Lahat ng sinabi ni Rafael tungkol sa relasyon ng ate ko at kuya niya ay totoo pero may kinalaman ba talaga ang ate ko sa pagkamatay ng kuya niya? Natapos ko nang linisin ang buong bahay ni Rafael pero hindi pa rin ako mapalagay sa aking nakita dahil ang alam ko lang na boyfriend ni ate ay si Macky Cruz. Laging siya ang pumupunta sa bahay namin at halos 5 years na din sila. Kailangan kong malaman ang totoo. Inabangan ko ang pagdating ni Rafael pero 6:00 pm na, wala pa siya. Biglang tumunog ang tiyan ko at hindi ko na matiis ang gutom ko. Kumain na lamang ako. Biglang narinig ko ang tunog ng isang sasakyan. Nagmadali akong pumunta at nakita ko si Matt.
"You look disappointed. Are you waiting for Rafael?"
"No,"
Nakakanosebleed namang kausap ito.
"Can I ask you something?"
"Sure"
"Are you foreigner?"
"Not really I just live in United States for 10 years but I am pure Pilipino. Rafael is half American. Do you know that his name is Rafael Jones?"
Namutla ako sa sinabi niya dahil kilala ang mga Jones sa pinakamayaman sa America.
"His father is American while his mother is half Filipina. Pero mas marunong pa siya sa aking magtagalog."
Marunong naman palang magtagalog ito pinahirapan pa ako pero ang cute pakinggan ng tagalog niya. May accent ng american talaga. Natuwa ako kay Matt at nakipagkwentuhan sa kanya. Pinakain ko na rin siya at pinakita niya ang mga binili niyang damit para sa akin. Napasimangot ako dahil pang matanda ang mga binili niya puro mahahabang palda at jogging pants. Ang mga damit naman puro may manggas at wala man lang sleeveless.
"Mukhang ba akong nanay kaya ganyan ang mga binili mo?"
"Oh I'm sorry about that. Rafael sends the photos of the dress and shirt that he wants for you."
Bwisit talaga iyon so ibig sabihin papahirapan niya talaga ako dito kahit wala naman akong kasalanan.
"May alam ka ba tungkol sa kuya niya?"
Tumawa siya at napatingin sa akin.
"Hindi ba naging boyfriend mo ang kuya niya?"
"Hindi"
"What?"
"Hindi naman kasi talaga ako si Diane."
"Don’t fool me."
"I am not. Sinasabi ko lang ang totoo at hindi ko alam paano nila ako nakuha. Ang alam ko kasama ko ang ate ko at ang boyfriend niya sa isang party. Tapos umiinom lang ako ng juice sa isang sulok then paggising ko nasa bahay na ko ni Rafael."
"Look I am kind to you but you can't fool me."
Ayaw talaga nilang maniwala sa akin.
"Hindi ako sinungaling pero naiintindihan kita. Lahat naman ng tao hindi naniniwala sa akin dahil puro si ate lang naman ang tama."
"What is the name of your ate?"
"Diane"
Nagulat ako sa sinabi ko at nakatitig lang sa akin si Matt. Sasabihin ko sanang huwag niyang sasabihin kay Rafael nang biglang may mga yabag ng kabayo. Lumabas kami at nakita ko si Rafael na nakasakay sa puting kabayo. Tinanggal niya ang damit niya at ibinaba ang mga dala niyang gulay at prutas. Napalunok ako dahil ang ganda ng katawan niya may maputing siyang balat at may pandesal pa. Nakatitig lang ako sa kanya at hindi ko namalayan na tinatawag niya pala ako.
"Hey, are you deaf?"
"Hindi"
"Buhatin mo ito."
"Seryoso ka?"
"Mukhang ba akong nagbibiro."
Matalim na naman ang tingin niya sa akin at iniwan ko na si Matt. Nagmadali akong buhatin ito. Ang bigat naman nito buti na lang sanay ako sa mabibigat na dalahin.
"Rafael, can we talk?"
Narinig ko ang sinabi ni Matt at sinadya kung mahulog ang mga prutas sa sahig.
