Nakalapit na pala ito sa kanya ng hindi niya namalayan.Hinawakan nito ang kanyang mga kamay. Ibinigay nito sa kanya ang dala nito na flower bouquet."Mrs. Anderson, are you hungry?Dahil ako kaninang kanina pang gutom na gutom dahil sa'yo!"Ngumisi ito na tila bang may ibang kahulugan iyon."Why are you so beautiful tonight? Huh!" Wika nito habang nakahawak ang mga kamay sa bewang niya at nakaharap naman siya rito.Napalunok siya ng wala pa rin lumalabas na kahit anong salita' mula sa sarili niyang bibig."Good evening, Mr. & Mrs. Anderson.Your dinner is now ready. Enjoy!"Binitawan siya nito at itinaas ang kanang kamay sa dalawang waiter na naroroon. Hudyat na maayos na ang lahat at makakalabas na ang mga iyon."Thank You!" Nagpasalamat at ngumiti siya sa mga iyon. Yun pa lang ang tanging salitang lumabas sa bibig niya simula ng dumating ito."Mabuti pa sila, pinasalamatan at nginitian mo?" Madilim ang mukha nitong sinabe iyon."Halika na at kumain na tayo!" Aya niya rito.Akmang l
"Hindi ako papayag na maging talonan!"Habang patuloy parin ito sa pagtungga sa alak na hawak nito na nasa bote."Henry, Its time to give up! See? Kinasal na si Valerie kay Aaron'. Kahit noon talo kana' Ikaw lang ang ayaw tumanggap ng pagkatalo. Kahit noon pa man si Aaron na ang gusto ni Valerie at hindi ikaw." "Rey, Akala ko ba kaibigan kita? Tapos ganyan lang ang maririnig ko sayo. Walang ano anong ibinato nito ang hawak na bote at nanlilisik ang mga mata nito na tumayo."Kaibigan mo ako' kaya sinasabe ko ito sa'yo!" marami pa namang babae diyan."Wala ng katulad si Valerie, bata pa lang kami alam kung siya na ang gusto ko.""Bakit hindi mo na lang seryosohin si Isabel? Mahal ka niya!""Rey si Valerie, lang ang gusto ko. Dahil siya ang mahal ko. Kung kina-kailangan mawala muli ni Aaron, gagawin ko. "Napailing na lang siya sa kaibigan. Ang mga halik na iyon ay waring sabik na sabik sila sa isat isa. Kahit may takot man siya sa isip' mas pinili na lang niya sundin ang nararamdaman ng
"Nagising siya sa sunod sunod na katok na nag-mumula sa labas ng silid panauhin. Bumangon siya kahit antok' kusot mata niya tinungo ang pinto' para sinohin ito.Pagbukas niya' si Manang Lina ang bumungad roon. pakamot ulo ito na humingi ng pasensya' dahil sa pag-gising nito sakanya. "Manang Lina, Good morning po. Bakit po?""Good morning Mam Valerie, ipina-tatawag ka ni Sir Aaron'. Naroroon siya sa may swimming pool, inaantay ka." Biglang nawala ang antok niya' ng maalala na nakatulogan na niya pag aantay rito kagabi. "Sige po Manang Lina, lalabas na po ako.Ayosin ko lang po ang sarili ko." Kaagad siya nag-hilamos at nag-sipilyo at itinali niyang madali ang kanyang buhok."Hello, Banjo! Midyo malalate ako today. ikaw na muna ang bahala diyan sa opisina.""Sige po Sir! Siya nga pala po nagpa-schedule ng meeting sayo' si Mr. Lee, 1pm.", Napakunot noo siya bago sumagot sa kabilang linya. "Anong daw kailangan nila?""Hindi ko alam sir, pumunta rito ang secretary niya at nagpa-schedule
"Pangalan ng pasyenti?", Tanong ng isang nurse naroon. "Valerie Anderson' She's my wife! Pwede ba unahin ninyo muna ang asikasohin ang asawa ko! Bago yung mga sunod sunod na tanong ninyo!" Madilim ang mukha niya na sigaw rito." Sir, pasensya na kailangan po namin malaman ang personal na impormasyon ng pasyenti." Tumango lang siya rito."Mr. Anderson, no worries. You're wife will be fine!", pagkatapos sabihin iyon ay tumalikod na ito. Naiwan siya sapo sapo niya ang kanyang ulo.Tiningnan niya ang selpon kung may text o tawag man lang ito. Pero ni isa ay wala."Valerie!" Kumusta kana?" mahinang bulong niya sa kawalan. Papasok na sana siya para kumain ng agahan, ng biglang nahulog ang picture nito. Kinabahan siya dahil nabasag iyon'"Dios ko po' ingatan mo ang alaga ko' sana ayos lang siya sa mga oras na ito.""Aaron, How is she?" Sabay tapik nito sa balikat niya". "Nick!" paano mo nalaman?""Pumunta ako sa mansion mo para ihatid sana itong wallet mo' sabay abot nito sakanya' naiwan mo
