AGAD NA NAGDESISYON at tumango si Everly sa hamon ng ama niya na sabihin ang nangyari sa banquet. Maya-maya pa ay walang patumpik-tumpik ng nagkwento siya sa mga magulang ng mga kaganapan sa banquet. Detalyado ang kanyang paglalarawan sa mga pangyayari maliban na lang sa encounter nila doon ng dati niyang asawang si Roscoe. Sa tingin niya ay hindi na niya kailangan pa iyong idagdag sa kwento. Mataman siyang pinakinggan ng mag-asawa habang tumatango ang ulo bilang pagsang-ayon na sa kanya.“Talaga, anak? Iniligtas mo si Mr. Maqueda?”Proud na muling tumango si Everly. Nagawa niya pang ngumiti sa ama dahil nakita niyang proud ito sa kanyang ginawa. Syempre, buhay ng mahalagang tao ang kanyang iniligtas. Sobrang nakaka-proud noon.“Yes, Dad. Naligtas ko siya na muntik ng hindi mangyari dahil sa mga epal na walang believe sa aking kakayahan na ibang mga bisita. Mabuti na lang talaga at ipinagpilitan ko. Kung hindi, ewan na lang...” umismid pa si Everly nang maalala ang ginawa sa kanyang p
MARAHANG HINAWI NI Everly ang ilang hibla ng buhok na tumabon sa kanyang mukha. Umahon ang inis niya dahil kung kailan siya nagmamadali saka pa may mga aberyang gaya noon. Hinipan niya iyon saglit bago itinuloy ang paghakbang. Nasa harap na siya ng pintuan ng villa na pag-aari ni Roscoe upang kunin doon ang singsing. Nagawa na rin naman niyang ipaalam iyon sa dating asawa kaya kampante siyang pumunta. Walang imik na inilagay niya ang password ng pintuan ng lalaki at hinintay na bumukas iyon, ngunit nakarinig siya ng beep na nagsasabing mali ang password na inilagay niya. Memoryado niya iyon kaya imposible siyang magkamali. Sa loob ng tatlong taong pananatili doon, iisa lang ang password nito.“Mali? Imposible. May nakaligtaan ba ako o napagpalit ko?”Umatras pa si Everly ng ilang hakbang upang tingnan ang villa, baka kasi nagkamali siya sa villa ng iba. Kinumpirma ng kanyang mga mata na tama nga iyon. Pigil ang hingang muli niyang inilagay ang password kahit na naglalaro na sa kanyang
NAGBINGI-BINGIHAN DOON SI Everly at hindi na lang pinansin ang babae. Walang lingon sa likod na siyang umakyat upang puntahan ang naturang silid. Pagpasok niya ng silid ay agad niyang tinungo ang sinabi sa kanya ni Roscoe na drawer kung saan nakatambak ang mga regalong ibinigay niya. Nanlumo siya nang pagbukas niya doon ay nakita niyang parang basurang nakasalansan. Karamihan doon ay ni hindi pa man lang nabuksan at natanggal sa gift wrapper. Bumagsak pa ang magkabilang balikat ni Everly. Sumama pang tuluyan ang kanyang pakiramdam. Madalas pa naman niyang bigyan ng regalo ang dating asawa sa pag-aakalang gusto nito na binibigyan siya ng regalo. Nagkamali pala siya.“Tsk, sana itinapon na lang niya. Hindi na lang niya itinambak dito. Nakakasama naman siya ng loob.” Sinimulan niya ng hanapin ang kanyang pakay. Hinawi niya ang bawat regalo niya na ang iba ay hindi niya na mahulaan kung ano ang laman. Wala naman siyang panahon na buksan iyon dahil alam niya kung ano lang ang kailangan ni
