Labis ang takot na naramdaman ni Ellaine sa mga huling sandali ng kanyang buhay nang mahagip ng kanyang mga mata ang truck na rumaragasa papalapit sa kotseng kanyang sinasakyan.
Batid niyang katapusan na niya sa oras na tumama ito sa kanila. Wala siyang nagawa kundi ang ipikit ang kanyang mga mata bago niya narining ang malakas na salpukang naganap.
Sumabog ang matinding sakit sa buo niyang katawan at nagdilim ang kanyang paningin bago naglaho ang lahat ng kanyang pakiramdam.
Katapusan na niya.
Ayaw na ayaw pa naman niya sa lahat ay physical pain. Madalas siyang tuksuhin ng mama niya noon na masyado siyang “nana” dahil kaunting tapik lang sa kanya ay naka-aray na siya agad.
Ang pinapangarap pa naman niyang kamatayan ay iyong wala siyang maski katiting na sakit na mararamdaman. O, kaya naman ay iyong mamamatay na lang siya sa kalagitnaan ng isang mahimbing at malalim na tulog para kahit na may sakit man siyang maramdaman, at least tulog naman siya at hindi masyadong aware doon.
Nalulungkot siya dahil namatay siya agad. Sino ba namang hindi?
Kawawala pa nga lang ng edad niya sa kalendaryo. So, hindi pa talaga siya gano’n katanda kung tutuusin para kunin na ni Lord.
Ini-expect pa naman niyang aabot pa siya sa edad na magmumurang kamatis pa siya pero sa kamalas-malasan… Tsk!
Hindi pa niya nababayaran nang buo yung hinuhulugan niyang bahay. Siguro naman kaya na iyon ng mga kapatid niya. Nagsisimula pa lang magka-interes iyong mga investments niya. Iyong mga tukmol na naman niyang mga kapatid ang makikinabang no’n.
Numero uno pa naman sa listahan ng mga nais niyang makamit sa buhay ay ang early retirement, pero hindi naman sa ganoong paraan. Early retirement sa trabaho ang ibig niyang sabihin, hindi maagang kamatayan.
Sayang ang ginawa niyang detalyadong life plan hanggang edad 60. Hindi niya akalain na hanggang kalahati lang pala no’n ang aabutin niya. Saklap. Malas talaga.
Hindi maiwasang balikan ng kanyang diwa ang ilang mga alaala sa kanyang nakaraan, pati na rin sa kanyang kasalukuyang buhay, sa kanyang pinakahuling sandali.
Nagsisisi siya dahil hindi siya agad nakipagbalikan sa first love niya-- ang pagsusulat.
Tatlong nobela pa lang sa goal niyang isang daan ang natatapos niya pero heto nga, ang buhay niya ang unang natapos. Badtrip.
Hindi pa talaga siya satisfied sa mga naabot niya pero, ano pa nga bang magagawa niya ngayong tegi na siya?
Tegi. Tsugi. Deds. Dedo. Deadball. Tigok. Basta lahat iyon ay dine-describe ang kasalukuyan niyang kalagayan.
Nakamit na yata niya ang pinakamimithing forever ng iba.
Napabuntong-hininga siya sa pagkadismaya.
. . .
. . . ?
. . . buntong. . . hininga? Hininga? As in breath?
Nakakahinga pa ang patay?
. . .
Huh?
Buhay pa rin siya? Pati ba naman kamatayan walang forever?!
Kinalma niya ang sarili upang mapag-aralan ang kanyang kalagayan.
Panaginip lang ba niya ang nangyaring aksidente?
Dambuhala sa paningin niya ang laki ng truck na nakabangga sa kotseng sinasakyan niya. At ang matinding sakit na naramdaman niya sa buo niyang katawan pagkatapos… alam niyang totoong nangyari iyon.
Pilit niyang iminulat ang mga mata subalit napakabigat ng mga ito.
Ano ang nangyari sa kanya? Nasaan na siya?
May tao kayang nakakita sa nangyaring aksidente at nagmagandang loob na tumawag ng ambulansya para madala siya sa ospital? So, nasa ospital siya?
Sinubukan niyang tumawag para makuha ang atensyon ng isang nurse o kung sino man ang nasa malapit, subalit ang lalamunan niya ay tila kinaskas ng liha sa pagkapaos.
