Nagising na lamang ako na nakahiga ako sa bathtub. Nakita ko ang punit kong damit at nagmadaling lumabas at nagsuot ng mas mahabang damit na ibinigay ni Matt. Kailangan ko nang makaisip ng paraan para makalis dito. Nakakatakot si Rafael baka anong gawin niya sa akin. Hindi pa ako kailanman nagkaboyfriend at ayaw ko makuha ang dangal ko. Biglang may kumatok ng malakas sa aking pinto.
"Are you trying to escape again?"
Pasigaw niyang sinabi. Huminga muna ako ng malalim at hindi dapat ako pahalatang natatakot. Kailangan kong maging matatag dahil wala makakatulong sa akin dito. Binuksan ko ang pinto at humarap sa kanya. Biglang siyang nagulat ng makita ako.
"Akala ko tumakas ka na naman."
"No"
Tinalikuran ko na siya at naglakad pababa ng hagdan.
"Anong pagkain?"
"Ang kapal ng mukha mo na magtanong nang makakain."
"Okay, sanay naman akong magutom."
Naglakad ako palayo sa kanya at kinuha ang isang mansanas. Nagulat siya ng kinagat ko ito.
"What is my punishment?"
"You need to go in the forest."
"Ano?"
"Maglakad ka papunta doon habang nakasunod ako gamit ang kabayo ko. Paalala lang hindi pa ito ang parusa mo. Let's go."
Hindi ako makapaniwala sa lalaking ito. Nakakainis at talagang hindi ako pinakain. Nagbulsa na lang ako ng dalawang mansanas at kumuha ng bottled water. Sumusobra ka na Rafael Jones. Wala kang puso! Naglakad ako ng padabog at nakitang matirik na ang araw. Anong oras na ba? Kinapkap ko ang cellphone ko. Wait naiwan ko ata sa kwarto niya ang phone ko. Akmang babalik ako sa loob ng mabilis niya akong hinila.
"Where do you think you’re going?"
"May nakalimutan lang ako."
"Ano iyon?"
Hindi ako makasagot dahil sigurado kukunin niya ang phone ko.
Pinakita niya ang hawak niyang cellphone.
"Talagang nagawa mo pang itago ito sa akin. Sinong tinawagan mo? yung lalaki mo?"
"I never had a boyfriend. Hindi ako ganong klaseng babae."
"What, another lie?" he smirked and shouted, "Move."
"Ang gwapo sana kaso ang sama naman ng ugali."
"What did you say?"
"Wala po"
Nagsimula na akong maglakad at natuwa ako sa mga ibon dahil kakaiba sila. Marami ding mga puno na napakataas at mga mapupulang bulaklak. Ngayon lang ako muling nakakita ng ganitong mga ibon at puno. Pumikit ako at hinayaan tumama ang sinag ng araw sa akin. Ang sarap naman dito. Hindi naman pala nakakatakot. Pagdilat ko nagtama ang mga mata namin ni Rafael. Ang gwapo niya talaga. Ang tangos ng ilong at kahit medyo mahaba na ang kanyang buhok bagay pa rin sa kanya. Napakaputi pa niya at namumula mula ito dahil sa sinag ng araw. Siguro kapag nagupitan siya mas lalong siyang gwapo. Nakatitig lang kami sa bawat isa ng biglang may umubo sa di kalayuan.
"Matt"
Excited kong nasabi dahil siya lang ang nakakakwentuhan ko kahit suplado din.
"What are you doing here?"
"I just want to remind you about the business meeting in Manila."
"No, you can handle it. Umuwi ka na."
Nagulat ako sa pagtataboy niya kay Matt.
"Teka bakit ganyan ang trato mo sa kaibigan mo?"
"It's none of your business."
"Ang sama mo!"
"Wow, baka nakakalimutan mo kung bakit ka andito. Kahit babae ka I can do whatever I want to do to you."
"Hindi ako natatakot sa iyo."
Maangas kong sagot sa kanya at naglakad na ako ng mabilis. Mabuti na lang at magaling na ang tuhod ko. Narinig ko na lamang ang papalayong sasakyan. Kawawa naman si Matt ginagawa niyang utusan tapos itataboy lang. Biglang may humila sa akin.
"May gusto ka ba kay Matt?"
