Share
Chapter 32
Kaugnay na kabanata
RUTHLESS OFFICER Chapter 33
KURT POV You're going to see it, that happiness was always about the hope, listening to your heart and following it wherever it chose to go. "K-Kurt, anak?" Napatingin naman ako kay Mommy na nakatayo sa aking harapan. Nangangayat lalo ito dahil halos walang tulog at hindi ito makakain ng ayos sa pag-aalaga kay Aishi. "K-Kamusta si Savannah?" Napabuntonghininga naman ako. "She's not okay. Pero pilit lumalaban," mahinang saad ko naman. Maluha-luhang nakatingin ako kay Mommy. "Pinatigil muna ang chemo niya for awhile, d-dahil buntis siya." "Be strong, son. Si Aishi, pilit lumalaban din para sa atin," umiiyak na saad ni Mommy. "H-How? Kung araw-araw nakikita ko ang aking asawa na nahihirapan. Kung araw-araw d*******g siya sa sakit," hindi ko napigilang humagulhol sa harap ni Mommy. Niyakap naman ako ni Mommy ng mahigpit. "Huwag tayo mawalan ng pag-asa. Gagaling pa silang dalawa. Huwag mo ipakita sa asawa mo na nahihirapan ka at sumusuko. Ipakita mo sa kan'ya na malakas ka at h
RUTHLESS OFFICER Chapter 34
After a month. Isinagawa na ang bone marrow transplant sa akin. Yes. Masaya ako dahil magiging okay na ako. Pero, I'm just trying to be okay. Hindi pa rin mawala ang sakit na nararamdaman ko ang pagkawala ni Aishi. Kung kailan nakahanap na ng donor saka naman ito kinuha sa amin. Ang dami niyang pangarap. Ang dami niya gustong gawin. Pero lahat na iyon, hindi na niya mararanasan."Congrats, Van! Nalampasan mo na ang lahat. So, for now, focus ka muna sa pagbubuntis mo," masayang saad sa akin ni Gaia.Ngumiti naman ako."Thank you.""As always, you're welcome.""Sobrang saya ko, Love," mangiyak-ngiyak na saad naman ni Kurt.Ngumiti naman ako. Saksi ako sa lahat na hirap ni Kurt. Inalagaan niya ako at nasa tabi ko lang itp lagi.After a few weeks, sumisibol na rin ang buhok ko. Bumabalik na rin ang kulay ng aking balat."Kamusta ka na?" Napalingon naman ako sa aking likuran.Si Grace."I'm okay. Medyo, nahihirapan lang ako dahil naglilihi pa ako.Nagkibitbalikat lang ito. Umupo ito sa a
RUTHLESS OFFICER Chapter 35
Pagdating namin sa hospital may mga Doctor na agad ang sumalubong sa amin."Dra.Coloner," tawag ng isang Doctor."Doc, Dra.Fuentebella, kasal na kami," saad naman ni Kurt.Napakamot naman sa ulo ang Doctor.Ahad naman ako dinala sa delivery room. Humihilab na ang tiyan ko. Pagdating namin sa loob ng delivery room, may isang napakagandang Nurse ang umasikaso sa akin."Hi, Jane," bati ni Kurt rito.Nakakunot naman ang noo ko. Kilala niya kasi ang babaeng nurse."Hi, Kurt. Asawa mo pala ito," sagot naman ng nurse.Humarap naman ang asawa ko."Si Jane pala, Love. Asawa siya ni Drey Monteverde. Sister in law ni Nix."Napanganga naman ako. She looks so young. Parang Koreana ito na parang Chinese. Medyo singkit kasi ang mga mata ni Jane at talaga namang napakaganda niya."Nice to meet you, just call me, Jane," aniya na nakangiti ito habang hinahaplos ang aking tiyan."Van," tipid na saad ko naman.Panay naman ang buga ko ng hangin sa aking bibig. Pilit ko iniinda ang hilab ng aking tiyan.N
RUTHLESS OFFICER LAST CHAPTER
SAVANNAH POVI choose to be happy. I choose to liberate my soul from the aches it's been through. I choose to decorateit with the lessons I've learned.I have been through a lot. Lahat na iyan nalampasan ko. Sa dami-daming paghihirap na pinagdaanan ko, at ito ako ngayon. Masaya at kuntento na kasama ko ang aking mag-ama."I want to spend everyday with you," bulong ni Kurt sa akin. Nasa likuran ko ito at nakayakapsa akin."You already know may condition, right?" malambing na saad ko naman.Pinihit naman niya akong paharap. Umiiling-iling ito. "Mabubuhay ka pa ng matagal. I-I want to hold me and tell everthing is going to be okay. I want you to love me till our last breath."Isa-isa namang nagsipatakan ang aking luha."Ang lahat may katapusan, Kurt. Siguro hindi pa sa ngayon. Pero we need to accept na hanggang dito lang ang buhay natin."Tumingala naman ito."Hindi pa ako handa. Pero gusto ko sulitin ang lahat na ito," malungkot na saad niya.Ngumiti naman ako. Hinaplos ko naman ang ka
