“ANONG nangyari dun?” takang tanong sa akin ni Calum nang makalapit ako.Malungkot ang mukha kong kinuha sa kanya si MJ na mahigpit kong niyakap pagkatapos.“Hey, magsalita ka,” untag pa sa akin ni Calum nang manatili akong walang imik.Noon ako bumalik sa garden set na kinauupuan ko kanina. Pagkatapos ay malungkot kong sinulyapan ang kape ni Marius na hindi man lang nito napangalahati. Naupo na rin si Calum sa silyang okupado kanina ng dati kong nobyo. “Sabihin mo sa akin, anong nangyari?” tanong ulit ni Calum sa tono na pamilyar sa akin. Mabait aat nakakauna.Tinitigan ko si Calum. Pagkatapos ay nagbuntong hininga muna ako saka ko hinalikan ang noo ni MJ na nang mga sandaling iyon ay mahimbing nang natutulog sa aking mga bisig.“Lalaki daw kita,” sagot ko saka naiiling na pineke ang pinakawalan kong tawa.Umangat ang mga kilay ni Calum. At kasabay niyon ay ang pagpunit ng malaking ngiti sa kanyang mga labi. Pati na rin ang pamimilog ng kanyang mga mata. “Really? Sinabi n
“ANG mabuti pa siguro umuwi na tayo,” upang maputol o matapos na ang usapang iyon ay pinili kong iyon nalang ang sabihin.“Seriously?” ani Calum na nakataas ang isang kilay na nagtanong sa akin. Hindi pa nakuntento sa ganoon ang kaibigan ko. Binigyan pa niya ako ng meaningful look.Alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin. At sa huli ay sumang-ayon rin naman ako sa kanya sa parteng iyon. Mahimbing ang tulog ni MJ at tiyak na magigising at maiistorbo ang tulog nila kung masusunod ang gusto kong mangyari.Pumasok na ako sa loob ng bahay pagkatapos niyon. At dahil nga napasarap ng husto ang tulog ni MJ ay sinuggest ni Lana na kinabukasan na kami umuwi. At dahil nga wala naman akong nakikitang masama roon ay pumayag ako.“Bakit ba hindi ka nalang dito tumira, Sam?” Si Lana iyon. Nasa kusina kami at kasalukuyang naghahanda ng hapunan.Maang akong napatitig sa kanya.Ang totoo, sinusukat ko kung seryoso ba ito sa sinabi o nagbibiro lang. “Seryoso ka?” ang hindi makapaniwala kong tanong.Tum
AMINADO naman ako sa sarili ko na mahal na mahal ko pa rin si Marius. At kung kanina, kahit pa sabihing gusto kong paniwalaan ang lahat ng sinabi ni Lana tungkol sa posibleng totoong nararamdaman ni Marius tungkol sa akin. Nag-aalangan talaga ako. Dahil takot na akong umasa at masaktan. At kapag naiisip ko kung gaano ang klase ng pinagdaanan ko noon dahil sa kanya. Mas nauuna ang pangamba na nararamdaman ko sa dibdib ko. At iyon ang pumipigil sa akin.Hindi ko tiyak kung hanggang kailan ko mapagkakasya ang sarili ko sa mga alaalang ganito. Gaya ng ginagawa ko ngayon. Nagkakasya akong balikan nalang sa alaala ko kung sa papaanong paraan ako inangkin ni Marius kagabi. At gaya nga ng nasabi ko na kanina, iyon ang nagbibigay ng kakaibang alab ng paghahangad sa pagkatao ko. Sa kabila ng katotohanang air conditioned ang buong silid.*****MALAKAS ang ungol na pinakawalan ko nang bigla ay naramdaman ko ang pagsibasib ni Marius sa pagkababae ko. Ang totoo, expected ko naman na iyon. Pero hindi
GAYA ng gusto kong mangyari at gusto rin naman gawin sa akin ni Marius, kinain niya ako ng husto. Parang wala na yatang katapusan ang kaligayahan nararamdaman ko na kung ilalarawan ko ay tunay na mas mataas pa sa akin.Kinain ako ni Marius. At sa pagkakataong ito mas agresibo siya at mas naramdaman ko ang gigil niya sa akin. Pero ang lahat ng iyon ay nakapagpataas lang ng paghahangad na nararamdman ko. Ang lahat ng iyon ay parang nagbigay lang sa akin ng mas malalim na dahilan upang hayaan si Marius na gawin sa akin at sa katawan ko ang kung anumang gusto niyang gawin.Ilang sandali lang at naramdaman ko ang kamay ni Marius na sumapo sa puwitan ko. Pero hindi niya inalis ang bibig niya sa pagkababae ko.Ramdam ko ang pag-angat ng puwitan ko nang itulak iyon ni Marius upang magkaroon ito ng mas mainam na access. Para mas makain niya ito ng mabuti at husto. At ako bilang isang pinarurusahan ng masarap ay muling napaungol.Mahihina pero hindi ko nagagawang itago kung gaano kalupit ang li