"Ano?"
Inis kong tanong. Nakidnap na nga ako magkakagusto pa ko sa isa sa kumuha sa akin. Mukhang seryoso ang mukha niya. Nakaisip ako ng ideya.
"Oo, bakit masama ba yun? Single naman ako."
Binuhat niya ako at inangkas sa kabayo niya. Pinatakbo niya ito ng mabilis. Napapikit ako at yumakap sa kanya. Mahal ko ang buhay ko at ayaw kong mahulog. Lalo niya pang pinatakbo ng mabilis ang kabayo niya.
"Ahhhhhhhhh. Ayaw ko pang mamamatay."
Noong naramdaman ko nang huminto ang kabayo nakita ko ang lawa na napakalinis at may kubo sa malapit. Bumaba si Rafael at hinintay kong tutulungan niya akong bumaba pero hindi niya ginawa. Biglang gumalaw ang kabayo at nahulog ako sa damuhan.
"Aray"
Tumama ang pwet ko sa maraming bato buti na lang hindi masyadong matulis ang mga bato. Pinilit kong tumayo at tinignan ang lawa. Nawalan ang sakit na nararamdaman ko dahil sa ganda ng tanawin dito. Papalapit sa akin si Rafael habang tinatanggal ang suot niyang damit. Umatras ako ng umatras hanggang nahulog ako sa lawa. Tumalim lang ang tingin niya sa akin at tumalon sa lawa. Hindi niya ako nilalapitan at kinakausap. Nilapitan ko siya dahil wala akong makausap.
"Rafael"
Hindi siya kumikibo at nakapikit lang.
"Rafael"
Wala pa ring sagot.
"Raf"
Biglang siyang nagmulat nang mata at tumingin sa akin.
"Ang kulit mo! Anong bang gusto mo?"
"Akala ko bang paparusahan mo ako? Parang hindi naman. Hindi man ako naglakad papunta dito at nakaligo pa ko sa lawa."
Natauhan ako sa aking sinabi at lumayo sa kanya. Ipapahamak pa ako ng madaldal kung bibig.
"Hmmp. wala pala."
Tatalikod na ko sa kanya nang bigla niya akong hinila. Niyakap niya ako ng mahigpit at rinig ko ang hininga niya sa aking tainga. Napalunok ako dahil sa sobrang lapit niya.
"I want you"
Tumaas ang balahibo ko sa sinabi niya. Feeling ko anong mang oras mahihimatay na ako. Hindi ako gumalaw at hinintay ang sunod niyang sasabihin.
"I want you to suffer!"
Tinulak niya ako at umahon na siya sa tubig. Nagbihis siya at sumakay sa kabayo. Nakalayo na siyang nang natauhan ako. Napaiyak ako sa sakit ng sinabi niya. Ang dami nang hirap na pinagdaan ko, kulang pa ba lahat ng iyon. Wala man lang akong alam kong ano ba talaga ang ginagawa ko dito. Umahon ako sa lawa dahil giniginaw na ako. Pumasok ako sa kubo at namangha dahil ang ganda sa loob nito. Nakita ko ang isang cabinet at naroon ang larawan ng dalawang bata. Hindi ko na talaga kaya ang ginaw at kinuha ang tuwalya. Nakita kong may mga maluluwang ding damit. Isinuot ko ito pero nanginginig pa din ako. Hindi ko malaman kong sa takot ba o sa lamig ng tubig ng lawa. Umupo ako sa kama at niyakap ang sarili hindi pa rin matanggal ang lamig ko. Hanggang nakatulog ako. Naramdaman kong may taong tumabi sa akin pero hindi ko magawang imulat ang aking mga mata. Guminhawa ang pakiramdaman ko dahil sa init na hatid nito.
