Chapter 18Amalia*“ Mmm...” Munting halingling ko, habang nakapikit. Ramdam kong may kung anong nakakakiliti at masarap sa pakiramdam na bagay na bumubulabog sa diwa ko. Napaliyad ako at baling ng ulo ko sa kabila, nang nakapikit pa rin, nang marahan niyang pinisil ang dibdib ko. “ Ahh...” Wala sa ulirat kong ungol. Ramdam kong kinagat niya ang leeg ko, kaya roon na ako napadilat ng mga mata. Ramdam kong may kung sinong nakapatong sa akin, kaya agad ko itong tinignan. Huminto siya, at hinarap ako.Doon lang ako napalunok at gulat. Subrang lapit ng mukha niya.“ Good morning Baby. ” Unang bati nito sa akin, at ngisi.Akmang hahalikan niya ulit ako, nang itulak ko ito nang malakas.“ F*ck! ”“ A-Anong ginagawa mo rito!? ” Tinignan niya ako nang nakakunot noo, at walang emosyon. “ The f*ck are you saying? Is that how you say good morning?? Huh? ” “ Why? Hindi ka pa ba sanay?? ” Mga katagang lumabas sa bibig niya. Ngumisi ito, kaya umiwas ako ng tingin. Akmang aalis ako sa hinihi
Chapter 19.The car stopped, in front of big mansion. There's a wide grand stairs, kung saan paakyat sa mansion.“ We're arrived.” He said, looking outside of car's window. Bumaling ako sa kanya, at tinignan ang tinitignan niya.Kaso wala akong makita. Humarap siya, and our eyes met without good timing. Tinaasan niya ako ng kilay, so i looked away.Hindi ko kayang makipag titigan. Bumaba ang driver ng sasakyan, pati si Eos. Pumunta sa gawi ko ang Driver na lalaki, at pinag buksan ako.Agad akong lumabas at malamig ulit na hangin ang sumalubong at dumapli sa balat ko. I hugged myself and looked the surrounding. Ang ganda, may mga maliit at malalaking umiilaw na palamuti kahit saan. This place looks so amazing!Napangiti ako.But my smile immediately fade when someone grabbed my waist to get closer to him. I bumped on his hardy chest. Tinignan ko ito, si Eos.I gulped, when i realized that he was staring at me deeply using his ashy eyes. Bumaba ang tingin ko, para makaiwas.“ Let's go
CHAPTER 20.Amalia's POVKasabay ng pag tugtog ng melodiya ng musika, ay siyang pag galaw ng aming mga katawan sa gitna.Mahigpit ang hawak ni Eos sa aking baywang at kamay. Na para bang ayaw niya akong pakawalan. Kasabay no'n ang mga titig niya sa akin,na mahahalintulad sa isang pandikit.Malagkit at mahirap tanggalin.Para akong pinapako ng mga titig niya.Pina-ikot niya ako, sabay hapit sa baywang ko ulit at pinaliyad.I closed my eyes.Tumayo ang mga balihibo ko at napakapit sa braso niya nang malakas, nang maramdaman ko ang hininga nito sa leeg ko. Kasabay 'yon ng paglandas ng dila niya sa akin leeg at kagat.“Eos..” Munti kong halinghing.Kinagat ko ang labi ko.He pulled me up. He smirked. Nilapit niya ang mukha niya sa akin, kaya naamoy ko ang hininga niya. Smells mint.“ Now tell me Baby Amalia, where I'm better at dancing... On the dancefloor or on the bed? ” He asked me a foolish question and smiled playfully. He licked my ear, causing me to suppress my moan. Embarrassing!!
