Hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa kakaisip sa eksenang nasaksihan ko kagabi kay Rafael at Monica. Sila na ba talaga? Bakit kay bigat sa puso?
"Hoy!" Biglang tulak sa akin ni Rica. Napaupo tuloy ako sa sahig. "Bakit namumugto ang iyong mga mata?"
"Huh?" Utal ko. Lumapit siya sa akin at tinulungan akong tumayo. Hinawakan niya ang mga mata ko.
"Umiyak ka ba kagabi?" she asked while observing my face. I felt a sudden change in my heart. Am I jealous of Monica? Do I love Rafael? Para akong na estatwa sa aking mga iniisip hanggang tumawa ng malakas si Rica. Kumunot ang aking noo at tumakbo sa banyo. Pagtingin ko sa salamin hindi naman namumugto ang aking mga mata at may malaking eyebags lang ako. Malamang dahil hindi ako gaanong nakatulog.
"Diane!" Sigaw ni Rica sa
Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan at nakatitig lamang sa gwapong lalake sa aking harapan. He has a broad shoulder and perfect jawlines that no one can resist. However, his forehead wrinkled. Nagsimula siyang maglakad palapit sa amin ni Rica at nanginginig ang aking tuhod dahil ramdam ko ang nagliliyab na awra na nakapaligid sa kanya. Anytime he can dragged me or worse kill me. Lumapit siya sa akin at biglang hinila ang aking kamay. I shoved it and gulped. I need to fight back now."Hindi ako sasama sa iyo." Matigas ko sabi. Pero parang wala siyang narinig at patuloy ang paghila sa akin hanggang malapit na kami sa pinto. Lumingon ako kay Rica at humihingi ng tulong."Sir Rafael!" Tumakbo si Rica sa amin. Humarap sa kanya si Rafael na nakakakunot pa din ang kilay. Huminga ng malalim si Rica at nagpatuloy, " Kailangan po namin si Michaela este si Dia
Hindi ako maka sagot sa tanong ni Rafael dahil nakakatakot na naman ang itsura ng kanyang mukha. Salubong ang kanyang mga kilay at ang mga mata niya ay punong puno ng galit."Tinulungan ko lang siya makakain dito." Biglang sagot ni Matt."Good then, keep on watching her. Baka tumakas na naman siya. Monica and I need to go somewhere." Rafael answered to Matt nicely. Nakakainis talaga siya. Kanina lang umuusok na ang ilong niya tapos mabanggit niya lang ang pangalan ni Monica nagiging good mood siya. "Anong nangyari sa mukha mo?" Lumingon siya sa akin at akmang hahawakan ang aking mukha ng bumukas ang pinto."Babe, let's go!" Monica shouted. Umiling na lamang siya at tinapik ang braso ni Matt. Tumango lang ito at umalis na."Okay, ka lang ba?" Matt asked out of nowhere aft
Napaatras ako at nanginginig na tumingin kay Matt. Tinignan niya ako ng makahulugan at hinawakan ang aking kamay. Ramdam ko ang gustong niyang mangyari. "What are you doing outside?" Rafael abruptly shouted, and Matt removed his hold at me. "Nagpahangin lang." sagot ko at naglalakad palayo. Nagmadali akong pumasok sa maliit na kwarto sa loob ng kulungan ng mga hayop. Umupo ako at huminga ng malalim. Paano nalaman lahat ng iyon ni Matt? At bakit hindi pa niya sinasabi kay Rafael? Gulong gulo ang aking pag-iisip ng biglang bumukas ang pinto. "Follow me!" Matigas na sabi ni Rafael. Huminga ako ng malalim at sinundan siya. Si Monica nakita ko sa di kalayuan na pinagbuksan ng pinto ni Matt. "What?" "Wala," saad ko. "Gus
