Chapter 2

"Pagsisisihan mong pumasok ka sa lungga ng isang lion..."

Seryoso, pero puno ng galit ang puso na pinagmasdan ni Noah si Carrie mula sa CCTV sa kabilang kuwarto habang nasa loob ito ng opisina niya. He took pleasure in watching her wait uneasily. He wanted to watch her being vulnerable in the midst of his vast office.

He would take his time. Gregario Fortalejo, Carrie's father, did not deserve a quick revenge. He deserved to feel every inch of hell na ipapalasap niya sa buhay ng mga ito.

Noah would make sure that it would be as slow and as painful as he could. And what better revenge than to make his only daughter suffer? After all, si Carrie ang puno’t dulo ng lahat. Si Carrie ang dahilan kung bakit pinatay ni Gregorio ang pamilya niya. Puwes, si Carrie ang gagamitin niya para makuha ang hustisya na matagal na niyang inaasam.

"Bella Carrine Fortalejo, pahihirapan kita..." bulong ni Noah sa sarili bago nagdesisyong pumasok sa loob ng kanyang opisina.

Time to play...

“What can I do for you?”

Napasinghap si Carrie nang marinig ang baritonong boses ni Noah sa kanyang likuran. Bigla siyang napatayo.

“Noah– Mr. Sanbuego, salamat at binigyan mo ako ng chance na makausap ka.”

He slowly smiled with his devilish grin. “Why so formal? You used to call me by my name. Sometimes you would even call me... boyfriend.” Tumalikod ito at nagsalin ng alak mula sa minibar.

“A-Akala ko... nakalimutan mo na ako.”

Tumawa ang lalaki. “Why would I forget you? I dream of you almost every night, Carrie."

Natigilan si Carrie.

Totoo ba? Iniisip pa rin ba siya nito? Did he still miss her like she missed him so badly? Hindi pa rin ba ito nakalimot?

“And in that dream…” patuloy ng lalaki, “palagi ko kayong sinasakal. You... and your goddamn father.”

There was coldness and anger in his voice. Pero nang humarap ito sa kanya, nakangisi na ito at itinaas ang isang wine glass.

“Care for a drink?”

Sunod-sunod ang pagkurap ni Carrie saka umiling. Nalilito siya sa kinikilos ng lalaki.

“N-Noah, I’m sorry for what happened. Alam kong pinalayas ng papa–”

“Pinalayas?” pakutyang tanong nito saka tumawa ng malakas, pero walang kahit anong tuwa sa mga mata nito. “That is an understatement of what he did, Carrie. Hindi kami basta pinalayas.”

Biglang nawala ang ngiti sa mukha ni Noah at napalitan ng matinding puot. Unti-unti itong lumapit sa kanya. Napaatras si Carrie hanggang sa maramdaman ng mga binti ang center table na gawa sa driftwood. She felt trapped.

“W-What are you saying? I don’t understa–”

Noah squinted his eyes. “You clearly have no idea what your father is capable of.” He leaned in closer. “And you have no idea what I’m capable of. Hindi ka dapat pumunta rito."

There was something in his eyes and tone that made her shiver. Bigla ay parang hindi na niya kilala ang lalaki. He seemed so different from the Noah that she knew nine years ago.

Nagkamali ba siya ng desisyon na lumapit dito ngayon?

Nanghihina ang mga tuhod na napaatras ulit si Carrie pero nang wala nang maatrasan ay na-out balance siya at napaupo sa center table.

Tiningnan siya ni Noah. His face was expressionless but his eyes were clearly full of hatred. He was now towering over her and she suddenly felt so vulnerable. He could easily attack her in that position.

Pero biglang ngumisi ang binata at pumunta ito sa malaking desk para kunin ang folder ni Carrie.

“So, why are you here?”

It took a few seconds for Carrie to regain her composure. Nakailang inhale-exhale muna siya bago tumikhim at tumayo.

“I have a business proposal for you.”

“Business proposal? Sa akin?” Tumaas ang dalawang kilay ng lalaki. “And why would a billionaire like me do any business with you? Sabihin mo nga?"

Humugot si Carrie ng malalim na hininga. She could not let him intimidate her. This is too important for her. Hindi niya puwedeng ipakita sa lalaki na natatakot siya at unti-unting nawawala ang kompiyansa sa sarili.

“Casa Bella is thriving in our town,” umpisa ni Carrie. “It has a majestic mountain and white sand beaches. You’ve been there, Noah. Doon ka nagmula. Alam ko kung gaano kaganda at kaperperkto ang lugar na iyon para sa mga turista. Ang kailangan lang gawin ay i-socialize. We can build a lot of facilities and attractions.”

“So why don’t you?”

Natigilan si Carrie sandali. She needed to sound as confident as she could.

“Well, that’s why I’m here... I need an investor.”

