ร้อนรักน้องสามีบัณฑิต : บทที่ 3.1 คืนพิรุณโปรย

บทที่ 3.1

คืนพิรุณโปรย

“เฉินซวี่ เจ้าจะทำอะไรข้า!”

มุมปากของเซี่ยเฉินซวี่ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขยับตัวแทรกเข้ากลางกายสาว แล้วม้วนกระโปรงตัวยาวของนางขึ้นไปกองไว้ที่เอวบาง กำยึดเรียวขาขาวขนาบเอวหนาทั้งสองข้าง มองบุปผาที่ฉ่ำวาวแล้วเอ่ยเสียงแหบพร่า ขยับเอวหนา

“ทำให้เจ้าเป็นภรรยาข้าอย่างไรเล่า”

เหลียงซินเหยียนไม่ทันได้ตั้งสติเอ่ยถามต่อร่างกายก็สั่นสะท้านปวดร้าวไปทั้งตัว กลางกายสาวคล้ายฉีกขาดริมฝีปากบางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

“บัดซบ!”

เซี่ยเฉินซวี่สบถเสียงกร้าวลอดไรฟันเมื่อไม่สามารถแทรกตัวเข้าประสานเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับเหลียงซินเหยียนได้อย่างสุดทาง ทั้งที่เขาเตรียมความพร้อมให้กับนางแล้วแท้ๆ นับเป็นครั้งแรกที่เขาหงุดหงิดกับขนาดความเป็นบุรุษที่เกินตัวของตนเอง

“น้องเล็กข้าเจ็บ เจ้าเอาออกก่อนได้หรือไม่”

เมื่อได้ยินเหลียงซินเหยียนเรียกขานตนเองว่าน้องเล็กในใจของเซี่ยเฉินซวี่ก็เกิดคลื่นความขุ่นเคืองขึ้นมาในทันที มือหนาจับเรียวขาขาวแน่นจนเป็นรอยมือ พร้อมกับขยับแยกขานางจนสุดเพื่อให้เขาได้สอดแทรกประสานกายเข้าฝังตัวตน ก่อนจะกดเอวหนาจู่โจมประสานเป็นหนึ่งเดียวกับคนใต้ร่างครั้งเดียวสุดทางรัก

“อร๊าย!... เจ็บ น้อ