Chapter: Chapter 63I sat in the dimly lit room, cigarette smoke curling lazily toward the ceiling. Ang hangin ay amoy abo at whiskey. Pero nabasag ang katahimikan nang bumukas ang pinto. Brent stepped inside, a stack of documents clutched in his hands.Dinurog ko ang sigarilyo sa glass ashtray at nagsindi agad ako ng isa pa. Habang binabasa ko ang mga papeles, umigting ang aking panga. Every page was a record of Reginald’s crimes, embezzlement, extortion, and blood on his hands.“Good,” bulong ko, habang binabasa ang bawat linya ng kahayupang ginawa ni Reginald. “I’ve got everything on him now, except for that video he’s been using to blackmail me. Pero pwede na 'to. Sobra pa para makulong siya.”Tumikhim si Brent. “Boss, nakahanap din kami ng mga witness. Mga taong nakakita sa kanya noong pinatay niya ang batang lalaki dahil may utang sa kanya ang tatay nito.”I froze, cigarette halfway to my lips. My chest burned, not from the smoke but from the rage clawing its way up my throat.“Where are they?” I a
Last Updated: 2025-11-15
Chapter: Chapter 62Nakatayo ako sa labas ng mansyon, kinakabahan na pinipilipit ang strap ng aking bag, naghihintay kay Mr. Johann. Nangako siyang susunduin ako ngayon dahil makikipagkita si Mr. Meyers sa amin.Lumipas ang mga minuto, at wala pa ring senyales ni Mr Johann. Gumalaw si Via sa tabi ko.“Ma'am, bakit hindi na lang po tayo maghintay sa loob? Kanina pa kayo nakatayo dito. Huwag niyong masyadong i-stress ang sarili niyo.”“Hindi,” bulong ko, nakatuon ang mga mata sa driveway. ”Gusto kong maghintay dito.”Bumuntong-hininga si Via. “Ma'am, isipin niyo po ang baby.” She gestured toward my stomach.Kusang gumalaw ang kamay ko sa aking tiyan, isang tahimik at protektadong kilos. Huminga ako nang dahan-dahan at sa wakas ay tumango. Papasok na sana kami nang tumunog ang isang matinis na busina ng kotse.Nagmadali ang gatekeeper na buksan ang gate. A sleek black car rolled in, tires crunching against the floor. Mr. Johann parked in front of us and stepped out, his usual calm expression tinged with ap
Last Updated: 2025-11-14
Chapter: Chapter 61Pagkatapos ng engagement party, umalis agad ako kasama si Brent. Pagpasok namin sa mansyon, sumabog na ang galit na kanina ko pa kinikimkim. I turned on him, my voice sharp and cold.“Why didn’t you check it? Do you realize you ruined everything?”Napangiwi siya habang namumutla ang mukha. “B-boss, pasensya na po. Hindi ko alam na trap pala 'yon.”I stepped closer, my voice dropping to a dangerous whisper.“Hindi mo alam?” My fists clenched. “You were supposed to know everything. 'Yon na lang ang tanging pagkakataon natin, Brent. Palpak pa!”His eyes darted away, guilt written all over his face.“Sinuri ko lahat, Boss. May nagbigay siguro sa kanila ng impormasyon kaya hindi natuloy ang plano natin.”Natigilan ako. That single sentence sliced deeper than his apology. “Sinasabi mo bang mayro'ng traydor?”He hesitated, then nodded. “Wala na akong maisip na ibang dahilan. Alam na alam nila ang bawat kilos natin.”I paced the living room, anger simmering beneath my skin. Nawala na ang ta
Last Updated: 2025-11-13
Chapter: Chapter 60Today is Nathalie’s and my engagement party. At ito rin ang araw na sisirain ko siya at ang kanyang ama. Ang ebidensyang akala nila na magagamit nila para takutin ako. Ang mga kasinungalingang ginawa nila para ipagbintang sa akin ang pagkamatay ng biological brother ko ay nawasak na. No more threats. No more weakness to be used against me. Now it’s my turn to act.Galit pa rin sa akin si Czyrene. Halos hindi na ito tumatapak sa mansyon. Alam kong babalik lamang ito kapag nahanap ko na si Solar. At saka kapag natapos na ako sa mga Gallardo, hahanapin ko si Solar. I'll tell her everything. I'll beg for forgiveness. She deserves to know the truth. Sabik na akong makita siyang muli. I miss her so much. Napatingin ako sa pinto nang may kumatok. “Sir, handa na po ang sasakyan,” tawag ni Brent mula sa labas. Agad akong tumayo at binuksan ang pinto. “Is everything ready?”Tumango si Brent. “Inimbitahan na po ang mga bawat bisita. Kinumpirma na ang bawat reporter. Kapag nagsalita na kayo,
