SIX
:typos and grammar errors ahead.
HALOS isang oras pa itong nakasalampak sa dalampasigan, hindi siya umalis sa kanyang kinatatayuan at nakatanaw lamang rito. Nakaupo lang ito sa buhanginan at nakatanaw sa karagatan. Nakaunat ang mga paa nito na inaabot na ng maliliit na mga alon kung kayat ang shorts nito ay basa na.
Papadilim na ng oras na iyon, kulay kahel na ang kalangitan at nagrereflect ito sa dagat kung kayat napakaganda itong pagmasdan.
Tanging sa palubog na araw na lamang ang may liwanag kaya halos madilim na rin ang paligid. Tila sa pakiwari niya ay wala pa itong balak na tumayo doon. Napahugot siya ng isang buntung-hininga at napapikit. Tama nga ba itong ginagawa niya?
Wala naman talaga sa usapan nila ang magpakasal ngunit wala ng choice ang kanyang mga magulang, wala ng pag-asang makabayad ang mga ito sa kanya kaya napagpasyahan niya na lamang na kunin ang kanilang anak at pakasalan, pero nagbago ang lahat noong hindi tumupad sa usapan ang ama nito at itinago ito sa kanya.
Malaking pera ang inutang sa kanya ng mga magulang nito, milyon-milyon at hindi biro ang mga ari-arian niyang ipinahiram sa mga ito na akala niya ay nasa mabuting lagay pero naibayad lang din naman pala ng daddy niya ng mga utang.
Hindi niya alam na ganun na pala ang sitwasyon ng mga ito, ang akala niya ay napakaganda na ng pamamalakad nito ng mga negosyo nitong itinayo, pero nagkamali siya.
Naging maluho ang asawa nito, balita niya ay napakayabang pa raw nito. Inililibre ang mga kaibigan sa kung saan-saang mamahaling restaurants at mga resorts na akala mo napakadami masyadong pera.
Ang Ama naman nito ay nalulong umano sa sugal at naipusta ang lahat ng ari-arian niya na kung saan ay naubos lahat, tanging ang mansiyon na lamang nila noon ang hindi nito naibebenta pero nakasangla sa taong nakatalo sa kanya sa sugal.
Noong una ay humingi ito ng dispensa at sinabing hahanap ito ng perang ipambabayad sa kanya, pero sa sitwasyon nito ay sino pa ang matinong tao na magpapautang rito kung ganito naman ang mababalitaan na ugali nito kaya napagpasyahan niya na lamang na hingin ang kamay ng anak ng mga ito upang makabayad sa mga utang nila.
Hindi niya rin alam kung ano ang pumasok sa utak niya noong oras na iyon bakit ganun ang hiningi niyang kapalit. Pero matagal niya munang pinag-isipan ito hanggang sa nakita niya ito sa personal, hindi sila aktwal na nagkita dahil nakita niya lamang ito noon sa isang dinaluhang party. Mula noon sa malayo ay kitang-kita ng kanyang mga mata ang anking kagandahan nito, idagdag pa ang makurba nitong pangangatawan.
Sa isiping iyon ay tila nakaramdam siya ng pagsisikip ng kanyang pantalon kung kayat napamura siya at napapikit habang kinakalma ang kaniyang sarili, ngunit isang pagkakamali ang kanyang ginawang pagpikit dahil mas lalo lamang niyang naalala ang itsura nito noong una niya itong nasilayan, nakamini-skirt at------
Hindi niya kinaya ang sensasyong bumabalot sa kaniya kaya dali-dali siyang pumasok sa banyo at isinahod ang sarili sa malamig na buhos ng tubig na nagmumula sa shower.
Napahilamos siya sa kanyang sarili at napatingala, hinayaan niya ang kanyang mukha na doon bumuhos ang tubig. Itinukod niya ang kanyang kamay sa dingding ng banyo, basa na ang kanyang mga damit dahil hindi na niya ito tinanggal dahil sa kanyang pagmamadali. Ilang minuto pa ang itinagal niya doon nang magsimula na siyang maghubad ng kaniyang damit. Wala na siyang choice kundi gawin ang dapat na gawin dahil hindi pa rin humuhupa ang init na nararamdaman niya.
MADILIM na ang paligid pero pinili niya pa rin ang umupo doon, giniginaw na rin siya dahil malamig na ang simoy ng hangin na galing sa dagat idagdag pa na basa na ang kanyang shorts at damit. Hindi pa rin tumitigil ang pagbagsak ng luha sa kanyang mga mata.
