SAMANTHA
Nagising ako mula sa maninipis na halik sa aking labi at sa paraan pa lang ng paghalik nito ay alam kong si Simoun ang gumagawa nito sa akin kahit na hindi ko pa tuluyang naididilat ang aking mga mata.
"Good morning babe..." bulong nito sa aking leeg, kasalukuyan siyang nakasubsob na naman sa aking leeg na parang inuubos nito ang amoy ng aking balat. Napangiti ako.
"Ummmmp," kunwari ay ungot ko sa kanya.
"Gising ka na babe...mag breakfast na tayo." Yaya niya sa akin. Nang sabihin niya ang salitang 'pagkain' ay biglang namulat ang mata ko. Nakaramdam ako ng gutom dahil sa mga pinaggagawa namin ni Simoun kagabi. Tinamad naman akong magluto kagabi kaya siguro gutom na gutom ang pakiramdam ko.
SIMOUNI can't count how many times did I check on my wrist watch what is the exact time. Tumatawag ako kay Samantha pero nakapatay ang cellphone niya. Kanina pa akong ala sais naghihintay sa kanya pero alas otso na wala pa ring Samantha ang dumating. Pati si Manong Jr. ay tinawagan ko na rin pero nag riring lang ang cellphone niya at hindi sinasagot. Kinabahan ako bigla, something is happening which I can't explain.Napatayo na ako sa upuan para umalis, dala ko naman ang kotse ko kaya makakauwi ako agad to check what's really happening and Samantha was not able to meet me tonight. Hindi nito ugaling hindi sumipot sa mga pinupuntahan naming lakad, ngayon lang.Pahakbang na ako para umalis ng biglang tumunog ang cellphone ko, Manong Jr. was calling. I immediately answer
PATTY"Dad...""Hayaan mo siyang gawin ang bagay na gusto niya Patty."Sinabi ko sa kanya ang lahat ng balak ni Edward kay Samantha pero ayaw nitong pakielam ang mga masasamang balak ng asawa ko."Daddy, natatakot na ako kanya. Hindi na siya ang Edward na minahal ko. Mamamatay tao na siya, at baka nga hindi lang iyon ang kaya niyang gawin.""Ano ang gusto mong gawin ngayon?""Gusto kong pigilan ang mga plano niya para hindi siya tuluyang mapasama.""Tapos ano? Ikaw naman ang mapahamak?""Hindi Dad, kakausapin ko l
SIMOUNI covered my face using my own hands. Nakaupo ako ngayon sa isa sa mga upuan sa waiting area ng hospital. Kasalukuyang inooperahan ang binti ni Samantha dahil sa bala ng baril na natamo nito mula sa baril ni Edward. Tila may isang tali ang aking kamay na hindi nakikita kanina ng wala akong magawa ng saktan ni Edward si Samantha.Nangako ako sa mga pulis na wala akong ibang gagawin habang inililigtas nila si Samantha, at kahit na gustong-gusto kong sugurin si Edward at ako mismo ang pumatay sa kanya ay hindi ko nagawa.Hindi ko alam kung ano pangpaghihirap ang dinanas ni Samantha sa mga kamay nito bukod sa pagkakabaril nito sa binti. Pero lahat ng galit ko para kay Edward ay biglang naglaho ng mabaril ito ng isa sa mga police sniper at tinamaan ito.
