ตอนที่ 7 ลุคใหม่ ไฉไลกว่าเดิม

ก่อนวันเปิดเทอม

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

"ฮัลโหล แพรว"

"น้ำฟ้าฉันอยู่หน้าคอนโดแกแล้วนะ"

"ได้ ๆ ฉันกำลังลงไป"

"ว๊าว เพื่อนฉัน โอ้โห!แม่ นั่นนมหกหรอใหญ่เว่อร์ แกฉันปลื้มปริ่ม" แพรวพูดแสดงท่าทางประกอบเหมือนจะร้องไห้รีบวางข้าวของที่หอบหิ้วมาแล้วตรงเข้ามากอดก่อนจะจับแขนทั้งสองข้างขอเธอเขย่าไปมา

"ฮ่า ฮ่า  ยัยแพรวอย่ามาเว่อร์ หยุด ฮ่า ฮ่า ฉันจั๊กจี้ ฮ่า ฮา" น้ำฟ้าหัวเราะเพื่อนรักที่โอเว่อร์จนน่าขำ

"ฉันไม่เว่อร์นะแก แกดู๊ แกดู ฉันเห็นแกตั้งแต่แกยังเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ วันนี้แกดูสิ โฮะ สวยแซงหน้าฉันแล้วมั้งเนี่ย " แพรวมองเพื่อนสาวอย่างภูมิใจ

"น้ำฟ้า ว่าแต่แกแอบไปทำหน้าอกมาหรอ ทำไมมันดูมดูมขนาดนี้อ่ะ ของแท้ดั้งเดิมจริงป่าว" แพรวชักเริ่มจะสงสัยพูดแล้วก็ใช้นิ้วชี้จิ้มไปมาอย่างพิสูจน์ เมื่อก่อนทำไมไม่เห็นใหญ่ขนาดนี้ ขนาดเธอเป็นผู้หญิงยังอิจฉาเลยอ่ะ พลางก้มลงมองหน้าอกตัวเอง

"แกจะบ้าหรอยัยแพรว ฉันก็เจอแกตลอด ถ้าฉันไปทำแกก็คงรู้ป่ะ" อันที่จริงน้ำฟ้าก็สังเกตหน้าอกตัวเองเหมือนกัน ตั้งแต่นอนกับเสือวันนั้น มันก็ตึง ๆ คัดหน้าอกแล้วมันก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างที่เห็น พลางคิดในใจถึงวันพรุ่งนี้ถ้าเขาเจอเธอเค้าจะรู้สึกยังไง คอยดูเถอะฉันจะอาคืนให้สาสม หึ!

"ก็จริงแฮะ เออ ๆ ช่างมันเถอะ นี่ชุดนิสิตที่จะใส่ไปพรุ่งนี้ รับรองไอ้คุณเสือแกน้ำลายห้อยแน่ ๆ "

"ขอบคุณนะเเพรวเพื่อนรัก"

"ว่าแต่แกจะไปไหนอ่ะ"

"อ่อ ฉันมีธุระอ่ะ ต้องรีบไปแล้ว ไปนะ" แพรวทำท่าร้อนรน

น้ำฟ้าหรี่ตามองเพื่อนอย่างจับผิดแล้วอมยิ้มล้อเลียน เพื่อนเธอต้องแอบซุกแฟนแน่ ๆ มันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

"ไม่ต้องมองอย่างนั้นเลย ฉันไปแล้วนะ เจอกันที่มหาลัยพรุ่งนี้จ๊ะ"

"บ๊าย บ๊าย แล้วเจอกัน"