Hindi niya pa rin matanggap ang nangyayari sa kanya, kung bakit nandito siya sa isang isla kasama ng lalaking iyon.
Napatingala siya sa maliwanag na buwan at sa mga bituin sa kalangitan. Itinukod niya ang kanyang mga kamay sa kaniyang likuran at hinayaan niya ang sariling hampasin ng mahihinang alon sa dalampasigan.
Parang gusto niya ng mawalan ng pag-asa pero hindi pa naman siya nagtangka na tumakas, at kung magtatangka man siya ay paano? Saan siya sasakay?
Hindi niya na alam ang gagawin niya, hanggang dito na lang nga kaya siya? Tatanggapin na lang ba niya ang kapalaran niya na maging parausan ng lalaking iyon?
Bakit siya pa kase? Sa yaman panigurado nito ay mas marami pang mas maganda sa kanya kaya bakit siya pa?
Humiga na siya ng tuluyan sa buhanginan, hindi na lang ang damit niya ang basa ngayon kundi ang buo na niyang katawan, ramdam na ramdam na niya ang lamig ang panginginig ng kanyang mga labi dahil sa ginaw ngunit hinayaan niya lamang ang sarili sa ganoong ayos.
How she wish na mamatay na lang siya kesa maging laruan at parausan ng lalaking iyon.
Isang hikbi ang lumabas sa bibig niya, hindi niya na napigilan ang kanyang sarili.
Sana maagos na lang siya ng tubig at malunod.
Nasa ganoon pa rin siyang ayos nang makarinig siya ng baritonong boses.
"Get up there," he said in a threatening tone and with that it gives shiver on her body, awtomatikong napamulat siya ng kanyang mata at sumalubong sa kanyang mata ang tingin nitong nanunuot sa buong pagkatao niya.
Nakatayo ito sa tabi niya, at sa malamlam na ilaw na nagmumula sa buwan ay kitang kita niya ang gwapo nitong mukha, na kahit hindi nakangiti ay napakalakas ng epekto sa kanya. His eyes are blank, there is no emotions in it pero nakakadagdag lamang ito sa napakalakas na appeal nito.
He looks serious all the time, ruthless and heartless thats the exact term dahil sino ang hindi magsasabi nito sa ginagawa sa kanya, and yes galit na galit siya rito dahil sino ba ang hindi makakaramdam ng pagkamuhi sa ginagawa nito sa kanya pero ang hindi niya maintindihan ay bakit sa tuwing lalapat ang mga kamay nito sa kanya ay lahat ng panlalaban niya ay nawawala, tila nanghihina na siya at tila tinutunaw nito lahat ng mga panlalaban niya.
Mahabang katahimikan ang namagitan sa kanila habang magkahinang ang kanilang mga mata, walang gustong magsalita at tanging ang hampas ng mga alon ang naririnig.
Hanggang sa hindi niya inaasahang magsalita.
"Ano bang kasalanan ko sayo?" Mahina pero alam niyang narinig siya nito. Hindi ito nagsalita at nakatitig lang sa kanya.
"I said get up, wag mong hintayin na itayo pa kita jan kung ayaw mong masaktan," madiin nitong sabi na may kasamang pananakot.
Hindi siya tuminag sa sinabi nito at hindi pa rin tumayo roon, nanatili siya sa kanyang posisyon habang nakatitig sa mga mata nito.
Patuloy pa rin ang pag-agos ng luha sa kanyang mga mata, hindi niya ito mapigil dahil sobra-sobra ang sakit na nararamdaman niya sa mga oras na ito. Sinisisi niya ang kanyang mga magulang kung bakit naroon siyang sitwasyon, sila naman ang may obligasyon na magbayad dito pero bakit siya pa? Bakit siya pa ang napili ng mga ito.
Hindi na niya napigilan ang sarili at umalpas sa kanyang bibig ang isang hikbi.
Nakita niyang tumigas ang anyo nito hanggang sa tumalikod ito pero hindi pa ito humakbang paalis.
"Wag mo akong kwestyunin kung bakit nandito ka dahil alam mo ang sagot kung bakit. Isa pa wag mo akong daanin sa paiyak-iyak mo dahil hindi mo ako makukuha sa ganyang drama mo---"
"Hindi ako nagdadrama! At sino ang nagsabi na dinadaan kita sa drama, wala ka namang puso. You are heartless, walang----"
"Shut up!" Nagulat siya sa mabilis na pagkilos nito at ngayon ay nakaluhod na ito at nakahawak sa pisngi niya. Masakit, yun ang tanging alam niya kasabay ng pag-agos muli ng luha sa mga mata niya.
