ตอนที่ 17 คนดื้อ

น้ำฟ้าที่อยู่ ๆ ตอนนี้ไม่มีอะไรทำห้องทั้งห้องเงียบกริบมีเพียงเสียงของเครื่องปรับอากาศเท่านั้นที่พอส่งเสียงให้ห้องของตนไม่เงียบจนเกินไป ตอนแรกเพื่อนสาวของเธอบอกจะมานอนเป็นเพื่อนก่อนที่เมื่อครู่เจ้าตัวจะรับโทรศัพท์จากแฟนหนุ่มแล้วรีบขอตัวออกไป ซึ่งคราแรกแพรวก็อิดออดแต่ตนยืนยันว่าอยู่ได้เจ้าตัวจึงได้ยอมกลับ

เมื่อไม่มีอะไรทำน้ำฟ้าจึงนึกอยากจะแช่ตัวในอ่างเพื่อคลายความเมื่อยขบซักหน่อย คิดเช่นนั้นก็คว้าเอาเพียงผ้าขนหนูผืนขนาดกลางเข้าห้องน้ำ และทันทีที่ร่างกายแตะโดนน้ำกึ่งกลางกายก็แสบขึ้นมาจนต้องห่อปากส่งเสียงออกมา ก่อนจะหน้าแดงเมื่อนึกถึงที่มาแต่เพียงชั่วครู่อารมณ์เสียใจก็เข้ามาแทรก น้ำฟ้าถอนหายใจหนัก ๆ มือบางเอื้อมไปเปิดเพลงเผื่อจะสงบจิตใจที่ว้าวุ่นของเธอลงได้บาง ซึ่งเพลงที่ตนเปิดนั้นดังนั้นดังมากพอที่จะทำให้ไม่ได้ยินสียงเปิดประตูและไม่รู้ตัวเลยซักนิดว่าภายในห้องของเธอขนาดนี้มีบุคคลไม่ได้รับเชิญเข้ามา

เสือที่แทรกตัวเข้ามาในห้องของน้ำฟ้าได้สำเร็จก็เดินสำรวจไปรอบ ๆ ก่อนจะได้ยินเสียงเพลงและเสียงฮัมเพลงเบา ๆ แว่วมาจากทางด้านในห้องนอนพลันใบหน้าหล่อเหลาก็กระตุกยิ้มอย่างพอใจกับเสียงใส ๆ ของเจ้าหล่อ