CHAPTER 7: CRESTRIA’S KNIGHT

HOWARD SMITH'S POIN OF VIEW,

"Historia!" sigaw ko nang biglang humangin ng malakas kasabay ng malaking liwanag na nanggagaling sa espada. Nakasisilaw ang liwanag ngunit sandali lamang iyon at humupa rin ang liwanag at ang hangin. Hindi nasira ang tinadahan dahil tinayo ang tinadahan na ito na matibay dahil na rin sa kapangyarihan ng mga espada. Hindi rin ramdam ang kapangyarihan sa labas dahil protektado ang tindahan na ito.

'Pag mulat ko ng mga mata ko ay hindi ako makapaniwala sa nasaksihan ko.

"Hindi maaari. . ." usal ni Mang Pio na halata ang pagkagulat sa kaniyang boses.

Isang dalagang nakapikit habang nakalutang ang bumungad sa aming harapan. 

Nakabaluti na pabestidang puti ito na may pakpak ng anghel sa likod. Mahaba ang buhok hanggang ilalim ng tuhod at may suot na puting sapatos. May nakadikit sa noo nito na tila isang kwintas. Nagliliwanag ang dalaga at nakapatong ang kaniyang mga kamay sa dulong hawakan ng espada.

"H-Historia?" hindi ko makapaniwalang tanong. 

"C-Crestria's Knight?" mahinang tanong ni Manong Pio.

"H-Hindi, nagkakamali po k-kayo." Pinipilit ko ang sarili ko na hindi totoo ang nasasaksihan namin ngayon. 

Muling lumiwanag ang esapada ngunit wala na itong kasamang hangin. Bumagsak ang espada na sinundan ni Historia. Naging alerto ako at agad ko s'yang nasalo. Wala s'yang malay at bumalik na rin s'ya sa tunay n'yang hitsura.

"Mang Pio, pakiusap po na sana ay hindi ito makarating kung kanino man. Lalo na sa head quarters. Maaasahan ko po ba kayo?" pagmamakaawa ko sa matanda.

Nagbuntong hininga ang matanda at saka ngumiti sa akin.

"Makaaasa ka, hijo. Saglit babalot ko lang ang espada na sa tingin ko ay para sa kaniya at matagal na siyang hinihintay." Pinulot ni Mang Pio ang espada na nahulog ni Historia at pinasok sa lagayan nito at sinumulang ibalot sa isang tela.

Binuhat ko si Historia na wala pa ring malay hanggang ngayon. 

"Ayos na hijo." Sinabit ni manong sa balikat ko ang nakabalot na espada.

"Maraming salamat po Manong Pio," saad ko na kinatango nito sa akin.

Binaba ko sa pagkabuhat si Historia at tinayo. Sinandal ko ang ulo n'ya dibdib ko habang ang isa kong braso ay nakapulupot sa beywang n'ya upang suportahan ang katawan n'ya at hindi matumba. Gamit ang libre kong kamay, kinuha ko ang yellow portal at kinumpas na hugis bilog. Muli kong binuhat na parang bagong kasal si Historia at pumasok sa portal.

Dinala ko s'ya sa clinic ng school dahil hindi ako pwedeng pumasok sa dormitory nila. Hiniga ko s'ya sa isa sa mga kama rito sa clinic.

"Howard? What happened?" nag-aalalang tanong ni Ate Fae- nurse/healer ng school. 

"Ate Fae, nahimatay 'yong kasama ko habang namimilí kami ng espada." Napakamot-ulo na lang ako dahil sa kasinungalingan ko.

"Akala ko kung ano na. Normal naman talaga sa mga estudyante na mahimatay kapag na-encounter na nila ang kapangyarihan ng espada nila. Teka, newbie ba 'yang kasama mo? Hindi s'ya familiar sa 'kin," nagtatakang sabi ni Ate Fae.

"Opo. At saka huwag ka ng magtaka ate, start of school year pa lang. Marami ka pang makikilalang newbies and transferees," paalala ko rito.

"Sabagay, may point ka. Pero teka, you can't use your healing spell to her? Dinala mo s'ya dito with minor injury. Bago 'yon, ah!" 

'Bakit ba ang daming tanong ni Ate Fae?' inis kong tanong sa sarili ko.

"I can naman ate, but I can't bring her in girls dormitory. Remember?" saad ko at nag-gesture sa kabuoan ko.

Napatampal ng noo si ate. "Oh shoot! I forgot, sorry. Sandali, kukuha lang ako ng soup para pagnagising s'ya ay maalis ang pagkahilo n'ya." Umalis na si Ate Fae. Naiwan akong nakatitig kay Historia.

Crestria's Knight. 

'Totoo ba ang nakita ko? S'ya ang may-ari ng espada na ilang taon nang naghahanap ng guardian?' tanong ko sa sarili ko.

Hindi ko alam ang buong kwento tungkol sa espada na iyon pero ang tunay na nagmamay-ari no'n ay si Lady Crestria- the Goddess of Creation. Posible ba na si Historia at si Lady Crestria ay iisa? Reincarnation?

Pero paano?

Maaaring mali ako at maaaring tama. Ayon sa kwento ng mga unang nag-aral dito sa Schwert ay walang sino man ang nakahahawak ng espada na iyon maliban kay Lady Crestria. Maraming nagtatangkang nakawin iyon ngunit niisa ay walang nagtagumpay. Kapag binuhat mo ito ay makararamdam ka ng iba't ibang sakit sa mga parte ng iyong katawan. 