MALUNGKOT ang buntong hiningang pinakawalan ko matapos ang alaalang iyon. Hindi ko talaga mapigilan ang magkakahalong emosyon sa puso ko nang mga sandaling iyon. Muli kong nilingon ang kuna ng anak ko na mahimbing na natutulog. Pagkatapos ay nagbuntong hininga ulit ako. “Sana talaga nandito ka. Katulad kagabi, magkatabi tayong natulog,” sambit ko. Nagbuntong hininga ulit ako. Pakiramdam ko sa ganoong paraan kasi kahit papaano ay maiibsan man lang ng kahit bahagya ang pangungulila ko kay Marius. Kahit kung tutuusin kaninang umaga lang kami huling nagkausap. Pero nagtalo na naman kami. Sa naisip ay muli na naman akong nagbuntong hininga. Tahimik kong pinagtawanan ang sarili ko pagkatapos niyon. Wala na yata akong ibang alam gawin kundi ang magbuntong hininga. Parang pakiramdam ko kasi kapag ganoon ang ginawa ko kahit papaano eh maiibsan ang pamimigat ng dibdib ko. Bagay na hindi naman nangyari dahil ganoon pa rin naman. Nanatiling mabigat ang pakiramdam ko dahil sa kalungkuta
"NINONG MARIUS!" iyon ang pamilyar subalit maliit na tinig na narinig ni Marius habang naglalakad siya sa isang mall. Pagkagaling kasi niya sa trabaho ay dito siya nagtungo para bumili ng mga kailangan sa isang bookstore."Ninong! Ninong Marius!" noon na nga sinimulang hanapin ng binata ang tinig na talagang nagdala ng kakaibang haplos sa damdamin niya.
"OH please, Marius, slow down," nang pakawalan ni Marius ang mga labi ko mula sa mapupusok at nakakapaso nitong mga halik ay iyon lang ang nasabi ko."Sam, I want you right now," ang sa halip ay isinagot niya sa sinabi ko saka ako itinulak sa dingding ng hotel suite nito.Narinig ko pa ang pagtunog ng lock ng pinto at hindi ko maintindihan kung bakit lalong nagtumindi ang init na nararamdaman ko dahil doon."Please, ano ka ba," ang muli ay pakiusap ko kay Marius nang maramdaman ko na unti-unti na niya akong hinuhubaran.Hindi siya nagsalita at sa halip ay ipinagpatuloy ang ginagawa nitong paghalik sa akin.Masyadong malakas ang boltahe ng kuryenteng nililikha ang mga haplos at halik nito sa akin at kahit hindi ko aminin, nararamdaman ko ang unti-unting pagkatunaw ng lahat ng tatag na inipon ko simula nang una kaming magkita.Tama. Hindi ako magsisinungaling sa parteng iyon.Hindi ko malilimutan kung kailan ko unang nakita si Marius dahil nang araw na iyon ay sinimulan na niya akong bi
ANG sumunod na mga nangyari ay hindi ko na lubusang napansin. Nawala ako sa sarili ko dahil sa paraan ng pagsuyo ng mga labi ni Marius sa mga labi ko. Dahil gaya ng sinabi ko, napakasarap niyang humalik. Napakahusay humaplos ng mga labi nitong parang wala yatang balak na pakawalan ang sa akin. Noon ko literal na naranasan ang pangapusan ng paghinga. Dahil sa pusok ng mga halik niya, hindi ko alam kung ilang beses ako humangi ng malalim sa tuwing magkakaroon ako ng pagkakataon na sumagap ng hangin kapag nagkakaroon ng kahit maliit lamang na espasyo ang mga labi naming dalawa.Lalong nag-init ang nararamdaman ko nang hawakan ni Marius ang dalawang kamay ko saka niya iyon inilagay sa ibabaw ng ulo ko. Ganoon pala iyon, may mga ayos o posisyon na sa nakapag-iinit ng pakiramdam. At lalong nagtumindi iyon nang ang isang kamay naman niya ang naramdaman kong pumiga sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita.Umungol ako dahil sa naramdaman kong malakas na boltahe ng sensasyon na gumuhit sa k