SA GALIT AY hinigpitan ni Lizzy ang hawak sa braso ni Everly na hindi magawang kalasin ng babae. Kapag pinilit niya iyon makagawa siya nang malaking kasalanan dahil nanggigigil na siya sa babaeng kaharap niya. Nagtagisan sila ng titigan. Walang sinuman ang gustong magbawi at magpatalo sa matalim na tingin. “Anong ako? Ikaw! Ikaw lang naman ang patay na patay kay Roscoe kahit na alam mong una siyang naging akin!” duro ni Lizzy sa kanya na kulang na lang ay ipagduldulan ang bagay na iyon sa kanyang mukha.“Oo, sige na una na siyang naging sa’yo dahil iyon ang pinapaniwalaan mo. Bakit nga ba sa akin siya ulit nagpakasal? Mukhang nakalimutan mo yata ang dahilan noon, Lizzy.” humalakhak pa si Everly na lalong nagpaasar kay Lizzy, hindi niya tuloy mapigilan na higpitan ang hawak nito sa braso na kulang na lang ay bumaon na ang mahaba niyang mga kuko. “Mukha yatang nakakalimutan mo na ang part na iyon ah.”“Everly Golloso!” may diin na bulalas ni Lizzy na pikon na pikon na sa presensya ng b
NAKANGIWI NA INI-ANGAT na ni Everly ang kanyang mga mata upang makita lang si Lizzy at Roscoe na nakababa na ng hagdan at matamang nakatingin na sa kanyang nakakaawang hitsura. Ang kahihiyan, kawalan ng pag-asa, at sakit ay hindi sapat upang ilarawan na laman ng kanyang kalooban sa sandaling ito. Hindi rin sapat ang pagkahulog niya sa hagdan upang patayin siya nito, ngunit paniguradong bibigyan siya ng sakit ng buong katawan na mga ilang araw niya paniguradong iindahin. Iinot-inot na bumangon si Everly hanggang sa tuluyan na siyang makaupo. Hindi niya tinanggap ang mga kamay ni Lizzy na nakaumang at akma sana siyang tutulungan. Bakas sa kanya ang kawalan ng lakas dahil sa nangyari pero hindi niya ipinakita iyon sa dalawang tampalasan na siyang may kagagawan kung bakit siya naroroon. Kung hinawakan sana siya ni Roscoe, kung hindi niya sana tinulungan si Lizzy, walang ganitong mga pangyayari.“Ano bang nangyayari sa’yo Everly at—” “Shut your fucking mouth, Roscoe!” hindi malakas ngunit
NAPATINGIN NA SA banda ni Everly si Roscoe nang biglang maalala ang dating asawa at ang pananahimik nitong bigla. Nakita niya kung paano mangatal at manghina ang katawan ng dating asawa. Kumabog ang puso niya nang maalala na mataas ang hagdan na kinahulugan nito. Naisip niya agad na paano kung may buto itong na-dislocate o kung hindi naman ay buto na nabali at maaaring makaapekto dito nang malala? Kumunot ang noo niya, at bakas na sa mukha niya ang gumuhit na labis na pag-aalala. Subalit agad na naglaho iyon nang maramdaman niya ang mahigpit na pagyakap ni Lizzy sa kanyang katawan. Humihikbi. Isiniksik pa ng babae ang kanyang mukha sa kanyang leeg na para bang naghahanap na ng pagkalinga.“Ilang beses na kitang binalaan noon na huwag mo ng uuliting saktan si Lizzy—” Napaangat na ang mukha ni Everly at pilit na nilabanan ang kanyang mas lumalala pa doong pagkahilo. Sinalubong niya ng matalim na mga tingin ang mga mata ni Roscoe na nakatingin na rin sa kanya dito. Walang anumang liwana
HINDI MAGAWANG MAKAHUMA ni Roscoe sa mga salitang iyon na wala sa vocabulary niyang magagawang bigkasin ng isang Everly Golloso. Gulat na gulat siya. Gulat na hindi nagtagal ay napalitan ng matinding galit para sa dating asawa. Sinabihan siya nitong estupido? Hunghang?Namura pa siya! Sa sobrang galit niya ay walang pakundangan niyang nahila ang suot na kurbata sa leeg niya. Gigil na gigil siya sa dating asawa na kung yapakan siya ay ganun-ganun na lamang kanina.“Roscoe…” tantiyado at mahina ang boses na kuha ni Lizzy ng atensyon ng lalaki na matalim pa rin ang tingin sa pintuang nilabasan ni Everly ilang minuto na ang nakakalipas, halatang ayaw nitong magpaawat sa galit na nararamdaman. “Huwag mo na siyang pansinin. Sabi ko naman sa’yo na—” Hindi natuloy ang litanya ni Lizzy sa ginawang mabilis na pagputol ni Roscoe sa mga sasabihin.“I’ll ask Alexis na dalhin ka niyang muli at samahan sa hospital para magpa-check up.”“Hindi mo ba ako sasamahan?” tanong pa ng babae sa mababang t
