Share
Chapter 26
Bab terkait
RUTHLESS OFFICER Chapter 27
"What the fuck do you think you're doing?" inis na saad sa akin ni Terrence."Shut up!" Sigaw ko naman.Nandito kami ngayon sa isang Grand Hotel na pag-aari ng mga Fuentebella. "Ako pa talaga ang ginamit mo para paselosin ang iyon asawa!" galit na saad sa akin ni Terrence.Humarap naman ako rito at hinaplos ang mukha ng binata. Kung sa kaguwapohan, ayaw talaga magpapatalo ng mga Geller. Sa berdeng mga mata pa lang nila, talaga naman nanlalambot na ang kababaihan."Hahalikan mo ba ako?" nakangising tanong sa akin ni Terrence."Tumigil ka, Tiborcio!" sabay kurot sa kan'yang tagiliran.Tumayo na ako at hinila ito. Nakasimangot lang ito nakasunod sa aking likuran."Van, kainis ka!" aniya ng binata at inakbayan ako. Hinayaan ko na lang ang kamay niya na nakapulupot sa aking baywang."May aunction si Mayor Sancho, gusto ko ikaw ang kukuha ng lahat na ibibinta niya," saad ko kay Terrence."Bayaran mo ako, Svannah! Madami ka na utang sa akin," nakasimangot niyang saad."Kaialn ba na hindi k
RUTHLESS OFFICER Chapter 28
"Masaya ka ba sa buhay mo ngayon, Van?" diin na tanong ni Kuya Damon sa akin."Masaya," tamad naman na sagot ko rito."Lalo mo lang sinisira ang buhay mo! Iniwasan na namin ni Bry ang gulo sa loob ng organisasyon, pero ikaw naman ang pumasok ulit!""Do you know, damaged people are dangerous? They know how to make hell feel like home," mahinang saad ko naman kay Kuya Damon.Napahilamos naman ng mukha ang aking kapatid. Masaya ako para rito. Sa wakas naging masaya na ito kasama ang kan'yang asawa't anak."Don't wait someday, you get a taste of your own medicine!" aniya at lumabas na ito.Alam nila Kuya Damon na dito ako sa condo ni Terrence nakatira. Kasalanan ko ba naging ganito ako? Naniningil lang ako sa mga taong sangkot sa pagkamatay ng parents ko at sa aking kaibigan na si Tanya.I'm not that person anymore. "Van?"Napatingin naman ako kay Terrence na kakalabas lang ito ng silid."Just tell me what you need. Let me give it to you," aniya na umupo ito sa aking harapan."Hanapin mo
RUTHLESS OFFICER Chapter 29
KURT POV"SAVANNAH, mahal kita!"Damn! Hindi ko kaya na iwan niya ako. Inaamin ko, naging gago ako at pinili maging matigas ang aking puso."Van, please," hindi ko napigilang humaguhol at lumuhoid sa kan'yang harapan."I think it's best if you stay away I don't want to be around you right now," malamig na saad niya sa akin. Sobrang sakit. Iyong babaeng inaapi ko noon, binaliwala ko. Hindi ko na kayang bawiin ngayon.""I-I didn't mean to r-ruined everything. I-It's my fault! Please, d-don't leave me," paos na boses na saad ko rito."Loving you was a torture. By the way, una pa lang, nakaplano na paibigin lang kita upang mabantayan ko ang bawat galaw ni General. Everthing is fucked up! Umibig ako sa kalaban. But I choosed instead to changed my life. Umalis ako sa organisasyon at pinili ka. Pero, ikaw din pala ang dahilan para bumalik sa dating buhay ko!" "I hate your Dad so much, Van!" diin na saad ko rito.Nakakunot lang ang noo niya na nakatitig sa akin."This is the reason kung ba
RUTHLESS OFFICER Chapter 30
SAVANNAH POVHINDI nila ako naintindihan. Gusto ko lang naman protektahan ang kapatid ko. Gusto ko lang siya protektahan. Ilayo siya sa mga taong mapanghusga. "M-Masama ba ako?" mahinang tanong ko kay Ville."Slight lang," sagot naman ng kaibigan ko.Napabuntonghininga naman ako. "You screwed up," napapailing na saad ni Ville.Kasalukuyan kasi nandito kami sa Casa bar. Tamang-tama na niyaya niya ako na uminom."Sorry doesn't fix anything. Nangyari na ang lahat. Nalaman na ni Kurt na may kapatid pa sila na tinatago mo ngayon. So, anong drama na naman ito?" irap ni Ville sa akin."Gusto ko na siyang ipakita at ipakilala sa lahat," nanghihinang saad ko naman."It's up to you, Van. Alam mo kung ano ang tama para sa kapatrid mo."Pagak naman akong tumawa. Alam ko nga ba? Sana noon pa. Nilayo ko siya sa lahat dahil para sa akin iyon ang tama.Napabuga naman ako ng hangin at tumayo na."Mauna na ako, Ville," saad ko rito. Namumula na rin ang mukha ng kaibigan ko. Nauna pa ito sa akin pumun