"What are you thinking?" Matt asked."Huh?" Ngumiti na lamang ito at ibinalik sa kanya ang karet."Hindi ako pinapunta ni Rafael dito para tulungan ka. I just show you the right way in using this thing." sagot niya at tinuro ang hawak kong karet. Ngumiti na lang ako ng pilit. Akala ko naman ang sinasabi niyang mali ay ang hindi pagsabi kay Rafael na ate ko si Diane. Ipinagpatuloy ko na lamang ang aking ginagawa hanggang tumanghali na at sobrang tindi na ang sikat ng araw. Nahilo ako at napaupo sa damuhan. "Are you okay?" Tumango na lamang ako kay Matt. Ipinikit ko ang aking mga mata at nang makabawi na sa pagod, tumayo akong muli at nagsimulang nang maggapas.Sa paglipas ng isang oras natapos ko rin sa wakas. "I did it!" sigaw kong sabi at mabilis na tumakbo kay Matt at inagaw ang hawak niyang bott
"Anong ginagawa mo dito?" Automatiko kong sabi kay Rafael."Wow!" He yelled out. "I am here to watch every move that you will do.""Huh?" Kumunot ang aking noo sa sobrang sakit ng aking ulo. Ang gulo ni Monica at Rafael."Enough of the question. Did you start?" Ayan na naman ang start na pinagsasabi nila. Huminga ako ng malalim habang sapo ko ang aking ulo."Ano ba kasing dapat kong gawin dito?" Napalakas kong tinuran at nakagat ko ang aking labi ng makitang naningkit ang mga mata ni Rafael. Napalunok ako nang magsimula niya akong lapitan at idinikit ang mukha niya sa akin."What do you think?" He asked in a husky voice that quivering into my spine. Ibinuka ko ang aking bibig ngunit wala salitang lumabas dito.
Ang takot sa aking dibdib ay nadagdagan ng makita ang nagliliyab na kurtina sa may sala. Ang nakaraan na natabunan sa aking alaala pilit bumalik sa aking isipin. Ang kakilakilabot na aking naranasan noong ako ay musmos pa lamang ay unting unting bumabalik. Hindi ako makagalaw habang ang apoy ay lalong lumalaki at nanuyo ang aking lalamunan na walang namutawing salita. Sa ikalawang pagkakataon ang aking buhay ay nasa piligro. Ganoon ba katindi ang aking kasalanan upang ako lagi ay nalalagay sa kapahamakan. Sakit, poot, hinagpis, takot at pagkaawa sa aking sarili ay unti unting nagsilabasan sa aking puso. Hindi ako matatag, mahina ako at pagod na akong magpasensiya pero bakit kailangan humantong muli sa trahedya ang aking buhay.Mga boses nang humihingi ng tulong ay naririnig ko sa aking tenga. Ang mga salitang lagi paulit ulit sa aking isipan. "Tulong!" Isang bata sa sulok na aking nakikita. Nangingin
Lumapit si Rafael sa akin na may blangkong ekspresyon sa mukha. I averted my gaze and tried to calm myself. It is indeed a different Rafael. Ngunit bago pa siya makalapit sa akin biglang nag-ring ang kanyang smart phone at kumunot ang kanyang noo habang may kausap. Hindi ko marinig ng maayos ang kanilang pag-uusap dahil mahina ang boses niya para bang may tinatago."What?" Napatingin ako sa kanya ng bigla siyang sumigaw at sipain ang upuan sa harap niya. Hinagis niya ang kanyang cellphone at nagliliyab ang kanyang mga titig. "You are a good actress but I will not fall into your trap!" He shouted, walking away with a loud blast of the door.Natameme ako sa galit ni Rafael. Hindi ako makapaniwala na sa isang iglap naglaho ang pag-aalala niya sa akin. Tinitigan ko ang cellphone niyang hinagis at pinulot ito. Muli itong tumunog at nakita ang pangalan ni Monic
Hindi ko minulat ang aking mga mata at pinandigan na tulog pa ako. Biglang tumahimik sa paligid at sa ilang saglit narinig ko ang bagsak ng pinto. Gumalaw ako paharap sa kanan at napa-iyak.“Michaela,” Napaupo ako ng marinig ang boses ni Rica. “Kung ikaw nga ba talaga si Michaela. Isa din ba ako sa mga taong pinapa-ikot mo, Diane?”Napaluha ako sa sinabi niya. “Hindi totoo yan. Ako talaga si Michaela.”“Marami nakitang larawan ni Sir James na nasa sa mga gamit mo sa bahay bakasyunan ni Sir Rafael.” malungkot nitong pahayag.“Anong ibig mong sabihin? Wala akong—”Nilagay ni Rica ang kanyang cellphone sa higaan at lumabas ng silid. Kinuha ko ito at tumambad