DAXON'S POV:
Kinabukasan, maaga naming nilakbay ang daan papunta sa Talobatib gamit ang sasakyan ni Rei.
Siya lamang naman ang may kakayahan na bumili ng sariling kotse, mayroon din naman ako na nabili. Kaso hindi ganon kaganda na nabibili niya at saka malayo ang bahay ko para iyon ang gamitin namin sa pagbabyahe.
Hindi na rin ako umuwi ng bahay sapagkat may mga gamit naman ako na nakaimbak sa kwarto ko kapag doon ako natutulog kung minsan. Naging bahay ko na rin ang bahay ni Rei, hindi naman siya madamot at saka ito na rin ang dahilan ko upang pagmasdan ang kilos ng lalaking ito.
May saltik kung minsan ang utak, nagagawa niyang saktan ang sarili niya kapag sobra na siya. Nakapangako na siya sa akin noon na hindi niya sasaktan ang sarili, pero p
DAXON'S POV:"NO!!!" Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya nang biglang sumigaw si Rei.Napapreno pa ito ng kaniyang kotse. Dahil na rin sa mabilis ang pangyayari at hindi ko alam na may kasunod pa pala ang pagsigaw niya. At the end, bigla akong napauntog sa headboard nang hindi ganon kalakas. Napapaaray na lang ako nang mahina, kahit hindi malaki ang pagkakaimpact ng aking pagkakauntog. May tendency pa rin na masaktan lalo na kung ang matigas na parte naman ng headboard ang tumama sa aking ulo.'Bwisit!'Hindi ko lang alam kung ano na ba ang nangyari kay Laishia dahil sa labis na pagkagulat. Ngunit napalabi na lamang ako nang bigla akong nakarinig ng sigaw."ANO BA ZACK! PAPATAYIN MO BA KAMI?!"Napaangat ako ng aking ulo at saka iniinat-inat ito upang hindi masyadong masaktan sa pagkakauntog. At para sigurado na walang nasira na buto."Hinay-hinay. Chill! H-hey..." Mababakasan sa boses ni Rei ang takot. Kaya napaharap ako sa dalawa na ito. Masama ang tingin ni Laishia, parang a
DAXON'S POV:"Wait..." Pagpapatigil ko sa kanilang dalawa. "Kanina pa tayo nag-uusap pero 'yung tanong ko hindi pa ninyo sa akin sinasabi.""Ano bang tanong mo?" Sabay na saad din nila.Para silang magkambal.Napairap naman ako sa kawalan. "Ang sabi ko, ano bang pinag-uusapan ninyo tungkol sa pagsasabi ng mura? A-ano...ano bang meron!" Tanong ko muli sa kanila."Iyon ba, nagpustahan kaming dalawa ni Laishia na kung sino man ang magsalita ng masama o badwords. Magbabayad ang isa sa amin ng 20 billion pesos. Kaso dahil masyadong mayabang si Laishia noon, nagpusta siya ng 50 Billion pesos. Panigurado siya na hindi niya magagawa iyon. Pero...""Pero tama siya. Dahil ikaw ang natalo sa pustahan niny
REI ZAX'S POV:Nagkayakapan at nagfist bomb ang bawat isa. Kitang-kita sa mata ang pangungulila ng dalawang lalake kay Daxon. Hindi ko sila kilala pero nararamdaman ko na mapagkakatiwalaan naman ang mga ito.Gusto ko lang masigurado na tama ang sinabi ni Daxon. Minsan ang iba niyang sinasabi ay hindi totoo, nang-aasar lamang siya sa akin para manalo na naman siya."Wait... Where's Kuya L?" Nagtataka nitong tanong. Palingon-lingon pa si Daxon sa buong paligid.Ngunit hindi niya makita ang taong hinahanap niya. Ito yata ang tao na sinasabi niya na makikilala namin kapag pumasok na kami sa loob."Si Kuya ba? Nag-asawa na siya, matagal na rin. Itong kambal niya ang ipinalit para bantayan ang hacie
REI ZAX'S POV:Kitang-kita sa peripheral vision ko kung paano lumawak ang kaniyang ngiti. Matapos kong pirmahan ito ay ganon na lang ang gulat ko nang yakapin ako nito ng walang paalam.Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Nanatili akong nakatayo habang nanginginig ang aking kamao.'Hindi talaga ako sanay na may yumayakap na lang sa akin. Ang gusto ko, ako dapat ang yumayakap sa kanila.'"Salamat!" Mababakasan pa rin dito ang saya sa kaniyang salita.Napangiti na rin ako sa huli, siguro kailangan ko na talagang masanay sa ganito.'How about Laishia? Hindi ba at niyayakap ka rin nito?' Salungat naman ng aking utak.
