsalita.Kyo's eyes darkened, his frown deepening. “And none of you also have a better solution? Are you all daft?!” singhal niya, puno ng inis at awtoridad ang boses.“I-I’m sorry, sir…”“Enough of the sorry!” mariin niyang putol. “Where the hell are the goddamned models?”“They’re outside, sir. Should we invite them in?” another member asked cautiously.His rolled his eyes arrogantly, his voice drip
"HINDI KA yata nakabihis ngayon? Hindi ka ba papasok sa trabaho?" tanong ni Ellie nang makitang nakapantulog pa rin si Kyo nang lumabas sa silid."Nope…" sagot nito.Kumunot ang kanyang noo. "Bakit?" "Nothing. Ikaw, saan ka na naman pupunta?" balik-tanong ni Kyo nang mapansin ang sling bag na hawak niya."May appointment ako sa doktor," aniya, at agad na tumalikod para umalis pero mabilis na hinawakan ni Kyo ang kanyang braso."Antenatal?" Nakatingalang tumango si Ellie."Oo. Fifteen minutes na akong late." Inalis niya ang kamay ni Kyo sa braso niya at nagmamadaling lumakad."Okay then, I’d like to go with you," biglang sabi ni Kyo na ikinatigil niya.Umawang ang kanyang labi nang humarap dito."S-sasama ka sa akin?" halos hindi siya makapaniwala, parang gustong siguraduhin kung tama ba ang narinig."Yes," ngumiti ito at bahagyang kumurap, "I wanna see my cutie pie in momma’s tummy. Let’s go." Hinawakan nito ang kamay niya at marahang hinila papunta sa kotse."Teka lang, Kyo…" halo
“WOW, SOMEONE, talks a lot,” napailing si Kyo habang pinagmasdan silang dalawa ni Saoirse sa likuran.Nagkatinginan si Saoirse at Ellie.“And someone is lazy,” biro naman ni Saoirse at ginaya ang tono ng ama.“Who are you calling lazy?” kunot-noong tanong ni Kyo habang kinukuha ang anak at isinampa ito sa kandungan.“You…” natatawang sagot nito.“Really?”“Yes.”“Okay…” kiniliti nito ang anak na agad napahalakhak.Napangiti si Ellie habang pinagmasdan ang mag-ama. Kahit gaano kaabala si Kyo, hindi nito nakakalimutang bigyan ng oras ang anak. Walang duda na mabuting ama ang lalaki. Malawak ang ngiti niya habang hinahaplos ang tiyan.Kinagabihan, bago matulog si Saoirse. Kinakailangan munang basahan ni Ellie ng bedtime story.“Good night, Saoirse,” bulong niya sabay halik sa noo ng bata bago lumabas ng silid.Pagbaba niya, nadatnan ni Ellie si Kyo sa mini bar, halos maubos ang isang bote ng alak. Mabigat ang buntong-hiningang nilapitan niya ang lalaki.“Kyo,” tawag niya, sabay tapik sa