น้ำฟ้าขึ้นมาบนห้องแล้วรีบลองชุดนักศึกษาดูทันที น้ำฟ้าหมุนซ้ายหมุนขวา ยิ้มให้ตัวเองอยู่หน้ากระจก เสื้อนิสิตก็ไม่ได้รัดมากแต่ด้วยหน้าอกหน้าใจของเธอมันเลยทำให้เหมือนรัด กระโปรงทรงเอสั้นเลยเข่าขึ้นมา ผ่าหน้าด้วย มอง ๆแล้วฉันก็เซ็กซี่เหมือนกันนะเนี่ย อยากใส่แบบนี้มานานแล้ว อยากสวยมั่นแบบนี้มานานแล้ว วันนี้ฝันเป็นจริงแล้วสินะ ฮึ ฮึ หลังจากเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นเวลาเกือบ 3 เดือน ผิวน้ำฟ้าก็เริ่มขาวผ่องขึ้นเป็นผิวสีน้ำผึ้ง หน้าเรียวได้รูป จมูกรับกับปากบางอย่างเหมาะเจาะ เอวคอด สะโพกผาย และหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่ขึ้นนั้นทำให้เธอดูสวยเซ็กซี่มาก ซึ่งกว่าจะมาได้ไกลขนาดนี้ทั้งเสียเงินฉีดวิตามินผิวไปก็มาก ไหนจะฉีดหน้าเติมตรงนั้นตรงนี้เพิ่มเล่นเอาหมดเงินไปเยอะเรียกได้ว่าเงินเก็บที่พ่อกับแม่โอนเข้าบัญชีให้ทุกเดือนถูกเอามาใช้จนเกือบหมดเลยทีเดียว แต่ก็คุ้มนะเนี่ย! น้ำฟ้ายิ้มให้ตัวเองอย่างภูมิใจ น้ำฟ้าอยากใส่มาตลอดแหละชุดนักศึกษาแบบนี้ แต่ด้วยสีผิวไม่อำนวยทำให้ไม่กล้าใส่ เธอฝันอยากใส่กระโปรงรัด ๆ สั้น ชุดเกาะอก เดรส เปิดไหล่อย่างไม่อายใครมาตลอด และความฝันหนึ่งที่หลังจากนี้เธอจะทำ คือ เป็นพริ้ตตี้ มันเป็นความฝันตั้งแต่เด็กของเธอแล้ว หึ! ไอ้คุณเสือคอยดูเถอะ ที่จริงฉันก็ไม่เคยลืมเขาได้เลย เขาเป็นคนเเรกของฉัน รักครั้งแรกของฉัน ถึงมันจะไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด แถมยังเจ็บปวดใจอีก โดนล้อโดนเหยียดสารพัด แต่มันรักไปแล้ว ทั้งกายทั้งใจก็เป็นของเขาไปแล้ว ถึงแม้เขาจะไม่เห็นค่าเธอ แต่เธอก็ยอมรับว่าไม่สามารถลืมสัมผัสคืนนั้นของเขาไปได้เลย เธอโหยหาอ้อมกอดเขาเหลือเกิน

ณ มหาวิทยาลัย

น้ำฟ้าขับรถมาจอดที่หน้าคณะ แล้วตั้งสติบนรถสักพัก เธอตื่นเต้นมาก ไม่รู้ว่าลงไปแล้วถ้าเขาเห็นเธอจะมองเธอยังไง อยากเห็นหน้ากลุ่มเพื่อนเขาที่เคยล้อเธอไว้ และที่สำคัญเธออยากเจอหน้าเขา 3 เดือนแล้วสินะ ที่ผ่านมาได้แต่ส่องไอจีเขามาตลอด

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

"ฮัลโหลแพรว"

"น้ำฟ้า แกอยู่ไหนอ่ะ สายแล้วนะ"

"ตายจริง!!! ฉันลืมดูนาฬิกา แค่นี้นะแพรวฉันกำลังไป"

ณ ห้องเรียน

"ไอ้เสือ ๆ เมียมึงลาออกแล้วหรอว่ะ ไม่เห็นมาเรียน"

"มึงหุบปาก เชี้ยกราฟ"

"อ้าว ทำเป็นรับไม่ได้ ก็ได้เสียกันแล้วไม่เรียกเมียหรอครับ"

"กุคงมีเป็นโหล โหล ล่ะมั้งถ้างั้น มึงหุบปากไปเลยกุรำคาญ!!!" เสือพูดอย่างหงุดหงิด แล้วก้มหน้าเล่มเกมต่อ เขาไม่น่ามาเรียนเลย หน้าเบื่อ

ตึก ตึก ตึก!!!

เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นตามจังหวะการเดินของเจ้าของเรือนร่างทรงเสน่ห์ เธอยิ้มมาตลอดทาง คนที่เดินสวนไม่มีสายตาดูถูกเหมือนแต่ก่อน เธอไม่ต้องเดินก้มหน้าเพราะเรื่องอับอายเมื่อตอนปี 2 อีกแล้ว มันทำให้เธอมีความมั่นใจมากขึ้นเท่าตัว หึคอยดูเถอะไอ้คุณเสือ เสร็จฉันแน่

ตึก ตึก ตึก !!!

น้ำฟ้าหยุดอยู่หน้าประตูเพื่อมองหาเเพรวาเพื่อนรัก

โหวววว!วี๊ดวิ๊ว ว๊าว  นางฟ้าว่ะ แม่งหุ่นอย่างแจ่ม สเป็คกุเลยว่ะ แก ๆ ดูสิมันไปทำไรมาว่ะ ใช่ยัยน้ำฟ้ามั้ย ทำไมสวยขึ้นขนาดนี้ แม่งหุ่นอย่างเด็ด

น้ำฟ้าโปรยยิ้มหวานให้ทุกคนแล้วเดินไปนั่งข้าง ๆ เพื่อนสาว

เสียงเซ็งแซ่ดังทั่วห้องเรียน ทำให้กราฟ คิน ฟาร์ม เงยหน้าขึ้นมองตาม

"มึง ๆ ไอ้คิน กุตาฝาดมั้ยว่ะ" กราฟถามเพื่อนตะกุกตะกัก

“เชี้ยไรมึงเนี่ย กุเล่นเกมอยู่ แพ้ไอ้เสือเลยเนี่ย โว๊ย! มึงเลิกสะกิดกุสักที! โห!”

คินที่กำลังกร่นด่ากราฟอยู่ก็เงยหน้าขึ้นดูว่าที่ไอ้เพื่อนตัวดีมันสะกิดตน  ยิก  ๆ อยู่นี่มันจะให้ดูอะไรกันแน่ ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดกับร่างบางอวบอิ่มทรงเสน่ห์และโดนจังหวะที่เจ้าตัวโปรยยิ้มให้กับเพื่อนๆ ทั้งหญิงทั้งชายที่เข้าไปคุยกับเจ้าหล่อน

"โหว! เชี้ย ใหญ่มากอ่ะ"  คินเพ้อออกมา ด้วยจังหวะการเดินของเจ้าหล่อนทำให้หน้าอกหน้ากระเพื่อมขึ้นลงอย่างช่วยไม่ได้

"แม่งนมเป็นนม" ฟาร์มเพ้อออกมา

กราฟรีบสะกิดเสือให้เงยหน้าดูทันที

 "ไอ้เสือ ไอ้เสือ"

"ยุ่ง!!! กุเล่นเกมอยู่"

"มึงดู มึงดู!!!"

"อะไร!!!" เสือตอบอย่างหงุดหงิดแต่ยังไม่ละสายตาไปจากหน้าจอโทรศัพท์

"นม เอ๊ย! มึงดูเมียมึง"

“หุบปาก!!!” เสือตอบพูดนิ่งๆ มือหนากดเกมส์รัวๆด้วยอารมณ์ขุ่นมัว

“ดุจังโว๊ยยย” กราฟพูดอย่างหมั่นไส้

“Shit!!!” เสือสบถอย่างโมโห เกมส์ก็แพ้ ยังมาโดนเพื่อนล้อแต่เช้าอีก ร่างสูงลุกจากเกาอี้กะจะเดินออกไปเข้าห้องน้ำเพื่อไปอัดบุหรี่ให้หายหงุดหงิดซักหน่อย

“ไปไหนว่ะ”

“เรื่องของกุ!”