Last Updated: 2025-11-13
Chapter: Chapter 59The sound of voices pulled me out of the darkness. At first, it sounded muffled like it was underwater, soft and hazy. Pero habang tumatagal ay lumilinaw sa pandinig ko.“Blood pressure is stabilizing… keep her on fluids… baby’s heartbeat is steady.”It felt like my world stopped for a moment. Ang mga mata ko ay pilit bumuka. Ang puti at malamig ng hospital room ang unang sumalubong sa aking paningin. The monitors beside me beeped quietly, in sync with my heartbeat, which felt like it was about to explode. May tubo sa kamay ko, at ang mahinang amoy ng antiseptic ay pumuno sa ilong ko.Kumilos ako ng bahagya. I felt pain in my back, and fear rushed through my chest. I reached out and touched my stomach. Ang pabilog at mainit na hubog ng baby ko ay naroroon pa rin. Isang ungol ng ginhawa ang lumabas sa bibig ko. Akala ko may nangyari ng masama sa anak ko.“She is awake!”Agad akong napalingon sa sulok ng kwarto. Nakaupo doon si Mr. Johann na medyo gusot ang damit at halata ang puyat sa
Last Updated: 2025-11-12
Chapter: Chapter 58I was in the living room, holding a paintbrush, lost in the gentle strokes of color on the canvas when the doorbell suddenly rang. Napasinghap ako, inilapag ko ang palette at dahan-dahang tumayo. Out of habit, I gently touched my belly before I started to walk. Medyo nahihilo ako na parang may kumikirot sa ulo ko habang naglalakad.Pagbukas ko ng pinto, bumungad si Via na bahagyang hinihingal. Agad na lumiwanag ang mukha niya nang makita ako.“Ma’am,” she greeted, her voice filled with relief and a hint of happiness.Pinipilit kong ngumiti. “Pasok ka.” She followed me, a bit hesitant, as I walked back to the easel. Napatingin siya sa kalahating tapos kong painting. Ang langit na unti-unting nagiging liwanag.“I’m sorry kung na-stress ko kayo kanina, Ma’am. Hindi ko kasi dala ‘yong spare key,” mahina niyang sabi.“It’s okay,” sagot ko, dahan-dahang umupo sa upuang katabi ng canvas. “Hindi mo naman ako naistorbo. Kailangan ko rin ng pahinga.”Tahimik niyang pinagmasdan ang mga kulay sa
Last Updated: 2025-11-12
Chapter: Chapter 98: Special Chapter “BILISAN MO na, Ellie. Malalate ka na sa kasal mo,” naiinip na sabi ni Luna.Araw na ng kanyang kasal. Isang buwan na rin ang nakalipas mula nang siya ay manganak. Hindi naging madali ang lahat. Ramdam niya ang pagod at puyat, ngunit sabik na rin siyang makita ang kanyang mapapangasawa sa altar.Agad ding lumipad pabalik ng Pilipinas si Caroline nang marinig ang balitang nanganak na si Ellie. Hindi nito pinalampas ang pagkakataong makita ang kambal.“Hindi ko kasalanan, sabihin mo kay Hope na bitiwan na ang mga dibdib ko,” pagmamaktol ni Ellie habang nakatingin sa cute na sanggol na sumususo sa kanya. Hindi niya maintindihan kung bakit ayaw siyang tantanan ng anak.“Ano?! Hindi ka pa rin bihis?!” gulat na tanong ni Caroline nang makapasok sa silid at makita si Ellie na hindi pa rin nakabihis. Napakunot-noo ito sa nakita. Karga nito sa mga bisig ang natutulog na si Honey. Walang Nanny ang kambal. Gusto ni Ellie na siya mismo ang mag-alaga sa mga anak. Ngunit nahihirapan siyang pagsab
Last Updated: 2025-11-05