Muli na namang tumawa ang lalaki. He looked amused, as if he’s talking to a 5-year-old kid na nagsabing gagawa siya ng spaceship papuntang moon ngayon din.

“And you think I will be interested? I can get any place in this country. Why would I want Casa Bella?”

“Dahil alam mo ang potential ng lugar na iyon. Galing ka doon at–”

“Exactly.” Bumalik sa pagiging malamig ang mukha at tono ng lalaki. “Galing ako doon at alam ko ang kabulukan ng pamilya ninyo at ng lugar na iyon, Carrie. I don’t want anything to do with that place anymore. Hindi ko na gugustuhin pa na bumalik pa."

“As one of the country’s celebrated businessmen, shouldn’t you look at this objectively from a business perspective?” hamon ni Carrie. “Or do you do business based purely on your emotions, Mr. Sanbuego?”

Ngumisi si Noah. “Don’t try to manipulate me again with your words. Kilala ko kayong buong pamilya. I know that you being here means only one thing... pabagsak na ang negosyo ng pamilya niyo."

Matagal bago nakapagsalita si Carrie. Parang biglang nawala lahat ng mga hinanda niyang sasabihin sa lalaki. But she had to try one more time. “They said that everything you touch turns into gold. I challenge you to prove their claims."

Suddenly, there was anger in Noah's eyes. "Kaya bang ibalik ng ama mo ang mga magulang ko?" Iyon ang gusto niyang isigaw sa babae. Sa halip, ay inilapit niya lang ang layo nila at bigla itong hinablot sa braso.

“Let’s stop all this pretending, Carrie. Narito ka sa harapan ko ngayon dahil ako na lang ang pag-asa mo."

“N-Nasasaktan ako!" Sinubukan ni Carrie lumayo pero mahigpit ang pagkakahawak nito sa braso niya. “Hindi ko alam ang sinasabi—"

“Alam kong bago ka pumunta sa akin, you already tried to sell yourself to Governor William.” Ngumisi ito, but his face was twisting in anger. “You are just a whore, Carrie. What right do you have to make a business deal with me?”

Biglang nangilid ang luha ni Carrie pero pinigilan niya ang pagtulo niyon. Daig niya pa ang sinampal sa sinabi nito. Hindi niya maintindihan kung saan nanggagaling ang matinding galit ng lalaki sa kanya.

Marahas siya nitong binitiwan at muntik na naman siyang ma-out balance. This time, hindi na niya napigilan ang mapaluha sa panghihiya nito.

All of her nightmare started a few months before graduating from a university in New York. Na-stroke ang ama niya. She had no choice but to come home and take care of everything. Doon niya nalaman na wala na ang lahat ng asset ng pamilya nila maliban sa nag-iisang negosyo nila, ang Casa Bella. She tried everything to keep it afloat for three years, pero mas lalo lamang silang nabaon sa utang.

Si William lamang ang nangakong tutulungan siya kahit na ayaw pumayag ng mga magulang nito. Ang sabi ni William, once na maikasal sila, wala nang choice ang pamilya nito kundi tulungan sila dahil parte na siya ng pamilya.

Ngunit sa mismong araw ng kasal nila, hindi sumipot ang lalaki. Nag-iwan lamang ito ng sulat na humihingi ito ng tawad. Ni wala itong paliwanag man lang.

Grabeng kahihiyan ang dinanas niya nang mga sandaling iyon pero hindi siya puwedeng sumuko. Marami nang nagbabanta sa buhay nila ng ama dahil sa mga utang na hindi na nila nababayaran. Some of those men were well-connected at kayang-kaya silang burahin sa mundo anumang oras.

And then one day, she saw Noah's photo on the cover of a magazine. Hindi niya akalain na naging bilyonaryo na ang dating kasintahan. Bagama’t hindi naging maayos at hindi klaro ang naging hiwalayan nila noon, she knew she had to take her chance. It was her only last option.

Pero ngayon…

Tumalikod si Noah at namulsa. “You said in your letter that you want to talk to me at any cost.”

Napalunok si Carrie. Hindi niya alam kung ano ang isasagot dahil hindi niya mabasa ang lalaki at kung ano ang gustong ipunto nito.

“You must be very desperate to save Casa Bella..."

Saglit itong tumigil na parang iniisip ang susunod na sasabihin. “I can easily save your business, Carrie. But on one condition..."

Inaamin niyang desperado siyang maisalba ang negosyo nila. Pero hindi niya alam kung ano ang aasahan niyang kondisyon kay Noah base sa personality na nakikita niya rito ngayon.

Humarap ang lalaki at sinalubong ng tingin ang dalaga. His eyes were like fire and ice at the same time.

“Are you willing to do anything?”

Napakurap at lumunok ang dalaga.

“A-Anong kondisyon?” Halos pabulong niyang tanong.

“Be my slave... My sex slave."