Chapter 37

Kirsten’s POV

“No! Walang sasama sa kahit isa sa amin, Rios! You can’t do this to us!” malakas na sigaw ko sa kanya. Lumapit ang mga ito sa amin. Sinubukan akong hawakan sa isa sa kanyang mga tauhan ngunit nagpupumiglas ako. “Don’t touch me!” muling sigaw ko.

“Don’t f*cking touch her! You Idiot!” malakas na sigaw ni Rios. “Take the kids, I’ll take her!” utos nito sa mga tauhan.

“No!” mas humigpit ang pagkakayap ko sa mga anak ko ngunit walang panama ang lakas ko sa laki ng katawan ng mga tauhan niya. Wala akong nagawa ng sapilitan silang kinuha mula sa akin. Nagpumiglas ang mga anak ko mula sa kanila. Nakita kong kinagat ng kambal ang may hawak sa kanila ngunit ‘di man lang ininda ng mga ito ang kagat ng kambal.

“Mommy! Mommy!” malakas na sigaw ng kambal. Tila piniga ang puso ko dahil dama ko ang takot sa mga mata nila habang umiiyak na tinatawag ako.

“Wag niyong sasaktan ang mga anak ko kung hindi magkakamatayan tayo!” Tumayo ako upang sundan sila ngunit napahinto ako ng hawakan ni