"Wala kang alam sa mga sinasabi mo!" Galit na galit na sabi nito. "Heartless huh?" He asked in a mocking tone kasabay ng pagbaba ng mga kamay nito sa kanyang damit at unti-unti itong pinunit.
"Ipapakita ko sayo ang walang pusong sinasabi mo," he whispered on her ears before his lips landed on her neck.
Hindi siya makakilos upang pigilan ito, tila wala na siyang lakas pa.
Hanggang sa naramdaman niya na lamang ang tubig sa balat niya dahil pati pala ang kanyang bra ay natanggal na nito, walang pasabi nitong dinakma ang kanyang d****b at hinimas na tila wala ng bukas.
Pain and pleasure that's what she felt, gustong-gusto niyang itulak ito dahil sa ginagawa nito na pambababoy sa katawan niya ngunit hindi siya makagalaw, hindi niya man aminin pero nagugustuhan niya ang ginagawa nito sa katawan niya.
Hanggang sa naramdaman niya ang kamay nito sa pagitan ng mga hita niya hanggang sa binaba nito ang shorts niya pagkatapos ay dali-daling binuksan ang pantalon nito at pumwesto sa pagitan ng kanyang mga hita.
Walang ingat itong pumasok sa kanya kayat napadaing siya dahil sa sakit lalo na noong isagad nito sa kalooblooban niya.
"This is heartless," he whispered as he bury himself even more.
Marahas ang ginawa nitong mga galaw ngunit sa kabila nito ay nagawa pa rin niyang maabot ang langit. Pagkatapos ng mainit na sandali ay marahas siya nitong binitiwan at mabilis na umalis at iniwan siya.
She just closed her eyes, feeling the pain and stayed there for a while before she decided to get up, at paika-ikang pumasok sa loob ng bahay.
HINDI ALAM NI Maxene kung ilang oras nang dilat ang kanyang mga mata ngunit hindi siya makatulog. Nakailang ikot na rin siya sa kanyang higaan ngunit kahit na anong pilit niya sa sarili niya na matulog ay hindi ito nakikinig sa kaniya. Paano ba naman siya makakatulog ay anong oras na ngunit hindi pa rin umuuwi si Finn at hindi niya mapigilang isipin kung nasaan ito kahit na alam niyang wala siyang karapatan ngunit sadyang hindi niya lang talaga mapigilan ang kanyang sarili.Ilang sandali pa ay nasabunutan na lang niya ang kanyang sarili. “Bakit mo ba kasi siya iniisip ha?” pagalit niya sa kanyang sarili at pagkatapos ay marahang sinampal-sampal ang kanyang pisngi. “Gumising ka nga Maxene! Hindi ka pa natutulog pero nananaginip ka na yata!” dagdag pa niya na parang isang baliw habang kinakausap ang sarili.Paano nga kasi ang gagawin niya kung kahit na ayaw niyang isipin ito ay naiisip niya ito. Nasaan kaya ito? Hindi kaya nagkita sila ng girlfriend nito at— umiling-iling siya at pilit
HINDI NAMAMALAYAN ni Finn ang oras at nang tingnan niya ang kanyang suot na relo ay alas sais na pala ng gabi. Nang tumingin siya sa labas ng bintana ay nakita nga niya na madilim na pala sa labas. Napahilot siya sa kanyang sentido, sa dami ng iniisip niya at ginagawa ay masyado na siyang nalibang doon.Ilang sandali pa nga ay pinag-isipan niya pa kung uuwi na muna siya o didiretso na kay Beatrice. Pakiramdam niya ay gusto na niya kaagad umuwi lalo pa at may uuwian siyang mga anak niya. Kapag kinakarga niya ang mga ito ay nagiging masaya ang loob niya. Alam niya na masaya din ang mga ito katulad niya kaya ganun din siya.Pero dahil kakain lang naman sila ni Beatrice ay nagpasya na lang siya na doon na muna dumiretso. Mamaya na lang siya uuwi at didiretso na lang siya sa mga ito mamaya at siisguruhin niya na hindi siya magtatagal doon. Tumayo na siya mula sa kanyang upuan at isininop sandali ang mga papeles na nasa ibabaw ng kanyang mesa at pagkatapos ay tuluyan nang dinampot ang kanya