“เอ้า!! กุถามดีๆ  ” แกร็ก ๆ ๆ ฟาร์มเกาหัวอย่าง งง ๆ

“ปึกกก!!!”

“เฮ้ย!!!” เสืออุทานด้วยความตกใจ รีบคว้าเอวบางก่อนที่ร่างอวบอิ่มจะหล่นไปกองกับพื้น

เสียงอุทานทำให้เป็นที่สนใจของทั้งห้อง

“ว๊าว ว๊าว วี๊ดดดด วู๊” เสียงเฮฮาดังขึ้นจากเสียงแซวของคนทั้งคลาส

“ตึก ตึก ตึก” เสียงหัวใจของน้ำฟ้าเต้นรัวเร็ว ค่อย ๆ เงยหน้าที่ฝังอยู่กับอกแกร่งขึ้นมา กะกลิ่นนนี้!!! ร่างบางอุทานในใจ พร้อมค่อย ๆ เงยหน้าสวยขึ้นมามอง

“เฮ้ย เฮ้ย!! พวกมึงดู!!!” กราฟรีบสะกิดรียกเพื่อนเงยหน้าขึ้นดู

“เฮ้ย ๆ ไอ้เสือเจอเมียแล้วเว้ย!!! ” กราฟพูดอย่างอารมณ์ดี

ร่างบางกลั้นใจเงยหน้าขึ้นมาดูร่างสูงที่ช่วยรับร่างเธอไว้ ใช่! เขาจริงด้วย

 “เอ๋อ….ขอบคุณ”

น้ำฟ้าเอ๋ยเสียงเบาหวิวพลันใบหน้าซับสีแดดจนจุ่มเล็ก ๆ แต้มให้เห็นบนแก้มนวล

“หึ!!!” เสือใช้สายตามองนึ่ง ๆ มองไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วผลักร่างบางออก ก่อนจะเดินเร็ว ๆ ออกจากห้องเรียนไปอย่างอารมณ์เสีย

"โอ๊ะ! "

น้ำฟ้าไม่ได้ตั้งตัวทำให้ทรงตัวไม่อยู่ เซออกตามแรงผลักของเขา ร่างบางมองร่างหนาเดินออกไปจากห้อง ด้วยสายตาอาวรณ์คิดถึงสัมผัส ถึงจะโหดร้าย ป่าเถื่อน แต่ใจก็ไม่รักดีเอาแต่คิดถึงเขา

“น้ำฟ้า น้ำฟ้า ทางนี้ ๆ ” แพรวเรียกเพื่อนสาวให้มานั่งข้าง ๆ อย่างตื่นเต้น

น้ำฟ้ารีบนั่งลงข้างเพื่อนแล้วเอามือลูบ ๆ หน้าอกไปมาตอนนี้หัวใจเธอเต้นแรงและกระหน่ำรัวเป็นอย่างมากจนทำให้เธออัดอัด หายใจแทบไม่ทัน

“แกโอเคมั้ย”

“อือ โอเค ๆ ” น้ำฟ้าตอบเพื่อนพลางลูบตรงหัวใจไปด้วย

“ฉากเมื่อกี้นะ ฉันนึกว่าฉากในละครซะอีก!!!”

“เสียดายเขาไม่ใช่พระเอก” น้ำฟ้าตอบเพื่อน ไม่ว่าจะวันที่เธอขี้เหร่ หรือสวยเขาก็มองเธอด้วยสายตาเดิม ๆสินะ

ณ ดาดฟ้า

ร่างสูงยืนมองท้องฟ้ากว้าง มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง อีกมือหนึ่งก็คีบม้วนบุหรี่อัดเข้าปอด แล้วพ่นควันสีขาวคลุ้งไปทั่วบริเวณ จนเกือบหมดม้วนก่อนจะปาลงพื้นแล้วใช้ปลายเท้าหนาขยี้อย่างโมโห

“มาหาฉัน ดาดฟ้าตึก B ”

