Chapter Six

TOPHER

NAKATITIG SI JENNA sa akin, and I couldn’t look away fast enough.

“You mean you knew Keith. Like, you knew about him na ni hindi ka man lang na-shock o kahit nagulat when I told you what happened?”

Napapikit ako, saka nagmulat at tumingin sa kanya. “I knew Keith before the company. Barkada siya ng mga pinsan kong pumasok sa same school where he’d went, sa Ateneo. He’s arrogant and a social climber. Kilala rin siyang player. But… it’s been a while. He’s successful now so hindi ako sigurado kung gano’n pa rin siya. I am sorry, Jenna. I wasn’t close to you. Lalabas na sinisiraan ko lang siya kung may sinabi ako.”

Nagbuntunghininga siya pero mukha namang hindi nagalit. “That’s okay. Mabuti na lang nalaman ko agad bago pa lumala. Kung gano’n, kanina pa lang alam mo na pala ang nangyari sa akin?”

“More or less,” sabi ko. “But just think how lucky you are that you’re not going to marry the bastard.”

Pinipilit niyang ngumiti, iyon ang nakikita ko bago ko sinabi ang sinabi ko. Awang awa ako sa kanya. 

Pero napangiti na rin ako noong natawa siya pagkarinig sa akin. Nakahinga ako nang maluwag.

“What? He is a bastard,” ulit ko pa.

“He is. Pero iba kapag mismong lalaki ang nagsasabi.”

“How different?” curious kong tanong, nakatitig sa maganda niyang mukha at hindi nag-aalala na iba ang isipin niya kahit wiling wili ako sa aking ginagawa. 

She was so pretty kahit may lungkot pa ring natitira sa mga mata niya. Clear, soft-looking skin, long and delicate eyelashes, and lush lips that were naturally red. 

Ang ganda ng pagkakatangos ng kanyang ilong, iyong klase na ang sarap laruin ng sarili kong ilong o pingutin. But I didn’t know if we are okay to touch nang ganoon kahit pabiro lang. 

It was tempting, though.

May sinasabi siya at nag-focus ako sa tinig niya.

“Ewan ko. Feeling ko may kakampi akong malakas at matikas at ipagtatanggol ako kapag inapi na naman ako ng bastardong iyon.”

Lumuwang ang ngisi ko. “You betcha. Hindi ka nag-iisa. Kapag nilapitan ka niya at tumingin lang siya ng kakaiba and I’m there, lagot siya sa akin.”

“Talaga?” natatawa niyang tanong.

Tumango ako. “Magkaibigan na tayo, ‘di ba? Kinain mo na ang luto ng nanay ko. We’re legit.”

Hagikhik ang lumabas sa bibig niya. Nagniningning ang kanyang mga mata.

I suddenly feel giddy.

“Come,” sambit ko saka ako tumayo. Inabot ko sa kanya ang kamay ko. “Being creative yourself, bigyan mo ako ng feedback sa mga tapos ko nang paintings. This is going to be for an exhibit in…” Hinila ko siya mula sa kusina patungo sa work room ko. Pinakita ko sa kanya ang mga canvas na naka-clip pa sa sampayan at hindi pa naka-frame. 

Noong una, dinala ko siya roon para ma-distract. Pero the more she gushed and made credible feedback to my work, the more na ako ang nadi-distract sa kanya. 

“Gusto ko ang highlight ng colors sa petals ng hibiscus flowers mo. Itong yellow sa violet, lalo talagang nagpatingkad sa overall. And these roses… mas gusto ko pa itong painting makuha sa Valentine’s Day instead of the real ones! Unless they’re on pots. I really hate receiving cut flowers. Kahit anong ganda, they will die eventually. I rather like live plants.”

Pagkasabi niya niyon, obvious na bigla na naman siyang nalungkot. 

Naalala na naman niya ang nobyo niyang tarantado.

Naiinis ako na sinisira ng Keith na iyon ang mood ng sandali. Siguro kasi, kahit sinong makakakita kay Jenna ngayon, mabubwisit sa Keith na iyon.

Nakatingin ako kay Jenna, sa lungkot sa maganda niyang mukha, sa poise ng kanyang pagkakatayo sa tabi ng oil painting ng Valentine Hibiscus, at hindi ko naiwasang hindi maisip ang isang posibilidad.

Posible talaga. She’s got the face and the body. 

But… paano kung hindi siya pumayag?

“You want to see the highlight of my Sweet Cupid Exhibition?” sabi ko bago ako matalo ng hiya. “Hindi pa tapos. It’s what I’m currently working on. Iyong ginagawa ko kanina, pahinga ko lang.”