"Ouch"
Agad namang tumakbo palapit sa akin ang dalawa at nakita kong nanlisik na naman ang mga mata ni Rafael. Iniwan niya kami at sinarado padabog ang pinto ng kanyang kwarto. Pinulot namin ang mga prutas ni Matt.
"Please huwag mong sasabihin kay Rafael na ate ko si Diane ayaw ko siyang mapahamak."
"What? So okay lang na ikaw ang magdusa sa ginawa niya."
"Hindi ko pa naman alam ang lahat eh, baka gusto mong sabihin sa akin?"
"I don't trust you."
Bigla siyang tumayo at pumunta sa kwarto sa itaas. Ilang oras lamang bumalik siya at pinuntahan ako sa kusina.
"Here look at this"
Nagulat ako sa ibinigay sa akin ni Matt. Larawan ito ng sirang sasakyan at halatang matindi ang pagkakabangga nito sa ikalawang papel naman nakita ang isang wire na sinadyang putulin.
"Anong ibig sabihin nito?"
"Sinadya ang pagkakaaksidente ni James."
"James ang pangalan ng kuya ni Rafael?"
"Oo."
Biglang akong kinabahan dahil sa pagkakatanda ko narinig ko si Macky at Ate naguusap tungkol sa pangalang James pero hindi ko narinig ang buong paguusap nila.
"Kaya kung may alam ka sabihin mo na."
"Wala akong alam."
"I don't think so. Kung hindi ikaw si Diane at siya ang ate mo it means you might know something about it."
"Wala nga akong alam."
"It means you are Diane."
Hinablot niya sa akin ang papel at umakyat ulit. Pagbaba niya dala na niya ang mga gamit niya.
"Saan ka pupunta?"
"Your punishment will start soon. I don't want to see it."
"Wait"
"What?"
"Pwedeng sumama?"
"You must be crazy"
Umiling ito at umalis. Natatakot na ako sa maaaring gawin sa akin ni Rafael. Inayos ko na lamang ang mga prutas at gulay. Pagkatapos nagmadali akong umakyat ngunit biglang may humila sa akin at dinala ako sa madilim na kwarto.
"Diane"
Naamoy ko kay Rafael ang alak.
"Hindi ako si Diane"
"Huwag mo nga akong lokohin. Kung si Matt mapapaniwala mo ako hindi."
Lumapit siya ng lumapit sa akin tanging ang computer lang naka bukas ang tanging nagbibigay liwanag sa silid. Hindi ko maaninag ang kanyang mukha pero nakikita kong papalapit siya sa akin. Umurong ako ng umurong hanggang nasa dulo nako ng kama. Napahiga ako at hindi ako makagalaw dahil lumapit siya sa akin. Bigla siyang naglakad palayo nakahinga ako ng maluwag at akmang tatayo na ako ng bigla niya akong hilain pababa.
"You’re beautiful but I will never fall for you"
Tinanggal niya ang aking damit pero mabilis ko siyang tinulak. Mukhang marami na siyang nainom na alak dahil agad siyang natumba nagmadali ako tumayo at tumakbo sa may pinto. Gusto ko nang tumakas pero natatakot ako. Nagmadali na lamang akong umakyat sa silid ko at nilock ang pinto. Nagkulong ako sa banyo at hindi ko mapigilang mapaluha.