Garalgal ang nanghihinang boses na lumabas dito.
Ilang beses pa niyang sinubukan ngunit walang sinoman ang lumapit sa kanya.
Kumunot ang kanyang noo. Hindi siya naniniwalang walang kahit na isa man lang na nurse sa malapit para magbantay sa kalagayan ng pasyente.
Nagkamali yata siya sa unang hinala niya. Mukhang wala siya sa ospital.
Pinilit niya muling buksan ang mga mata at sa pagkakataong iyon ay nagawa na niya itong imulat kahit katiting lang, sapat na para mabanaag ang kinalalagyang madilim na silid.
Wala talaga siya sa ospital.
So, saang lupalop ng Earth na ba siya?
Sa malapit, tila narinig niya ang pagbukas ng pinto, kasunod ang tahimik na lagaslas ng tubig.
Kumunot ang kanyang noo ngunit sa ginawa niyang iyon ay naramdaman niya ang biglang pananakit ng kanyang ulo na tila tinusok ito ng isang malaking karayom. May ilang mga eksenang hindi pamilyar sa kanya ang manaka-nakang humagibis sa kanyang isipan. Lalo nitong pinalala ang nararamdamang sakit ng ulo. Napapikit siya. Mariin.
Napakarami at sunud-sunod ang mga ito. Hindi chronological ang dating ng iba at nahirapan siyang intindihin ang mga ipinapakita sa kanya ng mga alaalang iyon dahil sa kaakibat nitong sakit ng ulo.
Oo. Ang mga iyon ay mga alaala.
Pero hindi kanya ang mga iyon.
Naloko na.
Sobrang napakaimposible ng naiisip niyang nangyari sa kanya at sa unang pagkakataon pagkatapos ng ilang taon, napadasal siya nang ‘di oras.
‘Please, let this be a dream. Please, let this be a dream. Please, let this be a dream.’ paulit-ulit niyang sumamo hanggang sa unti-unti ay lumalabo ang kanyang isip.
Tila may sinindihan sa loob niya, isang ningas na biglang sumiklab at kumalat sa buo niyang katawan hanggang sa dulo ng kanyang mga daliri. Kasabay nito ay ang kakaibang pakiramdam na para bang nawalan siya ng lakas.
Hinang-hina siya at hindi man lang maiangat ang mga kamay. Tila inaapoy siya ng mataas na lagnat.
Pakiwari niya ay iyon ang pangunahing dahilan ng iba pa niyang nararamdaman, subalit nang higit niyang suriin ang sarili ay napansin niyang hindi ito tunay na lagnat. Isang piraso ng ligaw na alaala ang siya ring nagpatunay nito.
Walanjo. Pinainom siya ng aphrodisiac!
Ang init na kanyang nararamdaman, mula sa isang mumunting bagang nakakapaso, ay bahagyang tumitindi ang pagliyab, na parang magma na galing sa bulkan na pautay-utay na kumakalat sa kanyang katawan.
Unti-unti ay nilalamon nito ang kanyang katinuan. Isang mahinang ungot ang hindi sinasadyang kanyang napawalan.
Lumikha iyon ng isang mahinang ingay na nagpatigil sa bagong-dating at tunay na may-a*i ng silid na iyon. Hindi iyon batid ng kanyang ulirat sapagkat ang apoy ay namamayani na sa kanyang katawan at diwa.
Naibsan lamang iyon nang kanyang maamoy ang isang nakakapagpakalmang malamig na samyo, na nagpapaalala sa kanya ng isang madilim na gabi sa isang harding puno ng mga halaman at bulaklak, habang ang hangin ay banayad na umiihip.
Wala sa sariling pilit niya itong inabot at ikinulong sa kanyang mga bisig. Matindi ang pagnanais niyang maangkin nang tuluyan ang ginhawang hatid nito sa kanya.
Bahagyang nayanig ang kutson. Naramdam niya ang dagdag na bigat sa tabi at sa ibabaw niya.
Napasinghap siya. Sa mas malapitan ay mas matindi ang epekto nito sa kanyang nag-iinit na katawan, halos hindi niya kayanin. Napaligiran siya ng samyo ng katawan nito, isang kakaibang halimuyak na para bang siya’y ginagayuma.