Chapter: Chapter 97: Twins KYO WAS pacing back and forth sa hallway, parang may mabigat na bato sa dibdib niya. His heart was pounding so hard, halos marinig na sa kanyang tainga mismo. Mula sa loob ng labor room, rinig niya ang malalakas na sigaw ni Ellie. Ang sigaw na tila pumupunit sa puso niya.“H-hindi ko kaya! Kailangan ko ang asawa ko...” Nang marinig ni Kyo iyon, parang may kumalabit sa kaluluwa niya. Hindi na siya mapakali. Gusto niyang pumasok pero natatakot din siya baka pagbawalan. Ilang sandali pa ng pag-aalangan, napagpasyahan niyang sumugod sa loob. At sa gulat niya, hindi siya pinigilan ng doktor at dahil iyon daw mismo ang kailangan ni Ellie ngayon.Binigyan siya ng hospital gown, halos hindi niya maikabit nang maayos sa sobrang pagmamadali. Paglapit niya kay Ellie, nakita ni Kyo ang pawis na dumadaloy sa noo nito. Ang mukha ay punô ng sakit at pagod.“Baby, I’m here… I’m here with you,” bulong niya sabay halik sa basang noo nito.“K-kyo… A-ang sakit, hindi ko kaya…” halos pabulong na sabi ni
Last Updated: 2025-11-05
Chapter: Chapter 96: BirthANIM NA buwan na ang nakalipas. Si Ellie ay nahihirapan ng kumilos sa laki ng kanyang tiyan. Isang linggo pagkatapos ng insidente, bumalik na sa normal ang lahat. Si Caroline ay bumalik na sa ibang bansa pagkatapos makalabas si Kyo sa ospital, para pamahalaan ang kumpanya ng yumaong asawa. Si Trixie ay kasal na sa isang businessman noong nakaraang buwan at bumalik na sa Italy upang mamuhay bilang mag-asawa. Ito ang tumulong kay Trixie para hindi makulong sa ginawang pagbaril kay Drillan. Si Raim naman ay nananatiling binata. Tumutulong ito sa pamamahala ng kumpanya ni Kyo dahil hindi pinapayagan ni Ellie si Kyo na mawala sa kanyang paningin. Bumalik naman ang dating sigla ni Saoirse. Si Luna muna ang nagbabantay dito. Hindi na sila basta-bastang nagtitiwala sa ibang tao pagdating kay Saoirse. "Ubos na," malungkot niyang sambit nang makitang wala ng laman ang bowl na hawak. Mag-isa siyang nakaupo sa sala, nakabukaka ang mga binti habang gutom na gutom na isinusubo ang ice c
Last Updated: 2025-11-05
Chapter: Chapter 95: Recovery HINDI MAPAKALI si Ellie. Pabalik-balik siya sa kahabaan ng waiting area, paulit-ulit na kinakagat ang kuko ng hintuturo. Magulo ang buhok at basa ang pisngi sa luha. Hindi niya iniinda kung mukha siyang gusgusin, wala siyang pakialam. Ang tanging mahalaga sa kanya ngayon ay maging ligtas si Kyo.“Please… please be okay...” paulit-ulit niyang bulong.Parang walang katapusan ang mga oras. Hanggang sa bumukas ang pinto, at lumabas ang doktor.“Successful ang operasyon. Naalis na ang bala. Pero maraming dugo ang nawala. Mabuti na lamang nadala siya agad sa ospital. Sa ngayon, stable na ang lagay niya,” sabi ng doktor.Para siyang nanghina pero sa wakas ay nakahinga na rin. Nang mailipat sa private room si Kyo, hindi siya umalis sa tabi nito. Umupo siya at dahan-dahang sinusuklay ang buhok nito.“Gumising ka na, please. Namimiss na kita...” bulong niya, basag ang boses. Hinalikan ni Ellie nang marahan ang noo nito habang tumutulo ang mga luha. Umalis si Luna kanina para bumili ng pagkain
Last Updated: 2025-11-05
Chapter: Chapter 94: Villain BIGLANG NAGLAHO ang antok sa mga mata ni Saoirse nang marinig ang gulat na sigaw sa paligid. “Daddy! Yaya Ellie!” tili nito, saka mabilis na bumaba mula sa pagkakabuhat ni Trixie at tumakbo diretso sa mga bisig ng ama.“B-but… how she’s… how is she here?” nauutal na tanong ni Kyo habang mahigpit na yakap ang bata.“Yaya Ellie!” masayang tawa nito at yumakap din sa kanya.“Sobrang saya ko dahil nakita kita ulit. Kung panaginip lang ito, sana hindi na ako magising,” bulong ni Ellie na nanginginig ang boses. Tuloy-tuloy ang pagdaloy ng luha sa pisngi niya.“I miss you, Yaya,” nakangiting sabi ni Saoirse, at pinupunasan ang luha niya gamit ang maliliit nitong kamay.“Same here, baby. I miss you so much…” halos mapugto ang boses niya sa sobrang emosyon.Biglang tumigas ang panga ni Kyo, nagdidilim ang mga mata. “Don’t tell me… you kidnapped her.” Buong galit ang tingin nito kay Trixie habang unti-unting lumalapit sa babae.“N-no! It’s not like that! I h-have an explanation!” nanginginig
