Hinayaan kong dumaloy ang tubig sa katawan ko. Kanina ko pa pinag-iispan ang mga bagay bagay. The twins are four years old, baka nga limang taon silang nagsama dalawa ni hindi ba talaga nagawang pag-aralan ni Georgianna na mahalin si Yhulo? He's not that hard to love... he's gentle. Mukhang lahat na yata ng katangian ay nasa kaniya.Napahilamos ako habang paulit-ulit na nagpa-plah sa utak ko ang kwento ni Yhulo patungkol sa mga bata. Ano bang klaseng pamilya mayroon sila? Anong klaseng rason ba nasa likod nito? Hindi sapat ang fell out of love ni Georgianna, she got kids.Nagtapis na ako ng tuwalya at dumiretso sa vanity mirror kung saan nakalagay ang phone ko. I dialed Lawrence's number it takes two rings before he answered it."Anong oras na Carizza!" Naiinis na pambungad niya. Mukhang nagising ko yata ito, tinignan ko ang oras sa status bar, it's currently ten pm."It's very important, Lawrence." Agap ko at naupo sa kama. Pagkatapos k
May mga bagay na kapag ayaw talaga ay hindi mo na mapipilit pa. Sa mga oras na ito, they are using other people to fix their very own problem, kaya sinong lugi sa huli? E 'di iyong ginamit. That's the truth, that's life and that way is bullshít."She'll felt insecure. Kahit hindi ko kilala si Georgianna my instincts are always right. She just need to protect her name, wala ng iba pa. You are her husband you should've known. Tignan mo nga, kinareer mo pagiging pilay at bulag kahit na magaling ka na kasi baka maawa siya sa 'yo pero ano ngayon? May Georgianna ba? Wala! Alam kong hindi dapat ako nakikialam, but I'm thinking about the kids, sinasaktan mo rin sila." Pinapakalma ko ang puso ko, siguro ang mga bata talaga ang pinaghuhugutan ko ngayon. Alam ko ang pakiramdam na iwan at balewalain, kaya ayokong isawalang bahala ito. May inosenteng madadamay e."No, she loved me, naguguluhan lang siya..." Pagpupumilit nito. Pilit ko pinipigilan ang pasensiya ko.
Dalawang araw simula no'ng umalis ako sa mansyon ng Lanzaderas. Wala rin naman akong naririnig o nabalitaang kakaiba. Mukha ngang wala pa ring alam si Georgianna sa nangyari. She probably enjoying her single era..."Dalawang araw ka na yatang nagmumukmok diyan ah." Itinaas ko ang tingin ko kay Dencio. Mas matanda siya ng limang taon sa akin pero hindi ko talaga nasanay sarili ko na tawagin siyang Kuya o ano. Mula pagkabata ay magkasama na kami, dahil sa nanay niya ay buhay pa ako. Sa kanila ako tumira ng ilang taon hanggang sa naging dise sais na ako at pwede ng mabuhay na ako lang. Malaki ang utang na loob ko sa kanila."Nakakabagot maging tambay." Saad ko at ipinaglapat ang pisnge ko sa malamig na marmol. Balot na balot nang kakaibang amoy ang paligid, amoy usok galing sa sigarilyo, alak, pabango, pawis at iba pa. Malakas din ang tugtog at sigawan. He mix some liquor na nakasanayan kong panoorin no'ng nagta-trabaho pa ako rito. His mom is now
Maging ang ibang nanay ay napalapit na rin sa pwesto ko."You are Mrs. Lanzaderas? It's so nice to meet you." Nagagalak na singit ng isang babaeng sopistikada.Tumango ako at ngumiti. Tinignan ko si Amelia na ngayon ay nakangiti, hindi niya yata napigilan ang tuwa. Sinipa niya ang paa ni Gav kaya nagising ito at halos malaglag pa sa upuan niya pagkakita sa akin."Mama!" Sigaw niya na kinatigil ng guro. Napakagàt ako sa labi ko ng yakapin niya ako. "I missed you." Nakangusong panlalambing na kinangiwi ng mga babaeng kaklase nito. The kids are whispering."Gav," sita ni Amelia but Gav didn't listen to her."Oh... hello Mrs. Lanzaderas. It's nice seeing you, thank you for attending." Gulat na saad ng guro nila kaya tumango ako."I'm so busy that I always end up forgetting this important matter. The twins understand it naman, kaya bumabawi ako." Nakangiting saad ko. She smiled."Thank you..." Ani ng guro.