Sa tuwing hahawakan iyon ni Manong Pio ay mabilis n'ya rin iyong binibitawan. May oras na tinangka n'ya itong hawakan ng matagal ay nakaramdam s'ya ng sobrang sakit sa ulo na tila sasabog ang utak n'ya. Nakagugulat lang na nabuhat iyon ni Historia nang walang hirap. 

Natakot ako sa mangyayari noong mga oras na 'yon. Alam namin ni Manong Pio kung gaano kabangis ang espada na 'yon. Labis ang gulat at hindi kami makapaniwala pareho dahil sa aming nasaksihan. Ang akala ko ay may mangyayaring masama ngunit iba ang kinalabasan. 

Umiling-iling ako at winaksi ang iniisip ko. 

Tinapat ko ang kamay ko sa ulo n'ya at bumigkas, "I'm summoning the Goddess of Healing- Caburayan, lend me your strength. Healing proper spear, release!"

HISTORIA'S POINT OF VIEW,

Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata. Puti agad ang bumungad sa akin. 

"N-Nasaan ako?" nagtataka kong tanong. 

"Historia, nasa clinic ka. Nahimatay ka kanina sa Sword Shop," saad ng isang tinig- tinig na nanggagaling kay Howard.

Tumayo ako sa pagkakahiga bago lumingon kay Howard.

"Nahimatay ako? Bakit hindi ko maalala?" nagtataka kong tanong. Pilit kong inaalala ngunit ang naalala ko lang ay 'yong pumipili ako ng espada sa isang mahabang lamesa. Biglang kumirot ang ulo ko kaya napangiwi ako at napahawak sa ulo ko.

"Hey! Don't force yourself to remember. Ang mahalaga ay ayos ka na." Ngumiti si Howard pero may sumisilip na kasinungalingan sa mga labi n'ya o baka mali lang ako nang kilatis.

Tumango ako at hindi na sumagot pa. Namutawi ang katahimikan sa buong silid. Nag-obserba ako sa mga kilos n'ya. Seryoso lang akong nakamasid sa mga bawat galaw ng katawan at mata n'ya.

'Anong klaseng tao ka nga ba? Isa ka ba sa mga kalaban o kakampi? Ano nga ba ang mga bagay na nalalaman ng isang secretary? Anong tinatago mo?' Hindi ko s'ya dapat pagkatiwalaan.

"Historia?" Nagising ako sa malalim na pag-iisip nang may mahinang tapik sa balikat ko.

"B-Bakit?" nahihiya kong tanong. Tumikhim muna s'ya bago magsalita.

"May dinalang soup si Ate Fae para sa 'yo." Tinuro n'ya ang babae sa tabi n'ya.

Yumuko ako rito bago nagsalita, "maraming salamat po!"

"Walang anuman. I'm Fae, healer ako ng eskwelahan. Your name?" Nilapag nito ang dala-dala n'yang tray sa table sa gilid ng kama na kinalalagyan ko.

"Historia- Historia Snape," maiikli kong sagot. Tumango ito at ngumiti sa akin.

"Maiwan ko na kayo," saad n'ya. Kumindat pa ito kay Howard bago tuluyang umalis.

Nanlaki ang mga mata ko nang kinuha ni Howard ang bowl at tinapat n'ya sa 'king bibig ang kutsarang may laman na soup.

"A-Ako na, kaya ko naman sarili ko," seryoso kong saad.

"No, I insist. Now eat. Ahh!" Tinapat n'ya ulit sa bibig ko ang kutsara habang sinasabi n'ya ang 'Ahh!' na parang bata.

Sumunod na lang ako dahil ayaw ko na lang makipagtalo.

"Woah! Kailan ka pa natutong mag-alaga ng isang babae? Bago 'yan, bro!" 

Napalayo ako kay Howard dahil sa tinig na 'yon. Nilingon ko ang taong iyon, isang lalaki. Matangkad, singkit at kulay brown ang buhok.

"Siraulo! Anong kailangan mo, Shiloah?" Umayos ng upo si Howard pero hindi n'ya man lang tinapunan ng tingin ang bagong dating. Nagpatuloy lang ito sa pagsalok sa bowl.

"Eyes on me, Historia. Don't mind him," saad ni Howard at tinapat sa bibig ko ang kutsara. 

Napapikit ako at sa tingin ko ay pulang pula na ako sa kahihiyan.

"Hep! Tumigil ka na Howard, nakadidiri. Kailangan ka sa head quarter, pinapatawag ka ni Levi." Nagpipigil pa ito ng tawa. Sinamaan s'ya ng tingin ni Howard bago binaling ulit ang tingin sa akin. 

"Paumanhin Historia, hindi na kita maihahatid pa sa dorm mo. Kainin mo ang soup, ubusin mo para gumaan ang pakiramdam mo." Tinap n'ya ang ulo ko at ginulo ang buhok.

Tumango lang ako. Umalis na s'ya sa harap ko pero ang tinawag n'yang Shiloa ay nakatayo sa harap ko at nakangiti. 

"Historia pala ang pangalan mo. Nice to meet you!" Kumindat pa ito na kinairap ko. Hahawakan pa sana nito ang kamay ko ngunit hinigit na s'ya ni Howard palayo. 

Kinain ko na lang ang dinala ni Ate Fae at pagkatapos ay pumunta na ako sa dorm.

Hindi na natuloy pa ang pag-tour sa akin ni Howard dahil sa nangyari. Nagpahinga na lang ako rito sa kwarto at inaral ang mga spells at ang mapa ng Avanguard at Schwert.