Bumuti ang aking pakiramdam at pagtingin ko sa aking katabi lumaki ang aking mga mata dahil si Rafael ito at wala siyang suot na damit. Pinagmasdan ko siya at mukha siyang anghel na natutulog. Hindi ko namalayan na ang lapit na pala ng mukha ko sa kanya. Pagdilat ng mata niya hinila niya ako pahiga. Dahan dahan niyang nilapit ang mukha niya sa akin. Hindi ako pumikit dahil alam kong wala naman siyang gagawin sa akin. Nagulat ako ng bigla niya akong halikan. Nakatikom lang ang bibig ko dahil wala pa akong first kiss. Biglang naglakbay ang kamay niya sa katawan ko. Para akong nakuryente at tuluyan ko ng nabuksan ang bibig ko. Bigla siyang huminto at iniwan ako. Iyon ang una kong halik. Matutuwa ba ako o matatakot? Ang lakas ng tibok ng aking puso. Tuloy tuloy ang luha sa aking mga mata. Kailanman hindi ka niya magugustuhan Michaela Clementon. Paghihiganti lang ang hangarin niya. Pilit koi tong tinatanim sa aking isipan. Bumukas ang pinto at nadismaya ako. Si Matt ang dumating at may d
"I can't win with this man!" Pasigaw kong sinasabi habang paakyat ng aking silid. Paalis na lang kami gusto pa niyang magbihis ako ulit. Ano bang problema niya? Padabog kong binuksan ang silid at kinalkal ang mga damit na binili ni Matt. Pumili na lamang ako ng makapal na T-shirt na dark blue at mahabang palda daig ko pa ang lola nito. Tumayo na ko pagkatapos makakuha ng damit at papunta na sa banyo nang makita ko ang aking sarili sa salamin. Lumaki ang aking mga mata at nagmamadaling pumasok ng banyo. Ramdam ko ang init ng aking mukha sa kahihiyan. Kaya pala gusto niyang magpalit ako ng damit dahil ang lipis nito at kita na ang panloob kong suot. Nagmadali na akong nagpalit at lumabas na ngunit hindi ko alam kong bababa pa ba ako o mananatili na lang sa aking kwarto. Kahihiyan itong ginagawa ko dapat hindi na lang ako nakipagtalo sa kanya. No! Kasalanan niya rin siya ang nagbigay ng mga damit na ito. Pilit kong kinukumbinsi ang aking sarili habang pabababa ako ng hagdan pero pagtin
Tumakbo ako ng tumakbo at hindi malaman kung saan papunta ang aking mga paa. Gusto kong makawala sa sakit na aking nadarama. Naramdaman ko na lamang ang malamig na tubig na dumapo sa aking ulo. Pagtingin ko sa kalangitan bumubuhos na ang ulan. Natawa ako ng mapait dahil pati ang panahon nakikisali sa aking pag iyak. Nakakakita ako ng waiting area na may maliit na bubong. Minabuti ko na munang umupo dito. Naalala ko na naman ang nakit kong eksena kanina. Naglapat ang mga labi ni Monica at Rafael. Hindi pa sila nahiya sa gitna pa talaga ng daan. Bigla akong napatayo at narinig ang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ito maaari unti unti na ba akong nahuhulog sa kanya. Nagising ako sa malalim kong pagiisip ng bigla may isang kotseng huminto sa akin."Diane pinaparusahan ka na naman ba ni Rafael?""Matt? Akala ko bang umalis ka na.""Nadelay ang flight ko pabalik kaya minabuti ko munang pumunta dito." Bigla niyang sinara ang bintana ng kanyang kotse. Akala ko isasakay niya a
Mahihiga na lang sana ako ng makita ko ang isang paper bag at my sticky notes na "Eat well". Dahan dahan ko itong binuksan at namilog ang aking mga mata ng mapagtanto na ito pala ay pagkain. My favorite spaghetti and fried chicken. Hindi na ako nagdalawang isip at kinuha ko ang tinidor. Sinimulang kung kainin ang spaghetti at napapikit ako sa sarap. Kung kanino man galing ito napakabait niya. Naubos ko ang spaghetti sa limang subo lamang at tumayo ako at pumunta sa banyo upang maghugas ng kamay. Pagbalik ko sinimulang kung kainin ang dalawang fried chicken. I miss this food. Naubos ko ito at tumayo ako at naglakad lakad. Pagbabago ko ng hagdan wala na si Rafael sa kusina. Saan na naman kaya punta iyon? Umiling ako sa ideya na iyon at minabuting umakyat na lang muli papunta sa aking silid. Tinitigan ko ang paper bag nakalimutan ko pa lang ibaba sa higaan. Pagtingin ko nakita ko na may laman pa ito. Nagliwanag ang aking mga mata ng makita ko na street food ito with sauce na may