“Where is it? Are you sure ipapakita mo sa akin?”

Tumango ako. And I realized I really feel comfortable about this. Iba kasi kapag ang nakakakita ay intended viewer kaysa fellow artist. 

I admired Jenna’s opinion enough that I didn’t feel she was mucking my creative space when she sees my unfinished work. 

“Kuhang kuha mo agad ang mga themes ng mga nakita mo na so maybe you can provide for me an input of this one, too, because it is giving me a headache.”

Agad na nagbalik ang sigla sa mukha niya. “Saan?”

“Dito,” sabi ko. Saka ko nilapitan ang isa pang easel na nakatalikod sa isang sulok. Sinadya ko iyon kasi private ang subject.

Unang tingin pa lang ni Jenna sa painting, nakita kong namula ang kanyang mga pisngi. 

Pero hindi siya nag-iwas ng tingin. 

“This man here is you.”

May hiya sa pagtawa ko. “It’s a bid… a challenge that I lost to my artist friends and this is their prize—punishment, really. That I will be the image of the man on my center piece. Pero kailangan ko nang isa pang subject for the female at wala pa rin akong mahanap na babaeng pwedeng gawing model na magiging katuwang nito.”

“You’re… he’s looking at someone outside this side of the canvas… and you need someone to model for you for the remaining half…”

Napangiti ako. “See? Nakuha mo agad ang intended ko without me having to explain?” Saka ako sumimangot ulit. “He’s looking at the woman he’s passionately in love with who should be on that other half, yes. Wala pa ako nung other half.”

“Anong exactly scenario na maka-capture dito?” tanong niya.

“They’ve just finished  making love. The woman was getting up from the blanket on the grass and she’s supposed to be donning his robe to cover herself. Kailangan ko ng isang female na handang mag-pose for me naked, half into that robe.”

“Hmm… of course.”

Nangingiti ako. “The most intimate part would be covered like dito sa painting ko. But… breasts would be exposed...”

“And you said wala ka pang subject?”

“Wala pa,” sagot ko, gustong mag-iwas ng tingin sa kanya, dahil alam kong pareho lang kami nang iniisip.

Namumula na rin ang mga pisngi niya. “Anong hinahanap mo sa babae?”

“Physical appearance, kahit ano basta maganda sa mga mata. But… mas importante sa akin ang expressions sa mukha.”

Nag-angat siya ng tingin, at nagtama ang aming mga mata. 

Para akong sinuntok sa solar plexus sa direktang titig niya. Hindi ako agad makahinga.

Shit. 

That look. Vulnerability and shyness. But a lovely bloom on the cheeks and almost defiant look to those lovely, expressive eyes.  That’s exactly what I needed. 

Napapikit ako.

“Topher? Bakit?”

Matapos ang isang sandali ay nagmulat ako at tumingin ako muli sa kanya habang nangingiti. 

“Jenna… did you do that deliberately?”

Lalong namula ang kanyang mga pisngi. “Obvious ba na gusto kong maging ako ‘yung girl?”

“You’ll fit in perfectly. But…”

“But?” tanong niya.

“Why will you want to do that?” tanong ko

“Because you obviously want me to.”

“A-ha-ha!” Napailing ako. “I know I want you to. I’m so sorry I can’t help it. Pero kung iyon lang ang dahilan… like you’re grateful for tonight—” 

“I am grateful for tonight so obviously, kasama na ‘yon sa reasons. I also feel reckless tonight with you and I want to maintain feeling like this. Alam mo pa ang mga nararamdaman ko? Vengeful. Angry, too,” enumerate niya. “And I need to express this out. I haven’t posed nude this before. It’s… I love feeling the challenge. And I am safe here with you. Right?”

“You are,” sambit ko sa namaos biglang tinig. “Of course you are, Jenna,” ulit ko pa. She was emotional about it. And I have never seen anyone so beautiful, so perfectly like the model I needed for my painting. I decided then and there I’d not do anything to make her change her mind anymore. “I’ll take care of you.”

Alam ko, aminado naman ako, na noon pa ay physically attracted na ako sa babaeng nasa harapan ko. At kaninang nasa kama ko siya just on her undies? God… aminado akong hindi ko napigil ang mga naisip kong nakakalibog. 

But something’s budding between us. 

And it would be universally stupid of me if I did something stupid that would hurt her and make her distrust me.

Tumatango si Jenna, matapang na nakangiti. “Let’s do this, then.”

At napangiti ako sa magkahalong relief at tuwa.