"Kahit para sa kanila lang?" Napakurap ako sa sinabi niya. It's not my intention to meddle, I am just here to work but why am I stuck in this chaos? I spent years just to be a perfect wife not a mother.I don't even had one in the very first place so how? How can I be a 'mother'? Napailing ako at medyo natawa sa nangyayari sa akin ngayon. Wala akong alam sa pagpapalaki ng bata kasi una palang wala ng nagpalaki sa akin. I survived...alone."Rizza," seryosong pinagmasdan ko siya. Mapupungay ang mga mata nito kagaya no'ng una kong kita sa kaniya. Umiling ako."I still can't." Matigas na sagot ko at tuluyan ng tumalikod naka ilang hakbang palang ako ng pigilan niya ako."I won't stop asking you the same question. I will never get tired so that you can give us a chance. No one is perfect as you..." Nanatiling nakatalikod ako sa kaniya.No one is perfect as you... of course they are after my skills bakit pa ba ako nag-iisip
Nauwi nalang sa ako ang naging driver ng mag-amang ito na prenteng naka-upo sa likuran. Napasinghap ako. Tama naman talaga si Dencio e wala na akong ibang alam na puntahan pa kung hindi ang smoque lang. Baka matulungan lang din ako ni Galeia, baka...Pagkarating sa kompanyang sinabi nitong mag-ama na ito ay namangha pa ako sa sobrang laki."May balak ba itong kalabanin ang mga Romano?" Natatawang tanong ko no'ng bumaba na kami. Karga ko si Galeria habang si Dencio naman ang may bitbit ng mga dala nila."Parang, na-kwento rin naman sa akin ni Galeia ang patungkol sa project na ginagawa nila ngayon. They are so busy with it, mukhang pinaghahandaan talaga ng mabuti." Aniya na kinatango ko.Nagbigay galang ang mga guards at mukhang kilala naman na nila si Dencio sa paraan ng ngiti at pagbati nila. Binigyan nila kami ng ID which is a visitor's pass na siyang sinuot naman namin. As the door opened a wide area automatically face us. Namangha ak
"Yhulo!" Ano bang problema niya?I looked at Dencio asking for help pero ang gsgo nagkibit balikat lang at kinarga si Galeria tiyaka dahan dahang umaalis sa gulong ito. Hindi ako makapaniwala sa ginawa ng lintèk na iyon!Yhulo chuckled that makes me look at him."Can I go now?" Pagmiminaldita ko."What's with the rush? I thought you are here because you are expecting me to visit?" He spoke innocently. Nanlalaki ang mata ko sa paraan ng ginagawa niya ngayon. Gusto ko siyang murahin! Ano bang ginagawa ng kumag na ito?!"I'm not here for you..." I rolled my eyes once again at tinabig siya sa dinaraan ko. Natawa ito."You may continue your lunch break. Sorry for disturbing, I will visit all your cubicles to check after fixing this little misunderstanding between me and my wife." I scoffed. What the fvck is he saying? I looked at him annoyed but he's enjoying the attention!He grab my pulse. Hinila niya ako paalis ng canteen at nakita ko nalang ang sarili kong nasa isang office. Tinanggal
Napasalampak agad ako sa couch sa sobrang nakaka-drain na araw na ito. Hindi manlang ako nakaalis sa tabi ng mokong na iyon! I can say no but it feels like I can't find the right word to say it even though it is only two letters. Gusto mong sabihin, alam mo ang sasabihin pero hindi mo manlang mabuka nang maayos ang bibig mo? That's what I experienced!Medyo naibsan ang mga boses sa utak ko dahil na rin yata sa tugtog at sigawan sa loob ng bar. I occupied one of the VIP rooms to rest a bit. Hinanap ko rin si Dencio pero he's nowhere...napaayos ako ng upo ng may kumatok kasabay ng pagpasok ng mga intern bitbit ang order ko kanina. I watched them serve the drinks..."Itaas mo ang sleeves mo natatamaan ang drinks." Sita ko na kinataranta naman ng lalaki at tinupi ang sleeves nito hanggang siko. I rest a bit trying to comfort myself and to ease up the uneasiness. KUNOT noong pinapanood ko ngayon ang nangyayari sa loob ng Smoque. Kanina lang ay normal