Hindi niya mapigilan ang sarili na higit pang lumapit dito, isang gamu-gamong naakit sa nakahihipnotismong liwanag ng apoy.
It was an instintinctual action, her arching against the hard body that gently fell on top of her, offering herself in exchange for sweet relief.
“Bitaw.” Isang baritonong boses ang bahagyang humawi sa makapal na hamog ng init at matinding pagnanasang lumalamon sa kanyang ulirat.
Hindi napansin ng salita ang garalgal na tono sa dulo ng salitang binitiwan.
She’s no angel not to know what she was asking for. The magnitude of that realization would hit her later but for now, she’s lost and drowning in lust from its effects.
‘Regrets to follow na lang’ wala sa sarili niyang wika sa isip.
For now, all she wanted was relief from the blazing heat coursing through her veins.
And that cold, hard, commanding tone only served as an incendiary for the feeling to turn into wildfire.
Bahagya niyang iminulat ang mga mata. Halos mahigit niya ang kinakapos na hininga nang bumulaga sa kanya ang isang lalaking pinakamalapit yata sa depinisyon ng isang “Greek God”. Isang Adonis na nananahan sa panaginip ng maraming kababaihan ang nasa harapan niya.
The sight of him on top of her sent tiny shivers of anticipation up her spine.
Lalo nitong pinalala ang uhaw na kanyang nararamdaman... kung hindi nga lang sana siya nito matalim na tinitigan na parang isang batang nakagawa ng malaking kasalanan. Lalo kasi siyang natu-turn on.
No one looks at her like that and gets away with it, one way or another.
Tila napindot nito ang isang buton na nag-activate sa wilder side ng kanyang personality.
Mapanuksong sumilay ang dulo ng kanyang dila upang basain ang itaas ng kanyang labi.
Lumuwag ang pagkakatali ng suot na bathrobe ni Greek God, dahilan para bumalandra ang maskulado nitong d****b. Ang mga pandesal sa baba nito ay tila nagmamakaawa sa kanyang kagatin ang mga ito. Napaliyad siya upang higit na magdikit ang kanilang mga balat.She couldn’t help the satisfied purr that escaped her lips as.
Gusto niya ang putaheng nakahain sa kanya. At base sa bahagi ng katawan nito na ramdam niya malapit sa kanyang puson, he feels the same.
Matindi ang pagnanais ng kanyang katawan na higit na makilala ang katawan nito. Ipinilupot niya ang hita sa baywang ni Greek God, habang ang kanyang paa ay marahang minamasahe ang ma-muscle nitong binti.
Malalim ang ungol na pinakawalan nito, bagay na nagpanginig sa kanila pareho.
Aliw na aliw siya sa naeeskandalong titig na ipinukol nito sa kanya pagkatapos.
Mapanghamon ang ngiting iginanti niya rito.
Men like a challenge. And so do some women.
Ang sumunod na mga nangyari ay hindi lang ang king sized na kama ang pinayanig kundi pati ang kanyang mundo.
Sinunggaban siya nito ng h***k. Mapusok ang paggalugad nito sa bagong diskubreng teritoryo. Ang bawat paghilig ng kanilang ulo ay naglalayong higit na malasahan ang isa’t isa.
Humigpit ang kapit ng kanyang mga bisig sa leeg nito. Wala nang ipaglalapit ang magkadikit nilang katawan subalit hindi niyon napigilan ang marubdob niyang pagnanais na maramdaman pang lalo ang init nito.
Halos patiran siya ng hininga upang makipagsabayan sa maalab nitong pag-atake sa kanyang mga labi. Ibinuhos na niya ang lahat ng karanasan niya sa pakikipaghalikan upang masabayan ito pero, masyadong magaling ang damuho!
Inis niyang kinagat ang ibabang labi nito. Ine-expect niyang aaray ito ngunit sandali lamang itong natigilan at pagkaraan ay marahang tumawa, habang magkalapat pa rin ang kanilang mga labi.
‘Ohh. A masochist?’ the part of her brain that hasn't been completely taken over by desire asked interestedly.
And then, she couldn’t think again. All she could do next was feel.
Bumaba ang labi nito sa kanyang leeg at pinugpog iyon ng salit-salitang mumunti at malalalim na mga h***k.
