Rose Hawak-hawak ko ang rosary na ibinigay pa sa akin ng nanay ko habang taimtim na nananalangin. Nakaluhod ako at ang mga braso ko naman ay nakasampa sa gilid ng kama. Ipinagdarasal ko lang naman ang gabing ito dahil ako na rin itong sumusuko na. I don’t know if this is the right decision I went through in my entire life. Walang kasiguraduhan sa kung ano ang susunod na mangyayari sa aming dalawa. Diyos ko po. Hawiin at tanggalin niyo sana ang utak amag ng kumag na iyon upang hindi na niya ituloy. Kasalanan man ito pero— “What are you doing?!” “Huh?!” Agad akong nagmulat ng mata saka sumulyap sa kinaroroonan ng boses na bigla na lang akong ginulat. “E-Ethan!” My eyes widened while staring at him. I was in Ethan’s connecting door’s room. Mula nang magkasundo kaming dito na ako pansamantalang manunuluyan ay labas-masok na rin siya sa kwartong ito na konektado ng kwarto niya. Magkagayon man ay may privacy pa rin naman ako kahit papaano. Minsan lang naman siya ganitong parang kabuten
Ethan Isang katahimikan ang namayani sa aming dalawa ni Rose habang pareho kong sinalinan ang aming mga baso. The feeling I have been with her right now is really strange. Nang marinig kong magmamahal siya ng iba, bakit may pakiramdam akong hindi ko ito nagugustuhan. Curse it! Kinuha niyang muli ang basong may lamang alak at inubos ito. “Sige. No choice naman ako kaya sa iyo muna ako,” wika niya pagkatapos. “But don’t expect that I will love you. You don’t deserve it, kahit pa gawin natin ang bagay na iyon.” Mariin ang titig ko ngunit ngumisi lang siya na tila ba inaasar din ako. “Love isn’t in my books and falling for me as my bait, maybe.” Mas lalo ko pa siyang inaasar. “Who told you that I will fall in love with you?” asar din niya. “Ah… Oo nga pala. We won’t love each other, but you’ll fuck with me, right?” “That’s right.” But I felt that it wasn’t the real one. Inilahad ko ang palad ko sa kaniya. “Are you ready?” I asked her again. She smiled. “Always ready,” tugon niya sak
Rose Napasabunot ako sa buhok niya dala ng matinding pakiramdam na ito. Wala siyang tigil sa paglalaro sa dibdib ko na para bang matagal na niya itong hindi ginagawa. Marahil siguro ay nais lang niyang maramdaman ko ito sa unang karanasan ko. After a while, he stopped what he was doing, which caused my eyes to open. I saw Ethan staring at me again, in my nudity. His eyes showed his desire to accomplish what he started, and I am finally willing to surrender everything to him. Handa na nga ba talaga ako? Ilang ulit iyong tumatak sa isipan ko pero heto ako na walang pagtutol na isakatuparan ang nasimulan ko na rin naman. He kissed me again. It was a gentle kissed yet with alluring charm to take me into his deep madness. Kung hindi lang ito kasama sa kasunduan namin, iisipin kong si Ethan na ang lalaking pagkakalooban ko ng buong buhay ko pero alam kong hindi. Bumaba ang mga labi niya sa tiyan ko, sa puson ko at sa hanggang natumbok niya ang kanina pa niya hinahawakan. Muli na naman a
Ethan Naghihintay lang ang doktor sa aking sasabihin. Si Doktor Lemuel Pontillas ay resort doktor ko at matagal na siyang naninibilhan sa mga Villaver. Nasa limampu’t limang taong gulang na siya ngunit matikas pa rin ang pangangatawan. Nakatira siya sa Villa na malapit lang din sa resort at may clinic din siyang kumpleto naman sa gamit sakaling may emergency. “We have this kind of…I mean…” Hindi ko masabi ang tamang salita pero ang doktor na ang nagpatuloy. “Sexual intercourse?” hinuha niya. Bahagya akong tumango. “It’s her first time. I guess baka iyon ang isa sa dahilan. Napangiti ang doktor saka umupo sa arm rest ng sofa. “Hijo, natural reaction lang iyon sa babae dahil nagalaw mo na ang hymen na siyang dahilan kung bakit nagkaroon ng inter reaction ang katawan ni Rose. Kapag humupa na ang lagnat niya ay tawagan mo ako at babalik naman ako mamaya para tingnan siya. Sa ngayon, bantayan mo muna siya at painumin ng gamot. Kung hindi huhupa ay dalhin mo na siya sa klinika.” “That’