NAKANGISI AT EXCITED na itinapat na ni Everly ang kanyang mukha sa pinto na agad namang nagbukas ang gate ng camp nang mabasa iyon. Sinalubong sila ng napakaliwanag na puting ilaw na galing sa loob. Bumukas ang lahat ng ilaw sa lugar at nagsimulang gumalaw ang long dusty robots upang salubungin din ang pagdating nila. “Welcome home, Lord S.” Sa gitna ng camp hall, ang pinakabagong balita mula sa black market ay mabilis na kumislap sa isang transparent na screen upang magpakita lang sa mga mata nina Everly at Monel. Tumaas pa ang level ng excitement ng dalawa dahil dito.“Fuck! Napansin niyo ba? Online ang S Camp!” “Ano? Ang S Camp? Ito ba iyong S Camp na bigla na lang naglaho five years ago?”“Oo, iyon nga! Babalik na kaya sila?”“Oh my God! I’ve never seen this before! Ang saya lang! Lord S is back!”Malapad nang napangiti doon si Everly dahil pakiramdam niya ay hindi sila nawala ng matagal. Marami pa rin ang nakakaalala sa kanila. Tila ba nawala ang sakit ng buo niyang katawan. N
MAHABA ANG NAGING biyahe nila pauwi. Dala marahil ng pagod ni Everly at side effect na rin ng gamot sa kanyang sugat kung kaya naman hindi sinasadyang biglang nakatulog siya. Naramdaman na lang ni Roscoe ang biglang pagbigat sa kanyang balikat nang walang ulirat na ipatong doon ng asawa ang kanyang ulo. Napalunok na ng sunod-sunod doon si Roscoe. Hindi nakaligtas sa kanya ang suot nitong damit na medyo revealing sa banda ng kanyang dibdib. Kahit na madilim sa loob ng sasakyan, sa mga mata ni Roscoe ay ‘di nakaligtas ang tila kumikinang na balat ni Everly banda dito.‘Ano ba naman ‘to!’ Masusing tahimik na pinagmasdan ni Roscoe ang manipis na kilay ng asawa at ang nakapikit nitong mga mata. Dumako pa ang tingin niya sa labi nito na bigla na lang sumagi sa kanyang isipan na halikan ito. Ipinilig niya ang ulo. Hindi siya dapat nagpapadala sa tukso. Pakiramdam niya nag-init ang kanyang lalamunan kasabay ng pag-init ng magkabilang pisngi. Bumilis din ang tibok ng kanyang puso na para bang
KAILANMAN, BUONG BUHAY niya ay hindi nawalan ng sasabihin at katwiran si Roscoe kapag kinakausap. Nang mga sandali pa lang iyon nangyari at dahil kay Everly. Ilang minutong pinag-aralan niya ang mukha ni Everly na napagtanto niyang maganda sa malapit.“Bakit? Naging mabuti ba ako sa’yo, Everly?”Ginawa lang niya ang gagawin ng isang estranghero sa isang taong nangangailangan ng tulong. Paano nga ba siya naging mabuting asawa kay Everly Golloso?“Ito. Hindi ba ito kabutihan?”Dinilaan pa ni Roscoe ang labi upang basain ng laway. Muli na namang natameme sa katanungan ni Everly.Gaano ba kapangit ng trato niya sa asawa dati at pati itong ginawa niyang pagtulong ay big deal sa kanya?Nakaramdam pa ng kakaiba si Everly sa pananahimik ni Roscoe. Iba talaga ang nararamdaman niya sa mga kinikilos nito. Nagpakaba pa iyon sa kanyang puso lalo na nang muli siyang alalayan at igiya ni Roscoe. Sa siko na lang naman siya nito hinawakan ngayon. “Hindi ito kabutihan at pagmamahal, Everly na kahit na