REI ZAX'S POV:"Ayan mabuti napunta na rin sa totoong mundo ang sarili mo. Bakit ba napakaseryoso mo sa pagtitingin sa labas?" Nagtatakang tanong sa akin ni Daxon.Ni hindi man lamang iniisip kung ano ba ang ginawa niya sa akin kanina. Mabilis kong itinaas ang aking kamay at sinakto ito sa mukha ni Daxon.Kita sa mukha niya ang gulat. Napahawak pa siya sa pisngi niya na namumula na dahil sa ginawa kong pagsampal. At dahil sa pagiging maputi niya, para na siyang tomato sauce na handang ilagay na lang sa lalagyan.Masyadong mapula hanggang sa labi niya.Gusto kong ngumiti at tumawa. Pero may ginawa siya sa akin na hindi kaaya-aya.Saka a
REI ZAX'S POV:"Bata pa lang ako nang mamatay ang mommy ko. Siguro nasa 5 years old pa lang ako ng mga kapanahunan na iyon." Napalingon kami kay Laishia na ngayon ay nakatanaw sa ilog na kinaliligiran ng mga itik.Halata sa mukha niya ang lungkot. Kung kaya't inakbayan namin ni Daxon ito. Para maramdaman niya na hindi siya nag-iisa.Kinuha ko rin ang cellphone ko sa aking bulsa at binuksan ito. Hinanap ko ang recorder na app at pinindot.Para may documentary ako sa pagsasalaysay niya."Actually hindi naman talaga siya namatay..." Bumuntong-hininga pa siya at tumingin sa kaitaasan.Nag
REI ZAX'S POV:Matapos ang madamdamin na eksena sa nakaraan ni Laishia. Nakaramdam siya ng antok kung kaya naisipan namin na patulugin na muna siya.Total anong oras na rin natapos ang pagmamasid at pagtikim namin sa mga prutas sa may bukid. Lalo na ang pagkwekwento niya ng nakaraan.Hanggang ngayon nasa isip ko pa rin ang sinabi ni Laishia. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyari, kaya pala ganon siya umasta tuwing magkasama kami. Ang alak na lang pala ang nagiging solusyon sa problema niya, ni hindi ko man lamang nakita ang mga bagay na iyon. Hindi ko man lamang siya nasamahan sa mga araw na nalulungkot at natatakot siya sa ama't tiyuhin niya.Tunay nga na kaibigan ako sa kaniya, pero para sa akin. Isa akong walang kwenta na kaibigan. Hindi ko man lamang naiisip na may nangyayari na palang hindi maganda sa kaniya.Kung sana lang..."Haist." Mahinang buntong-hininga
REI ZAX'S POV:"Look at your reaction! Nakakatawa ka Ax!" Hinawakan ko pa ang aking bibig para hindi lumabas ang nagbabadyang halakhak.Pero hindi ko talaga kayang pigilan. Kung kaya ay tawa na lang ako nang tawa habang patuloy na sumasagi sa aking isipan ang nangyari sa kaniya kanina.Pero ang saya ay napalitan nang hindi kaaya-aya matapos may kakaibang nangyari sa aking katawan.Napaubo ako dahil sa matinding halaklak. Napahawak pa ako sa aking lalamunan dahil sa sobrang hirap makahinga.'Napasobra tuloy ako sa pagtawa. Hays!'Nakarinig naman ako ng tawa sa kabila. Siya naman ngayon ang tumatawa dahil sa akin.