Rose Inihatid kami ni Mang Roberto patungong Francisco Bangoy International Airport at agad din naman siyang umalis matapos ibaba ang aming mga bagahe. Isang tote bag lang ang bitbit ko at isang luggage na pang-20 kilos lang na mismong si Ethan pa ang nagbigay sa akin. Ang binata naman ay may dalang leather bag na sakto lang sa laki para may mapaglagyan ng kaniyang wallet, cell phone at ilang mga cards. May dala rin naman siyang isang bagahe na sakto lang dahil nga sa hindi naman kami magtatagal sa Maynila. Nagpaalam na rin naman ako nang maayos sa nanay ko at bago rin kami umalis ni Ethan ay humingi ako ng pera sa kaniya para sa negosyong naisip ng nanay ko. Syempre, kinapalan ko na ang mukha ko dahil pera naman iyon ng tatay ko kung tutuusin. Hindi rin naman siya nagtanong pagkabigay niya ng perang limampung-libong piso at sabi ko naman na ibawas niya sa ibibigay sa akin. Ang wika lang niya ay kung kulang, magsabi lang ako. Napapailing na nga lang ako dahil parang sugar daddy ang
EthanPasado alas-singko ng madaling araw, gumayak ako upang mag-jogging. Mahimbing na natutulog pa ang dalagang si Rose habang ako ay inaayos na lang ang sintas ng suot kong sneakers. I wear my jogger black jogger pants with a cotton white shirt. I also wear my pedometer for my calories. Mukhang napapadalas na rin ang kain ko mula nang lagi akong nagluluto ng masasarap na ulam sa resort.Muli kong sinulyapan si Rose at ganoon pa rin ang posisyon niyang natutulog. Nilapitan ko siya at kinumutan na rin dahil nahawi ito sa pagiging malikot niyang matulog. Umangat pa ang laylayan ng suot niyang nighties at kita ang mapuputi niyang hita. Napangiti ako at bahagyang napangiti dahil kagabi lang ay itinuloy ko na naman ang binabalak ko. Bago ako tuluyang lumabas ng kwarto ay dinampot ko ang aking cell phone at inilagay sa bulsa ng suot kong jogger.“Why did you take so long, bro.”“Maraming gumamit ng elevator,” dahilan ko kay Win
EthanLorenzo cleared his throat. We didn't hear anything from him but he open the door widely for us to allow inside. He had no choice. Alam niyang hindi rin naman namin siya titigilan sa pang-uusisa kapag hindi niya kami pinapapasok.“Come inside,” seryoso niyang saad sabay lapit kay Tamara. Hinawakan niya ito sa kanang braso saka iginiya muna patungo sa kanyang silid.Naramdaman na lang namin na may ibinulong siya sa dalaga at panay nagkakatinginan kaming mga naroon. Si Winston na hindi man nagsasalita ay panay ang ngiti at napapailing. Kulang na lang ay mag-uumpisa na naman siyang mang-asar. Si Lorenzo naman na muli kaming binalingang apat.All of us were looking intently at him and as if waiting for him to speak. Sina Romano at Winston ay magkatabing nakaupo sa sofa at kapwa may nakalolokong ekspresyon sa mukha. Sa aming magkakaibigan ay ang mga ito ang numero unong magaling sa asaran.Mostly, Winston. Lumaki siyang nasa l
Rose“Umorder ka lang, girl! Sagot ko,” wika ko kay Ayesha nang magkita kami sa restaurant ng naturang condominium.“Ay, yayamin ang ateng! Mukhang nakabingwit ng afam at dito ka pa talaga nag-stay. Anong sekreto friend? Ipakilala mo naman ako riyan sa nabingwit mo,” hirit pa niya.“Gaga!” saway ko. Nandito na kami sa restaurant, nakaupo at namimili ng kakainin namin.Busog pa talaga ako dahil napadami ang kain ko sa almusal namin ni Ethan. Ang pinili ko na lang ang desert samantalang si Ayesha naman ay pumili ng mga mabibigat sa tiyan. Kagagaling lang niya sa probinsiya para magbakasyon at heto siya ngayon na nakipagkita muna sa akin bago siya muling babalik sa trabaho.She’s a private nurse. Dati ko na siyang kakilala noong college days namin at nagkataong nagkaintindihan kami sa ugali kaya naging close friend ko na rin. Tubong Mindanao kaming dalawa at kahit magkaiba man ang aming mga l