Last Updated: 2025-10-25
Chapter: Chapter 93: Alive LUMABAS MULA sa silid ni Saoirse si Ellie at Kyo, kapwa pagod at bahagyang gusot ang mga damit. Tapos na naman sila sa paglilinis doon kagaya ng nakaugalian. Ito na ang ginagawa nila linggo-linggo. Nagkatinginan sila at napatawa. "Seryoso? Bakit ka tumatawa?" tanong ni Ellie habang nakatitig sa magulong buhok ni Kyo. "Bakit ka rin tumatawa?" balik-tanong nito. "Ang buhok mo, ang dumi-dumi. Para kang payaso," natatawang sabi niya. "May mantsa rin ang mukha mo. Tara na, maghilamos na tayo," anito, sabay hila kay Ellie papunta sa kanilang silid. "Teka, Kyo," pigil niya, bahagyang nagulat sa biglaang paghila sa kanya. "Silence!" pabirong saway ni Kyo at binuhat siya na parang bagong kasal. Pagkatapos nilang maglinis ng katawan, sabay silang bumaba. Dumeritso si Ellie sa kusina at nadatnan niyang nagluluto si Caroline. "Ang galing-galing mo talagang magluto, Tita." Takam na takam siya sa niluluto nitong banana cue.Simula nang naging fianceé siya ni Kyo. Ti
Last Updated: 2025-10-24
Chapter: Special Chapter Habang naglalakad sila papunta sa master bedroom, biglang bumukas ang pinto sa dulo ng hallway.“There you both are!” an excited voice exclaimed. Si Zaire iyon, pregnant glow and all, habang hinahaplos ang baby bump nito. “Jai and I just arrived! We’ve been looking for you both everywhere. But first of all, where are those two little devils, huh?”Agad silang napatingin sa isa’t isa. Sabay-sabay nilang hinarangan ang pinto.“Uh... they’re, uh, getting ready,” Thara blurted out, forcing a smile. “Gusto nilang surpresahin ang lahat, so they asked us to… allow them to make uh—”“Entrance,” Rozein finished for her. “You know how dramatic they can be, right?”“Yes, yeah, of course,” Zaire laughed softly. “I seriously wanted to see them though.”“Oh, you will. They’re just getting ready,” mabilis niyang sabi.“Yes, they are,” dagdag ni Rozein. “They really wanted you to see them, but they wanted to surprise you with their, you know, new dresses and stuff.”“Right… I totally get it. Nasa iba
Last Updated: 2025-10-11
Chapter: Special Chapter “Dana, pakidala mo nga ang mga orange sa kabilang table. I want someone to start making the fresh juice now,” tawag ni Thara habang abala sa kusina.“Alright!” sagot ni Dana. Muntikan pa nitong mabangga ang isang katulong.Napangiti si Thara, saka muling bumalik sa paghiwa ng mga kamatis.Sino nga ba ang mag-aakalang ang simpleng family dinner ay magiging ganito ka-stressful? Matagal na niyang pinaplano ang gabing ito. Simula pa noong dumating sa buhay nila sina Elara at Thaliene, ang kanilang kambal. Four years have passed, eksaktong ika-anim ng Hunyo. Dalawang munting anghel na babae na parehong kopya ni Rozein.So much for wanting a baby boy, naisip niya habang napangiti ng bahagya.Ngayong araw ay ikaapat na kaarawan ng kambal. She and Rozein planned to make it special. Isang malaking family dinner kung saan lahat ng kamag-anak ay naroon.Darating sina Freiah kasama si Franco at si Frances, ang kanilang cute na anak na tatlong taong gulang. Si Zaire at Jai ay kasal na rin ng dalaw
Last Updated: 2025-10-11