RUTHLESS OFFICER Chapter 31
"Ano ito, Van?!" galit na tanong sa akin ni Kuya Damon. "K-Kuya, I'm so sorry. S-Sorry, kasi nagsinungaling ako. H-Hindi-." Agad naman pinutol ni Kurt ang pagsasalita ko. "Enough. Tanggapin na natin ang nangyari noon. Nagkamali ang both parents natin. For now, kailangan lang natin alalayan ang bunsong kapatid natin." "Wala na tayong magagawa kung nangyari na ang lahat. Of course, kapatid natin iyan. Dugo't laman," segunda naman ni Kuya Bry. Si Roswell, tahimik lang ito. Hindi niya ako iniimikan kanina pa. Si Calla lang ang wala dito. Nasa US ito at kasama ang Mommy nila Kurt. Yumuko naman ako. Sinabi na rin sa akin ni Kurt na uuwi na dito sa Pilipinas ang Mommy niya. Handa kong harapin ang galit ng Mommy niya sa akin. Sumenyas naman ako na sundan nila ang kotse ko. Pupunta kami ngayon sa hospital na pinagawa namin ni Kei. Si Kei din ang personal Doctor ni Aishi. Pagdating sa hospital, nakaabang na si Kei sa amin. "Children's hospital?" sambit ni Kuya Bry na binasa ang nakasul
RUTHLESS OFFICER Chapter 32
"Bakit mo ito itinago sa amin?!" diin na tanong ni Kuya Damon.Yumuko naman ako. Nandito ang mga kapatid ko at ang mnga kaibigan ko. "Kailangan na magpahinga ni Van," seryosong saad naman ni Kurt. Lumapit naman si Kuya Bry sa akin. "Aalis tayo. Maghahanap ako ng mga Doctor na magagaling para sa inyo ni Aishi."Ngumiti naman ako kay Kuya Bry. Hinaplos ko naman ang pisngi niya. Bigla naman itong napahagulhol habang nakakulong sa kan'yang mga braso."W-Why?! B-Bakit dalawa pa kayo?!" Umiiyak na saad ni Kuya Bry.Parang namamalat na rin ang boses boses ko. "I-I'm fine, kuya.""No! You're not fine. Do you even see how pale you are?!" Sigaw niya.Niyakap naman ako ni Kurt. "Kailangan na ng asawa ko magpahinga. May chemo pa siya bukas," seryosong saad ni Kurt.Lumapit naman si Grace sa akin. Blangko ang mukha niya na nakatingin sa akin."Ang Van na nakilala ko ay matapang. Hindi marunong sumuko," aniya at tumalikod na ito.Sinandal ko naman ang ulo ko sa balikat ni Kurt. Pakiramdam ko s
RUTHLESS OFFICER Chapter 33
KURT POV You're going to see it, that happiness was always about the hope, listening to your heart and following it wherever it chose to go. "K-Kurt, anak?" Napatingin naman ako kay Mommy na nakatayo sa aking harapan. Nangangayat lalo ito dahil halos walang tulog at hindi ito makakain ng ayos sa pag-aalaga kay Aishi. "K-Kamusta si Savannah?" Napabuntonghininga naman ako. "She's not okay. Pero pilit lumalaban," mahinang saad ko naman. Maluha-luhang nakatingin ako kay Mommy. "Pinatigil muna ang chemo niya for awhile, d-dahil buntis siya." "Be strong, son. Si Aishi, pilit lumalaban din para sa atin," umiiyak na saad ni Mommy. "H-How? Kung araw-araw nakikita ko ang aking asawa na nahihirapan. Kung araw-araw d*******g siya sa sakit," hindi ko napigilang humagulhol sa harap ni Mommy. Niyakap naman ako ni Mommy ng mahigpit. "Huwag tayo mawalan ng pag-asa. Gagaling pa silang dalawa. Huwag mo ipakita sa asawa mo na nahihirapan ka at sumusuko. Ipakita mo sa kan'ya na malakas ka at h
RUTHLESS OFFICER Chapter 34
After a month. Isinagawa na ang bone marrow transplant sa akin. Yes. Masaya ako dahil magiging okay na ako. Pero, I'm just trying to be okay. Hindi pa rin mawala ang sakit na nararamdaman ko ang pagkawala ni Aishi. Kung kailan nakahanap na ng donor saka naman ito kinuha sa amin. Ang dami niyang pangarap. Ang dami niya gustong gawin. Pero lahat na iyon, hindi na niya mararanasan."Congrats, Van! Nalampasan mo na ang lahat. So, for now, focus ka muna sa pagbubuntis mo," masayang saad sa akin ni Gaia.Ngumiti naman ako."Thank you.""As always, you're welcome.""Sobrang saya ko, Love," mangiyak-ngiyak na saad naman ni Kurt.Ngumiti naman ako. Saksi ako sa lahat na hirap ni Kurt. Inalagaan niya ako at nasa tabi ko lang itp lagi.After a few weeks, sumisibol na rin ang buhok ko. Bumabalik na rin ang kulay ng aking balat."Kamusta ka na?" Napalingon naman ako sa aking likuran.Si Grace."I'm okay. Medyo, nahihirapan lang ako dahil naglilihi pa ako.Nagkibitbalikat lang ito. Umupo ito sa a
Bab terbaru