Natuwa ako ng marinig ang pamilyar na boses na iyon. Humarap ako sa kanya at ngumiti. "Matt, akala ko bang aalis ka rin agad?"Ngumiti siya at para bang maganda ang awra niya ngayon. "Oo, pero nakiusap si Rafael na bantayan ka sa mga gagawin mo sa pabrika." Namilog ang aking mga mata at umiling."Bakit pa ko kailangan bantayan? Hindi naman na ako bata.""I don't know. Let's just meet in the Villa Letisha." Lumaki ang aking mga mata at lumapit sa kanya."Hindi mo ako ihahatid?" Umiling lang siya at sumakay na sa kabayo. Tinanaw ko na lamang siya habang palayo sa akin. Maaga pa naman at hindi pa mainit. "Mag Jogging na lamang ako." Pag Kumbinsi ko sa aking sarili. Nagsimula na ako tumakbo at nakalagpas pa lang ako ng isang kanto ramdam ko na ang pawis na tumutulo sa aking mukha. Nagpasya akong sumilong muna at nagpunas ng mukha. Napabuntong hininga ako at nag isip. Sa bagay kung tutuusin hindi naman parusa ang ginagawang ito sa akin ni Rafael. Tama! Tumayo ak
Naningkit ang aking mga mata at nanginginig ang aking binti. Nakaupo si Monica sa kandungan ni Rafael. Na estatwa ako at hindi maalis ang tingin sa kanilang dalawa, hanggang ilapit ni Monica ang kanyang mukha kay Rafael. Nahulog ko ang dala kong potatos at umalingawngaw ang steel na lalagyan nito. Nabaling ang atensiyon nila sa akin at nakataas ang mga kilay ni Monica.“What are you doing here?” Sigaw niya sabay sara ng malakas sa pinto. Nainis akong pinulot ang mga nahulog na potatos. Umuusok ang aking ilong sa inis at galit. Hindi man nagawang mag-react ni Rafael. Ano klase siyang lalaki? Nang gagalaiti ako sa galit habang pababa ng hagdan.“Diane!” Narinig ko ang sigaw ni Rafael. Ngunit sa aking inis nagmadaling akong bumababa at hindi ko na hakbangan ang ikalawang hagdan na tuluyan akong natumba. Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata dahil malapit na akong mahulog ngunit naramdaman ko ang hawak ng malambot na braso. Natuwa ako at iminulat
"Pwede naman hindi kung ayaw mo, Diane." Kanina pa ako kinukulit ni Rica habang naglalakad kami pauwi. "Oo, okay lang sakin at wala din akong mapupuntahan dito." Sagot ko pero sa loob loob ko inis na inis na akong sa mga ginagawa ni Rafael sa akin. "Sige, sabi mo yan. Di bale kasama mo naman ako at madali kitang matutulungan." Suhestyon niya na nakangiti pa. Tumango na lamang ako at ipinagpatuloy ang paglalakad. Napahinto ako ng biglang humangin ng malakas at natakpan ang aking mukha. "Maari ba akong humiling sayo?" Biglang tanong ko kay Rica. "Ano iyon?" Tanong niya habang humaharap sa akin. "Tawagin mo na lang akong Michaela. Iyon talaga ang tunay kong pangalan
Hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa kakaisip sa eksenang nasaksihan ko kagabi kay Rafael at Monica. Sila na ba talaga? Bakit kay bigat sa puso?"Hoy!" Biglang tulak sa akin ni Rica. Napaupo tuloy ako sa sahig. "Bakit namumugto ang iyong mga mata?""Huh?" Utal ko. Lumapit siya sa akin at tinulungan akong tumayo. Hinawakan niya ang mga mata ko."Umiyak ka ba kagabi?" she asked while observing my face. I felt a sudden change in my heart. Am I jealous of Monica? Do I love Rafael? Para akong na estatwa sa aking mga iniisip hanggang tumawa ng malakas si Rica. Kumunot ang aking noo at tumakbo sa banyo. Pagtingin ko sa salamin hindi naman namumugto ang aking mga mata at may malaking eyebags lang ako. Malamang dahil hindi ako gaanong nakatulog."Diane!" Sigaw ni Rica sa