“ค่ะพี่เสือ เชอรี่จะรีบไปนะคะ รอเชอรี่แปปนึง”

“หึ”

ร่างหนาครางอย่างเหยียด ๆ ผู้หญิงที่เข้าหาเขาล้วนต้องการเงินทั้งนั้น ก่อนหน้าที่ชนกับยัยนั่นในห้องเรียนทำให้อารมณ์ความต้องการที่ไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายเดือนก่อตัวอย่างรุนแรง หน้าอกนุ่มหยุ่นชนเข้ากับแผงอกแกร่งอย่างจัง กลิ่นของเธอ ทำให้แก่นกายเขาปวดหนึบทันที ยอมรับว่าสวยขึ้นจริง ๆ และมากด้วย หน้าอกหน้าใจก็ใหญ่ขึ้น แต่อย่างว่าผู้หญิงใจแตก คงมีคนบีบ นวดให้จนใหญ่ขึ้นขนาดนี้ ยัยดำยังไงก็คือยัยดำอยู่วันยังค่ำ หึ!!!

 “พี่เสือคะ!!!”

“คุกเข่า!!!”

“ฮึ! พึ่งมาก็จะเอาเลยหรอคะ”

“เร็ว”

เชอรี่ใช้สายตามองเสืออย่างยั่วยวน ก่อนจะค่อย ๆ คุกเข่าลงอย่างว่าง่าย กระโปรงทรงเอที่สั้นอยู่แล้วถลกขึ้นจนเห็นแพนตี้สีหวานโผล่ออกมา มือบางแกะกระดุมนักศึกษาออกสองเม็ด เลื่อนมือบางปลดเข็มขัดแล้วรีบรูดซิปลงทันที ก่อนจะงัดเอามังกรโตออกมา แล้วใช้ปากบางอมไว้อย่างชำนาญ อมมิดด้าม ทั้งอม ทั้งเลีย

“สวบ สวบ”

“อือ อ๊อก อ๊อก อือ” มือก็ทำหน้าที่จับรูดอย่างชำนาญ

“พลั่ก”

“โอ๊ย!!! พี่เสือ”

ปึก!!

“เอาเงินแล้วไสหัวไป ไม่ได้เรื่อง!”

“ทำไมพี่เสือพูดแบบนี้ เชอรี่อุตส่าห์รีบมานะคะ มาต่อนะคะ”

เชอรี่ยอมรับว่าเสียความรู้สึกอย่างมากที่ชายหนุ่มกล่าวหาตนเช่นนี้

“ไสหัวไป” เสือพูดนึ่ง ๆ พลางจัดระเบียบตัวเอง

“พี่เสือ!!! เชอะ!!” เฮงซวย ร่างอวบอั๋นสบถในใจ มือติดกระดุมเสื้ออย่างกะฟัดกะเฟียตอย่างหัวเสือ อุตส่าห์จะมาจัดแล้วแท้ ๆ กรี๊ดดดดดดด เชอรี่กรี๊ดในใจได้แต่ยืนกระทืบเท้าเร่า ๆ  ก่อนจะคว้าเอาแบงค์สีเทาปึกนึง แล้วรีบเดินออกไป

“อย่างน้อยก็ได้ตั้งห้าพัน หึ” ร่างอวบอั๋นยิ้มกริ่มแล้วรีบลงบันไดไปอย่างอารมณ์ดี

“แม่ง!!!” ร่างหนาสบถอย่างหงุดหงิด กุเป็นเหี้ยไรเนี่ย ไม่ใช่ว่ากุเสื่อมสมรรถภาพแล้วนะ ทำไมกุถึงไม่มีอารมณ์ว่ะ เงี่ยนจะตายอยู่แล้วเนี่ย

“โว๊ยยยยยยย!!!” ล้วงเอาบุหรี่มาอัดอีกม้วนอย่างอารมณ์เสีย นิ้วทั้งห้าก็ไม่เสร็จ มีคนทำให้ก็ไม่เสร็จ