RUTHLESS OFFICER INNOCENTLY DANGEROUS 1
"G!"Nanliit naman ang mga mata ko na nakatingin kay Nix Monteverde.Hinubad ko ang suot-suot kong itim na jacket at tanging itim na sando lamang ang suot ko. Minsan lang ako umuuwi sa bahay ko. Minsan si Nix na rin ang tumutuloy dito."What's up!" bati ko rito.Nakangisi lang ito sa akin."Parang tanga!" inis na saad ko rito.Humalakhak naman ito. "Kamusta, G" tanong niya na nakangisi pa rin ito."Alive and kicking," tamad na sagot ko rito.Inabutan naman ako ni Nix ng isang stick na sigarilyo. "By the way, iyong kakambal mo pala nakita ko sa underground."Napatingin naman ako sa binata.Anong ginagawa ni Gretta sa underground?Napabuntonghininga naman ako. Wala na akong pakialam sa kan'ya. Matagal na akong umalis sa poder ng ama ko. Patay na ang Mommy namin. Si Daddy, mas paborito niya si Gretta. Kaya niya diktahan kakambal ko, pero hinding-hindi niya ako kayang hawakan sa leeg. Saksi ako sa mga illegal na negosyo ni Daddy. Gusto ko man siyang isuplong o hulihin, hindi ko ito kay
RUTHLESS OFFICER INNOCENTLY DANGEROUS 2
"Hey!" Bati ko kay Kei."Hi, G!"Kinindatan ko lang ito. Kinuha ko na ang bullet proof vest at sinuot na ito. Sinenyasan ko naman ang isang sundalo na bigyan sila Kei at Van ng bullet proof vest."Captain Chua." Napalingon naman ako sa aking likuran. Nakangising sinalubong ko ng yakap ang aking kaibigan. Si Dra. Savannah Coloner."Sabay-sabay na tayong uuwi. Si Nix, hihintayin na lang daw tayo," aniya ni Van na inaayos ang suot na vest."Yeah, na miss ko na rin ang bansa natin," natatawang saad ko rito."Let's go!" Sigaw ni Kei na nauna na itong naglakad sa sasakyan.Huminga muna ako ng malalim at taimtim muna nagdasal.Hindi ko alam kung ano ang mangyari sa amin. Sana makabalik kami ng buhay. Sana walang kahit sino man sa amin ang mapapahamak."Ingat ka, Grace," mahinang saad ni Van."Kayo rin."Malayo-layo din ang lugar na pupuntahan namin. Bandang bundok na ito. At tamang-tama na winter na dito sa Germany. Medyo tagos sa aming kasuotan ang lamig ng panahon. "Captain Chua, we're o
RUTHLESS OFFICER INNOCENTLY DANGEROUS 3
"G!""Grace."Lagi ko naririnig ang boses nila. lagi nila ako tinatawag pero ayaw ng mga mata ko bumukas. Parang hinihila ako lagi ng antok."Ilang taon na rin siyang na coma. Pero normal na ulit ang heartbeat niya."Tanging ang boses lang nila ang naririnig ko. Kahit ang aking bibig, ayaw na rin bumuka. May nakita akong napakaliwanag. May isang babae na lumabas sa liwanag."Mommy?"Nakangiti ito habang palapit na palapit ito sa akin."Come with me, Grace," malambing na saad ni Mommy.Inilahad niya ang kan'yang kamay sa akin.Sasama ba ako sa kan'ya? Si Mommy lang ang nagmamahal sa akin. Si Daddy, si Gretta lang ang paborito niya. Kahit magkakambal kami, mabigat ang loob ni Daddy sa akin."Sige po, Mommy!"Sasama na lang ako kay Mommy. Total, miss na miss ko na ito at gusto ko rin siyang makasama.Nakangiting inabot ko ang kamay ni Mommy at nagsimula na kaming naglalakad patungo sa maliwanag na lugar."Grace! Grace!"Napalingon naman ako dahil tinatawag ang aking pangalan. Nakakunot
RUTHLESS OFFICER INNOCENTLY DANGEROUS 4
"Sasama ka na ba sa amin pabalik sa Pilipinas?" tanong ni Kei sa akin."Hindi muna. Magpapagaling muna ako dito."Hindi pa ako masyado makalakad ng maayos. Buti na lang na nandito sila Kei at Van para alalayan ako."So, hintayin ka na lang namin," saad naman ni Van."No! Okay lang ako dito. Mauna na lang kayo, baka after two months, susunod ako," saad ko sa dalawa.Actually hindi naman masyadonh injured ang dalawang paa ko. Nakakalad na ako ng konti pero need ko pa rin ng medication. At dito na lang din ako sa Germany na mag-daily check up."Okay. Hihintayin ka namin. Si Kei pupunta pa siya sa Britain at bibisatahin ang kan'yang hospital," saad ni Van.Yes. Sobrang yaman din ni Kei. Kami ni Van, pareho naka-private ang yaman namin. Mas maigi na ganito lang kami. Ayaw ko rin ng exposure.Nauna ng umalis si Kei, kahapunan. Si Van naman umalis na rin ito. Wala akong katulong dito sa aking bahay. Kahit nag-iisa lang ako, kinaya ko naman. Buti kamo, walang hagdanan ang bahay ko. Simple per
Pinakabagong kabanata