MALALAKI ANG MGA hakbang na nilagpasan niya si Roscoe upang mabilis na din na makalayo sa asawa. Tahimik namang sumunod si Roscoe habang nasa likod niya ang dalawang kamay. May kakaibang ngiti sa kanyang labi na hindi niya magawang ipaliwanag kung bakit ganun na lang siya kasaya nang makitang hiyang-hiya at namumula ang mukha ng asawa niya.‘What’s wrong with you now, Roscoe? Maligaya ka?’Ang mga lumabas kanina na doctor ay naabutan nilang nasa harap lang ng kinaroroonan nilang silid. Yumukod ang mga ito upang magbigay na ng galang. Napayuko rin nang bahagya si Everly bilang tugon. Ang OA lang talaga ni Roscoe na kinakailangan pa siyang dalhin sa hospital kung pwede naman niyang gamutin na lang ang kanyang sarili sa bahay nila. Marami pa tuloy silang naabala na ‘di naman dapat.“Mrs. De Andrade, narito po ang mga gamot na kailangan niyong i-apply sa mga sugat.” bigay ng doctor ng ointment lang naman, “Hindi man gaanong malalim ang mga sugat kaso nga lang ay ang dami nila. Para na rin
AWTOMATIKONG INIIWAS NA ni Everly ang kanyang mga mata sa mukha ni Roscoe. Itinuro na ng kanyang daliri ang likod. Mabilis namang nagtungo doon si Roscoe. Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok na bagama’t hindi naman nakatakip ay nakita niyang magiging sagabal iyon. Sa ibabaw ng kanyang tattoo ay may dalawang maliit na piraso ng bubog na nakabaon. Maputi at maselan ang balat ni Everly, at nang tumusok ang fragment sa kanyang balat, agad nang namula ang buong paligid noon. Hindi mapigilan ni Roscoe na itaas ang kanyang kamay. Bumagsak ang nanlalamig niyang mga daliri sa likod ni Everly na nang dumampi ay bahagyang nanginig. Naburo na ang mga mata doon ni Roscoe. Maingat niyang kinuha ang mga fragment, nilinis ang sugat at nilagyan ng hemostatic gauze. Nang tutulungan na sana niya si Everly na tingnan kung may mga fragment pa sa ibang bahagi ng katawan, hindi niya naiwasang tumagal ang mga mata sa tattoo ng babae. Hindi na niya napigilan ang palad na haplusin iyon. Magaspang ang bahagin
KAKARATING PA LANG sa Ginang ng balita kung kaya naman hindi pa niya nagagawang e-digest iyon at naunahan na ng panic. Gumalaw ang adams apple ni Roscoe na humigpit pa ang yakap sa katawan ni Everly na sa mga sandaling iyon ay namumungay na ang mga mata. Biglang malakas na kumalabog ang loob ng puso niya. Ang dugo mula sa pulso ni Everly na nasugatan ng matalim na bubog ay dumikit sa leeg ni Roscoe. Mainit iyon dahil sariwa at malagkit. Hindi rin iyon nakaligtas sa paningin ni Roscoe na hindi komportable ang pakiramdam. Napatitig na siya sa mukha ni Everly na puno ng halo-halong emosyon ang mga mata. Bumilis pa ang kanyang mga hakbang papalabas ng venue, karga pa rin ang katawan ni Everly. Wala rin siyang planong bitawan ang asawa.“R-Roscoe…” usal ni Everly kahit blurred ang tingin.Tumitig pa ang mga mata ni Everly sa mukha ni Roscoe. Hindi niya alam kung nakakakita siya ng mga bagay, ngunit nakita niya ang pag-aalala sa mga mata ni Roscoe sa unang pagkakataon habang karga siya. Sus
HINDI NA NAGAWA pang makapagtimpi ni Everly. Kailangan na niyang mailabas ang frustration niya. Akmang sasampalin niya na si Lizzy nang hindi inaasahan na bigla na lang madulas ang waiter malapit sa tower ng kaharap nitong alak. Nandilim na ang paningin ni Everly doon at nabalot ng takot ang buo niyang kalamnan. Hindi biro ang babagsak sa kanila kapag nagkataon na anumang oras ay matutumba na sa kanilang dalawa ni Lizzy; ang tower ng alak! Malakas na pumintig na doon ang puso ni Everly. Naalala na ang waiter na iyon ay ang huling kausap ni Lizzy kanina bago siya nito harapin. Ito ba ang napag-usapan nila? Ang ipahamak si Lizzy in disguise na iniligtas siya nito para malinis ang pangalan niya sa kahihiyang nangyari kanina? Ito ba? Gusto nitong palabasin na may busilak siyang puso? “Roscoe, kinakausap pa kita…” narinig ni Everly ang boses ni Desmond kung kaya malamang ay malapit lang sa kanilang kinaroroonan ni Lizzy ang magkaibigan. Mukhang tama nga ang hinuha niya! Plano pang palabas