“Shit!! เพราะเธอคนเดียว” กรอด!!! ร่างหนากัดฟันอย่างอัดอั้น

[ตุ๊ดดดดดดดดดดดดดด]

“ไอ้เสือ!!! มึงอยู่ไหนว่ะ อาจารย์เข้าแล้วเนี่ย”

“กุกลับก่อนนะ”

“เดี๋ยวๆๆๆ”

[ตุ๊ดดดดดดดดดดด]

“ไอ้เชี้ยนี่!!!” กราฟสบถ

“ไอ้เสือหรอว่ะ”

“เออ! มันบอกว่ามันจะกลับแล้ว”

“อ้าว!!!” ฟาร์มอุทานอย่างสงสัย

ก่อนที่คินจะพูดขึ้นยิ้ม ๆ

“สงสัยเห็นเมียสวยขึ้นแล้วทนไม่ได้ว่ะ กุว่าแน่ ๆ อาการแบบนี้”

“หึหึ ท่าจะจริง” กราฟกับฟาร์มหัวเราะอย่างชอบใจ

“แพรววาแกจะกลับเลยมั้ย” น้ำฟ้าเอ๋ยถามเพื่อนสาว

“กลับเลย พอดีฉันมีธุระต่ออ่ะ ขอโทษนะไม่ได้กินข้าวด้วยเลย”

“เฮ้ย ๆ ไม่เป็นไร ไว้วันหลังก็ได้ พอดีคุณแม่บอกให้ฉันกลับบ้านพอดี”

“อ๋อ ๆ งั้นไว้เจอกันนะ”

“โอเคร” ธุระอะไรทำไมรีบแปลก ๆ น้ำฟ้าคิดในใจ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้ว

ขับออกไปมุ่งหน้ากลับคอนโดเพื่อไปเปลี่ยนชุดทันที

“แม่งขับรถยังไงว่ะ รีบไปไหนเนี่ย!”

วันนี้คงจะมีเรื่องที่เสือได้หงุดหงิดทั้งวันเสียจริง ไม่เว้นแม้แต่ในตอนนี้ที่ถูกรถหรูสีขาวขับโฉบเข้ามาปาดหน้า ก่อนจะต่อมาจะต้องแปลกใจ

“ที่แท้ หึ!!! อยู่นี่เองหรอ ใต้จมูกดี! หนิ”

รถเมอร์เซเดสเบนซ์รุ่นใหม่ล่าสุดรีบปาดเข้ามาจอดเนื่องจากมองไม่เห็นในคราแรก น้ำฟ้าได้แต่เอ่ยขอโทษรถหรูคันนั้นที่ติดฟิล์มหนาจนมองไม่เห็นว่าคนขับนั้นเป็นชายหรือหญิงจึงได้แต่เอ่ยขอโทษในใจแทน ก่อนที่สาวเจ้าของรถคันสีขาวที่พกพาสัดส่วนยั่วยวนชายนั้นจะเปิดรถลงมา ก่อนจะเดินอ้อมไปเปิดท้ายรถเพื่อหยิบเอาข้าวของที่แวะช็อปปิ้งก่อนจะกลับ และภาพนั้นเองทำให้ชายผู้เป็นเจ้าของรถปอร์เช่สุดหรูนั้นต้องลอบกลืนน้ำลายอย่างเสียไม่ได้เมื่อเห็นโคนขานวลสีน้ำผึ้งยามเมื่อเจ้าตัวเอื้อมหยิบเอาของด้านในทำให้กระโปรงที่สั้นอยู่แล้วเลิกขึ้นเล็กน้อยจนแทบจะเห็นแก้มก้น

“ร่านจริง!”

เสืออดจะสบถบ่นออกมาไม่ได้ ไม่รู้ทำไมเจอยัยนี่ทีไรมีเรื่องทำให้เขาหงุดหงิดทุกที แถมไอ้ท่าทางโรยเสน่ห์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เมื่อตอนที่อยู่ในคลาสเรียนนั้น ชั่งน่าหมั่นไส้จริง ๆ ในสายตาของเขา