To jump to our story, Umalis ako ng gabi na yon na binalewala ang ginawa niyang paghalik. i was guilty dahil nasampal ko siya. Hindi kasi siya basta-basta na tao at feeling ko kahit mali ang ginagawa niya sa akin ay ako pa ang mas may mali. After that night, I forget about everything happened. Balik sa pagkayod para kumita. balik sa marumi kong trabaho pero malaki ang kita. Hindi alam ni mommy, hindi alam ng kahit sino. i also hide my Identity using a half face glittered Mask. Isang araw, nagulat ako dahil tinanong ako ng mommy ko kung ano ang trabaho ko. Nagulat ako kung bakit bigla na lang siyang nagtatanong ngayon. "Bakit po?" Hindi ko siya sinagot sa tanong niya. How can I say that job to her? That fucking job that gives me money at the same time is trauma. "Kung ano mang trabaho ang mayroon ka ngayon gusto kong mag-resign ka na. As in bukas na bukas ay mag-resign ka na!" ma-awtoridad niyang utos sa akin. "Pero bakit naman po? Bakit po, wala na po ba tayong utang?"
Ha? Anong Lagot? nagbibiro lang ako." "I know. kasi hindi naman ako heartbreaker ng campus. Wala naman akong niloko at pinaiyak. Actually, wala naman akong ibang nagustuhan doon maliban sa iisang babae lang." sabi pa niya. Hindi ako komportable na nag-uusap kami ng ganito lalo pa at never naman kaming naging close noon at wala akong paki. Tapos kaharap pa namin yung mga ibang kaibigan ko. "Ahhh.... okay." to cut our conversation nagdahilan na lang ako na may pupuntahan lang saglit. "Maiwan na muna kita diyan. CR lang ako," pagsisinungaling ko sabay lakad palayo. Aminin ko man noon o sa hindi, iba ang presence niya. Ang lakas lakas ng dating niya at parang naiilang ako na katabi siya. Nagpunta pa rin ako sa CR at nag-ayos ng sarili. Bigla akong na-concious sa sarili ko that time. "Huwag ka nga'ng feeling! kinausap ka lang feeling mo may gusto na sa 'yo. Tandaan mo, langit siya at lupa ka. Lets end to that!" yan ang saway ko sa sarili ko sa harap ng salamin. Paglabas ko, nag
ZAHARA ENRIQUEZ POINT OF VIEW "Not all villains in a story are born evil. They weren't made that way; they were shaped by the people around them." 5 YEARS AGO, isa lang akong babae na nangangarap na magtagumpay sa buhay. Kahit anong trabaho ay pinapasok ko basta kumita lang ng pera. Dahil nga namatay ang daddy at iniwanan kami ng milyon milyon na utang, wala akong ibang hinangad kung hindi ang kumita at makaipon para makatulong kay mommy. Like what i'ved said, lahat. Lahat ng pwedeng pasukan ay pinasukan ko. A cashier, a waitress, an online seller, a car dealer, as in lahat. Lahat pinasok ko including pagiging hostes or GRO. Yes. With that Job, naranasan kong kumita ng malaking pera nang hindi napapagod. Sa isang gabi pinaka mababang kinikita ko ay 5k at ang pinaka malaki naman ay 50k yun ay kapag sumasama akong lumabas sa guest. Walang alam si mommy na nagtrabaho ako sa ganun. Hindi ko na rin sinabi kay mommy dahil hindi ko rin alam kung papahintuin niya ba ako o ano sa gano
Gabi-gabi nagbabakasakali si Ralph na darating si Mariya. Buhat nang nasunog ang pamilya nito ay gabi-gabi rin nananalangin si Ralph na sana ay makita na niya si Mariya. Hanggang isang gabi, nagbalik na nga si Mariya. Laking tuwa ni Ralph nang makilala niya ang isang bulto ng babae na nakatalikod. Kaagad niya itong nilapitan sa pagkakasigurado na ito na nga ang babaeng gabi-gabi niyang inaantay na magbalik. Sa paglapit ni Ralph ay siya namang bigla itong nawalan ng balanse. Mabuti na lang at maagad niya itong nasapo. Laking tuwa ni Ralph nang muli niyang masilayan ang magandang mukha ni Mariya yun nga lang ay kabaliktaran naman ang nararamdaman ngayon ni Mariya. Puno ng lungkot ang mga mata nito at pilit na tinatanong sa kaniya kung nasaan ang pamilya nito at bakit nasunog ang bahay nila. Hindi malaman ni Ralph kung alin sa mga tanong ba 'yon ang una niyang sasagutin kaya pinili na lang niya ayain sa kotse ang dalaga para doon na lang ipaliwanag ang lahat. Inalalayan niya
MARIYA MARIA POINT OF VIEW Pangatlong araw ko na ngayon dito sa probinsya at simula nang dumating ako rito ay may kakaiba na akong naramdaman sa sarili. Hindi ko alam kung bakit pero buhat nang dumating ako rito ay hindi na naging maganda ang pakiramdam ko. Hindi naman sa dahil bahay kubo lang ang tinitirhan namin dito dahil sanay naman ako sa ganitong tirahan. Hindi rin naman siguro sa pagkain dahil sanay naman akong kumain ng mga gulay gulay. Hindi ko ba maintindihan kung bakit ayaw tanggapin ng tiyan ko ang mga pagkain dito at madalas pagkakain ko ay isinusuka ko rin ito. Hindi ko talaga maintindihan kung anong nangyayari sa katawan ko hanggang sa tanungin ako ng lola ko kung nagdadalang tao daw ba ako. hinawakan niya lang ang leeg ko at sinabi nang nagdadalang tao nga raw ako. Doon talaga ako napaisip ng husto. Kailan nga ba akong huling niregla? Posible bang may mabuo sa naging pagmamahalan namin ni Dos? "Shit! oo nga, hindi na ako dinatnan ngayong buwan. Masyado akong
DOS ENRIQUEZ POINT OF VIEW It is Sunday morning and I feel like lazy. Kanina pa ako gising pero tinatamad akong bumangon sa higaan dahil sobra ang naging pagod ko kahapon at sobrang dami kong nainom. Ipipikit ko pa sana ang mga mata ko para mag-extend pa ng tulog kaso biglang pumasok ang asawa ko. Morning cuddle. Tinabihan niya ako sa higaan at yumakap sabay hinaplos haplos ang pagkalalaki ko dahilan para tumigas ito. "Honey, later na lang. Nanlalata pa ako. Don't play that.... ahhh...." Mahinahon na saway ko pero masyadong pilya itong si buntis at ipinasok pa talaga sa loob ng boxer shorts ko ang kamay nya at dinukot ang kahabaan ko. nilaro-laro. Mabilis naman talaga akong malibugan kaso nanlalata pa talaga ako. "later na, Honey. Nagugutom ako. I need some energy. Aba'y pakainin mo muna ako para may lakas ako. Iyan ka na naman, naglilihi ka na naman sa akin." hinawi ko ang kamay niya na umaakit sa pagkalalaki ko. "Ano bang gusto mong kainin? nagpaluto na kasi ako ng bre