Chapter 22: Heart is the worst enemy

"Hi, naghintay ka ba ng matagal? Naligo muna ako para mamaya ay matutulog na lang." Nakangiting tanong niya rito.

"Hindi naman, I am willing to wait'

sa masarap na dessert."

Pilyong kindat nito sa kanya.

"Aaron, puro ka talaga kalukohan."

Lumapit ito sa kanya kaya napaatras siya para makaiwas rito. Baka hindi na niya kayanin at bumigay na naman siya rito.

"Oh, Mrs. Anderson, bakit ka lumalayo?", Nakangisi ito na malamlam ang mga mata nito. Maya-maya pa ay hindi niya namalayang nakalapit na pala ito sa kanya. Nakorner agad siya nito sa bandang gitna ng piano. Napaupo siya sa piano. Kinuha nito ang kanyang dalawang kamay at pilit na inilagay iyon sa balikat nito. Hinapit nito ng dalawang kamay ang kanyang baywang dahilan para magkalapit ang nga mukha nila. Tahimik parin siyang nakaharap rito. Pakiramdam niya maya-maya pa ay bibigay na ang dalawang tuhod, dahil sa mga mata nito na nakatingin parin iyon sakanya.

"Babe, alam mo naman kung anong sitwasyon natin. Bukas kailangan na natin bu