* Flash back to back * Pagdating niya roon pasadong alas otso ng gabi' ngunit wala siya naratnan ni anino ng dalaga.Kaya umupo muna siya para maghintay sa dalaga. "Valerie, please dumating ka' hindi ko kayang mawala ka! Nawala na ang Inay sa buhay ko, kung pati ikaw ay mawawala pa mawawalan ng sasay ang buhay ko."Sinasambit niya ang mga katagang iyon' habang yakap niya ang sarili habang malamlam ang mga mata niya dahil sa labis na pag-luha buhat sa pagkawala ng Inay niya".Sila na lang ng kanyang Inay, ang tanging magkasama sa buong buhay niya'Ang kanyang ama ay hindi niya ito nakilala simula pa noong pinanganak siya.Tanging ang kanyang ina ang nag taguyod sakanya maging sa pag-aaral niya".Halos lahat ng trabaho pinasok na nito maging ang pag-lalabandera ay tinanggap ng Inay' niya mabuhay lang sila. "Inay, Pangako ko sayo magtatapos ako ng pag aaral at magiging isang magaling na Artchetic. Kapag nangyare iyon makakabili narin tayo ng magandang bahay. Hindi kana mag-lalabandera p
* End of Flash back * "Hi nurse, saan ang room ni Valerie Fuentebella?""Ano po ang name mo sir? Kaano ano mo si Mrs. Anderson?" Napakunot noo siya ng marinig ang apelyido ng bastardo. "I'm Henry Lee, She's my friend." "Room 405 third floor po Sir, pagkatapos sabihin iyon' ay ngumiti ito.Nag-pasalamat at kaagad niya tinungo ang room kung saan naroroon si Valerie."Sir, ano po ang order mo?"Bigla siya bumalik sa ulirat ng tanonginsiya ng cashier sa isang fast food chain."6 pc chicken McNuggets with rice Regular drink. 1 pc chicken Mcdo spaghetti plus regular drink, 2 Apple pie. Pagkatapos niya makuha ang order, kinuha niya iyon at bumalik na siya sa hospital."Hi Valerie, Kumusta kana?", Inilapag niya muna ang prutas at bulaklak na dala niya"."Henry, ano ang ginagawa mo dito?""Ano bang klaseng tanong yan? syempre dinadalaw ka." "Pakiusaap umalis kana, bago kapa maabotan ni Aaron dito!" "Ang hayop na bastardo na iyon' anong ginawa niya sayo' huh?"Kahit hirap siya sa pagsasalita
"Carla! Coffee!" sigaw niya ng dumating sa opesina. "Banjo mukhang bad mode si sir?""Ganyan kapag kulang sa loving loving' mainit ang ulo.", bulong nito kay Carla,hindi niya napigilan matawa sa sinabe nito."Carla! Where is my coffee?" "Ito na po Sir, ang kape mo." "Pakilapag diyan sa lamesa ko.Sabihan mo si Banjo na pumunta rito!""Sige po Sir, kagad naman siya tumalikod para sundin ang utos ng boss. "Hoy Banjo! pinatatawag ka ni Sir!""Bakit daw?" "Aba malay ko, bilisan muna' puntahan muna bago pa tayo masibak sa trabaho." "Ito na nga oh pupunta na." "Sir, Bakit po?", "Napuntahan mo ba lahat ng naka schedule na meeting ko?" "Opo Sir, Pero yung kay Mr. Lee, hindi pa. Ayaw niya sa akin makipag meeting' ang gusto niya ikaw mismo!" "Hndi mo ba sinabe busy ako? Sinabe sir, sinabe ko nga na nasa hospital si Mam Valerie, Kaya hindi ka makakarating." "Kaya pala nalaman ng gagong Henry na iyon". "Sorry Sir, kung sinabe ko kay Mr. Lee." "It's okay Banjo, ang iniisip ko lang ngayon kung a
Katulad ng plano nila ng kanyang ama, nauna sila kung saan ang meeting nila sa bastardo. Ikinuyom niya ang dalawang kamao."Makakaganti narin ako sayong bastardo ka!" bulong niya' habang sinisimsim ang kape na ibinigay ng isang staff, magmula pa kanina sa pagdating nila."Hello Banjo, tawag mula sa kabilang linya' Narito na kami sa Grand Cafe, mukhang tama nga si Sir Aaron. Dahil sa paligid ng Grand Cafe may mga armado lalaki ako na namataan. Naka loud Speaker iyon' kaya rinig na rinig niya ang usapan ng mga ito. Kinuha niya ang selpon mula kay Banjo. "Hello Bert, magbantay lang kayo diyan at ihanda mo ang mga tao natin, huwag kayo mag-pahalata na nariyan lang kayo sa paligid. Gusto ko surpresahin ang matandang tuso! Kung tuso siya mas tuso ako! Madilim ang mukha niya sigaw sa kausap". "Copy Sir Aaron!", Pagkatapos ibinalik na niya ang selpon kay Banjo."Hello Bert, malapit na kami ni Sir Aaron. Magtetext na lang ako kapag nasa loob na kami. Ibigsabihin hudyat na iyon' para dumis-a