NAHILA SIYA MULA sa kanyang pag-iisip nang muli na namang may kumatok sa kanyang opisina. Bago pa man siya makapagsalita ay bigla na lang bumukas ang pinto at eksaktong nagmulat siya ng kanyang mga mata. Nakita niya si Beatrice na pumasok mula sa pinto. Natigilan siya sandali nang makita ito. Oo nga pala, dumating na ito. Para niyang nakalimutan bigla ang existence nito dahil kay Maxene.Agad na nalukot ang mukha ni Beatrice nang makita niya ang malamig na mga mata ni Finn na tumingin sa kaniya. Kagabi pa siya naghihintay ng tawag nito o kahit na isang text man lang para i-update sana siya kahit na hindi na siya suyuin nito ngunit wala siyang nahintay. Sobrang sama ng loob niya kaya naghintay pa siya ng maghapon ngunit wala talaga itong paramdam at dahil doon ay nagkusa na siyang pumunta sa opisina nito para siya na ang makipag-usap dahil mukhang wala itong planong kausapin siya.Ibinaba niya ang kanyang pride dahil gusto niya na hindi masira ang lahat ng pinagpaguran niya kahit na an
ALAS KWATRO na nang hapon nang may kumatok sa pinto ng opisina ni Finn. Sa dami ng kanyang ginagawa at ng kanyang iniisip ay hindi niya namamalayan ang pagdaan ng oras. Napahilot na lang siya bigla sa kanyang sentido. “Pasok.” sabi niya sa tamad na tamad na paraan.Nang magtaas siya ng kanyang ulo ay doon niya nakita na pumasok ang abogado niya. Oo nga pala. Nakalimutan niya na sinabi niya rito na mag-usap silang dalawa dahil hindi na niya kailangan pang maghabol. Ang tanging kailangan niya na lang na mapatunayan ay kung totoo ngang mga anak niya ang dalawa pero syempre, kahit na sigurado siya na anak niya na nga ang mga ito ay alam niya na hindi pa rin basta-basta maniniwala ang abogado.“Glad you're finally here attorney.” sabi niya at pagkatapos ay itinuro ang upuan sa harapan niya. “Please have a seat.”Ilang sandali pa ay umupo nga ito sa harap niya at pagkatapos ay tumingin sa kaniya. “So what is this all about Finn?” tanong nito kaagad sa kaniya. Nang sabihin niya kasi rito na
“So ang ibig mong sabihin kaya ka nagmamadaling umalis kahapon ay dahil sa nakita mo siya ulit pagkatapos ng ilang taon?” hindi makapaniwalang tanong sa kaniya ni Sam.Tumango naman siya. “Hindi ko talaga inaasahan na makikita ko siya doon. Isa pa, syempre gulat na gulat ako at takot na takot dahil nga may anak kami. Ang dami kong what ifs tapos natagpuan ko na lang yung sarili ko na tumatakbo palayo sa kaniya kahit na hindi ko pa man kayo nakaka-bonding ng matagal dahil halos kararating-rating ko lang kahapon diba tapos nakita ko siya…” sabi niya at napakagat-labi na lang.“Tapos, tapos anong nangyari? Paano kayo ulit nagkita? Hindi naman umalis si Finn kahapon ah.” sabi naman ni Vena na halos pipikit-pikit pa at napahikab pa.Hindi niya nga tuloy maiwasang hindi makonsensya lalo pa at katatapos lang ng kasal nito kahapon tiyak na dapat ay nagpapahinga pa ito dahil alam niya na pagod ito marahil sa nakakapagod na gabi sa piling ng asawa nito. Muli siyang napahugot ng mahabang bunton
“ANONG sabi mo? Totoo ba ito Maxene?” gulat na gulat na tanong ni Vena sa kaniya. Alas-diyes na nang umaga nang magising si Maxene. Wala na ang lalaki sa bahay nito dahil pumasok na raw ito sa opisina at ang mga anak niya naman ay ipinasyal ni Dorie na utos din ng lalaki. Sinabi lang sa kaniya iyon ng kasambahay na pinagtanungan niya.Dahil doon ay wala na siyang naisip pa na gawin kundi ang kontakin si Vena at sinabi sa kaniya na pupuntahan niya ito kaya ngayon ay naroon siya sa bahay nila ni Andrei. Napayuko na lang siya at hindi nagsalita. “Bakit mo itinago ang totoo sa kaniya? Tyaka, sa dami ng lalaki si Finn pa talaga? Kailangan ka niyang panagutan!” gigil na sabi nito at hindi niya maiwasang matawa sa reaksyon nito. Akala niya pa naman ay pagagalitan siya nito ngunit mas nagalit pa ito sa lalaking iyon.Hindi niya namalayan na napatingin na pala ito sa kaniya. “Ano namang nginingiti mo diyan? May nakakatawa ba?” inis na sabi nito na dahilan para mag-angat siya ng kanyang ulo at