NAPAAWANG NA ANG bibig ni Roscoe nang maramdaman ang nakakakiliting init ng hininga ni Everly sa kanyang tainga. Bilang reaction doon ay marahas na itinulak niya na ang asawa na napasandal pa sa malamig na pader ang likod. Nang maalala ang sinabi ni Everly na gustong mangyari kay Lizzy, naging mas visible pa ang matinding galit sa mukha ni Roscoe na kitang-kita naman noon ni Everly. Ngumisi pa si Everly upang mas asarin ai Roscoe nang makita ang reaction nito na halatang apektado.“Baliw ka na!”“Walang masama sa pagiging hibang, Roscoe. Kagaya mo, hindi ba at baliw na baliw ka rin naman kay Lizzy?”Nang hindi sumagot si Roscoe ay tinalikuran na siya ni Everly. Hindi naman siya pinigilan ni Roscoe na parang sinampal sa huling sinabi ni Everly sa kanya. Napaayos ng tayo si Roscoe ng lumingon pa si Everly. “Pareho lang tayong baliw, sa ibang dahilan nga lang.” sambit pa ni Everly na may mapaklang tono na iyon. Pagkasabi nito ay umalis na ang babae. Naiwan si Roscoe na nakatayo. Pilit
SINUBUKAN NI EVERLY na ibuka ang bibig upang mag-explain, ngunit agad niyang tinikom. Ano pang gamit noon? Massayang lang ang laway niya sa lalaki. Hahayaan na lang niyang paniwalaan nito ang gusto.“Roscoe, ikaw ang hindi marunong lumugar! Bakit ganyan ang trato mo sa asawa mo sa harapan ng maraming tao?” muling buga ng apoy ng kanyang ina na napipikon na sa mga nangyayari, nangangati na ang kanyang palad na hilahin sa buhok si Lizzy para humiwalay ito sa kanyang anak. “Wala kang galang!”“Kahit na Mommy, hindi pa rin tama na paiyakin niyo si Lizzy at ipahiya sa harapan ng maraming tao dito!”“Wala na, hibang na hibang ka na talaga!” iling pa ng ina ni Roscoe na mas sumiklab ang galit kay Lizzy. Noong una ay ayaw naman talagang papuntahin ni Roscoe si Lizzy ngunit ito ang nagpumilit. Kung sasabihin niya iyon sa babae ngayon, mas iiyak pa ito. Sinabi niya rin kay Lizzy na baka di siya itrato ng maayos ng kanyang pamilya, ngunit nagmatigas ito na gagawin niya ang lahat magustuhan lama
SA MGA SANDALING iyon ay parang hindi na makahinga si Lizzy. Napahawak na siya sa kanyang dibdib. Pakiramdam niya kaunti na lang at hihimatayin na siya sa labis na kahihiyang kinakaharap niya ngayon. Everyone in the venue shut their mouths, and it was so quiet that one could hear a pin drop. Everly looked at those people's gloomy faces with interest, the corners of her mouth raised and she smiled brightly. Natutuwa siya sa nakikitang reaction ng dati niyang kaibigan.“Lizzy, wala ka bang gustong sabihin?”Napalingon na ang marami kay Lizzy na para bang humihingi ng explanation kung bakit iyon nangyari.”I mean, wala kang sasabihin kay Lola?”Sa kaarawan ng matanda, binigyan niya ito ng regalo na fake. Marapat lang na humingi ito ng paumanhin. Kung hindi siya dumating, maloloko nito ang matanda. Hindi lang iyon, tiyak bida-bida na naman ang gaga na ang buong akala ay tunay lahat ng iyon.“Lola, pasensya na po. Hindi ko po alam na ang iba sa kanila ay fake. Naloko lang din po ako.” pa-v