Nagising na lamang ako na nakahiga ako sa bathtub. Nakita ko ang punit kong damit at nagmadaling lumabas at nagsuot ng mas mahabang damit na ibinigay ni Matt. Kailangan ko nang makaisip ng paraan para makalis dito. Nakakatakot si Rafael baka anong gawin niya sa akin. Hindi pa ako kailanman nagkaboyfriend at ayaw ko makuha ang dangal ko. Biglang may kumatok ng malakas sa aking pinto. "Are you trying to escape again?" Pasigaw niyang sinabi. Huminga muna ako ng malalim at hindi dapat ako pahalatang natatakot. Kailangan kong maging matatag dahil wala makakatulong sa akin dito. Binuksan ko ang pinto at humarap sa kanya. Biglang siyang nagulat ng makita ako. "Akala ko tumakas ka na naman." "No" Tinalikuran ko na siya at naglakad pababa ng hagdan. "Anong pagkain?" "Ang kapal ng mukha mo na magtanong nang makakain." "Okay, sanay naman akong magutom." Naglakad ako palayo sa kanya at kinuha ang isang mansanas. Nagulat siy
Bumuti ang aking pakiramdam at pagtingin ko sa aking katabi lumaki ang aking mga mata dahil si Rafael ito at wala siyang suot na damit. Pinagmasdan ko siya at mukha siyang anghel na natutulog. Hindi ko namalayan na ang lapit na pala ng mukha ko sa kanya. Pagdilat ng mata niya hinila niya ako pahiga. Dahan dahan niyang nilapit ang mukha niya sa akin. Hindi ako pumikit dahil alam kong wala naman siyang gagawin sa akin. Nagulat ako ng bigla niya akong halikan. Nakatikom lang ang bibig ko dahil wala pa akong first kiss. Biglang naglakbay ang kamay niya sa katawan ko. Para akong nakuryente at tuluyan ko ng nabuksan ang bibig ko. Bigla siyang huminto at iniwan ako. Iyon ang una kong halik. Matutuwa ba ako o matatakot? Ang lakas ng tibok ng aking puso. Tuloy tuloy ang luha sa aking mga mata. Kailanman hindi ka niya magugustuhan Michaela Clementon. Paghihiganti lang ang hangarin niya. Pilit koi tong tinatanim sa aking isipan. Bumukas ang pinto at nadismaya ako. Si Matt ang dumating at may d
"I can't win with this man!" Pasigaw kong sinasabi habang paakyat ng aking silid. Paalis na lang kami gusto pa niyang magbihis ako ulit. Ano bang problema niya? Padabog kong binuksan ang silid at kinalkal ang mga damit na binili ni Matt. Pumili na lamang ako ng makapal na T-shirt na dark blue at mahabang palda daig ko pa ang lola nito. Tumayo na ko pagkatapos makakuha ng damit at papunta na sa banyo nang makita ko ang aking sarili sa salamin. Lumaki ang aking mga mata at nagmamadaling pumasok ng banyo. Ramdam ko ang init ng aking mukha sa kahihiyan. Kaya pala gusto niyang magpalit ako ng damit dahil ang lipis nito at kita na ang panloob kong suot. Nagmadali na akong nagpalit at lumabas na ngunit hindi ko alam kong bababa pa ba ako o mananatili na lang sa aking kwarto. Kahihiyan itong ginagawa ko dapat hindi na lang ako nakipagtalo sa kanya. No! Kasalanan niya rin siya ang nagbigay ng mga damit na ito. Pilit kong kinukumbinsi ang aking sarili habang pabababa ako ng hagdan pero pagtin
Tumakbo ako ng tumakbo at hindi malaman kung saan papunta ang aking mga paa. Gusto kong makawala sa sakit na aking nadarama. Naramdaman ko na lamang ang malamig na tubig na dumapo sa aking ulo. Pagtingin ko sa kalangitan bumubuhos na ang ulan. Natawa ako ng mapait dahil pati ang panahon nakikisali sa aking pag iyak. Nakakakita ako ng waiting area na may maliit na bubong. Minabuti ko na munang umupo dito. Naalala ko na naman ang nakit kong eksena kanina. Naglapat ang mga labi ni Monica at Rafael. Hindi pa sila nahiya sa gitna pa talaga ng daan. Bigla akong napatayo at narinig ang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ito maaari unti unti na ba akong nahuhulog sa kanya. Nagising ako sa malalim kong pagiisip ng bigla may isang kotseng huminto sa akin."Diane pinaparusahan ka na naman ba ni Rafael?""Matt? Akala ko bang umalis ka na.""Nadelay ang flight ko pabalik kaya minabuti ko munang pumunta dito." Bigla niyang sinara ang bintana ng kanyang kotse. Akala ko isasakay niya a