Nakagat niya ang ibabang labi niya upang mapigilan ang mga ungol na nais kumawala. Isang impit na halinghing lamang ang kanyang napawalan
Hindi niya namalayan na ang mga kamay nito ay malaya na ring naglumandas pababa sa kanyang katawan. Ang bawat lakbayin nito ay naiiwanan ng bakas-- ang kanyang marka.
Hindi nagtagal ay wala na ang mga saplot na sagabal sa kanila. Saan na napunta?
Hindi nila alam pareho. Ang atensyon nila ay tanging sa isa’t isa lamang nakatuon.
Walang pagmamadali sa bawat kilos ni Greek God, tila kinakabisado ang bawat kurba at hilatsa ng kanyang katawan. Ang mga labi nito ang kasunod na nagmapa sa mga parteng iyon, tila sinisimsim ang bawat madaanan.
Matinding kiliti ang dulot nito sa kanya ngunit umandar ang kanyang pagkamaniipin. Ang mga daliri niyang kanina ay banayad na sumusuklay sa malambot nitong buhok ay naging sabunot na nag-uudyok dito na lalong bilisan.
Narinig na naman niya ang ang mahina nitong tawa. “What an impatient kitten.”
Damm. That voice.
Tumalima ito sa pahiwatig niya at muling sinugod ng h***k ang kanyang labi.
Nagsimula ang isang maritmong musika na silang dalawa lamang ang nakaririnig.
She gave as good as she got but he’s a conqueror and she soon let her body be conquered by him, over and over and over.
Nagising si Ellaine na hapong-hapo ang katawan. Daig pa niya ang nag-marathon sa nararamdamang pananakit ng kalamnan. May kirot din ang parteng iyon sa pagitan ng kanyang mga hita.Biglang pumasok sa kanya ang mga alala ng naganap nang nakaraang gabi. Naloko na.Napabalikwas siya ng bangon ngunit agad ding napahiga nang maramdaman ang sakit ng katawan na dulot ng overexertion.“Aarghh,” mahina niyang atungal habang minamasahe ang balakang.Tila naman naistorbo niya ang katabi sa kama dahil umungol ito nang mahina na para bang maaalimpungatan ng gising.Katabi?!Nanigas siya nang maalalang hindi nga pala siya nag-iisa. Dahan-dahan niya itong nilingon.
Hindi niya napigilan ang mga luhang bumalon sa kanyang nakapikit na mga mata. Hindi niya alam ang gagawin. Siya ang tipo ng tao na kaya ang pumunta sa malayong lugar, magbakasyon sa ibang bansa, nang mag-isa lang. Iyon ay dahil sa alam niyang mayroon siyang mauuwian. At kaya niyang makabalik kung gugustuhin niya at kung kailan man niya gustuhin. Taliwas sa kanyang kasalukuyang sitwasyon. Wala siyang matatakbuhang pamilya o kaibigang masasabihan ng mga alalahanin. Walang aalalay sa kanya kung kakailanganin niya ng tulong at wala siyang mapagkakatiwalaan ng katotohanan tungkol sa kanya. Mag
Tahimik na naghihintay si Ellaine sa pagdating ng pinsan. Nakaupo siya sa isang lounge chair sa designated waiting area sa lobby ng hotel. Ang totoo ay medyo tensyonado na siya. Habang lumilipas ang bawat minuto na naroroon pa rin siya ay lumalaki ang tsansa na magising na ang Villain at maabutan pa siya roon. Isa pa ay hindi rin siya sigurado kung paano patutunguhan ang kanyang pinsan. Kinakabahan siya na baka makahalata ito na... Sigurado naman siya na kahit na may mahalata ito ay hindi naman mapupunta ang imahinasyon nito sa katotohanan na wala na ang kanyang tunay na pinsan at pumanaw na nang hindi niya nalalaman. Nakaramdam ng guilt si Ellaine sa naisip na iyon. Nakuyom niya ang mga kamao na nakapatong sa kanyang kandungan. Labing-limang minuto pa la
