Hindi ako makakibo kay Rafael habang nakatingin sa kanyang blangkong mukha. Makalipas ang ilang minuto nanginginig ang kalamnan ko at pinagpawisan ako ng malagkit sa sobrang tahimik ng silid."Are you not going to answer me? Bakit? Natatakot ka bang makulong?" Kunot noo tanong niya. "Hindi! Dahil wala naman akong kasalanan." giit ko.He smirked and directly glared at me. "Are you not tired of pretending?" My spine quivered and my face reddened. Pretending? Alam naman ba niya ang totoo? Hindi ko mapigilan at napasantinig ko ang nasa isipan. "Alam mo? Naniniwala ka na sakin?" Umiling ito at lumapit sakin. Bagsak ang balikat kong tumingin sa bintana."Diane, can you stop telling people here that you are Michaela, especially Rica. Natutuwa ka bang nauuto mo siya!" Kuyom nito ang kamao niyang nanggigigil. Umiling ako at humiga muli sa kama. Wala akong lakas na makipagtalo sa kanya hanggang unti-unti kong naramdaman ang antok at napapikit na lamang ako.—Mabibilis ng mga yabag at nagsisi
Halos kalahating oras na ang pagkukwento ng kung ano-ano ni Rafael. Daig pa niya ang lasing. He did not stop telling me the love stories of his friends. I can’t believe this man. Is he serious that he will explain to me what love is? Hindi ba dapat pinapakita niya hindi sinasabi. Hindi ko pa naranasan makipagrelasyon pero sa pagkakatanda ko dapat nararamdaman ito at naipapakita sa taong mahal hindi pinapaliwanag. Tumango na lang ako sa mga sinasabi niya kahit hindi naman ako nakikinig. Ibang iba siya ngayon. Bumuntong hininga ako at tumingin sa bintana. Hindi pa ba ako pwedeng umalis dito. "Alam mo yang si Matt…" Napatayo ako ng marinig ang pangalan na yun at humarap sa kanya. Huminto naman siyang magsalita at nakabuka ang bibig. Tinaas ko ang kilay ko at hinintay ang susunod niyang sasabihin. "Are you interested to Matt?" Kunot noo ko siyang tinignan. Si Matt lang naman kilala ko sa lahat ng pinagsasabi niyang tao kaya gusto kong marinig kong ano ang kwentong ibabahagi niya tungkol
"Let me help you." Tinulak ko si Rafael pero pilit pa rin niya akong binuhat palabas ng banyo. Naglakad siya palabas at nakatuon ang atensyon sa paligid ng silid. Maingat niya akong hiniga sa kama at tahimik na lumingo sakin. May hibla ng buhok ang tumakip sakin mukha. Akmang aayusin ko ito ng pigilan niya ang kamay ko. Ngumiti siya at dahan-dahan tinanggal ang mga hibla ng buhok sa mukha ko. Napasinghap ako nang nagkalapit ang mga mukha namin. Ang mga mata niya ay mapupungay na para bang may gusto sabihin. Napakapit ako sa kumot."What is this?!" Sabay kaming tumingin sa may pinto. Ang mga kilay ni Monica ay nakataas at umuusok ang kanyang ilong at tainga. Mabilis siyang lumapit samin. "You! Can you stop flirting with my boyfriend?!""Hindi—" Isang malakas na sampal ang nagpahinto sakin. Namumula siya sa galit habang nanlilisik ang kanyang mga mata. Hawak ko ang mukhang ko at hindi makakibo. "Don't you dare hold or touch Rafael! He is mine!" Napatingin ako kay Rafael na nakatulala l
Naglakad ako palapit sa kama at kinuha ang mga bulaklak. Tuwang-tuwa ang puso ko pero binitawan ko ito. Nag-echo ang boses ni Monica sa utak ko. Pinaglalaruan lang ako ni Rafael. Hindi dapat ako magpadala. Itinabi ko sa gilid ng kama ang mga bulaklak at humiga. Bukas sigurado babalik na sa dati si Rafael. I should prepare myself for his next move in his vengeance. Hindi ko namalayan unti-unti na kong nilamon ng antok.Nagising ako sa ingay ng pagkatok sa labas ng silid. Nagmulat ako. Humikab nang napakahaba bago bumangon. Mas mabuti na ang pakiramdam ko ngayon. "Sandali lang." Nagmadali ako magbukas ng pinto at nagtama kami ng tingin ni Matt. Kunot noo akong tumingin sa hawak niya. Ito ay mga gamit panlinis. "See this? Rafael told me to give it to you." Inabot niya sakin at tumalikod."Wait!" Pigil ko sa kanya. "May na kaaway ka ba?" Hindi ko mapigilang itanong dahil namamaga na ang labi niya. Kung kahapon daplis lang ngayon naman putok na ang labi niya."It is none of your business.
Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil sa nasaksihan ko kay Rafael at Monica. Wasak na naman ang puso ko. Tumayo ako at humarap sa salamin. Napasigaw ako sa gulat. Magang-maga ang mga mata ko. Mabilis na bumukas ang pinto at pumasok si Matt. "Anong problema mo?!" Kunot noo nitong sabi. Umiling lang ako. Napako ang tingin ko sa mukha niya. Halatang wala rin siyang tulog. "M-May sakit ka ba?" Alanganin kong tanong sa kanya. Tumikhim siya, umiling at mabilis na tumalikod. Sa pagkakaalam ko mabait na siya sakin bakit para may nagbago magmula ng bumalik ako dito? "Teka…" tawag ko sa kanya. Kinamot niya ang ulo at humarap."Wala akong oras sa ganito, Diane. Magsimula ka ng maglinis. Umalis ng madaling araw sina Rafael. Ako ang magbabantay sayo dito." Walang gana sagot niya. "Saan sila pupunta?" Hindi ko mapigilang itanong. "I don't know!" Padabog nitong sagot at sinara ng malakas ang pinto. Galit ba siya? May nangyari ba sa kanya? Bakit parang may dinaramdam siya? "Bilis!" Napatalon
Tiningnan ko ang laman ng refrigerator at nakapangalumbaba. "Something sweet and delicious." Paulit-ulit kong binulong pero wala pa rin akong alam iluto. "Gusto ba ni Rafael ng cake?" Napabuga ako ng hangin. Hindi naman ako marunong mag-bake. Naglakad na lang ako palabas ng kusina at hinanap siya. Wala siya sa sala. Wala din sa kwarto niya. Saan nagpunta yun? Akmang babalik na ko ng kusina ng marinig ang mga yabag ng kabayo. Mabilis akong tumanaw sa bintana ng sala at nakita siya. Napahinto ako at napatitig sa pagsuklay niya sa buhok ng puting kabayo. Mahilig talaga siya sa kabayo. Hindi ko namalayan na nakatingin na pala siya sakin."Where is my food?" Bulyaw niya. Umiwas ako ng tingin pero huli na dahil agad na siyang nakapasok sa loob. Kunot noo siyang tumingin sakin at diretso sa kusina."Sandali!" Huli na bago kong masabing wala pa kong na handa para sa kanya. "Cook this!" Sigaw niya pagpasok ko pa lang ng kusina. Nanlumo akong makita nilabas niya ang gulay at karne. Paano ko na
Pagkatapos ng babala ni Monica lumabas na siya sa silid ko. Nanghihina ako humiga sa kama at hinila ang puting kumot. Talagang hinayaan ni Rafael si Monica na saktan ako. Tumagilid ako at tumitig sa pader. "Diane!" Napabalikwas ako ng tayo sa tawag ni Matt. Mabilis siyang lumapit sakin at tiningnan ang mga kalmot sa mukha ko. "Bakit hinayaan mo na saktan ka ni Monica?" Napangiti ako ng mapait. Mukhang okay na siya. Maamo na muli ang mukha niya. "Naririnig mo ba ko?" Iwinagayway niya ang kanyang kamay sa mukha ko. Tumango lang ako. Tumayo siya at bumaba muli. Huminga naman akong malalim at napatingin sa sira kong damit. Napapikit ako. Nakita niyang ganito ang suot ko. Nagmamadali akong tumayo. Ramdam ko ang init sa aking mukha ko. Umiling ako at kumuha ng damit. Pumunta ako sa banyo at bumuhos na naman ang likido mula sakin mga mata. Hinayaan ko lang lumabas lahat ng bigat at sakit sa puso ko. Lagi na lang ako ang may mali. Lagi ako na lang ang pinagdidiskitahan. Kahit saan siguro ak
Hinila ko ang upuan at humarap sa mesa. Ilang oras akong nakatitig sa mga iba’t ibang ulam at hindi maintindihan ang ibig sabihin ni Rafael. Bumuga ako ng hangin at tumayo. Nanuyo ang lalamunan ko at kumuha ng tubig sa refrigerator. Naestatwa ako ng mapansin ang bottle juice. Mga malalabong imahe ng babae at lalaki ang biglang lumitaw sa isip ko. Napahigpit ang hawak ko sa lagayan ng tubig at nahilo. Umiling ako at pumikit ng mariin. Nag-echo ang boses ni ate Diane sa tainga ko. "Come on! Huwag kang masyadong magpakamanang dito, Michaela! Pinapahiya mo ko sa mga kaibigan ko at sa kasintahan ko."Nabitawan ko ang hawak kong tubig at nasara ng malakas ang refrigerator. Dumilat ako at nawala na ang mga imahe. Bakit ngayon ko lang natandaan ito? It is the day before I wake up in an unknown place. Nanghihina akong umupo at huminga ng malalim. Tama ang hinala ko planado ang lahat ng ito. Ang kamay at paa ko patuloy sa panginginig. Ramdam ko ang init na gusto ng kumawala sa buong sistema ko.