Mahihiga na lang sana ako ng makita ko ang isang paper bag at my sticky notes na "Eat well". Dahan dahan ko itong binuksan at namilog ang aking mga mata ng mapagtanto na ito pala ay pagkain. My favorite spaghetti and fried chicken. Hindi na ako nagdalawang isip at kinuha ko ang tinidor. Sinimulang kung kainin ang spaghetti at napapikit ako sa sarap. Kung kanino man galing ito napakabait niya. Naubos ko ang spaghetti sa limang subo lamang at tumayo ako at pumunta sa banyo upang maghugas ng kamay. Pagbalik ko sinimulang kung kainin ang dalawang fried chicken. I miss this food. Naubos ko ito at tumayo ako at naglakad lakad. Pagbabago ko ng hagdan wala na si Rafael sa kusina. Saan na naman kaya punta iyon? Umiling ako sa ideya na iyon at minabuting umakyat na lang muli papunta sa aking silid. Tinitigan ko ang paper bag nakalimutan ko pa lang ibaba sa higaan. Pagtingin ko nakita ko na may laman pa ito. Nagliwanag ang aking mga mata ng makita ko na street food ito with sauce na may
Natuwa ako ng marinig ang pamilyar na boses na iyon. Humarap ako sa kanya at ngumiti. "Matt, akala ko bang aalis ka rin agad?"Ngumiti siya at para bang maganda ang awra niya ngayon. "Oo, pero nakiusap si Rafael na bantayan ka sa mga gagawin mo sa pabrika." Namilog ang aking mga mata at umiling."Bakit pa ko kailangan bantayan? Hindi naman na ako bata.""I don't know. Let's just meet in the Villa Letisha." Lumaki ang aking mga mata at lumapit sa kanya."Hindi mo ako ihahatid?" Umiling lang siya at sumakay na sa kabayo. Tinanaw ko na lamang siya habang palayo sa akin. Maaga pa naman at hindi pa mainit. "Mag Jogging na lamang ako." Pag Kumbinsi ko sa aking sarili. Nagsimula na ako tumakbo at nakalagpas pa lang ako ng isang kanto ramdam ko na ang pawis na tumutulo sa aking mukha. Nagpasya akong sumilong muna at nagpunas ng mukha. Napabuntong hininga ako at nag isip. Sa bagay kung tutuusin hindi naman parusa ang ginagawang ito sa akin ni Rafael. Tama! Tumayo ak
Naningkit ang aking mga mata at nanginginig ang aking binti. Nakaupo si Monica sa kandungan ni Rafael. Na estatwa ako at hindi maalis ang tingin sa kanilang dalawa, hanggang ilapit ni Monica ang kanyang mukha kay Rafael. Nahulog ko ang dala kong potatos at umalingawngaw ang steel na lalagyan nito. Nabaling ang atensiyon nila sa akin at nakataas ang mga kilay ni Monica.“What are you doing here?” Sigaw niya sabay sara ng malakas sa pinto. Nainis akong pinulot ang mga nahulog na potatos. Umuusok ang aking ilong sa inis at galit. Hindi man nagawang mag-react ni Rafael. Ano klase siyang lalaki? Nang gagalaiti ako sa galit habang pababa ng hagdan.“Diane!” Narinig ko ang sigaw ni Rafael. Ngunit sa aking inis nagmadaling akong bumababa at hindi ko na hakbangan ang ikalawang hagdan na tuluyan akong natumba. Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata dahil malapit na akong mahulog ngunit naramdaman ko ang hawak ng malambot na braso. Natuwa ako at iminulat
"Pwede naman hindi kung ayaw mo, Diane." Kanina pa ako kinukulit ni Rica habang naglalakad kami pauwi. "Oo, okay lang sakin at wala din akong mapupuntahan dito." Sagot ko pero sa loob loob ko inis na inis na akong sa mga ginagawa ni Rafael sa akin. "Sige, sabi mo yan. Di bale kasama mo naman ako at madali kitang matutulungan." Suhestyon niya na nakangiti pa. Tumango na lamang ako at ipinagpatuloy ang paglalakad. Napahinto ako ng biglang humangin ng malakas at natakpan ang aking mukha. "Maari ba akong humiling sayo?" Biglang tanong ko kay Rica. "Ano iyon?" Tanong niya habang humaharap sa akin. "Tawagin mo na lang akong Michaela. Iyon talaga ang tunay kong pangalan