CHAPTER 21.Amalia's POV""Halos hindi na maipinta ang mukha ni Eos, habang nakatingin sa amin nang masama. Parang kahit anong segundo, pwede siyang sumabog sa nararamdaman niya. Nakakainis lang isipin na kung bakit saan pa may malaking posibilidad na makatakas ako sa kanya doon pa siya susulpot.At haharang.Nakakainis!" Saan ka pupunta Amalia? Sasama ka sa kanya? Ha?" may halong pagbabanta sa boses niya, at dahan-dahang humakbang para pumunta sa gawi namin. Napalunok ako ng laway, at mas kumapit sa braso ni Haz nang mahigpit." Can you just, let her go Eos? Hayaan mo na siyang umalis sa pudir mo. Total wala naman siyang kwenta sa'yo hindi ba? Kaya let her go! " rinig ko kay Haz. Inangatan ko siya ng tingin.Nanlilisik ang mga mata nitong nakatingin kay Eos.Tumaas ang isang sulok ng bibig ni Eos st tinaasan ng kilay si Haz." And who the fuck are you to say that? Wala kang karapatan para utosan akong gawin niyan. That woman behind you is fucking mine, so let her go and give her bac
CHAPTER 22.THIRD PERSON POV"Pabalik-balik ng lakad ngayon si Eos, habang mabibilis na nilalagok ang alak na nasa basO nito. Hindi niya alam, pero kanina pa siya kinakabahan at mukhang nag-aalala, na hindi niya alam kung bakit niya iyon nararamdaman.Just like what the big f*ck!?What's happening with me??Nag tatakang tanong nito sa sarili. Ngayon lang siya nakaramdam ng ganitong pakiramdam. Those feelings, makes him feel suck and dumbless man.God what happening with him?Ni hindi niya na nga alam, kung ilang baso na ng alak, ang na-inom niya ngayon. Kahit ang mga kasamahan nitong sina Miguel at Valorous, na duduling at sumasakit ang ulo, kakatangin sa kanya na pabalik-balik saa kinatatayoan niya.After nang pangyayareng iyon kay Amalia, when he saw Amalia was suffering of so much pain, and her blood... Hindi niya alam, but there was a part of him that he felt guilty and fair.Like for f*cking sake!? He's not like that! Those emotions, are both new to him.Until now, he can't get
CHAPTER 23.Eos..Carefully and sluggishly I got out of my car, I sighed as I smelled and felt the breeze, which touched my body and face.I went from the town of Valderaz, I did something important.For my organization.I looked at the dark sky. It's already night. I was just disappointed, because no moon had peeked this time. Tsk.I really hate moonless night.Nakakawalang gana.I took a cigarette, and immediately lit it,and mouthed in my mouth. I exhaled its smoke, and leaned into my car. My eyes went, at the top of the mansion. In a window that is freely open, and the beam of light,is escaping from the room. Kwarto iyon ni Amalia..Is she still awake?Napabugtong hininga ulit ako. I knew that she still mad.But I dont give a fuck.Wala akong pakealam. Ang importante,hawak ko siya.And she can't do anything about it.Pinatay ko ang sigarilyo ko at laglag sabay tapak dito. Tinignan ko ulit ang bintana ng kwarto ni Amalia, bago mapagdesisyonang humakbang para pumasok sa loob ng mans
CHAPTER 24.Amalia.Lutang at na sa ibang planeta ang isip't utak kong nakadungaw sa bintanang nakabukas, dito mismo sa kwartong pinaglagyan sa akin. Actually, kahit ako mismo, hindi alam kung ano ang iniisip o tumatakbo sa utak ko.Basta ang alam ko lang, nakadungaw ako sa bintana, at malalim na pinag mamasdan ang tatlong ibon na nakadapo sa bintana.Kanina pa sila diyan..Doon ko nalang itinuon ang atesiyon at isip ko, kaysa isipin na naman ang kalagayan ko at ang mga problema kong dinadala ngayon.Magbibigay lang 'yon ng stress at sakit ng ulo sa akin.At baka hindi ko makayanan na naman, at kusang bibigay ang emosiyon ko. Dahilan para mag sibagsakan ang mga luha ko.Sa mga mata.Napabugtong-hininga ako at kurap, nang lumipad ang dalawang ibon, palayo sa isa nilang kasama.Biglang may kumatok sa pinto, ng kwarto ko na kinabalik ko sa katinoan.Tumingin ako roon. Marahang bumukas at doon lang ako napangiti nang makita kung sino ang pumasok.Si Meran.Ginantihan niya ako nang malapa
CHAPTER 25....Hindi niya alam..Nagugulohan ang utak niya... Nagugulohan siya sa nararamdaman niya na hindi niya alam kung ba't niya na raramdaman. Bakit ganun?nang nakita niya si Eos at si Sapphire parang may kung sinong tumusok ng puso nito.Dahilan para kumirot..Parang biglang nanglambot ang mga tuhod niya at na estatwa sa mga oras na iyon.Bakit?Bakit niya naramdaman iyon?Apektado ba siya?Nasaktan dahil sa ginawa ni Eos?O nagse-selos?No!Impossible.Wala naman siyang karapatan na gawin ang mga iyon, alam ni Amalia ang limitasyon niya at hanggang doon lang iyon at isa pa, ang kagaya ni Eos ay dapat hindi pag bigyang pansin at intindihin!Isa siyang masamang nilalang!Demonyo-hindi... Mas masahol pa sa demonyo at pinatunayan niya iyon kanina. Oo kanina!Pero nakaramdam pa rin ako ng sakit..Na Hindi ko alam if ba't ko'to nararamdaman. Kumento ng utak nito.Bumugtong hininga ito, at maharang pumikit at nag iba ng posisyon sa pag higa. Sinusubokan niyang pumikit upang dalawi