Chapter: Chapter 104Sa loob ng kotse, walang nagsasalita. Tahamik lamang na nakatingin sa bintana si Thara habang nilalaro ang mga daliri, tila may mabigat na iniisip.Alam ni Rozein na may bumabagabag sa isip ng asawa. He wanted to speak, but he knew she wasn’t ready yet. Marahan niyang inilapat ang kamay sa nanginginig na mga daliri ni Thara. Tumigil ito, sabay lingon sa kanya.“Are you okay?” tanong niya.“Yeah. Just tired.” Pinilit nitong ngumiti. “You sure?”“Yes. I’m sure.” Sinalubong nito ang kamay niya at marahang pinisil.Pero alam niyang nagsisinungaling ito. Kita naman sa mga mata ng babae.Pagdating nila sa mansion, tahimik pa rin si Thara. Habang kumakain sila ng hapunan, nakipag-usap ito ng kaunti kina Dana at sa mga kasambahay, pero halatang wala ito sa sarili. Wala na ang dati nitong sigla, ang tawang nakakahawa.As they lay in bed, Rozein turned off the bedside lamp. Si Thara ay nakatalikod na sa kanya. Huminga siya nang malalim at inayos ang unan, pero bago tuluyang pumikit, napatingin
Last Updated: 2025-10-11
Chapter: Chapter 103The air hostess heard the instruction for them to disembark. She was ready to help them with their bags, pero tinanggihan nila. Sila na mismo ang nagbuhat ng mga iyon at sabay lumabas sa private plane area.“So, where are you headed now? The Montefiore's estate?” tanong ni Rozein habang naglalakad sila palabas.“I don’t know… pero pwede naman akong tumuloy sa Silvana mansion for a few days, right?” sagot niya sa pagod na boses.“Hindi ba delikado?” Bakas ang pag-aalala sa mukha ng lalaki.“Yes, it is… But we just got married personally, Rozein. We need to spend some personal time together,” paliwanag niya.“What would Allesandro think about that?”“I wouldn’t like it one bit!” Isang matalim at pamilyar na boses ang biglang sumingit. Parang kidlat na dumaan sa pandinig nila.Nagulat silang pareho nang makita si Allesandro, galit na galit, at may hawak na baril. Nakatutok iyon diretso sa kanila. Mabigat ang bawat hakbang nito habang papalapit.“Back from your London loving trip?” mapanu
Last Updated: 2025-10-10
Chapter: Chapter 102“Thank you,” bulong nito, bago siya halikan ng mainit na parang iyon ang huling halik na ibibigay nila sa isa’t isa.“I can’t believe it. thought you didn’t want to marry me anymore. I thought I ruined everything,” sabi niya habang nakatingin pa rin dito. “You almost did, actually,” biro ni Rozein.“I’m sorry.”“It’s okay. Let’s not waste any more time, shall we?” Hinawakan nito ang kamay niya.Tumaas ang kanyang kilay. “What do you mean?” Sa halip na sagutin siya, ngumiti lamang ito.“Remember the time I told you that I wanted to buy time?” “Yeah?” she asked, brows furrowing.“Well, come with me. You’re about to find out why.”“Teka lang, Rozein—” hindi na niya natapos ang sasabihin nang hilahin siya nito palabas ng banyo.“What is the meaning of this?” Nanlalaki ang mga mata ni Thara habang sinusundan ito ng tingin.“I didn’t know how long it would take. But I can’t wait any longer. I want to marry you. Here. And now,” sagot ni Emeliano, mahinahon pero puno ng damdamin,” sagot ni
Last Updated: 2025-10-09
Chapter: Chapter 101There's something wrong, na parang may kulang, at ramdam na ramdam niya iyon. Parang may invisible gap sa pagitan nila, isang puwang na pumipigil sa kanila na maging buo.Rozein seemed to have a built-in cold wall in their relationship. He wasn’t open with her like he used to be, not even on the flight back home, hindi nito ginagawa na special o memorable. Ang init ng pagmamahal, mga biro, ang maliliit na haplos ay wala na.Kinagat niya ang ibabang labi at sumulyap kay Rozein. He was focused on his laptop, typing as if nothing else mattered.Napabuntong hininga siya at umupo ng maayos.“Hey,” her voice was soft but firm, trying to bridge the distance between them.Ngunit parang walang narinig si Rozein.“Rozein.” Nilakasan niya ang pagtawag sa pangalan nito.Pero wala pa rin.“Mr. Montefiore,” tawag niya na unti-unting nauubos ang pasensya.Tumingin ito kaagad sa kanya na parang nagising sa concentration. “What?”She smiled a little, teasingly.“Okay, fine. I’ll just pretend like you
Last Updated: 2025-10-09
LOGIN