Nang sumunod na taon ay nagpakasal na nga si Simoun at Samantha sa simbahan. Sa pagkakataong iyon ay nabuo muli ang pamilya ni Samantha sa pagpunta ng ama nito sa kasal. Lubos ang kaligayahan ng dalawa ng sa wakas ay nakasal na rin ang mga ito at naging mag-asawa sa mata ng Diyos at sa mata ng mga tao.Magarbo, elegante at puno ng mga importanteng mga tao ang naging kasal ng dalawa. Tinutulan sana iyon ni Samantha dahil hindi ito sa sanay sa ganoong klaseng buhay pero mas naintindihan nito na sa pagpapakasal nito kay Simoun at pagpasok nito sa mundo nito ay kailangan na rin nitong sanayin ang sarili sa ganoong klaseng buhay. Mararangyang bagay, kapangyarihan at katangyagan...iyon ang mga kakambal ng pagkatao ng isang Montalvo na hinahangad ng marami at ngayon ay nararanasan ni Samantha."Babe...what's wrong?" tanong ni Simoun kay Samant
“Sir, we’ll heading in New York in less than fifteen minutes.” Narinig ni Simoun na sabi sa kanya ng kanyang personal secretary na siyang kasama niya sa biyahe. Biglaan ang naging biyahe niya papuntang New York para kausapin ang mga businessman na gustong makipagpartnership sa kanya sa kasalukuyan niyang negosyo na Airlines. “Okay, after the meeting pwede na kayong magpahinga once na makabalik na ako sa hotel.” Utos niya dito at saka niya muling itinuon ang pansin sa labas. It’s been a year simula ng magbalik siya sa kanyang kinagisnang mundo. Ang mundo na kung saan umiikot lang ang kanyang buhay sa trabaho at pagpapalago ng mga negosyo ng kanilang pamilya. He’s the eldest son of Lorenzo Montalvo. He’s been the CEO of his own company two years pagkatapos niyang makatapos ng college sa isang exclusive University sa Manila. Pagkalipas ng tatlong taon, mayroon isang tao na hindi na niya gusto pang makitang muli. He’s been miserable
SAMANTHAMuntik pa akong mahulog sa pagbiling ko sa kama ng bigla akong magulat sa pagtunog ng maliit kong alarm clock na nakapatong sa side table ng kuwarto ko. Nang sipatin ko ang oras ay three o’clock in the morning na. Five o’clcok ang call time ko sa isang Airline na pinagtratrabahuhan ko sa kasalukuyan.Mag-isa na lang ako sa buhay matapos na mamatay ang aking lola dalawang taon na ang nakakaraan. Ang aking mga magulang naman ay magkahiwalay na at pareho ng may kanya-kanyang sariling pamilya na rin. Sad to say, she was a product of broken family. Inintindi ko na lang ang aking mga magulang sa mga gustong gawin ng mga ito sa mga sari-sarili nitong buhay. At ako? I’m just a kid back then who chose to live a far from them. Nabuhay ako mula sa mga allowances na binibigay ng aking mga magulang. Nag-aral ako at nag tapos ng kolehiyo sa kursong Bachelor of Science in Tourism Management. And now, I’m cu
Simoun"Sir, may inspection po kayo tomorrow sa isa sa mga eroplano ninyo." Nag-angat ako ng tingin mula sa aking secretary na si Melody na ngayon ay hawak ang isang planner habang diretso itong nakatitig sa akin. She usually reminds me of my schedule, at masasabi kong mahusay ito bilang secretary ko for almost three years na kasama ko ito sa lahat ng aking lakad."Okay...anong oras?" tanong ko sa kanya at binuklat naman nito ang planner na dala."Darating po ang MA 109 Fighter at exactly two in the afternoon mula sa two leg flight nito." Inform sa akin ni Melody."Okay, and after that I need do something so if i have any schedule meeting kindly cancel it." Utos ko kay Melody na mukhang nagulat sa sinabi ko. 
Samantha Kasalukuyan kong inaayos ang mga gamit ko buhat sa two leg flight namin ng bigla kong maisip ang taong nakita ko kahapon na si Simoun Montalvo, ang may-ari ng airline na pinagtratrabahuhan ko. Hindi ko ugali ang tandaan ang mga lalakeng nakikita oh nakikipagkilala sa akin. I just simply nodded when they ask me, and that's it. Pero ang amo namin, bakit parang isang magandang panaginip ito na hindi ko makalimutan...ang itsura nito at kung paano ito kumilos ay talagang tumatak sa isip ko. He has a broad shoulder, masculine muscles that can break a thousand enemies, including his huge body added in his handsome image. Bigla akong napahinto ng maisip ko ang mga bagay na'yun...did I feel attracted to him? Napailing ako ng mabilis at hindi ko matanggap na nangyayari sa akin ang mga ganong bagay. It's not me! Nagpatuloy na rumihistro ang itsura niya sa isip ko at muli kong naisip ang itsura nya. His aura is perfectly