Sa unang pagdilat pa lamang ng mga mata ni Garreth ay ramdam na niya ang pag-iisa sa masters bedroom. Malinaw sa kanyang alaala ang lahat ng naganap sa nakaraang gabi-- ang selebrasyon, ang aphrodisiac drugs na ipinainom sa kanya ng isang hindi kilalang lintik, ang mainit na tagpong nilahukan niya-- lahat ng iyon ay malinaw sa near-perfect niyang memorya.Tila may isang pumipintig na ugat sa kanyang ulo sanhi ng isang migraine, epekto ng kalasingan pati na rin ng aphrodisiac drugs na ipinainom sa kanya. Napansin din niya ang malagkit na pakiramdam sa kanyang balat dala ng matinding… ehersisyo… na ginawa niya kagabi.Hindi sadyang sumagi sa kanya ang mga huling alaalang iyon. Nawalan siya ng kontrol at hindi siya sigurado kung gusto niya ang kalalabasan niyon. It was not the first time someone had tried to get in his bed, pero iyon ang unang
“This is not what I asked you to do.” kalmadong wika ni Georgia, hindi ipinapahalata ang nararamdamang pagkayamot sa taong kausap. Pero batid niyang nag-iiba na ang kanyang ekspresyon.“Georgia, you have to believe in me. I’ve been working in this business and in this company longer than you do. I’ve seen the trends and how they were repeated over the years. I know that what I’m doing is the best step we could take to improve our company’s performance.”Ang tono ng pananalita nito ay para bang isang batang paslit lamang ang kausap at hindi ang kasalukuyang President ng isa sa pinakamalaking media company sa bansa, ang New Horizons Media Inc, bagay na tila lalong nakabawas sa paubos nang pasensya ni Georgia. Ngunit kahit na ganoon na ang kanyang nararamdaman, nagawa pa rin niyang magtimpi, alang-alang man lan
Pinigil ni Ellaine ang mahinang tawa na nais kumawala sa kanyang labi nang makita ang reaksyon ni Georgia sa binili niyang emergency contraception. Naaaliw siya sa hitsura nito pero hindi niya iyon ipinahalata rito. Mula sa hawak niya ay nabaling ang mata nito sa kanya."May boyfriend ka na?" tanong nito."Wala pa." simple lang niyang sagot.Bumalik muli ang tingin ni Georgia sa hawak niya. Nagtagal ito ng ilang segundo.Hinintay ni Ellaine na may iba pang sabihin ito, muling magtanong o mang-usisa, ngunit tinitigan lamang siya nito na may komplikadong ekspresyon sa mukha at pagkatapos ay pinaandar na ang makina ng kotse.Napangiti si Ellaine. Halata sa kanya na maraming nais malaman si Georgia subalit siya ang hindi pa handa
Napangiwi si Ellaine sa nalamang iyon. Nakabalik nga ito pero hindi niya alam kung anong kamalasan ang nakuha nito dahil wala pang beinte-kuwatro oras pagkatapos nitong makabalik sa nakaraan ay namatay rin ito agad. Ayan tuloy at nagawa niyang angkinin ang walang buhay na katawan nito. Kumibot ang labi niya, pinipigalan ang mura na nais niyang pakawalan. Maliban doon ay wala siyang ibang masabi sa kamalasang iyon ng Original Owner. Anong klase naman kasi iyong ganoon, hindi ba? Sinuwerte kang mabigyan ng pangalawang pagkakataon na baguhin ang iyong buhay at tadhana pero wala pang isang araw ay namatay ka na agad. Hinagilap niya sa mga huling alaala nitong sariwa pa sa kanyang isip ang maikling detalye tungkol sa pangalawa nitong pagkabuhay.
Desidido nga si Ellaine na iligtas ang sarili pero hindi ibig sabihin niyon ay alam na agad niya ang gagawin para matupad iyon. Malay ba niya sa ganoong klase ng rich family conspiracy. Ordinaryong tao lang naman siya sa nakaraan niyang buhay, galing sa isang ordinaryong pamilya na may ordinaryo lang din na pamumuhay. Pangunahing libangan lamang niya ang pagbabasa kung kaya't marami siyang nabasang mga nobela at iba pang klase ng akda. Isa lamang ang TPW sa mga iyon. Hindi niya alam kung nagkataon lang ba talaga na napunta siya sa loob niyon. Natatandaan niyang dinusta-dusta pa niya ang nobelang iyon pagkatapos itong basahin. Nadala lang siya masyado sa mga nangyari sa kuwento nito kaya isang mahabang kritisismo ang ipinost niya sa review section niyon.&n